Temat interpretacji
Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z póź. zmianami) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku w związku z zapytaniem Pana z dnia 20.04.2004r. (data wpływu do tut. Urzędu 21.04.2004r.) udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczącego zaliczania w koszty uzyskania przychodu diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą do wysokości diet przysługującej pracownikom.
W dniu 22.04.2004r. wpłynął wniosek o wyjaśnienie czy można zaliczać w koszty uzyskania przychodu wartość diet z tytułu podróży służbowych do takiej wysokości jakie przysługują pracownikom. Z pisma wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa handlowego i negocjacje. Praca ta opiera się głównie na pracy w terenie, gdzie podpisuje Pan i ustala umowy z kontrahentami.Pana zdaniem koszty takie są kosztami uzyskania przychodu.
Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kluczborku informuje, iż podatnik prowadzący działalność gospodarczą, w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z podróżami służbowymi, ma obowiązek stosować zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu określone w art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 Nr 14, poz. 176 z późn. zmianami).Przedsiębiorca (właściciel firmy) ponoszący wydatki w związku z własnym wyjazdem służbowym może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie faktycznie poniesione wydatki (odpowiednio udokumentowane), na zasadach określonych w art. 22 ust.1 i art.23 ust.1 ustawy o podatku dochodowym to znaczy wówczas, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie przychodu i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki nie stanowiące takich kosztów .Ograniczenia możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów zawarto w art.23 ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z art.23 ust.1 pkt 52 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Tym odrębnym przepisem jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz.U. z 2002r. Nr 236, poz.1990).Jak wynika z powyższego zastosowanie uprawnienia wynikającego z art.23 ust.1 pkt 52 uwarunkowane jest tym, aby dieta dotyczyła podróży służbowej.
Podróżą służbową w myśl art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późniejszymi zmianami) jest wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy .Z definicji tej wynika, że podróż służbowa ma miejsce wówczas, gdy pracownik musi wykonywać swoje obowiązki poza stałym miejscem świadczenia pracy.
Według zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jako miejsce wykonywania działalności określił Pan : obszar całego kraju i adres zamieszkania.Biorąc pod uwagę wyżej cytowane przepisy podróżą służbową osób prowadzących działalność gospodarczą jest ich wyjazd poza stałe miejsce prowadzenia działalności.Jak wynika z przedstawionych przez Pan we wniosku okoliczności, prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług pośrednictwa handlowego, która opiera się głównie na pracy w terenie. Z uwagi na rodzaj tych usług nie można praktycznie wskazać stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej obejmującego swym zakresem tego typu usługi, jako że ich istota (charakter) polega właśnie na konieczności stałych wyjazdów do różnych miejscowości.Wyjazdy te stanowią zatem podstawowy przedmiot działalności , nie mogą być traktowane jako podróże służbowe w rozumieniu przepisów art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Specyfika tej działalności bowiem jest ciągłe przebywanie poza miejscem zamieszkania, czego nie należy utożsamiać z podróżą służbową.Kosztem uzyskania przychodu w pełnej wysokości będą natomiast inne poniesione w podróży prawidłowo udokumentowane wydatki.