Dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych:

‒w części dotyczącej opodatkowania całości dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według 5% stawki podatku dochodowego – jest nieprawidłowe;

‒w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 4 maja 2022 r. (wpływ 4 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotowa działalność dotyczy tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych są utworami.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca realizuje prace w celu tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac będą mogły zostać wykorzystane w ramach działalności kontrahenta. Obszar prowadzonych prac skoncentrowany jest na działalności związanej przede wszystkim z tworzeniem nowych, bądź ulepszonych rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego. 

W ramach prac, na podstawie zawieranych umów z Wnioskodawcą, ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Wnioskodawcę przechodzi na kontrahenta. Dobra niematerialne, będące utworami i podlegające ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, z momentem ich wytworzenia stają się przedmiotem własności kontrahenta. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do rozporządzania prawem na wszelkich polach eksploatacji, w szczególności na wszelkich polach eksploatacji w zakresie: prawa do trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym wprowadzanie, wyświetlanie, stosowanie, przekazywanie i przechowywanie programu komputerowego; tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym; rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii; wprowadzenia do pamięci komputera i sieci multimedialnych.

W zamian za wykonane usługi, Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Powyższe wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach działalności odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są samodzielnym wyborem Wnioskodawcy. 

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu oprogramowania i jego części. Wnioskodawca jest twórcą tworzonego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mianowicie, Wnioskodawca tworzy, ulepsza oraz rozwija oprogramowanie komputerowe, a następnie całość praw autorskich do tego programu lub jego części przenosi za wynagrodzeniem realizując jednocześnie wiążącą go umowę. Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszaniu i modyfikacji oprogramowania zmierzają do poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności tego programu. 

Wnioskodawca tworzy oraz ulepsza programy komputerowe, bądź ich części w ramach współpracy z kontrahentem – aktualnie spółką prawa handlowego, jednak nie wyklucza ewentualnej kooperacji z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą. Współpracę określa umowa cywilnoprawna łącząca strony – pot. B2B. 

Do zadań Wnioskodawcy w ramach zlecenia należą czynności związane z wytworzeniem oprogramowania, dokumentowanie jej specyfikacji technicznej, testy aplikacji oraz konkretnych modułów, tworzenie metryk i pochodnych. Ponadto, w ramach zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązany jest współpracować z wyspecjalizowanymi podmiotami – np. menedżerowie produktu czy inżynierii – w celu uzyskania szczegółowej analizy potrzeb klientów, ustalania priorytetów czy optymalizacji oprogramowania. 

W szerokim rozumieniu zadań, które obejmują działania Wnioskodawcy, należy wskazać przede wszystkim tworzenie nowych i rozbudowywanie istniejących bibliotek (głównie dla platformy (...), ale również(...) i (...)) oferujących prostą integrację usług lokalizacyjnych, map i nawigacji w aplikacjach konsumenckich (od mobilnych po wbudowane już na etapie projektu w samochody). Wnioskodawca zajmuje się również budowaniem aplikacji do celów testowych i weryfikacyjnych sprawności systemów map i nawigacji. Czynności te obejmują również rozszerzanie zautomatyzowanych systemów ciągłej integracji i dystrybucji wcześniej wymienionych produktów.

Wśród przykładowych obszarów prowadzonych przez Wnioskodawcę prac można wyróżnić:

‒tworzenie rozwiązań, które w przyszłości będą mogły być wykorzystane w działalności operacyjnej firmy;

‒opracowywanie nowych produktów do oferty firmy;

‒opracowywanie nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów, systemów, funkcjonalności oraz rozwiązań w zakresie produktów informatycznych;

‒tworzenie prototypowych rozwiązań informatycznych;

‒tworzenie rozwiązań prototypowych stanowiących części składowe złożonych systemów i ich testowanie w ramach opracowanej metodyki;

‒rozwój nowych narzędzi i elementów produktów do wykorzystania w produktach oferowanych przez firmy klientom lub też do dalszego rozwoju produktów firmy;

‒tworzenie nowych lub udoskonalanie obecnych rozwiązań programowych wspomagających działalność;

‒analiza możliwości rozwoju produktów pod kątem obecnych rozwiązań technologicznych;

‒opracowanie nowych algorytmów, skryptów, struktur i architektury;

