Możliwość skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej - Interpretacja - 0113-KDIPT2-2.4011.540.2020.3.EC

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 09.09.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.540.2020.3.EC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.), uzupełnionego pismem (data wpływu 28 maja 2020 r.) i pismem (data wpływu 1 czerwca 2020 r.) a także pismami z dnia 25 sierpnia 2020 r. (data wpływu 25 sierpnia 2020 r.) oraz z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z pózn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 7 sierpnia 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.540.2020.1.EC, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 7 sierpnia 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 sierpnia 2020 r.), zaś w dniu 25 sierpnia 2020 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 25 sierpnia 2020 r.

Z uwagi na konieczność doprecyzowania opisu stanu faktycznego, pismem z dnia 28 sierpnia 2020 r., 0113-KDIPT2-2.4011.540.2020.2.EC, ponownie wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie II do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 sierpnia 2020 r. (data doręczenia 31 sierpnia 2020 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 3 września 2020 r. przysłanym za pośrednictwem platformy e-PUAP w dniu 3 września 2020 r. (data wpływu 3 września 2020 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem budynku jednorodzinnego. Pozostałymi współwłaścicielami są B. M., A. S. i A. G. W ramach termomodernizacji tego budynku Wnioskodawczyni wykonała i sfinansowała z własnych środków docieplenie stropodachu wełną mineralną. Ze względu na fakt, że budynek pierwotnie posiadał stropodach wentylowany, w pierwszej kolejności został usunięty znajdujący się na stropie żużel paleniskowy, który pełnił funkcję docieplenia. Ponadto konieczne było usunięcie pokrycia dachowego, papy i warstwy płyty betonowej. Następnie konieczne było wykonanie (zgodnie z zatwierdzonym projektem) konstrukcji więźby dachowej, ułożenie paraizolacji, ułożenie warstwy wełny mineralnej oraz płyt drewnianych, na których ułożono dwie warstwy papy. Całość prac wykonała firma budowlana, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokumentując ten fakt fakturami objętymi stawką 8% VAT. Do każdej z faktur jest sporządzony protokół odbioru prac.

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że została współwłaścicielem budynku/domu, w którym przeprowadzono inwestycję termomodernizacyjną, na podstawie umowy darowizny z dnia 18 października 1995 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego. Jest to budynek jednorodzinny wolnostojący, przeznaczony do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Poniesione wydatki dotyczyły zakupu materiałów potrzebnych do docieplenia stropodachu i wymiany pokrycia dachowego oraz usługi docieplenia i wymiany dachu.

Termomodernizacja dachu składała się z następujących etapów:

  1. usunięcie istniejącego pokrycia dachowego z papy asfaltowej,
  2. usunięcie warstwy chudego betonu o grubości 5-10 cm,
  3. usunięcie warstwy ocieplającej stropodach z żużla piecowego grubości 20-40 cm,
  4. oczyszczenie i osuszenie powierzchni zewnętrznej stropu piętra,
  5. ułożenie na wierzchniej warstwie stropu warstwy paraizolacji z papy asfaltowej,
  6. montaż więźby dachowej z drewna,
  7. ułożenie na paraizolacji warstwy izolacji termicznej z wełny mineralnej o grubości 30 cm,
  8. nadmurowanie murków attyk,
  9. izolacja termiczna nadmurowanych murków attyk za pomocą styropianu o grubości 10 cm,
  10. izolacja termiczna stropu górnego nad balkonem za pomocą styropianu o grubości 5 cm przyklejonego na zaprawie klejowej,
  11. montaż płyt OSB o grubości 20 mm na więźbie dachowej,
  12. ułożenie podwójnej warstwy papy na płytach dachowych.

Docieplenie dachu spowodowało zmniejszenie zużycia nośników energii potrzebnej do dogrzania budynku.

Wydatki na omawiane przedsięwzięcie zostały poniesione ze środków własnych (kredyt bankowy) i rozliczone w PIT-37, w ramach wydatków poniesionych na termomodernizację.

