Temat interpretacji

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.)

Zgodnie z art. 860 § 1 k. c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działania w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładu.

W myśl art. 861 k. c. wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. Wkład może być wniesiony w formie pieniężnej lub niepieniężnej (aport). W przypadku gdy przedmiotem aportu są nieruchomości, wówczas do przeniesienia ich własności zgodnie z art. 158 k. c., konieczne jest zawarcie umowy w formie aktu notarialnego.

Wniesiona do spółki nieruchomość staje się wtedy składnikiem majątku wspólników objętym współwłasnością łączną. Oznacza to, że żaden ze wspólników nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku oraz nie może w czasie trwania spółki domagać się podziału wspólnego majątku wspólników - art. 863 § 1 i 2 k. c. Współwłasność łączna ma więc charakter bezudziałowy a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku.

Budynek wykorzystywany do działalności gospodarczej nie jest składnikiem majątku wspólników objętym współwłasnością łączną, lecz stanowi on współwłasność wspólników w częściach ułamkowych w udziałach po 1/2 części.

Budynek ten nie został wniesiony do spółki w formie wkładu, zatem zgodnie z art. 198 k. c. każdy ze współwłaścicieli, może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. W opisanej przez podatnika sytuacji tzn. dokonanie w formie darowizny udziału stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn.