Temat interpretacji
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 czerwca 2022 r. wpłynął Pani wniosek 3 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 września 2022 r. (wpływ 13 września 2022 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej (…) roku zawarli w formie aktu notarialnego umowę deweloperską przedmiotem, której było wybudowanie przez dewelopera budynku wielorodzinnego w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego przy ulicy (…).
Przedmiotem umowy deweloperskiej było wybudowanie lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (…) zlokalizowanego na parterze powyższego budynku o powierzchni (…). wraz z przynależnym pomieszczeniem technicznym w piwnicy budynku i ogródkiem za cenę (…) zł.
Na mocy zawartej umowy jako nabywcy zobowiązani byli do zapłaty ceny umówionej w dwóch ratach (pierwsza rata do (…) r. druga do (…) r.). Zapłaty dokonali w dwóch ratach, w (…) zł oraz w (…) zł. na rachunek powierniczy. Cała cena umówiona została zapłacona.
Zgodnie z umową deweloperską zawarcie umowy przyrzeczonej miało nastąpić do (…) roku. Przed zawarciem umowy przyrzeczonej dnia (…) roku nastąpił odbiór techniczny lokalu, z którego sporządzono Protokół Odbioru Technicznego i Przekazania Lokalu Mieszkalnego. Protokołem powyższym dokonano jednocześnie przekazania lokalu mieszkalnego do użytkowania. Od tego dnia jako nabywcy zobowiązani byli do ponoszenia wszelkich opłat związanych z lokalem na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.
W księdze wieczystej (…) w dziale trzecim został dokonany wpis roszczenia o wybudowanie budynku mieszkalnego i wyodrębnienie lokalu mieszkalnego nr (…) o powierzchni (…) oraz przeniesienia prawa własności lokalu i praw niezbędnych do korzystania z niego do dnia (…) roku.
Po dokonaniu niezbędnych prac wykończeniowych w przedmiotowym mieszkaniu od (…) roku zamieszkała dwójka studiujących dzieci Wnioskodawczyni i jej męża.
Z przyczyn leżących po stronie dewelopera umowa przyrzeczona, tj. umowa ustanowienia oraz przeniesienia odrębnej własności lokalu nastąpiła dopiero (…) roku. Z uwagi na to, że dzieci już nie mieszkają w powyższym lokalu Wnioskodawczyni i jej mąż doszli do wniosku, że jest niepotrzebny i zdecydowali się na jego sprzedaż.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawczyni posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.
Wnioskodawczyni przysługuje prawo odrębnej własności lokalu.
Wnioskodawczyni jest posiadaczem lokalu jako współwłaściciel na zasadzie małżeńskiej wspólności ustawowej.
Planowana data odpłatnego zbycia nieruchomości to rok (…).
W przeszłości Wnioskodawczyni prowadziła usługi fryzjerskie, które zlikwidowała ok. (…) lat temu, obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej, takiej działalności nie prowadzi również mąż Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni jest rencistką, mąż pracuje zawodowo.
Odpłatne zbycie lokalu nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Wnioskodawczyni nie będzie ani mąż Wnioskodawczyni podejmować w stosunku do lokalu jakichkolwiek czynności w celu jego uatrakcyjnienia.
Lokal mieszkalny był w tzw. stanie deweloperskim, czyli do wykończenia, Wnioskodawczyni i jej mąż wstawili drzwi wewnętrzne, zostały położone panele na podłogach, zawieszone żyrandole, pomalowane ściany, wykończona łazienka wraz z armaturą, wykonana trwała zabudowa meblowa w kuchni i szafy wnękowe.
Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.
W przeszłości Wnioskodawczyni dokonała tylko jednej sprzedaży kawalarki w (…), którą zakupiła z mężem, w (…) roku na potrzeby mieszkaniowe córki Wnioskodawczyni, która w tym mieście studiowała, po dwóch latach studiowania w (…) córka przeniosła się na taki sam kierunek studiów do (…), pieniądze uzyskane ze sprzedaży, która nastąpiła (…) roku, tamtej kawalerki zostały przeznaczone jako wkład własny do zakupu większego mieszkania w (…), w którym obok wspomnianej córki zamieszkał również studiujący syn Wnioskodawczyni i jej męża.
Ponadto Wnioskodawczyni przedstawiła stanowisko w sprawie odnoszące się do przeformułowanego pytania.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy okres pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego ((…)), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalniający Wnioskodawczynię z podatku od sprzedaży mieszkania będzie liczył się od daty dokonania zapłaty za lokal i oddania go do użytkowania na podstawie protokołu odbioru technicznego co miało miejsce (…) roku, czy też bieg terminu pięcioletniego będzie biegł od momentu przeniesienia własności lokalu w formie aktu notarialnego, co zaś miało miejsce (…) roku?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni okres pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego ((…)), o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalniający Wnioskodawczynię z podatku od sprzedaży mieszkania będzie liczył się od daty dokonania zapłaty za lokal i oddania go do użytkowania na podstawie protokołu odbioru technicznego co miało miejsce (…) roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.
Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw. Należy zatem odwołać się do przepisów prawa cywilnego, które stanowią, że „nabycie” obejmuje każde uzyskanie własności.
Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
W myśl art. 156 ustawy Kodeks cywilny:
Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania.
Zgodnie z art. 158 Kodeksu cywilnego:
Umowa zobowiązująca do przeniesienia prawa własności nieruchomości powinna być dla jej ważności zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
Z kolei w myśl art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1445 ze zm.):
Umowa deweloperska to umowa, na podstawie której deweloper zobowiązuje się do ustanowienia lub przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa, o którym mowa w art. 1, a nabywca zobowiązuje się do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz dewelopera na poczet ceny nabycia tego prawa.
Zgodnie zaś z art. 1 tejże ustawy:
Ustawa reguluje zasady ochrony praw nabywcy, wobec którego deweloper zobowiązuje się do ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, albo do przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości zabudowanej domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego na niej posadowionego stanowiącego odrębną nieruchomość.
Z treści powyższych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że przeniesienie własności nieruchomości następuje z chwilą zawarcia w formie aktu notarialnego ostatecznej umowy sprzedaży tej nieruchomości. Zarówno zawarcie umowy deweloperskiej, jak też dokonanie, stosownie do tej umowy, wpłat na poczet ceny, bez wątpienia mogą prowadzić do nabycia własności nieruchomości lub praw, ale nie są z nim równoważne. Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, a art. 158 ww. Kodeksu określa wyraźnie formę tej czynności prawnej. Z kolei umowa deweloperska nie jest umową przenoszącą własność nieruchomości. Jest niejako przyrzeczeniem do przeniesienia na nabywcę po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego prawa własności do lokalu, co nastąpi dopiero w momencie zawarcia np. umowy sprzedaży przenoszącej własność nieruchomości. Treścią umowy deweloperskiej jest jedynie zobowiązanie się stron do ustanowienia na rzecz nabywcy po zakończeniu przedsięwzięcia deweloperskiego odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia własności tego lokalu na nabywcę, lecz tej własności sama umowa deweloperska nie przenosi.
Powyższe odnosi się także do Protokołu Odbioru Technicznego i przekazania Pani i mężowi lokalu mieszkalnego.
Podkreślić należy, że użyty w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Przez pojęcie „nabycie” należy zatem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia lokalu, bowiem od końca roku kalendarzowego, w którym ono nastąpiło, należy liczyć pięcioletni okres, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej (…) roku zawarli w formie aktu notarialnego umowę deweloperską przedmiotem, której było wybudowanie przez dewelopera budynku wielorodzinnego w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego przy (…).
Przedmiotem umowy deweloperskiej było wybudowanie lokalu mieszkalnego oznaczonego numerem (…) zlokalizowanego na parterze powyższego budynku o powierzchni (…) wraz z przynależnym pomieszczeniem technicznym w piwnicy budynku i ogródkiem za cenę (…) zł.
Zgodnie z umową deweloperską zawarcie umowy przyrzeczonej miało nastąpić do (…) roku. Przed zawarciem umowy przyrzeczonej dnia (…) roku nastąpił odbiór techniczny lokalu, z którego sporządzono Protokół Odbioru Technicznego i Przekazania Lokalu Mieszkalnego. Protokołem powyższym dokonano jednocześnie przekazania lokalu mieszkalnego do użytkowania. Od tego dnia jako nabywcy zobowiązani byli do ponoszenia wszelkich opłat związanych z lokalem na rzecz wspólnoty mieszkaniowej.
W księdze wieczystej (…) w dziale trzecim został dokonany wpis roszczenia o wybudowanie budynku mieszkalnego i wyodrębnienie lokalu mieszkalnego nr (…) o powierzchni (…) oraz przeniesienia prawa własności lokalu i praw niezbędnych do korzystania z niego do dnia (…) roku.
Po dokonaniu niezbędnych prac wykończeniowych w przedmiotowym mieszkaniu od (…) roku zamieszkała dwójka studiujących dzieci Wnioskodawczyni.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że nabycie przez Panią i Pani męża lokalu mieszkalnego miało miejsce (…) r., a więc dopiero w momencie ustanowienia i przeniesienia odrębnej własności lokalu w formie aktu notarialnego.
Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie jeżeli odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego nastąpi w (…) r. a więc przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez Panią i Pani męża ww. lokalu, tj. od końca (…) r. będzie podlegało opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Sprzedaż ta będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, przy odpłatnym zbyciu w (…) r. w ww. lokalu mieszkalnego wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z tą transakcją.
Na mocy art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.
Kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu. Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.
Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2)dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Tym samym, za nieprawidłowe należy uznać Pani stanowisko przyjmujące, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, okres pięciu lat od nabycia lub wybudowania nieruchomości o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 updof będzie liczył się w niniejszym zdarzeniu przyszłym – od daty dokonania zapłaty za lokal i oddania go do użytkowania na podstawie protokołu odbioru technicznego co miało miejsce (…) roku.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).