Temat interpretacji
Koszty uzyskania przychodu ze stypendium
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 15 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 czerwca 2022 r. (wpływ 29 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W roku 2021 Wnioskodawca otrzymał stypendium z Narodowego Centrum Kultury w dziedzinie taniec.
Kwota 50.000,00 zł brutto została wliczona w przychód Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymał z NCK PIT-11.
Specyfika realizacji stypendium spektakl taneczny sprawił, że wysokie były koszty z tym związane. Jako stypendysta i twórca choreografii, Wnioskodawca otrzymał 10.000,00 zł.
Pozostała kwota została przeznaczona na:
1)stworzenie utworu muzycznego do spektaklu – umowa o dzieło 8.000,00 zł;
2)udział w spektaklu śpiewaka – faktura 6.100,00 zł;
3)wynagrodzenie muzyków – faktura 4.000,00 zł;
4)zakwaterowanie tancerzy podczas zgrupowań – faktura 7.273,00 zł;
5)wyżywienie tancerzy podczas zgrupowań – faktura 4.500,00 zł;
6)organizacja premiery – faktura 6.000,00 zł;
7)zakup koszulek dla artystów – faktura 871,08 zł;
8)wydruk zaproszeń – faktura 214,00 zł;
9)wypożyczenie elementów kostiumów – 200,00 zł
plus stworzenie choreografii 10.000,00 zł.
Łącznie 41.668,08 zł, zaś kwota netto otrzymanego stypendium to 41.500,00 zł.
Z dokumentu PIT-11 wystawionego przez NCK wynika, iż cała kwota jest przychodem Wnioskodawcy.
Wnioskodawca chciałby więc przedstawione powyżej koszty uznać za koszty uzyskania przychodu, tak aby jego dochód z tego tytułu był zgodny ze stanem faktycznym. Realnie bowiem cała ta kwota nie była dochodem Wnioskodawcy.
Tak wysoki dochód spowoduje, że Wnioskodawca będzie musiał rozliczyć się za rok 2021 na wyższej stawce podatkowej i zapłacić wyższy podatek, realnie od kwoty, która nie była jego dochodem w całości.
Pytanie
Czy koszty związane z realizacją stypendium Wnioskodawca może zaliczyć jako koszty uzyskania przychodu i odliczyć je od dochodu od stypendium?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, koszty związane z realizacja stypendium otrzymanego z Narodowego Centrum Kultury można zaliczyć jako koszty uzyskania przychodu ze stypendium.
W celu realizacji programu stypendialnego Wnioskodawca musiał ponieść niezbędne koszty. Zaniechanie poniesienia tych kosztów skutkowałoby niewykonaniem zadania, jakim była realizacja zadania stypendialnego. Całkowity dochód ze stypendium, został pomniejszony o koszty związane z jego realizacją - koszty uzyskania przychodu, dając odpowiednio niższy przychód, od którego należy odprowadzać należne podatki.
Wnioskodawcy wydaje się być wysoce krzywdząca konieczność odprowadzania podatku od kwoty, która w całości nie była jego przychodem. Poniesione przeze Wnioskodawcę wydatki związane z realizacją programu stypendialnego nie miały osobistego charakteru, zostały wydatkowane zgodnie z budżetem przedstawionym w stypendium, jako koszty jego realizacji.
Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca ma nadzieję, że jego stanowisko w sprawie zostanie wzięte pod uwagę przy ostatecznym rozstrzygnięciu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w wersji obowiązującej na 31 grudnia 2021 r.:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 11 ust. 1 cyt. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są inne źródła.
Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 przytoczonej ustawy stanowi, że:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść), tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna.
Wobec powyższego, omawiane stypendium co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (art. 27 ww. ustawy) jako przychód z innych źródeł.
Odnośnie do kwestii dotyczącej odliczenia od przychodu z tytułu stypendium kosztów związanych z realizacją projektu stypendialnego wskazać należy, że przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Warunkiem zatem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących przesłanek, tj. taki wydatek:
·musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
·nie może znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
·musi być właściwie udokumentowany.
Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego:
Pojęcie „w celu” jest równoznaczne z tym, do czego się dąży, co się chce osiągnąć, czy też z przedmiotem zamierzonych działań (Słownik Języka Polskiego Tom I A-K, opracowany pod. red. Mieczysława Szymczaka, Warszawa 1978, s. 235).