Wydatki poniesione w związku z opisanym we wniosku przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki związane z wymianą dachu zostały poniesione we wrześniu 2019 r. Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne będzie zakończone w okresie 3 kolejnych lat.

Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej lub według jednolitej 19% stawki podatku, nie opłaca ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła i będzie chciała odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej, zostały udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Data na fakturze VAT, dokumentująca dokonanie lub zakończenie dostawy towarów lub wykonania usługi to dzień 16 sierpnia 2019 r.

Wydatki na przedsięwzięcia termomodernizacyjne w postaci docieplenia stropodachu i wymiany dachu poniesione przez Wnioskodawczynię należą do wydatków wymienionych w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane były z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

Wymiana dachu wynikała z projektu budowlanego i pozwolenia na budowę. Projekt nie przewidywał rozbudowy, nadbudowy budynku, powierzchnia użytkowa, kubatura budynku ani wysokość poszczególnych ścian budynku nie zmieniła się.

Nie doszło do zmian przeznaczenia pomieszczeń lub zagospodarowania pomieszczeń o dotychczasowej funkcji niemieszkalnej (np. adaptacja poddasza).

Wymiana dachu wiązała się ze zmianą jego konstrukcji, gdyż chcąc poprawić maksymalnie właściwości termomodernizacyjne stropodachu, czyli zwiększyć jego izolacyjność cieplną, konieczna była wymiana stropodachu na dach wykonany z drewnianych belek, na których ułożone są płyty drewniane. W celu osiągnięcia maksymalnego efektu termomodernizacyjnego zamiast bardzo niskiej efektywności dotychczasowego ocieplenia z żużla paleniskowego do ocieplenia dachu zastosowano wełnę mineralną o grubości całkowitej 30 cm i możliwie najwyższym współczynniku izolacyjności. Wymiana pokrycia dachowego (papy asfaltowej) związana była z koniecznością usunięcia stropodachu, a przede wszystkim warstwy żużla paleniskowego, który nie spełniał obecnych wymogów izolacyjności cieplnej. Żeby można było ułożyć warstwę wełny mineralnej na stropie pierwszego piętra, konieczne było usunięcie papy asfaltowej, warstwy chudego betonu, warstwy żużla paleniskowego. Kolejnym krokiem było wykonanie drewnianej więźby dachowej oraz ułożenie przedmiotowej warstwy izolacyjnej z wełny mineralnej. Kolejnym krokiem było przybicie płyt drewnianych, na której wykonano ponownie warstwę pokrycia dachowego z 2 warstw papy asfaltowej. Wymiana starego pokrycia dachowego oraz przebudowa dachu stanowiła jeden z podstawowych elementów działań budowlanych w ramach termomodernizacji budynku. Jak wiadomo przez dach i ściany zewnętrzne budynku następują największe straty ciepła w budynku. Dlatego też wymiana izolacji dachu była jednym z ważniejszych etapów termomodernizacji budynku. W celu przeprowadzenia termomodernizacji ścian bocznych budynku, właściwą kolejnością działania jest wykonanie uprzednio przebudowy dachu, mające na celu poprawę izolacyjności. Wynika to z faktu, że podczas przebudowy dachu konieczne było usunięcie na pewnej wysokości od góry warstwy styropianu ze ścian bocznych. Zakończenie robót związanych z termomodernizacją dachu umożliwia wykonanie docelowego docieplenia ścian bocznych budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawczyni będzie mogła całość wydatków poniesionych na ww. prace termoizolacyjne rozliczyć w ramach ulgi, zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

  • Czy wydatki na termoizolację budynku poniesione na kwotę 53 000 zł w 2019 r. i rozliczone w zeznaniu tego roku, wykluczają możliwość korzystania z ulgi zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie koniecznej dalszej termoizolacji tego samego budynku w kolejnych latach?

  • Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisem art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Stosownie do art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym, należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.). W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne, przedsięwzięcia których przedmiotem jest ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego, służących do wykonywania przez nie zadań publicznych, ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków, wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a), całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia, materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem, węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury, kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin, kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin, zbiornik na gaz lub zbiornik na olej, kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE, w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s 100), przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej, materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej, materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej, materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego, pompa ciepła wraz z osprzętem, kolektor słoneczny wraz z osprzętem, ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem, stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe powierzchnie przezroczyste nieotwieralne, materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu. Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi: wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, wykonanie analizy termograficznej budynku, wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej, docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów, wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych, wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej, montaż kotła gazowego kondensacyjnego, montaż kotła olejowego kondensacyjnego, montaż pompy ciepła, montaż kolektora słonecznego, montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego, montaż instalacji fotowoltaicznej, uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin, regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji, demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

    W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

    Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

    W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

    Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

    Zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

    Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

    W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

    1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
    2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
    3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
    4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

    Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

    Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

    1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
    2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
    3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
    4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
    5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
    6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
    7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
    8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
    9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
    10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
    11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
    12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
    13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
    14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
    15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

    Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

    1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
    2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
    3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
    4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
    5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
    6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
    7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
    8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
    9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
    10. montaż pompy ciepła,
    11. montaż kolektora słonecznego,
    12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
    13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
    14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
    15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
    16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

    Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

    W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

    Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

    Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

    1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
    2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

    Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

    Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

    W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

    Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

    Reasumując, ulga termomodernizacyjna przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem takiego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

    Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem budynku jednorodzinnego. Pozostałymi współwłaścicielami są B. M., A. S. i A. G. Wnioskodawczyni została współwłaścicielem budynku/domu, w którym przeprowadzono inwestycję termomodernizacyjną, na podstawie umowy darowizny z dnia 18 października 1995 r., sporządzonej w formie aktu notarialnego. Jest to budynek jednorodzinny wolnostojący, przeznaczony do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. W ramach termomodernizacji tego budynku Wnioskodawczyni wykonała i sfinansowała z własnych środków docieplenie stropodachu wełną mineralną. Poniesione wydatki dotyczyły zakupu materiałów potrzebnych do docieplenia stropodachu i wymiany pokrycia dachowego oraz usługi docieplenia i wymiany dachu.

    Ze względu na fakt, że budynek pierwotnie posiadał stropodach wentylowany, w pierwszej kolejności został usunięty znajdujący się na stropie żużel paleniskowy, który pełnił funkcję docieplenia. Ponadto konieczne było usunięcie pokrycia dachowego, papy i warstwy płyty betonowej. Następnie konieczne było wykonanie (zgodnie z zatwierdzonym projektem) konstrukcji więźby dachowej, ułożenie paraizolacji, ułożenie warstwy wełny mineralnej oraz płyt drewnianych, na których ułożono dwie warstwy papy. Całość prac wykonała firma budowlana, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokumentując ten fakt fakturami objętymi stawką 8% VAT. Do każdej z faktur jest sporządzony protokół odbioru prac.

    Termomodernizacja dachu składała się z następujących etapów:

    1. usunięcie istniejącego pokrycia dachowego z papy asfaltowej,
    2. usunięcie warstwy chudego betonu o grubości 5-10 cm,
    3. usunięcie warstwy ocieplającej stropodach z żużla piecowego grubości 20-40 cm,
    4. oczyszczenie i osuszenie powierzchni zewnętrznej stropu piętra,
    5. ułożenie na wierzchniej warstwie stropu warstwy paraizolacji z papy asfaltowej,
    6. montaż więźby dachowej z drewna,
    7. ułożenie na paraizolacji warstwy izolacji termicznej z wełny mineralnej o grubości 30 cm,
    8. nadmurowanie murków attyk,
    9. izolacja termiczna nadmurowanych murków attyk za pomocą styropianu o grubości 10 cm,
    10. izolacja termiczna stropu górnego nad balkonem za pomocą styropianu o grubości 5 cm przyklejonego na zaprawie klejowej,
    11. montaż płyt OSB o grubości 20 mm na więźbie dachowej,
    12. ułożenie podwójnej warstwy papy na płytach dachowych.