‒rozwój oprogramowania i jego demonstracje;

‒testowanie i walidacja oprogramowania w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania;

‒opracowanie nowych narzędzi, platform i aplikacji; opracowanie nowych koncepcji technologicznych rozwiązujących występujące problemy;

‒udoskonalanie możliwości integracji pomiędzy oprogramowaniem; wprowadzenie udoskonaleń do istniejących produktów;

‒opracowanie koncepcji rozwoju aplikacji mobilnej posiadanej przez klienta;

‒ulepszanie istniejących i wprowadzanie nowych funkcjonalności, modułów i zastosowań do oferowanych produktów;

‒opracowywanie dokumentacji niezbędnej do prawidłowego użytkowania wytwarzanego oprogramowania.

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz kontrahenta nie tylko tworzy programy komputerowe lub ich części, ale także dokonuje ich ulepszenia i modyfikacji. Do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania konieczne jest dokonywanie jego rozwijania oraz ulepszania (co wynika z istoty działalności programistycznej), w wyniku czego powstają części oprogramowania, które również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie, prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

‒   zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

‒   przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, tj. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Oprogramowania;

‒   kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowania;

‒dochodzie ze zbycia Oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz kontrahentów polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez nich nie miały miejsca. Oprogramowanie stworzone na rzecz kontrahentów powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX. Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe i ulepsza istniejące już funkcjonalności i czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w skali światowej – gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. W tym miejscu należy podkreślić, iż Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z kontrahentem oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom danego kontrahenta. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją, działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

Doprecyzowanie i uzupełnienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca opodatkowuje dochody z działalności gospodarczej podatkiem liniowym.

Wnioskodawca tworzy i rozwija programy komputerowe/oprogramowanie w ramach prowadzonej przez siebie działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przedmiotowa działalność prowadzona jest od 10 maja 2018 roku, jednak wskazaną we wniosku preferencją podatkową Wnioskodawca pragnie objąć ww. prace w okresie od 1 stycznia 2019 roku.

Prace te dotyczą a zarazem obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Celem ww. prac jest wytworzenie innowacyjnego - nowego, ulepszonego i rozwiniętego - produktu (programu komputerowego lub jego części). Ponadto, głównym celem Wnioskodawcy jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik.

Czynności te obejmują m.in.:

‒tworzenie nowych zastosowań,

‒projektowanie oraz tworzenie narzędzi informatycznych,

‒planowanie, tworzenie i implementacja nowych usług jako części programów komputerowych,

‒wytwarzanie nowych funkcjonalności.

Przedmiotowe prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę zostały zakończone pozytywnym wynikiem.

Do wyników tych prac Wnioskodawca zalicza:

‒utworzenie nowego modułu obsługi gestów dla platformy (...) i integracja modułu w bibliotece zawierającej silnik renderujący mapy  (...) dedykowanej dla programistów aplikacji mobilnych. Moduł jest do dziś używany do interakcji i obsługi mapy przez miliony użytkowników.

‒utworzenie modułu pozwalającego na dynamiczne ładowanie wtyczek (małych, niezależnych modułów) niezbędnych do działania, bądź ulepszających istniejące biblioteki map i nawigacji oferowane przez (...).

‒zaprojektowanie, implementacja, rozwój i organizacja prac nad wewnętrzną aplikacją nawigacyjną na platformę (...) używaną po dzień dzisiejszy jako główny obiekt wczesnej integracji i testów wszystkich mobilnych bibliotek (...).

‒planowanie i implementacja migracji biblioteki nawigacji  (...) z języka programowania (...) do języka programowania (...). Była to pierwsza i jedyna taka operacja w historii produktu.

‒utworzenie planu i zbudowanie bazowego szkieletu dla integracyjnych testów biblioteki nawigacji  (...) używanego codziennie przez programistów do dodawania nowych testów dla funkcji biblioteki, które budują.

‒zaprojektowanie i utworzenie mechanizmu zarządzania pozycją kamerą mapy w trakcie sesji nawigacyjnej prowadzonej przez bibliotekę nawigacji (...). Nowy system zarządzania kamerą znacząco poprawia jakość sesji nawigacyjnych poprzez użycie algorytmów do pozycjonowania kamera na podstawie geometrii nadchodzących manewrów.

