Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 18.02.2004, sygn. II US.PB-I-415/5/04, Drugi Urząd Skarbowy w Rzeszowie

Temat interpretacji

Pismem z dnia 23.01.2004 r. pan Ryszard C. zam. w R. przy ul. B. zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z zapytaniem dotyczącym zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego. Wyżej wymienione zapytanie dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w grudniu 2003 r., a dotyczących wymiany starych okien na nowe, skucia starej wylewki i wylania nowej w budynku magazynowym, stanowiącym środek trwały prowadzanej przez podatnika firmy.

Stosując się do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wyjaśnia:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepisy art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c stanowią, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Dany środek trwały uznaje się za ulepszony, jeżeli suma wydatków poniesionych na przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka do używania. Według utrwalonego orzecznictwa z ulepszeniem mamy do czynienia, gdy następuje:

• przebudowa polegająca na zmianie (poprawieniu) istniejącego stanu środka trwałego na inny,
• rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
• adaptacja, tj. przystosowaniu (przerobieniu) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadanie mu nowych cech użytkowych,
• rekonstrukcja - odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Aby poniesione wydatki zakwalifikować do ulepszenia środka trwałego, w świetle wyroku NSA z 21.11.2001 r., I SA/Gd 829/99, wystarczy stwierdzenie, że występuje chociażby jeden z elementów ulepszenia (przebudowa - istotna zmiana struktury wewnętrznej obiektu już istniejącego bez zwiększania powierzchni - kubatury, rekonstrukcja - ponowna budowa obiektu w rozumieniu odtworzenia obiektu, adaptacja jako przystosowanie obiektu do nowej funkcji, której do tej pory nie spełniał, modernizacja - unowocześnienie w rozumieniu wyposażenia obiektu o nowe elementy składowe). Według wyroku NSA z 27.06.2001 r., sygn. akt I SA/Gd 2487/98, różnica między nakładami na remont a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych (konserwacja naprawy), a drugie do podjęcia, czy rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych. O ile nakłady remontowe są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, o tyle nakłady na ulepszenie środka trwałego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym. W ciężar kosztów zalicza się natomiast odpisy amortyzacyjne od tych środków.

Remontem - w rozumieniu przepisów prawa budowlanego (ustawa z dnia 7.07.1994 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) - jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8). Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy, remont istniejących obiektów budowlanych podlega zgłoszeniu właściwemu organowi. Istotą remontu są wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, następujące w toku eksploatacji środka i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia), niezwiększające jego wartości początkowej, stanowiącej zgodnie z art. 22g ust. 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego, powiększoną o koszty jego ulepszenia, które powodują, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową.

Pojęcia modernizacji i remontu nie zawsze muszą się wykluczać. Jeżeli podczas remontu (odnowienia) budynku wymienia się określone elementy na nowe, bardziej nowoczesne od wymienionych, co powoduje obniżenie kosztów eksploatacyjnych, poprawę jakości warunków w danym obiekcie i tym samym zwiększenie wartości użytkowej w porównaniu do wartości z dnia przyjęcia do używania to wydatki te zwiększają wartość środka trwałego i zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Aby zadecydować o tym, czy dany wydatek należy uznać za remont czy ulepszenie środka trwałego trzeba dokonać precyzyjnych ustaleń faktycznych odnoszących się do tego środka trwałego.

Reasumując wydatki na remont mogą być zaliczone w dniu poniesienia do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że efektem wykonanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej, użytkowej, a w konsekwencji - wartości początkowej środka trwałego, stanowiącej podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

O ile przedstawiony w przedmiotowym zapytaniu zakres wykonanych prac jest zgodny ze stanem faktycznym, to w świetle powyższego są to prace remontowe, a zatem wydatki poniesione na te prace stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej - w dniu poniesienia.