Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 listopada 2022 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 9 stycznia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wnioskodawca, dla wykonywanej działalności gospodarczej, prowadzi podatkową księgę̨ przychodów i rozchodów. Dodatkowo, Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z wymogami art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „Ustawa o PIT”) i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług programistycznych z dnia 18 lipca 2022 r. (dalej: „Umowa”), na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych. Wobec reorganizacji sposobu rozliczeń z kontraktorami u Usługobiorcy polegającej na przeniesieniu obsługi kontraktorów na odrębny podmiot gospodarczy, Wnioskodawca w miejsce poprzedniej Umowy zawarł umowę z dnia 1 listopada 2022 r. na tych samych warunkach co z Usługobiorcą (dalej również zwaną: „Umowa”), lecz z innym podmiotem gospodarczym (dotychczasowym pośrednikiem … odpowiedzialnym za obsługę … w imieniu Usługobiorcy) również posiadającym siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych (dalej łącznie zwanymi: „Usługobiorca”).

W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca tworzy kod źródłowy, projektuje architekturę oprogramowania, opracowuje scenariusze testowe oprogramowania, opracowuje metody analizy danych (dalej: „Prace programistyczne”).

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi składają się z kilku etapów i w zależności od wymagań Usługobiorcy w ich wyniku powstają różne dzieła. Najczęściej wynikiem świadczonej usługi jest kod programu (działający program lub testy), ale także dokumentacja techniczna i fachowa, opis architektury wraz z diagramami. Efektem świadczonych usług są również różnego rodzaju automatyzacje (skrypty kopiujące, migrujące, przetwarzające itd. dane) lub testy wraz z odpowiednimi raportami. Świadczenie usług polega również na tworzeniu infrastruktury po stronie Usługobiorcy. Oznacza to, że Wnioskodawca musi zastosować proces twórczy celem stworzenia sposobu umożliwiającego udostępnienie Usługobiorcy (lub jego klientom) działający program i połączyć ze sobą różne systemy bądź zapewnić współpracę między różnymi rodzajami oprogramowania.

Początkowym etapem pracy Wnioskodawcy jest rozpoznanie wymagań Usługobiorcy wraz z analizą ich wykonalności. Czasem w tym celu konieczne jest stworzenie studium wykonalności (proof of concept) lub utworzenie dokumentu przedstawiającego możliwe rozwiązania wraz z ich wadami i zaletami. Po tej fazie Wnioskodawca przystępuje do właściwej pracy, tj. do pisania kodu/algorytmu, który odzwierciedla wcześniej uzgodnione procesy wraz z testami, które sprawdzają jego poprawność. Ten etap nosi cechy utworu zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jest on też najbardziej złożony i czasochłonny. Po nim następuje faza testów, w której Wnioskodawca testuje wprowadzone zmiany. Kolejnym krokiem jest wdrożenie, tj. zapewnienie, że zmiany zaproponowane przez Wnioskodawcę znajdą się w systemie produkcyjnym Usługobiorcy (tj. są dostępne dla Usługobiorcy bądź jego klientów).

W ramach świadczonych usług powstaje oprogramowanie, którego głównym zadaniem jest obsługa użytkowników tzw. ... Tworzone oprogramowanie w głównej mierze służy obsłudze …, zabezpieczeniu danych osobowych użytkowników oprogramowania oraz danych kluczy (dostępu) do …. Innymi słowy, oprogramowanie służy upłynnieniu procesu …, z których korzystają użytkownicy ….

Elementy wytworzone przez Wnioskodawcę, tj. obejmujące wyżej wskazane Prace programistyczne mają charakter indywidualny, a zatem spełniają definicję utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.) – co wynika bezpośrednio z Umowy – w Umowie wprost Strony powołują się na regulacje polskiego prawa autorskiego. Zgodnie z Umową, Usługobiorca nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów będących przedmiotem prawa autorskiego stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku wykonywania Umowy z chwilą ustalenia utworu (z chwilą jego stworzenia). Z chwilą przyjęcia utworu Usługobiorca nabywa (bez dodatkowych dokumentów potwierdzających) również prawo własności przedmiotu, na którym utwór utrwalono, wszelkich egzemplarzy utworu, kodu źródłowego i dokumentacji dotyczącej utworu. Umowa reguluje również, które pola eksploatacji utworów obejmuje przeniesienie autorskich praw majątkowych w ramach przedmiotowej Umowy. Wykonując swoje prace w związku z Umową Wnioskodawca nie podlega kierownictwu Usługobiorcy ani innych podmiotów.