Z „celem” zawsze jest związany jakiś „środek” do osiągnięcia tego celu służący. W art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie używa się pojęcia „środek”, ale z kontekstu wynika w sposób jednoznaczny, że funkcję środka pełnią tu wszelkie koszty (...) z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Funkcję zaś celu pełni przychód, do osiągnięcia którego podatnik zmierza albo też źródło przychodów, do zachowania lub zabezpieczenia którego zmierza podatnik. Ustawodawca uznał w ten sposób ww. „środek” jako w pełni nadający się do uzyskania określonego wyżej efektu.
Z kolei zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest jego utrzymanie w sprawności, jego uchowanie i uchronienie, tak, aby mogło funkcjonować i dawać przychody w przyszłości, a także podtrzymanie istnienia źródła przychodów, skutecznej realizacji przedsięwzięcia, uczynienie źródła przychodów mocnym i trwałym, odpornym na działanie czynników obniżających jego sprawność (M. Pawlik, Nowe pojęcie kosztów uzyskania przychodów, Monitor Podatkowy 2007, Nr 2).
W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie należy podkreślić, że koszt musi mieć związek z uzyskanym przychodem w tym sensie, że musi wpływać na jego powstanie lub zwiększenie. Określony wydatek w celu osiągnięcia przychodów, jak również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów powinien być, zatem niezbędny, a przynajmniej pożyteczny w sensie możliwości (wpływu) na wygenerowanie przychodów.
Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.
Należy wskazać, że następstwem poniesienia przedmiotowych wydatków nie jest otrzymanie przez Wnioskodawcę omawianego stypendium tylko realizacja projektu. Należy podkreślić, że jak wynika ze stanu faktycznego przedmiotowe stypendium zostało przyznane w drodze konkursu na podstawie zgłoszonego przez Wnioskodawcę wniosku. Zatem fakt przyznania stypendium nie był uzależniany od poniesienia przedmiotowych wydatków, tylko był efektem przystąpienia przez Wnioskodawcę do projektu stypendialnego. W przedmiotowym przypadku nie został zatem spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z przychodem z tytułu otrzymanego stypendium.
Należy podkreślić, że wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawcę w celu realizacji projektu, a nie w celu otrzymania ww. stypendium. Jak wynika bowiem z wniosku, przedmiotowe wydatki zostały poniesione w ramach „realizacji” (wydatkowania/skonsumowania) środków pochodzących ze stypendium, a zatem fakt otrzymania stypendium był faktem uprzednim w stosunku do faktu poniesienia rzeczonych wydatków. Należy też zauważyć, że Wnioskodawca wydatkował środki otrzymane z uzyskanego przychodu z tytułu stypendium na cele związane z realizacją powyższego projektu. Zatem nie można uznać, że ponosił koszty związane celem uzyskania tego przychodu, dlatego też poniesione wydatki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu cytowanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma bowiem żadnych podstaw prawnych, aby wydatki związane z realizacją projektu stypendialnego można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, jakim jest stypendium. Fakt, że wydatki były poniesione w celu realizacji projektu, na który Wnioskodawca otrzymał stypendium, nie jest przesłanką, aby wydatki te zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu stypendium. Środki te były specjalnie przeznaczone na koszty związane z realizacją projektu stypendialnego.
Przekładając powyższe na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na realizację projektu stypendialnego nie można uznać jako koszt uzyskania przychodu z przedmiotowego stypendium w rozumieniu cyt. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są one wydatkami poniesionymi w celu uzyskania tegoż stypendium.
Dodatkowym argumentem przemawiającym za brakiem trafności stanowiska Wnioskodawcy jest pogląd wyrażany w orzecznictwie. Dla przykładu w wyroku WSA w Bydgoszczy z 9 listopada 2010 r. sygn. akt I SA/Bd 869/10, Sąd orzekł:
Za prawidłowy należy ocenić także wywód organu, że skarżący dokonał zakupów finansowych ze środków pochodzących z ZPORR, czyli wydatkował środki z uzyskanego przychodu. Nie były to zatem koszty poniesione w celu uzyskania stypendium, czy też jego zachowania albo zabezpieczenia, a tym samym nie stanowiły one kosztów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do przychodu z tytułu stypendium.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).