Temat interpretacji

Zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych / tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ wolne od podatku dochodowego są: otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a/ określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia umowy o pracę ,

b/ odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników,

c/ odpraw i odszkodowań z tytułu skróconego okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostałym w stosunku służbowym,

d/ odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o konkurencji

e/ odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f/ odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej , z których dochody są opodatkowane na zasadach , o których mowa w art.27 ust.1,

g/ odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przed Sądem Rejonowym w Ostrołęce w dniu 12 listopada 2003 roku została zawarta ugoda pomiędzy pracodawcą i pracownikiem, zgodnie z którą umowa o pracę uległa rozwiązaniu z dniem 31 sierpnia 2003 r. za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę . W związku z rozwiązaniem umowy pracodawczyni wypłaci pracownikowi do dnia 30 listopada 2003 roku odszkodowanie w kwocie 4.900,00 zł. z ustawowymi odsetkami w przypadku niedotrzymania terminu ustalonego ugodą oraz pracownik otrzyma nowe świadectwo pracy, zawierające ustalenia wynikające z ugody.

Wnioskodawczyni zastosowała się do warunków ugody, wypłaciła pracownikowi odszkodowanie po pomniejszeniu o należną zaliczkę na podatek dochodowy. Informację PIT-11 przesłano pracownikowi oraz złożono w tut. Urzędzie Skarbowym w dniu 11.12.2003r., potrąconą zaliczkę odprowadzono na konto urzędu.

W związku z tym, że odszkodowanie zostało przyznane na podstawie odrębnych ustaw tzn. art.56 § 1 w związku z art. 52 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy/ Dz. U. Nr 21, poz. 94 z 1998r. z późn. zm. /, a jego wysokość ustalono w drodze ugody zawartej przed sądem , to mieści się ono w dyspozycji art.21 ust.1 pkt 3 lit.g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta ze zwolnienia w tym podatku w stanie prawnym obowiązującym w 2003 roku.

Stosownie do postanowień art.12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności : wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika.

Nie ma zatem wątpliwości, iż wypłacone przez pracodawcę odszkodowanie związane z rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Pracodawca, który wypłacił odszkodowanie na podstawie ugody sądowej jest obowiązany obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy - art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i przekazać kwoty pobranych zaliczek na konto Urzędu Skarbowego zgodnie z art.38 ust.1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym.

Stąd też płatnik /pracodawca / jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-11 oraz do przekazania jej podatnikowi i właściwemu miejscowo urzędowi skarbowemu - art.39 wyżej cyt. ustawy o podatku dochodowym.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy w sprawie opodatkowania wypłaconego pracownikowi odszkodowania na podstawie zawartej ugody przed sądem jest prawidłowe.