Ponadto zgodnie z Umową, Wnioskodawca przenosi na Usługobiorcę prawa majątkowe do utworów powstałych w wyniku realizacji Umowy. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Usługobiorcy). Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy wypłacane jest w cyklach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę. Wytwarzanie opisanego wyżej oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych. Wnioskodawca nie posiadał i nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1402). Ponadto Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie dokonywał i nie dokonuje wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich, nie nabywał i nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich należących do innych podmiotów.

W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi między innymi następujące koszty:

a)składki na ubezpieczenie społeczne,

b)składki na fundusz pracy,

c)opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid),

d)składka zdrowotna.

Nadto Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać zamkniętego katalogu kosztów, które będą przez Niego ponoszone w przyszłości. Z wydatków dotychczas ponoszonych oraz takich, które Wnioskodawca zamierza ponieść w dającej się przewidzieć przyszłości można przykładowo wskazać:

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania,

-klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc.,

-okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego,

-elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera, np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w celu ustalenia, w jakiej części opisane wydatki są przeznaczane na cele związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ustala właściwą proporcję jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania komputerowego do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu kalendarzowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

1.Oczekiwania Wnioskodawcy w zakresie oceny czy jego działalność mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej

W ramach pytania pierwszego Wnioskodawca oczekuje oceny czy Jego działalność mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy.

2.Rozumienie pojęcia „usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej”

Pod pojęciem „usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej” należy rozumieć całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach zawartych dnia 18 lipca 2022 r. oraz 1 listopada 2022 r. umów o świadczenie usług programistycznych (dalej: „Umowa”) z Usługobiorcą.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że na podstawie wyżej opisanej Umowy świadczy usługi, o charakterze programistycznym, zatem na cele sporządzanego wniosku doprecyzował przedmiot Umowy poprzez użycie określenia „programistyczne” wobec świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy. W dalszej części uzasadnienia stanowiska Wnioskodawcy zawartego we wniosku, Wnioskodawca zamiennie posługuje się określeniem „informatyczne” wobec świadczonych usług jako synonim określenia „programistyczne”.

W ramach świadczonych usług – zamiennie określanych przez Wnioskodawcę jako „informatyczne” lub „programistyczne” – Wnioskodawca wykonuje czynność obejmującą tworzenie kodu źródłowego. Wykonywana czynność tworzenia kodu źródłowego jest główna i dominująca, zaś inne wskazane we wniosku takie jak projektowanie architektury oprogramowania czy opracowywania scenariuszy testowych oprogramowania są czynnościami pobocznymi, jednakże całość tych czynności jest niezbędna do wytworzenia utworu jakim jest oprogramowanie.

Zatem wykonywane czynności w ramach świadczenia usługi przez Wnioskodawcę zmierzają do stworzenia oprogramowania (utworu prawnie chronionego wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej).

Tym samym – dokonując w tym miejscu również doprecyzowania w zakresie pytania nr 1 – Wnioskodawca oczekuje, by Organ dokonał oceny czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy, w ramach których Wnioskodawca wykonuje wyżej wymienione czynności mieszczą się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej.

3.Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie prowadzi badań naukowych

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

4.Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi prace rozwojowe

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności realizowanej przez Niego w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca podejmuje działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym poniżej dokonuje odpowiedzi w zakresie dodatkowych pytań zadanych przez Organ. I tak:

a)Działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w odniesieniu do działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca prowadzi począwszy od dnia 18 lipca 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy zaprzestanie ich realizacji.

b)Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą dotyczą tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celem jest rozwinięcie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania. Czynności obejmują rozwinięcie, modyfikację i rozwój oprogramowania.

c)Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą zostały i zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Mają one zawsze formę programu komputerowego napisanego w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywać te wyniki jako produkt będący składową usługi programistycznej świadczonej na rzecz Usługobiorcy. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy.

d)W wyniku prac rozwojowych obejmujących działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca projektuje, tworzy nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę w postaci oprogramowania/aplikacji służącej do obsługi transakcji zawieranych na rynku nieruchomości Stanów Zjednoczonych. Oprogramowanie automatyzuje i upraszcza proces zakupu/sprzedaży nieruchomości, w efekcie czego proces zakupowy jest skrócony kilkukrotnie, a koszty istotnie ograniczone.

e)W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy realizowanej w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą tworzone, projektowane produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że bez prac rozwojowych nie powstałby żaden utwór, który generuje przychód.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie dodać, że zgodnie z orzecznictwem, potwierdzenie prowadzenia prac rozwojowych nie powinno stanowić elementu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego – takie stanowisko znajduje swoje potwierdzenie w wyroku NSA z dnia 3 listopada 2021 r. o sygnaturze akt II FSK 1049/21.