Wynik prac rozwojowych mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu programu komputerowego - zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych - wraz z dokumentacją, jako nieodłączną częścią kwalifikowanego prawa IP.

Wyniki prac rozwojowych osiągnięte przez Wnioskodawca wykorzystywane były, są oraz będą w działalności gospodarczej. Są one stale ulepszane i implementowane do przyszłych programów komputerowych oferowanych kontrahentom.

Wnioskodawca stworzył nowe lub znacznie ulepszone produkty/procesy/usługi. Do ich grona należy zaliczyć programy komputerowe bądź ich części tworzone w określonych latach podatkowych:

‒rok podatkowy 2021:

styczeń 2021 – grudzień 2021 - Biblioteka nawigacji (...) oraz wewnętrzna aplikacja testowa (...).

‒rok podatkowy 2020:

styczeń 2020 - grudzień 2020 - Biblioteka nawigacji  (...) oraz wewnętrzna aplikacja testowa (...).

‒rok podatkowy 2019:

styczeń 2019 - grudzień 2019 - Biblioteka map (...).

Aktualnie Wnioskodawca tworzy/ulepsza program Biblioteka nawigacji  (...) oraz wewnętrzna aplikacja testowa (...).

Wnioskodawca oferuje i będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podejmując się określonych czynności w zakresie swojego przedsiębiorstwa, każdorazowo wytwarza nowy i innowacyjny produkt w postaci programu komputerowego bądź jego części, podlegającego ochronie prawnej na podst. art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Przedstawione przez Wnioskodawcę programy komputerowe, zarówno w stanie faktycznym jak i przede wszystkim zdarzeniu przyszłym mają/będą miały nowy i bardziej innowacyjny charakter.

Oferowane przez Wnioskodawcę będą w znacznym stopniu odróżniać się od tych oferowanych funkcjonujących w obrocie gospodarczym lub oferowanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Głównymi czynnikami mającymi wpływ na wytwarzanie bardziej innowacyjnych i rozwiniętych produktów są: rotacja kontrahentów, zmiana potrzeb rynkowych, odkrywanie i realizowanie nowych koncepcji oraz zastosowań.

Wnioskodawca nie prowadził, w aktualnym czasie nie prowadzi oraz nie będzie prowadził badań naukowych, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach opisanej we wniosku działalności, Wnioskodawca nie prowadził ani nie prowadzi prac o innym charakterze niż prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Posługując się pojęciem „działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego” Wnioskodawca ma na myśli całość prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, o której wspomniano we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Utwór ten należy rozumieć jako wyrażony w każdej formie m.in. słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (analogicznie: kodami programowania, algorytmami, zmiennymi), przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Sposób użycia określonych wyrazów polega na określeniu tych samych efektów prac. Wyrazy takie jak: „program komputerowy”, „oprogramowanie”, „Oprogramowanie”, „aplikacje”, „nowe funkcjonalności”, „moduły”, „skrypty”, „struktury”, „platformy” powinny być utożsamiane z pojęciem: program komputerowy.

Programem komputerowym są utwory, które zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Podejmowane prace, a w efekcie utwory jakimi są programy komputerowe nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych, i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Wnioskodawca tworząc i ulepszając programy komputerowe wskazuje, że nie są one techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów. Wytworzenie/ulepszenie oparte jest na zindywidualizowanym charakterze utworu, według stosownie przyjętej przez Wnioskodawcę metodyki oraz z wykorzystaniem zdobytej wiedzy.

Wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania, części oprogramowania każdorazowo ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej lub we współpracy z zespołem niezależnych od siebie programistów, gdzie każdy z nich obowiązany jest (na podstawie umowy z kontrahentem) do wytworzenia części oprogramowania.

Wszelkie nowe programy komputerowe lub ich części - oprogramowanie, funkcjonalności, elementy, algorytmy, narzędzia - odrębne czy dodawane, wprowadzane do danego oprogramowania stanowią nowe i odrębne od oprogramowania kontrahenta programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które w głównym zamiarze zarówno Wnioskodawcy jak i jego kontrahenta ma poprawę użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Wnioskodawca samodzielnie podejmuje się realizacji prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadzi odrębne prace rozwojowe do celów poszczególnych programów komputerowych, bądź ich części.

Efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy są zawsze programy komputerowe, bądź ich części.

Wnioskodawca przenosi/przekazuje autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych w oparciu o umowę cywilnoprawną łączącą Strony. Spełnione pozostają regulacje prawne powstałe w tym zakresie, a w szczególności wypełniają one dyspozycję wynikającą z art. 41 w zw. z art. 53 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

W sytuacji, gdy obok tworzenia Wnioskodawca dokonuje również rozwijania (ulepszania/modyfikacji) oprogramowania/programu komputerowego, to zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania/programu komputerowego nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian.

Ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie kwotowe: przychodu, kosztów i dochodu - przypadających na każde kwalifikowane prawo. Ponadto, ewidencja wyodrębni koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Data rozpoczęcia prowadzenia ewidencji to 1 stycznia 2019 roku.

Wnioskodawca zgodnie z dyspozycją ustawową, na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ustala jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru zawartego w ustawie - (a+b)*1,3/a+b+c+d.

Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a wzoru Nexus).

Wnioskodawca zamierza preferencyjną stawką podatkową objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. tworzonego i rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego.

Wnioskodawca prowadzi ww. działalność noszącą wskazane przez niego znamiona od 10 maja 2018 r.

Wnioskodawca wskazuje, że zastosowanie preferencyjnej stawki 5% od dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej dotyczy stanu faktycznego zaistniałego w latach podatkowych 2019, 2020 oraz 2021, jak i zdarzeń przyszłych mogących zaistnieć również w kolejnych latach, kiedy Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody w takich samych lub tożsamych warunkach.

Wnioskodawca osiągnął po raz pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku 30 stycznia 2019 roku.

Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca wykonując czynności objęte umową na rzecz kontrahenta uzyskuje wynagrodzenie z tytułu prowadzenia prac rozwojowych nad  (...) dla systemu (...), w tym nad dokumentacją, testami, metrykami i aplikacjami.

W efekcie, Wnioskodawca otrzymuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Wnioskodawca otrzymuje przychód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Jeżeli w wyniku wykonywania usługi Wnioskodawca stworzy utwór - zg. z definicją ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie to program komputerowy - to na mocy umowy autorskie prawa majątkowe przechodzą na kontrahenta.

Prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu na kontrahenta, a ten nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji - szczegółowo wskazanych w jej treści.

Kontrahent na podstawie wiążącego ich stosunku umownego wypłaca wynagrodzenie.

W praktyce jedyną usługą Wnioskodawcy jest tworzenie i ulepszanie/rozwój programów komputerowych, a więc całość wynagrodzenia jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową lub stała kwota miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Co do zasady, płatność wynagrodzenia nie musi być bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac.

Faktura dla kontrahenta zawiera jedną pozycję, której wysokość uzależniona jest od stawki godzinowej i ilości przepracowanych godzin w miesiącu, zaś zasady ustalania wynagrodzenia są zawarte w umowie z kontrahentem. Jeżeli usługi obejmują inne elementy wynagrodzenia niż te zw. z przeniesieniem praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta - Wnioskodawca wykazuje je w odrębnej pozycji.

Wnioskodawca ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty informatyczne za pomocą języków programowania, procesy, narzędzia oraz usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w obrocie gospodarczym.

Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest oraz nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Każdorazowo właścicielem ulepszanego lub rozwijanego oprogramowania jest kontrahent Wnioskodawcy.

Wnioskodawca działając w oparciu o umowę cywilnoprawną łączącą strony, dokonuje jedynie jego wytworzenia, ulepszenia bądź/i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania.

Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie zlecenia zawartego w umowie cywilnoprawnej, które zobowiązuje Wnioskodawcę do wytworzenia części składowej programu komputerowego kontrahenta, podlegającej ochronie prawnej.

Wnioskodawca nie był użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Nie będą przysługiwały pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania.

Wnioskodawcy będą jedynie do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej.

Wnioskodawca działając w oparciu o umowę cywilnoprawną łączącą strony, dokonuje jedynie jego wytworzenia, ulepszenia bądź/i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania.

Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej.

