Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 21.07.2005, sygn. BI/005-1250/04, Izba Skarbowa w Gdańsku
Temat interpretacji
Stan faktyczny:
Dwie osoby fizyczne w 2001r. zakupiły statek pasażerski za 20 000DM (każdy w 1/2 udziału), który wyremontowano i zmodernizowano metodą gospodarczą, częściowo we własnym zakresie. Nie były zbierano dowodów zakupu, bowiem nie była prowadzona przez nie działalność gospodarcza. Po remoncie i modernizacji wartość jednostki według wyceny biegłego wzrosła do 1 224 000 zł. W grudniu 2002r. na podstawie umowy kupna - sprzedaży jeden ze współwłaścicieli odkupił udział drugiego o wartości 500 000zł za 350 000zł. Będąc wspólnikiem spółki cywilnej założonej w połowie roku 2002, w grudniu 2002r. wniósł do majątku spółki jako wkład tę jednostkę. Również dokonał wpisu o nabyciu prawa własności do całego statku w rejestrze okrętowym stałym.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Zasady działania spółek cywilnych zawarte zostały w art. 860-875 Kodeksu cywilnego. Dla realizacji wspólnego celu gospodarczego wspólnicy spółki cywilnej wnoszą do niej wkłady. Stosownie do art. 861 § 1 K.c. wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Zgodnie z art. 862 K.c., jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Wniesienie przez wspólników wkładów do spółki zwiększa majątek spółki a zdarzenie to powinna określać umowa spółki, która podlega przepisom ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 86, poz. 959 z późn. zm.).
Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przy czym, jak stanowi art. 22 ust. 8 tej ustawy - kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.
W myśl art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki trwałe, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 i które stanowią własność lub współwłasność podatnika, które zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.
W świetle powyższych przepisów, odpisom amortyzacyjnym w spółce cywilnej podlegają tylko środki trwałe wchodzące w skład majątku tej spółki (wniesione do spółki na jej własność tytułem wkładu).
Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższe jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.
Zatem wspólnicy powinni określić wartość początkową środka trwałego wniesionego jako wkład do spółki cywilnej. Przy czym, wartość początkowa tego wkładu nie może być wyższa niż wartość rynkowa takiego składnika majątku z dnia jego wniesienia. Toteż, jeżeli wycena na dzień wniesienia wkładu sporządzona przez biegłego nie była wyższa od wartości rynkowej takiego składnika, może być ona przyjęta za wartość początkową środka trwałego. Przy czym, nieprawidłowe ustalenie wartości początkowej środka trwałego, powoduje konieczność dokonania jej korekty.