5.Wnioskodawca nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe w ramach Umowy z Usługobiorcą

Wnioskodawca – jak już wskazał w odpowiedzi w pkt 2 – świadczy usługi, w ramach których wykonuje czynności zmierzające do stworzenia kodu programu, dokumentacji technicznej, fachowej, opisu architektury wraz z diagramami, a także automatyzacji (skryptów kopiujących, migrujących, przetwarzających itd. dane) lub testów wraz z odpowiednimi raportami, tj. elementów składowych całości – Oprogramowania (utworu prawnie chronionego wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej).

6.Wniosek obejmuje swym zakresem ustalenie przez Organ, czy prawa do „Oprogramowania” powstającego w ramach świadczenia usług na rzecz Usługobiorcy można uznać za kwalifikowane IP

Wnioskodawca wskazuje, że oczekuje oceny, czy w opisanej sytuacji faktycznej prawa powstałe w ramach świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy, zwane „Oprogramowaniem” można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej (kwalifikowane IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

7.Tworzone Oprogramowanie przez Wnioskodawcę w ramach świadczenia usług na rzecz Usługobiorcy ma charakter oryginalny i niepowtarzalny

Wnioskodawca wskazuje, że:

a)Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zleconych przez Kontrahentów.

b)Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy są efektami prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

c)Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do „programów komputerowych”.

8.Szczegóły współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Usługobiorcą na podstawie Umowy

Wnioskodawca wskazuje, że:

a)Wniosek dotyczy dochodów od dnia 18 lipca 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu ustania Umowy.

b)Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do Usługobiorcy, jak również jego kontrahentów, na co wskazuje szeroki ogólny zapis w Umowie pomiędzy Wnioskodawcą a Usługobiorcą.

c)Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Usługobiorcę praw do efektów powstałych w ramach świadczonych usług na rzecz Usługobiorcy zwanych przez Organ „programem komputerowym”. Umowa z Usługobiorcą przewiduje stały miesięczny okres rozliczeniowy. Wnioskodawca w ramach zawartej Umowy pracuje nad projektem, którego realizacja jest rozciągnięta w czasie, w konsekwencji czego do realizowanego projektu można przypisać kilka faktur, które obejmują wynagrodzenie autorskie. Za każdy miesiąc Wnioskodawca wystawia fakturę za wykonane usługi, tj. za sprzedaż praw autorskich do oprogramowania komputerowego.

d)Jak Wnioskodawca wskazał już we wniosku, prawa autorskie wytworzone w danym okresie rozliczeniowym przechodzą na Usługobiorcę z chwilą jego ustalenia.

e)Faktury wystawiane są za usługę, w ramach której przenoszone są prawa autorskie do programu komputerowego, a wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich jest uwzględnione w cenie usługi.

f)Prawa do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania są przenoszone bezpośrednio po przekazaniu kodu źródłowego Usługobiorcy bez dodatkowych dokumentów. Efektami prowadzonej przez Wnioskodawcę pracy twórczej o cechach opisanych we wniosku i uzupełnieniu jest stworzone pod konkretne oczekiwania, spersonalizowane i wyodrębnione oprogramowanie. Potwierdzeniem przeniesienia praw autorskich jest wystawiona przez Wnioskodawcę i opłacona przez Usługobiorcę faktura.

g)Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni związek poszczególnych wydatków wskazanych we wniosku z prowadzonymi przez Niego pracami rozwojowymi, mianowicie:

-koszty ZUS – są to wydatki obowiązkowe ustawowo do ponoszenia przez Wnioskodawcę w związku z prowadzoną przez Niego działalnością, która obejmuje działalność polegającą na tworzeniu praw objętych IP;

-opłaty za telefon (doładowania pre-paid) – są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy bieżący, zdalny kontakt z Usługobiorcą celem omówienia postępów prac nad oprogramowaniem, poznania preferencji kontrahenta co do tworzonego oprogramowania,