Ulepszenie/rozwinięcie programu następuje na podstawie zlecenia zawartego w umowie cywilnoprawnej, które zobowiązuje Wnioskodawcę do wytworzenia części składowej programu komputerowego kontrahenta, podlegającej ochronie prawnej.

Właścicielem ulepszanego lub rozwijanego oprogramowania jest kontrahent Wnioskodawcy, który dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Wnioskodawcy będą, do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania.

W wyniku działań podejmowanych w oparciu o umowę łączącą strony - powstają nowe kody, algorytmy oraz funkcjonalności, uzewnętrznione za pomocą języków programowania, a podlegające ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ulepszanie, rozwijanie oraz modyfikacja oprogramowania komputerowego przez Wnioskodawcę stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Prace te nie są wynikiem mechanicznych działań, oparte są o szczególne procesy myślowe - w oparciu o szczególną staranność i kreatywność.

Wnioskodawca realizuje prace noszące znamiona prac badawczo-rozwojowych osobiście, w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, we własnym zakresie, - tj. jak wskazuje organ „własnymi siłami”.

Wnioskodawca nie nabywa żadnych z ww. wyników, bądź kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą, współtwórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego prac a wytwarzanie i współtworzenie oprogramowania/części oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej.

Do zadań Wnioskodawcy należy rozwój (...) dla systemu (...), w tym dokumentacja, testy, metryki i aplikacje.

Najczęściej Wnioskodawca wytwarza kompletną część tworzonego oprogramowania - która uzupełnia jedynie główny produkt będący własnością kontrahenta. Niekiedy jednak dochodzi do sytuacji, gdy obowiązany jest działać we współpracy z pracownikami kontrahenta - wtedy również powstaje utwór obejmujący część programu komputerowego podlegający ochronie na podst. art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do wytworzonej przez niego części programu komputerowego, która powstała w efekcie jego pracy twórczej.

Część programu komputerowego, który Pan stworzył w efekcie pracy twórczej jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określnej w z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nad zleceniem objętym umową pracuje samodzielnie, wobec czego przenosi na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które niekiedy nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie. Należy wskazać, że mimo to - część programu komputerowego zawiera własne, unikatowe funkcje i jest utworem powstałym na bazie własnej inwencji twórczej.

Czynności związane z projektowaniem, tworzeniem, rozwijaniem oraz ulepszaniem programów komputerowych nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez kontrahenta.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w latach następnych będzie prowadzona na zasadach i metodyce przedstawionej we wniosku, bądź w okolicznościach istotnie tożsamych.

Pytania

1.Czy działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest prawidłowa, to czy Wnioskodawca będzie mógł używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy wykonywana przez niego działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy będzie mógł on używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na stworzone i rozwijane przez siebie oprogramowanie.

 Uzasadnienie stanowiska wnioskodawcy

1.Prace opisane w stanie faktycznym, wykonywane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z ustawą o PIT.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym jest to działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawą z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) znowelizowano definicję „badań naukowych” oraz „prac rozwojowych” stanowiących łącznie „działalność badawczo-rozwojową” w myśl art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 r., „badania naukowe” to:

a.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”.

W konsekwencji z dniem 1 października 2018 r., przepisy ustawy o PIT bezpośrednio referują do ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Jak stanowi art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce „badania naukowe” obejmują:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei, stosownie do art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r., „prace rozwojowe” to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl ww. regulacji „prace rozwojowe” są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo- rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

‒mają twórczy charakter,

‒są prowadzone w systematyczny sposób,

‒zostały zrealizowane w określonym celu – zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

‒obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie; będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” - powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność ma charakter twórczy/innowacyjny, gdyż jest nakierowana na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych narzędzi na rzecz kontrahenta. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają kreatywnego podejścia, nie są wykonywane na schematach, lecz każdorazowo wymagają dokonywania rozwiązań koncepcyjnych pozwalających na realizację danego projektu. Algorytmy rozwiązań proponowane kontrahentowi w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Klient otrzymuje zindywidualizowane, nowoczesne i innowacyjne narzędzia IT (platformy, systemy, aplikacje). Twórczy charakter działalności Wnioskodawcy potwierdza również fakt, iż rezultatem jego działań są subiektywnie nowe wytwory intelektu w postaci analiz, kodów źródłowych, dokumentacji, algorytmów itp.

Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei - robiący coś regularnie i starannie - oraz w przypadku działań - prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością.

W opinii Wnioskodawcy, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta. Systematyczność realizowanych prac wynika również z funkcji pełnionych przez Wnioskodawcę wobec klienta, które dotyczą obsługi informatycznej, w tym realizacji na jego rzecz prac polegających na dostarczaniu nowych rozwiązań informatycznych lub ich istotnych modyfikacjach. 

Nowe funkcjonalności wprowadzane są zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, tj. dokonywana jest najpierw analiza problemu, powstaje prototyp (proof of concept), rozwiązanie jest wdrażane stopniowo na środowiska testowe, a następnie pełne rozwiązanie jest wdrażane na środowisko produkcyjne.

Kod testowany jest ręcznie oraz automatycznie. Z działających aplikacji zbierane są metryki, które służą do monitorowania wykorzystania dodanych funkcjonalności. Przed wdrożeniem na środowisko produkcyjne kod jest recenzowany przez innych programistów celem zapewnienia jakości.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy, która w większości sytuacji jest niedostępna na rynku. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych systemów, aplikacji, technologii dostępowych oraz innych narzędzi IT.

Jak wskazano w stanie faktycznym Wnioskodawca, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań.

Zdaniem Wnioskodawcy zatem, jego aktywność w ramach prowadzonych prac zasadniczo może zostać uznana za prace rozwojowe, gdyż polega m.in. na kształtowaniu i wykorzystywaniu wiedzy i umiejętności z dziedziny nauk i technologii do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań.

Wnioskodawca wskazuje również, że realizowane przez niego prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter i są przygotowywane pod danego klienta.

Ponadto, charakter prac w istotny sposób odbiega od wprowadzania okresowych zmian do produktów. Nie polegają one na dostosowaniu produktów w związku z m.in. koniecznością aktualizacji oprogramowania lub usunięciu istniejących błędów, lecz polega na opracowaniu nowych produktów lub istotnych modyfikacjach istniejących produktów w związku ze zgłoszeniem zapotrzebowania przez kontrahenta lub identyfikacją zapotrzebowania przez Wnioskodawcę, które są zwykle związane z chęcią optymalizacji określonych segmentów prowadzonej działalności.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowym z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018, Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, (...)). Według podręcznika działalność badawczo- rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe klienta. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowej ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT.

2.Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.patent,

2.prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8.autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Biorąc pod uwagę, że prace opisane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych, to po spełnieniu wymienionych wyżej warunków może on tym samym używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku :

‒w części dotyczącej opodatkowania całości dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według 5% stawki podatku dochodowego – jest nieprawidłowe;

‒w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu/rozwijaniu „programów komputerowych” stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.Działalność Pana związana jest z tworzeniem, rozwijaniem oraz ulepszeniem oprogramowania/części oprogramowania.

2.Pana działalność jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

3.Celem ww. prac jest wytworzenie innowacyjnego - nowego, ulepszonego i rozwiniętego - produktu (programu komputerowego lub jego części). Ponadto, Pana głównym celem jest zdobycie oraz wykorzystanie wiedzy i umiejętności do wytworzenia wyżej opisanego utworu, przy zastosowaniu nowoczesnych i niewystępujących w praktyce gospodarczej technik.

4.Przedmiotowe prace rozwojowe prowadzone przez Pana zostały zakończone pozytywnym wynikiem. Wyniki prac rozwojowych mają ustaloną formę. Jest nią fragment kodu programu komputerowego - zapisany za pośrednictwem znaków, cyfr i symboli matematycznych – wraz z dokumentacją, jako nieodłączną częścią kwalifikowanego prawa IP.

5.Wyniki prac rozwojowych osiągnięte przez Wnioskodawca wykorzystywane były, są oraz będą w działalności gospodarczej. Są one stale ulepszane i implementowane do przyszłych programów komputerowych oferowanych kontrahentom.

6.Przedstawione przez Pana programy komputerowe, zarówno w stanie faktycznym jak i przede wszystkim zdarzeniu przyszłym mają/będą miały nowy i bardziej innowacyjny charakter. Oferowane przez Pana będą w znacznym stopniu odróżniać się od tych oferowanych funkcjonujących w obrocie gospodarczym lub oferowanych bezpośrednio przez Pana.