    Wymiana dachu wynikała z projektu budowlanego i pozwolenia na budowę. Projekt nie przewidywał rozbudowy, nadbudowy budynku, powierzchnia użytkowa, kubatura budynku ani wysokość poszczególnych ścian budynku nie zmieniła się.

    Nie doszło do zmian przeznaczenia pomieszczeń lub zagospodarowania pomieszczeń o dotychczasowej funkcji niemieszkalnej (np. adaptacja poddasza).

    Wymiana dachu wiązała się ze zmianą jego konstrukcji, gdyż chcąc poprawić maksymalnie właściwości termomodernizacyjne stropodachu, czyli zwiększyć jego izolacyjność cieplną, konieczna była wymiana stropodachu na dach wykonany z drewnianych belek, na których ułożone są płyty drewniane. W celu osiągnięcia maksymalnego efektu termomodernizacyjnego zamiast bardzo niskiej efektywności dotychczasowego ocieplenia z żużla paleniskowego do ocieplenia dachu zastosowano wełnę mineralną o grubości całkowitej 30 cm i możliwie najwyższym współczynniku izolacyjności. Wymiana pokrycia dachowego (papy asfaltowej) związana była z koniecznością usunięcia stropodachu, a przede wszystkim warstwy żużla paleniskowego, który nie spełniał obecnych wymogów izolacyjności cieplnej. Żeby można było ułożyć warstwę wełny mineralnej na stropie pierwszego piętra, konieczne było usunięcie papy asfaltowej, warstwy chudego betonu, warstwy żużla paleniskowego. Kolejnym krokiem było wykonanie drewnianej więźby dachowej oraz ułożenie przedmiotowej warstwy izolacyjnej z wełny mineralnej. Kolejnym krokiem było przybicie płyt drewnianych, na której wykonano ponownie warstwę pokrycia dachowego z 2 warstw papy asfaltowej. Wymiana starego pokrycia dachowego oraz przebudowa dachu stanowiła jeden z podstawowych elementów działań budowlanych w ramach termomodernizacji budynku. Jak wiadomo przez dach i ściany zewnętrzne budynku następują największe straty ciepła w budynku. Dlatego też wymiana izolacji dachu była jednym z ważniejszych etapów termomodernizacji budynku. W celu przeprowadzenia termomodernizacji ścian bocznych budynku, właściwą kolejnością działania jest wykonanie uprzednio przebudowy dachu, mające na celu poprawę izolacyjności. Wynika to z faktu, że podczas przebudowy dachu konieczne było usunięcie na pewnej wysokości od góry warstwy styropianu ze ścian bocznych. Zakończenie robót związanych z termomodernizacją dachu umożliwia wykonanie docelowego docieplenia ścian bocznych budynku.

    Docieplenie dachu spowodowało zmniejszenie zużycia nośników energii potrzebnej do dogrzania budynku.

    Wydatki na omawiane przedsięwzięcie zostały poniesione ze środków własnych (kredyt bankowy) i rozliczone w PIT-37, w ramach wydatków poniesionych na termomodernizację.

    Wydatki poniesione w związku z opisanym we wniosku przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki związane z wymianą dachu zostały poniesione we wrześniu 2019 r. Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne będzie zakończone w okresie 3 kolejnych lat.

    Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej lub według jednolitej 19% stawki podatku, nie opłaca ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

    Wydatki, które Wnioskodawczyni poniosła i będzie chciała odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej, zostały udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

    Data na fakturze VAT, dokumentująca dokonanie lub zakończenie dostawy towarów lub wykonania usługi to dzień 16 sierpnia 2019 r.