-wyposażenie umożliwiające świadczenie usług: komputery, telefony, akcesoria peryferyjne (słuchawki) – są to wydatki niezbędne dla umożliwienia Wnioskodawcy fizycznego wytwarzania programów komputerowych opisanych we wniosku, testowania ich, zapisu i zabezpieczania.

h)Składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodu.

i)Wnioskodawca wydatków na składki zdrowotne nie odlicza od dochodu.

j)Wnioskodawca ewidencję prowadzi na bieżąco, począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.

k)Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla Usługobiorcy – zgodnie z zawartą Umową – nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

l)Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca.

Pytania

1.Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy na podstawie Umowy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę̨ działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2.Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej Umowy?

3.Czy opisane w stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę̨, stanowią koszty ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę̨ działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz Usługobiorcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę̨ działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, a których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz.U. z 2020 r. poz. 85), prace rozwojowe stanowią działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym wniosku, przedmiotem Umowy z Usługobiorcą jest świadczenie usług informatycznych, które w praktyce obejmuje tworzenie autorskiego oprogramowania komputerowego oraz przenoszenie na Usługobiorcę̨ autorskich praw majątkowych do stworzonego oprogramowania. Działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w odniesieniu do działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca prowadzi począwszy od dnia 18 lipca 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy zaprzestanie ich realizacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez Niego oprogramowanie komputerowe powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, to jest działalności nastawionej na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, które nie mają charakteru odtwórczego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę̨ wymagają kreatywnego podejścia, nie były wykonywane na schematach lub w sposób automatyczny, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych. Algorytmy rozwiązań proponowane Usługobiorcy nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku koncepcji. Usługobiorca nabywa od Wnioskodawcy zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne oprogramowanie komputerowe. Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, że rezultatem Jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, czy algorytmów.

Dodatkowo, działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). W szczególności należy podkreślić, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach Umowy nie mają incydentalnego charakteru.

Ponadto w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, autorskie prawo do programu komputerowego jest wytwarzane w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę̨ działalności badawczo-rozwojowej.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, będzie On uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego w ramach zawartej Umowy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W przypadku wytwarzania autorskiego prawa do programu komputerowego, warunkami determinującymi możliwość skorzystania z omawianej we wniosku preferencyjnej stawki opodatkowania, są w szczególności:

a)wymóg prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

b)wymóg objęcia ochroną prawną autorskich praw do wytworzonego programu komputerowego,

c)wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego,

d)wymóg przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania na podmiot trzeci,

e)wymóg prowadzenia odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Ad a)

Wnioskodawca, posiadający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, prowadził i nadal prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Ad b)

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają̨ ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy ustawy nie stanowią̨ inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają̨ ochronie.

Jednocześnie, zarówno ustawy podatkowe, jak i ustawy pozapodatkowe, w szczególności ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie definiują̨ pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Wśród przedstawicieli doktryny przyjmuje się, że programem komputerowym jest uporządkowany zestaw instrukcji (poleceń́) skierowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonego rezultatu (por.: G. Jyż, Autorskoprawna ochrona programów komputerowych w Polsce, R.Pr. 1995, Nr 4, s. 39). Podobnie, zgodnie z Polską Normą PN-ISO/IEC 2382-1:1996 – 1.05.01, program komputerowy to jednostka syntaktyczna zgodna z zasadami konkretnego języka programowania, składająca się z deklaracji i instrukcji lub rozkazów potrzebnych do rozwiązania funkcji, zadania lub problemu (por.: M. Szmit, Wybrane zagadnienia opiniowania sądowo-informatycznego, Warszawa 2014, s. 178). Takie rozumienie pojęcia programu komputerowego zostało również zaprezentowane w Explanatory Memorandum do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (Wersja skodyfikowana, Dz. Urz. UE. L Nr 111, str. 16), gdzie scharakteryzowano program komputerowy jako: „wyrażenie w dowolnej formie, języku, notacji lub kodzie zestawu instrukcji, których przeznaczeniem jest umożliwienie komputerowi wykonania określonego zadania lub funkcji”. Podobne, szerokie rozumienie programu komputerowego zaprezentował Minister Finansów wskazując, że: „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane, i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność” (por. objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego oraz przy uwzględnieniu powyższych definicji, Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że przedmiotem Jego działalności gospodarczej jest tworzenie oprogramowania komputerowego, które podlega ochronie prawnej w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również treść zawartej Umowy, na podstawie której prawa własności intelektualnej do stworzonych w wyniku lub w związku z wykonywaniem Umowy wytworów, są w całości przenoszone przez Wnioskodawcę na Usługobiorcę, a wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmowało wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Usługobiorcy).

Ad c)

Jak zostało przedstawione w stanowisku do pytania nr 1, zdaniem Wnioskodawcy prowadził On działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem autorskiego prawa do programu komputerowego.

Ad d)

Zgodnie z zawartą Umową, Wnioskodawca przenosi na Usługobiorcę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania komputerowego, a tym samym Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad e)

Wnioskodawca, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy przypadających na wyżej wymienione prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Ad 3

Wnioskodawca uważa, że opisane w stanie faktycznym koszty stanowią koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę̨ działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, koszty kwalifikowane winny być uwzględniane w tzw. wskaźniku nexus niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście wspomnianego Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, koszty wymienione w stanie faktycznym spełniają definicję kosztów ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W szczególności na uwagę zasługuje fakt, że przedstawione wydatki miały nie tylko bezpośredni związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, ale również były one niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej i pozostają z nią w nierozerwalnym związku.

Przykładowo, prowadząc działalność badawczo-rozwojową w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca na mocy obowiązujących przepisów prawa był zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Innymi słowy, Wnioskodawca nie mógłby prowadzić legalnej działalności badawczo-rozwojowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyby powyższych składek nie uiszczał. Podobnie, po podjęciu przez Wnioskodawcę decyzji o opłacaniu dodatkowych składek na fundusz pracy, stał się On zobligowany do ich uiszczania i w związku z tym odnoszą się one w sposób bezpośredni (w rozumieniu Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5) do działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy.

Bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy mają również wydatki na telefon i opłaty telefoniczne, ponieważ bez powyższych narzędzi Wnioskodawca nie miałby możliwości wytwarzania oprogramowania ani bieżącego komunikowania się̨ z Usługobiorcą w celu ustalania szczegółów świadczonych usług.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w celu ustalenia, w jakiej części opisane wydatki były przeznaczane na cele związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ustala właściwą proporcję jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania komputerowego do ogólnej kwoty przychodów z działalności gospodarczej uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

Podsumowanie

Uwzględniając powyższe uwagi, zdaniem Wnioskodawcy spełnia On ustawowe warunki uprawniające do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, to jest autorskiego prawa do programu komputerowego, w tym prowadzi On działalność badawczo-rozwojową.

Ponadto w ocenie Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym koszty stanowią koszty poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę̨ działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług programistycznych, na podstawie której świadczy usługi informatyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą na terytorium Stanów Zjednoczonych. W ramach świadczonych usług, Wnioskodawca tworzy kod źródłowy, projektuje architekturę oprogramowania, opracowuje scenariusze testowe oprogramowania, opracowuje metody analizy danych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi składają się z kilku etapów i w zależności od wymagań Usługobiorcy w ich wyniku powstają różne dzieła. Najczęściej wynikiem świadczonej usługi jest kod programu (działający program lub testy), ale także dokumentacja techniczna i fachowa, opis architektury wraz z diagramami. Efektem świadczonych usług są również różnego rodzaju automatyzacje (skrypty kopiujące, migrujące, przetwarzające itd. dane) lub testy wraz z odpowiednimi raportami. Świadczenie usług polega również na tworzeniu infrastruktury po stronie Usługobiorcy. Oznacza to, że Wnioskodawca musi zastosować proces twórczy celem stworzenia sposobu umożliwiającego udostępnienie Usługobiorcy (lub jego klientom) działający program i połączyć ze sobą różne systemy bądź zapewnić współpracę między różnymi rodzajami oprogramowania. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności realizowanej przez Niego w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą podejmuje działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w odniesieniu do działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca prowadzi począwszy od dnia 18 lipca 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy zaprzestanie ich realizacji. Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą dotyczą tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celem jest rozwinięcie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania. Czynności obejmują rozwinięcie, modyfikację i rozwój oprogramowania. Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą zostały i zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Mają one zawsze formę programu komputerowego napisanego w języku programistycznym. Wnioskodawca wykorzystuje i będzie wykorzystywać te wyniki jako produkt będący składową usługi programistycznej świadczonej na rzecz Usługobiorcy. Wnioskodawca wykorzystuje te wyniki we wszystkich efektach swojej pracy. W wyniku prac rozwojowych obejmujących działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca projektuje, tworzy nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, proces albo usługę w postaci oprogramowania/aplikacji służącej do obsługi transakcji zawieranych na rynku nieruchomości Stanów Zjednoczonych. W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy realizowanej w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą tworzone, projektowane produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że bez prac rozwojowych nie powstałby żaden utwór, który generuje przychód.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność, jak wynika z opisu sprawy, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, gdyż dotyczy tworzenia programów komputerowych lub ich części i obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych funkcjonalności.

