Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 czerwca 2022 r. i 1 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem nabyła:

a)w dniu 10 kwietnia 2008 r. – niezabudowaną nieruchomość,

b)w dniu 18 czerwca 2008 r. – niezabudowaną nieruchomość,

c)w dniu 11 kwietnia 2007 r. – lokal użytkowy.

W trakcie nabycia przedmiotowych nieruchomości pomiędzy Wnioskodawczynią oraz Jej mężem panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W dniu 24 października 2019 r. Wnioskodawczyni ustanowiła ze swoim mężem, na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej, ustrój rozdzielności majątkowej.

W dniu 6 listopada 2019 r. w wyniku podziału majątku, Wnioskodawczyni nabyła część nieruchomości należącą do męża i tym samym stała się jedyną właścicielką.

W 2021 r. nieruchomości zostały sprzedane.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

-Wskazane we wniosku nieruchomości niezabudowane znajdują się w miejscowości … i …, gmina …, powiat …, województwo … oraz w miejscowości … – lokal użytkowy.

-Wszystkie nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawczynię oraz Jej męża na podstawie umowy kupna. Nabycie nastąpiło do majątku wspólnego.

-Wnioskodawczyni przysługiwał tytuł – prawo własności.

-Nabyta w 2008 r. niezabudowana nieruchomość w momencie sprzedaży stanowiła nieruchomość niezabudowaną.

-Nabycie wskazanych we wniosku dwóch niezabudowanych nieruchomości oraz lokalu użytkowego nastąpiło w celu inwestycji kapitału oraz „okazji na rynku”.

-Lokal użytkowy był przez krótki czas (około 1 roku) wynajmowany, było to ponad 10 lat temu. Nieruchomości niezabudowane nie były podnajmowane itp.

-Nieruchomości niezabudowane były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię w celach rolniczych.

-Wskazane we wniosku nieruchomości i lokal użytkowy nie były wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej.

-Wnioskodawczyni w latach 2007-2009 prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na handlu częściami samochodowymi. Mąż Wnioskodawczyni nie prowadził działalności gospodarczej.

-Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży innych nieruchomości niż wskazane we wniosku.

-Wnioskodawczyni posiada inne nieruchomości oprócz wskazanych we wniosku; nieruchomości te nie są nikomu w żaden sposób udostępniane.

-Rozdzielność majątkowa i podział majątku pomiędzy Wnioskodawczynię oraz Jej mężem została dokonana z nieokreślonych przyczyn.

-Podział majątku wspólnego został przeprowadzony w formie aktu notarialnego. W skład majątku wspólnego podlegającego podziałowi wchodziły tylko nieruchomości wskazane we wniosku, które otrzymała Wnioskodawczyni.

Pytanie

Czy dokonanie przez Wnioskodawczynię sprzedaży nieruchomości, w części nabytej w drodze podziału majątku wspólnego małżonków, wiąże się z koniecznością uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonanie sprzedaży nieruchomości nie wiąże się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia nieruchomości.

Wskazać należy, że w ocenie Wnioskodawczyni – jak wynika z uchwały NSA z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego małżonków i to, że tego wydatku (w momencie jego poniesienia) nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach w określonej wielkości. Wspólność małżeńska (łączna) to bowiem wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości.

Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej, a to oznacza, że obejmuje cały zbiór praw majątkowych takich jak własność i inne prawa. W przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej, nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie nabyli w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie, w całości. Co za tym idzie, nie można użyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od daty ustania ustawowej wspólności małżeńskiej. Nie ma zatem podstaw prawnych, by w warunkach przedmiotowej sprawy, termin nabycia udziału w lokalu i nieruchomościach, liczyć od umowy zawarcia umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową. Jako datę nabycia nieruchomości przyjąć trzeba datę nabycia do majątku wspólnego małżonków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

W związku z tym, że wskazane we wniosku nieruchomości (dwie nieruchomości gruntowe oraz lokal użytkowy) zostały nabyte przez Panią w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, to należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu:

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Stosownie do treści art. 51 ww. Kodeksu:

Z powyższego przepisu wynika, że ustanowienie rozdzielności majątkowej powoduje, że nie istnieje majątek wspólny małżonków, a jedynie majątki osobiste. Jeżeli małżonkowie pozostawali w ustawowym ustroju majątkowym lub w ustroju wspólności umownej, to z chwilą zawarcia umowy ustanawiającej ustrój rozdzielności majątkowej majątek wspólny małżonków przestanie istnieć. W takiej sytuacji majątek wspólny małżonków przekształca się (z mocy prawa) w majątek, do którego znajdują zastosowanie przepisy regulujące współwłasność w częściach ułamkowych.

Wskazać należy, że data zniesienia wspólności majątkowej nie jest co prawda datą nabycia prawa majątkowego, ale jednak staje się datą przekształcenia współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że nabyła Pani wspólnie z mężem: w dniu 10 kwietnia 2008 r. – niezabudowaną nieruchomość, w dniu 18 czerwca 2008 r. – niezabudowaną nieruchomość, w dniu 11 kwietnia 2007 r. – lokal użytkowy. W trakcie nabycia przedmiotowych nieruchomości pomiędzy Panią oraz Pani mężem panował ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 24 października 2019 r. ustanowiła Pani ze swoim mężem, na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej, ustrój rozdzielności majątkowej. W dniu 6 listopada 2019 r. wyniku podziału majątku nabyła Pani część nieruchomości należąca do męża i tym samym stała się jedyną właścicielką. Podział majątku wspólnego został przeprowadzony w formie aktu notarialnego. W skład majątku wspólnego podlegającego podziałowi wchodziły tylko nieruchomości wskazane we wniosku, które otrzymała Wnioskodawczyni. W 2021 r. nieruchomości zostały sprzedane. Wskazane nieruchomości i lokal użytkowy nie były wykorzystywane w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że za datę nabycia przedmiotowych nieruchomości (dwóch nieruchomości gruntowych oraz lokalu użytkowego) należy uznać datę ich nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. dla dwóch nieruchomości gruntowych 2008 r., a dla lokalu użytkowego 2007 r. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy upłynął odpowiednio z końcem 2012 r. i 2013 r.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że nienastępująca w działalności gospodarczej sprzedaż przez Panią w 2021 r. ww. nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości do wspólnego majątku małżonków.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego mającego zastosowanie do zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).