Temat interpretacji

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w konsekwencji wypadku jakiemu w 1999 r. uległa podatniczka, w 2003 r. doszło do zawarcia ugody sądowej pomiędzy sprawcą wypadku i podatniczką. Na podstawie ugody sprawca wypadku zobowiązał się do wypłacenia kwoty pieniężnej tytułem zadośćuczynienia i zaspokojenia wszelkich szkód w postaci uszkodzenia ciała i wywołania rozstroju zdrowia podatniczki.

Zadośćuczynienie za krzywdę, czyli uszczerbek niemajątkowy jest tym samym, co odszkodowanie za szkodę, czyli uszczerbek majątkowy.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w stanie prawnym obowiązującym w 2003 r., wolne od podatku dochodowego były odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem: określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, odpraw i odszkodowań wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym, odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji, odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1 oraz odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Natomiast zgodnie z pkt 3b ww. art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ze zwolnienia korzystały odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku sądowego do wysokości określonej w tym wyroku, z wyjątkiem odszkodowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zatem w 2003 r. wolne od podatku dochodowego były odszkodowania inne niż odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikały wprost z przepisów prawa, ale tylko wtedy, gdy podatnik otrzymał je na podstawie wyroku. Z przedmiotowego zwolnienia od podatku nie mogły natomiast korzystać odszkodowania, których podstawą otrzymania była ugoda zawarta między stronami.

Z kolei na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) od dnia 01 stycznia 2004 r. dokonano zmiany brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Od tego dnia ze zwolnienia korzystają "inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono"

Odnosząc przedstawiony powyżej stan prawny do sytuacji faktycznej opisanej w podaniu należy stwierdzić, że otrzymana kwota odszkodowania - zadośćuczynienia nie korzystała w 2003 r. ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, bowiem odszkodowania otrzymane na podstawie ugody sądowej zwolnione zostały od podatku dopiero z dniem 1 stycznia 2004 r.

Wobec powyższego po zakończeniu roku podatkowego podatniczka będzie zobowiązana zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do złożenia rocznego zeznania podatkowego, w którym należy wykazać w poz. "inne źródła" dochód z tytułu odszkodowania (otrzymanego w 2003 r.) w celu jego opodatkowania.