Reasumując - podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu bądź ulepszaniu oprogramowania komputerowego lub jego części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Jak wynika z art. 30ca ust. 3 ww. ustawy:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 ww. ustawy:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30ca ust. 6 ww. ustawy:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy:

W powołanym przepisie ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich wymienił sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (pkt 2).

W przypadku kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, sprzedaż ta polega na przeniesieniu przez podatnika przysługujących mu autorskich praw majątkowych do programu komputerowego na inny podmiot.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Natomiast, jak wynika z art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie On koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym według skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

-wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których podatnik uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

-wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

-wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że fakt sporządzenia odrębnej ewidencji dopiero w przyszłości nie wypełnia przesłanki z art. 30cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie na bieżąco wszystkich operacji finansowych dotyczących IP Box nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

-zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że:

-Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem.

-Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

-Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań w postaci innowacyjnych systemów informatycznych. Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności realizowanej przez Niego w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą podejmuje działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe w odniesieniu do działalności realizowanej przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą Wnioskodawca prowadzi począwszy od dnia 18 lipca 2022 r. w okresach miesięcznych aż do momentu, kiedy zaprzestanie ich realizacji. Prace rozwojowe obejmujące działalność realizowaną przez Wnioskodawcę w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą dotyczą tworzenia, rozwijania i modyfikacji oprogramowania. Ich celem jest rozwinięcie, modyfikacja i rozwijanie oprogramowania.

-Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy są efektami prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

-Efekty usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do „programów komputerowych”.

-Wytwarzanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

-W stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy realizowanej w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą tworzone, projektowane produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że bez prac rozwojowych nie powstałby żaden utwór, który generuje przychód.

-Usługi świadczone przez Wnioskodawcę dla Usługobiorcy – zgodnie z zawartą Umową – nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności.

-Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca.

-Zgodnie z Umową, Wnioskodawca przenosi na Usługobiorcę prawa majątkowe do utworów powstałych w wyniku realizacji Umowy. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Usługobiorcę praw własności intelektualnej, w tym autorskich praw majątkowych do utworów i korzystania z nich na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w Umowie (Wnioskodawca dokonuje zbycia praw autorskich na rzecz Usługobiorcy). Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy wypłacane jest w cyklach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę.

-Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która jest zgodna z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca ewidencję prowadzi na bieżąco, począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Reasumując powyższe, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu tworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętego w 2022 r. w ramach Umowy zawartej z Usługobiorcą, a także Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w kolejnych latach, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Wnioskodawcę to bowiem dochody z praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyłącznie dochód z powyższego tytułu może stanowić podstawę do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako podstawy opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego, który to kwalifikowany dochód ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Nie są to koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi oraz planuje Pan ponosić wydatki na:

-składki na ubezpieczenie społeczne,

-składki na fundusz pracy,

-opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid),

-składkę zdrowotną,

-sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania,

-klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc.,

-okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego,

-elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera (np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa).

Wobec powyższego – ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własność i intelektualnej – IP Box, zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP Box, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD W Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na składki na ubezpieczenie społeczne, składki na fundusz pracy, opłaty za telefon komórkowy (doładowania pre-paid), składkę zdrowotną, sprzęt komputerowy oraz elektroniczny niezbędny do wytwarzania oraz testowania oprogramowania, klawiatury, myszki, słuchawki, drukarki etc., okablowanie do poprawnego korzystania ze sprzętu komputerowego, elementy usprawniające działanie laptopa lub komputera (np.: pamięć RAM, procesor, karta sieciowa), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, oraz przedstawionego przez Pana zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście zadanych pytań, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).