7.Wskazał Pan, że pod pojęciem program komputerowy należy rozumieć utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Utwór ten należy rozumieć jako wyrażony w każdej formie m.in. słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (analogicznie: kodami programowania, algorytmami, zmiennymi), przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

8.Podejmowane prace, a w efekcie utwory jakimi są programy komputerowe nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Tworząc i ulepszając programy komputerowe wskazuje Pan, że nie są one techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahentów.

9.Podejmując się określonych czynności w zakresie swojego przedsiębiorstwa, każdorazowo wytwarza Pan nowy i innowacyjny produkt w postaci programu komputerowego bądź jego części, podlegającego ochronie prawnej na podst. art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

10.W każdym przypadku tworzenie przez Pana „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

11.Efektem Pana prac rozwojowych są zawsze programy komputerowe bądź ich części.

12.W ramach prac, na podstawie zawieranych przez Pana umów, ogół autorskich praw majątkowych wytworzonych przez Pana, przechodzi na Kontrahenta.

13.Nad zleceniem objętym umową pracuje Pan samodzielnie, wobec czego przenosi Pan na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które niekiedy nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie. Należy wskazać, że mimo to - część programu komputerowego zawiera własne, unikatowe funkcje i jest utworem powstałym na bazie własnej inwencji twórczej.

14.Od 1 stycznia 2019 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Działalność Pana polegająca na tworzeniu/rozwijaniu/modyfikowaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W sprawie możliwości skorzystania prze Pana z tzw. ulgi Innovation Box wyjaśniam:

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

‒podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

‒prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

‒   dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

‒dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

‒dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.Tworzy, ulepsza i modyfikuje Pan programy komputerowe (oprogramowania) lub ich części w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.Programy komputerowe wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

3.Podejmując się określonych czynności w zakresie swojego przedsiębiorstwa, każdorazowo wytwarza Pan nowy i innowacyjny produkt w postaci programu komputerowego bądź jego części, podlegającego ochronie prawnej na podst. art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

4.Nad zleceniem objętym umową pracuje Pan samodzielnie, wobec czego przenosi Pan na zleceniodawcę (w wyniku współtworzenia programu komputerowego) jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania (które niekiedy nie stanowią samodzielnego programu komputerowego) i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie. Należy wskazać, że mimo to - część programu komputerowego zawiera własne, unikatowe funkcje i jest utworem powstałym na bazie własnej inwencji twórczej.

5.Dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do wytworzonego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania.

6.Otrzymuje Pan wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych kalkulowane w oparciu o stawkę godzinową lub stałą kwotę miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury. Faktura dla kontrahenta zawiera jedną pozycję. Jeżeli usługi obejmują inne elementy wynagrodzenia niż te zw. z przeniesieniem praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta - wykazuje je Pan w odrębnej pozycji.

7.Preferencyjną stawką podatkową zamierza Pan objąć wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. tworzonego i rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego.

8.Od 1 stycznia 2019 roku prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych będzie kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia ww. prawa jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów ze sprzedaży praw autorskich do wytworzonego/rozwijanego przez Pana oprogramowania podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (kwalifikowanego IP) za 2019 r., 2020 r., 2021 r. według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Zatem, w tej części stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Z opisu wynika także, że nie każde wytworzone oprogramowanie/modyfikacja oprogramowania stanowi odrębny (samodzielny) program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, np. gdy w efekcie prac prowadzonych powstaje oprogramowanie, które dopiero w połączeniu z innymi częściami, które są wytworzone przez innych programistów podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wskazał Pan, że przenosi na zleceniodawcę jedynie prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie.

Stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

‒zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

‒należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

‒podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Organu, w przypadku gdy wytworzone, rozwijane i ulepszane oprogramowania lub jego części, nie stanowią odrębnego programu komputerowego lub jego części i nie podlegają ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wówczas nie stanowią kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, dochód ze zbycia tego prawa lub jego części nie stanowi kwalifikowanego dochodu w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, dochód z tytułu przeniesienia ww. praw do opisanego przez Pana oprogramowania lub jego części, które to oprogramowanie lub jego części nie stanowią utworu prawnie chronionego nie kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem, stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 w tej części uznane zostało za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.