Temat interpretacji

Od 01.06. 2005r. Podatnik uruchamia pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa firmom. Osiągnięte z działalności gospodarczej dochody opodatkowane są na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Przy czynnościach związanych z prowadzoną działalnością, gospodarczą / jazdy do urzędów, przejazdy w ramach czynności doradczych / Podatnik będzie korzystać ze swojego prywatnego samochodu osobowego , wprowadzonego do ewidencji środków trwałych.

Zdaniem Podatnika wydatki związane z używaniem na cele działalności gospodarczej samochodu osobowego , wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, stanowią koszt uzyskania przychodów .Do opisanego stanu faktycznego zastosowanie mają następujące normy prawa podatkowego: przepis art. 22 ust. 1, art. 22 ust.8 , art.23 ust. 1 pkt 4 , art. 23 ust.1 pkt 47,art 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz.176 ze zm../

Zgodnie z art. 22 ust.1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do brzmienia art. 23 ust.1 pkt 47 ustawy do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia,

Według przepisu art. 22a ust.1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane

- do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepis art. 22 ust.8 stanowi ,iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Z kolei przepis art. art. 23 ust.1 pkt 4 stanowi ,że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w cytowanym na wstępie art. 22 ust.1 możliwość zaliczenia wydatku do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki, tj. wydatek:

1.pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,

2. nie znajduje się na liście kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,

Z treści powołanych przepisów wynika, , iż wszelkie wydatki ponoszone przez Podatnikazwiązane z eksploatacją samochodu osobowego na cele prowadzonej działalności gospodarczej ,wprowadzonego do ewidencji środków trwałych poza ubezpieczeniem komunikacyjnym mogą być zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości . Limitowaniu podlegają jedynie wydatki z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego . Zgodnie bowiem z treścią art. 23 ust. 1 pkt 47 do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Samochód osobowy wykorzystywany przez podatnika do celów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać uznany za środek trwały , jeżeli spełnia kryteria określone w art. 22 a ust.1 Jeżeli zatem samochód spełnia warunki do uznania go za środek trwały tj;. stanowi własność lub współwłasność podatnika , jest kompletny i zdatny do użytku , jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej , a przewidywany okres jego używania jest dłuższy niż rok , to zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma prawo do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym na wstępie art. 22 ust. 8 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy ; z tytułu zużycia wykorzystywanego do celów prowadzonej działalności gospodarczej samochodu osobowego , wprowadzonego do ewidencji środków trwałych , dokonane przez podatnika odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości tego pojazdu nie przekraczającej równowartości 20.000 EURO stanowią koszt uzyskania przychodów .

Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań- Grunwald informuje, że niniejsza interpretacja została udzielona w oparciu o przedstawiony przez podatnika stan faktyczny i zawiera ocenę prawną z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego na dzień jej sporządzenia .