    Wydatki na przedsięwzięcia termomodernizacyjne w postaci docieplenia stropodachu i wymiany dachu poniesione przez Wnioskodawczynię należą do wydatków wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

    Poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki związane były z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

    W celu udzielenia odpowiedzi na pytania zadane we wniosku należy przeanalizować zakres prac, które Wnioskodawczyni wykonała i użyte przy tych pracach materiały w oparciu o przepisy Prawa budowlanego i załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

    Jak stanowi art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budowie, należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

    Z opisu wykonanych przez Wnioskodawczynię prac wynika, że nie dokonano zmian w konstrukcji budynku lub samego dachu, które skutkowałyby jego nadbudową. Przystępując do wymiany pokrycia dachowego celem Wnioskodawczyni nie było nadbudowanie przedmiotowego budynku. Nie nastąpiło zwiększenie powierzchni użytkowej, kubatury budynku ani wysokość poszczególnych ścian budynku nie zmieniła się. Nie doszło również do zmian przeznaczenia pomieszczeń lub zagospodarowania pomieszczeń o dotychczasowej funkcji niemieszkalnej. Opisane wydatki zostały poniesione w celu wymiany pokrycia dachowego, wykonaniu przebudowy dachu, mającej na celu poprawę izolacyjności. Wymiana pokrycia dachowego i docieplenie dachu spowodowało zmniejszenie się zużycia nośników energii.

    Wnioskodawczyni w opisie sprawy wskazuje, że spełnia wszystkie ww. wymienione ustawowe warunki wymagane do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej tj.:

    • jest właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
    • kwota odliczenia nie przekroczy sumy 53 000 zł w odniesieniu do realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
    • wysokość wydatków jest udokumentowana fakturami wystawionymi przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług,
    • całość wydatków została pokryta ze środków własnych (kredyt bankowy) &˗ Wnioskodawczyni nie korzystała z żadnej formy dofinansowania,
    • poniesione wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

    Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne mieszczą się w zakresie ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

    Aby jednak skorzystać z ulgi, Wnioskodawczyni musi zakończyć przedsięwzięcie w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Jeżeli termin ten nie zostanie dotrzymany, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zwrócić ulgę poprzez doliczenie kwot poprzednio odliczonych do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął termin na zakończenie przedsięwzięcia. Odliczenie to nie ma charakteru jednorazowego, natomiast ustawodawca przewidział terminy, w których podatnicy będą mogli dokonać odliczenia takich wydatków. Łączna kwota odliczenia tych kosztów dla jednego podatnika nie może przekroczyć w sumie 53 000 zł, niezależnie od liczby inwestycji termomodernizacyjnych, jakie zrealizuje podatnik. Ustawodawca przewidział termin, w jakim inwestycja termomodernizacyjna musi zostać zakończona. Wynosi on trzy lata, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W sytuacji, w której podatnik nie zdąży zrealizować przedsięwzięcia w ww. terminie będzie zmuszony zwrócić uzyskaną do tej pory ulgę. Natomiast podatnik ma sześć lat na odliczenie poniesionych wydatków od dochodów. Dotyczy to sytuacji, w której dochód podatnika w pierwszym roku przeprowadzenia inwestycji będzie niewystarczający by odliczyć wszystkie wydatki poniesione w ramach ulgi termomodernizacyjnej. W takiej sytuacji będzie on mógł pomniejszać podstawę opodatkowania w kolejnych latach. Jednakże okres rozliczania ulgi od danej inwestycji termomodernizacyjnej nie może przekroczyć sześciu lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Jeżeli Wnioskodawczyni dokona inwestycji termomodernizacyjnej, nie wykorzystując przy tym jednorazowego limitu 53 000 zł to część jaka Jej pozostanie będzie mogła być wykorzystana przy kolejnej inwestycji termomodernizacyjnej. Nie będzie mogła natomiast skorzystać z kolejnej ulgi termomodernizacyjnej w kwocie 53 000 zł, w przypadku przeprowadzenia kolejnego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

    Końcowo wskazać należy, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych i urządzeń, a jedynie wskazuje &˗ ogólnie &˗ na materiały budowlane i urządzenia wykorzystane do ściśle określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest m.in. wymiana pokrycia dachowego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe). Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania, ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualna weryfikacja, czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów odpowiada zakresowi wskazanemu w przepisach należy do kompetencji innych organów.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. Interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

    Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
    3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

    Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ., ul. .., ., za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

    Stanowisko

    prawidłowe

    Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej