Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 12 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie:

•uznania dostawy towarów i usługi kurierskiej jako świadczenia kompleksowego,

•uwzględnienia kosztu usługi kurierskiej w podstawie opodatkowania dostawy towarów objętych jednolitą stawką VAT,

•uwzględnienia kosztu usługi kurierskiej w proporcji do wartości danego towaru do wartości wszystkich towarów objętych zamówieniem,

•uznania dostawy towarów zamówionych osobiście przez klientów w sklepie stacjonarnym i świadczenia przez Pana usługi transportu własnymi środkami transportu jako świadczenia kompleksowego.

Uzupełnił go Pan pismami z 17 lipca 2025 r. (wpływ).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarcza podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest również zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin w donicach, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, jak również przez Internet. Wnioskodawca swoją działalność wykonuje wykorzystując dwie marki:

•Centrum Ogrodnicze „...”

•... Internetowe Centrum Ogrodnicze

W ramach tej działalności Wnioskodawca ma podpisana umowę z firmą kurierską i wysyła rośliny kurierem, lub poprzez Paczkomaty lub do punktów odbioru.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę towary podlegają opodatkowaniu stawkami VAT zarówno 8%, jak i 23%. Zamówienie złożone przez klienta może obejmować towary objęte wyłącznie jedną stawką VAT, jak również towary objęte stawką 8% і 23%.

Po złożeniu przez klienta zamówienia, Wnioskodawca ponosi koszt pakowania towaru, a następnie nabywa usługę kurierską w celu wysyłki zamówienia klientowi. Wnioskodawca wystawia klientowi paragon albo fakturę obejmującą wartość nabytego towaru oraz obciąża klienta kosztami pakowania i transportu (usługi kurierskiej).

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca sprzedaje swoje towary w sklepach stacjonarnych, a nabywca – klient osobiście, tj. bezpośrednio w sklepie stacjonarnym nabywa towary (rośliny) oraz zamawia również transport nabytego towaru. Wnioskodawca wykonuje usługę transportową na rzecz klienta własnymi środkami transportu, tj. wykonuje tę usługę dodatkową we własnym zakresie, własnymi środkami transportu.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest świadczenie usług transportu towarów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest to, czy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361, dalej: „ustawa o VAT”) dostawa towarów wraz z usługą transportową stanowią dla Wnioskodawcy świadczenie kompleksowe oraz jak Wnioskodawca ma dokumentować na fakturze wartość usługi kurierskiej, którą obciąża klienta (zamawiającego).

Przedmiotem zamówienia klienta jest zawsze towar – rośliny, zatem czynnością główną jest dostawa towarów (roślin).

W przypadku zamówienia towaru przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy, dostawa towarów (roślin) stanowi usługę główną.

Usługą pomocniczą jest usługa transportu towarów lub usługa kurierska, w zależności od tego, czy towar został zamówiony przez klienta przez internet, czy stacjonarnie.

Jeżeli towar został zamówiony przez klienta przez internet, to usługą pomocniczą jest usługa kurierska. Jeżeli towar został zamówiony przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym, usługą pomocniczą jest usługa transportu towarów wykonywana bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Zarówno dostawy roślin zakupionych przez klienta osobiście w sklepcie stacjonarnym Wnioskodawcy i zakupów przez internet pozycje związane z dostawą są wyodrębnione w osobnej pozycji od roślin na paragonach i fakturach.

Usługa kurierska jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin). Bez świadczenia pomocniczego - usługi kurierskiej nie ma możliwości zrealizowania usługi głównej - dostawy towarów (roślin) na rzecz nabywcy w ramach dostawy towarów na odległość.

W przypadku nabycia towarów przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym, usługa transportowa wykonywana przez Wnioskodawcę jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin), bowiem bez dodatkowej usługi klient kupujący towar stacjonarnie w sklepie Wnioskodawcy nie dokonałby zakupu towaru, gdyby Wnioskodawca nie wyświadczył usługi dodatkowej polegającej na dostarczeniu tego towaru.

Wielkość roślin i waga całego zamówienia decyduje o wysokości opłaty za dostawę kurierską, zatem klient dowiaduje się o kwocie za usługę kurierską po złożeniu zamówienia.

W przypadku dostawy transportem Wnioskodawcy decyduje odległość od centrum. Klient może uzyskać informację o koszcie usługi dostawy towaru zarówno przed jego zamówieniem, jak również po jego zamówieniu.

Na jednym zamówieniu są wymienione rośliny i koszt dostawy kurierskiej lub rośliny zakupione na miejscu w sklepie stacjonarnym i koszty dostawy transportem Wnioskodawcy. Przedmiotem umowy jest zawsze zakup roślin wraz z dostawą kurierską lub w wybranych przypadkach zakup roślin na miejscu w sklepie stacjonarnym z dostawą transportem Wnioskodawcy. Część klientów zamiejscowych nie zakupi roślin bez dostawy, czy to kurierem, czy to transportem Wnioskodawcy.

Cena roślin nie obejmuje kosztów dostawy, są one wyszczególnione w osobnej pozycji. W przypadku zakupów przez platformę ...funkcjonuje system ..., gdzie dostawa może być bezpłatna, w sklepie Wnioskodawcy od pewnej kwoty zamówionych towarów dostawa też jest darmowa, jednak nigdy cena roślin nie zawiera kosztów transportu.

W przypadku dostaw transportem Wnioskodawcy jest to osobna pozycja „usługa transportowa”, w przypadku zakupów przez internet jest to pozycja „Koszt pakowania i transportu wysyłka”.

Kwoty, które otrzymuje Wnioskodawca od nabywców za wysyłkę roślin usługą kurierską nie są ujmowane przejściowo w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji na potrzeby podatku od towarów i usług.

Usługa kurierska jest nabywana przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, a nie w imieniu i na rzecz klienta. Wnioskodawca zawarł z firmą świadczącą usługi kurierskie umowę.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca sprzedaje swoje towary w sklepach stacjonarnych, a nabywca – klient osobiście, tj. bezpośrednio w sklepie stacjonarnym nabywa towary (rośliny) oraz zamawia również transport nabytego towaru. Wnioskodawca wykonuje usługę transportową na rzecz klienta własnymi środkami transportu, tj. wykonuje tę usługę dodatkową we własnym zakresie, własnymi środkami transportu.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie jest świadczenie usług transportu towarów.

1.Która z czynności, tj. dostawa towarów (roślin) czy usługa kurierska wykonywana przez Pana stanowi usługę główną?

Przedmiotem zamówienia klienta jest zawsze towar – rośliny, zatem czynnością główną jest dostawa towarów (roślin).

W przypadku zamówienia towaru przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy, dostawa towarów (roślin) stanowi usługę główną.

2.Która usługa stanowi usługę pomocniczą względem usługi głównej?

Usługą pomocniczą jest usługa transportu towarów lub usługa kurierska, w zależności od tego, czy towar został zamówiony przez klienta przez internet, czy stacjonarnie.

Jeżeli towar został zamówiony przez klienta przez internet, to usługą pomocniczą jest usługa kurierska. Jeżeli towar został zamówiony przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym, usługą pomocniczą jest usługa transportu towarów wykonywana bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

3.W jaki sposób są fakturowane przez Pana czynności: czy jako jedno świadczenie (jakie?), czy też są odrębnie fakturowane, tj. dostawa towarów (roślin) i usługa kurierska (w odrębnych pozycjach)?

W obu przypadkach, zarówno dostawy roślin zakupionych na miejscu w centrum i zakupów przez internet pozycje związane z dostawą są wyodrębnione w osobnej pozycji od roślin na paragonach i fakturach.

4.Czy usługa kurierska jest ściśle związana z dostawą danego towaru (roślin). Proszę o wskazanie czy usługa ta jest niezbędna do dokonania tej dostawy, na czym ta niezbędność polega?

Usługa kurierska jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin). Bez świadczenia pomocniczego - usługi kurierskiej nie ma możliwości zrealizowania usługi głównej - dostawy towarów (roślin) na rzecz nabywcy w ramach dostawy towarów na odległość.

W przypadku nabycia towarów przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym, usługa transportowa wykonywana przez Wnioskodawcę jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin), bowiem bez dodatkowej usługi klient kupujący towar stacjonarnie w sklepie Wnioskodawcy nie dokonałby zakupu towaru, gdyby Wnioskodawca nie wyświadczył usługi dodatkowej polegającej na dostarczeniu tego towaru.

5.W którym momencie ustalana jest kwota za usługę kurierską, przed czy po złożeniu zamówienia przez klienta?

Wielkość roślin i waga całego zamówienia decyduje o wysokości opłaty za dostawę kurierską, zatem klient dowiaduje się o kwocie za usługę kurierską po złożeniu zamówienia.

W przypadku dostawy transportem Wnioskodawcy decyduje odległość od centrum. Klient może uzyskać informację o koszcie usługi dostawy towaru zarówno przed jego zamówieniem, jak również po jego zamówieniu.

6.Czy dokonuje Pan dostawy roślin wraz z usługą kurierską na podstawie jednego zamówienia (umowy - pisemnej lub ustnej) czy też na podstawie odrębnych zamówień?

Na jednym zamówieniu są wymienione rośliny i koszt dostawy kurierskiej lub rośliny zakupione na miejscu w sklepie stacjonarnym i koszty dostawy transportem Wnioskodawcy.

7.Czy w świetle zamówienia (umowy) przedmiotem sprzedaży na rzecz klienta jest dostawa roślin wraz z usługą kurierską, czy też dostawa roślin i usługa kurierska?

Przedmiotem umowy jest zawsze zakup roślin wraz z dostawą kurierską lub w wybranych przypadkach zakup roślin na miejscu w sklepie stacjonarnym z dostawą transportem Wnioskodawcy. Część klientów zamiejscowych nie zakupi roślin bez dostawy, czy to kurierem, czy to transportem Wnioskodawcy.

8.Czy w otrzymanych przez Pana zamówieniach (zawartych umowach) z nabywcami roślin wynika, że ich cena obejmuje również usługę kurierską?

Cena roślin nie obejmuje kosztów dostawy, są one wyszczególnione w osobnej pozycji. W przypadku zakupów przez platformę ... funkcjonuje system ..., gdzie dostawa może być bezpłatna, w Pana sklepie od pewnej kwoty dostawa też jest darmowa, jednak nigdy cena roślin nie zawiera kosztów transportu.

9.W jaki sposób jest dokumentowana dostawa roślin i usługa kurierska na rzecz klientów, tj. czy jako dostawę roślin wraz z usługą kurierską, czy np. nastąpi odrębne dokumentowanie, tj. dostawa roślin i usługa kurierska?

W przypadku dostaw transportem Wnioskodawcy jest to osobna pozycja „usługa transportowa”, w przypadku zakupów przez internet jest to pozycja „Koszt pakowania i transportu wysyłka”.

10.Czy kwoty, które otrzymuje Pan od nabywców za wysyłkę roślin usługą kurierską są ujmowane przejściowo w prowadzonej przez Pana ewidencji na potrzeby podatku od towarów i usług?

Kwoty, które otrzymuje Wnioskodawca od nabywców za wysyłkę roślin usługą kurierską nie są ujmowane przejściowo w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji na potrzeby podatku od towarów i usług.

11.Czy nabywa Pan usługę kurierską dostawy roślin w imieniu i na rzecz klienta? Jeśli tak, to na podstawie jakiego dokumentu (np. oświadczenia, pełnomocnictwa, umowy)?

Usługa kurierska jest nabywana przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, a nie w imieniu i na rzecz klienta. Wnioskodawca zawarł z firmą świadczącą usługi kurierskie umowę.

Pytania

1.Czy przedstawiona w stanie faktycznym transakcja składająca się z dostawy towarów i świadczenia usługi kurierskiej powinna być traktowana w całości jako świadczenie kompleksowe i rozpoznana całościowo jako dostawa towarów?

2.Czy na fakturze dokumentującej dostawę towarów objętych jednolitą stawką VAT - transportowanych kurierem, Wnioskodawca powinien podstawę opodatkowania dotyczącą dostawy towarów powiększyć o koszt usługi transportowej?

3.Czy prawidłowe będzie postępowanie Wnioskodawcy, gdy w przypadku dostawy różnych towarów objętych stawkami VAT 8% i 23%, Wnioskodawca powiększy podstawę opodatkowania poszczególnych towarów w proporcji wartości danego towaru do wartości wszystkich towarów objętych zamówieniem, zgodnie z przedstawionym w uzasadnieniu przykładem.

4.Czy w przypadku zamówienia osobiście przez klienta towarów w sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy oraz usługi transportu tych towarów, którą to usługę wykonuje Wnioskodawca własnymi środkami transportu, całe świadczenie powinno być w całości traktowane jako świadczenie kompleksowe polegające na dostawie towarów? (postawione w uzupełnieniu wniosku)

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedstawiona w stanie faktycznym transakcja składająca się z dostawy towarów i świadczenia usługi kurierskiej powinna być traktowana całościowo jako świadczenie kompleksowe i rozpoznana całościowo jako dostawa towarów.

Ad. 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na fakturze dokumentującej dostawę towarów objętych jednolitą stawką VAT - transportowanych kurierem, Wnioskodawca powinien podstawę opodatkowania dotyczącą dostawy towarów powiększyć o koszt usługi transportowej.

Ad. 3

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prawidłowe będzie postępowanie Wnioskodawcy, gdy w przypadku dostawy różnych towarów objętych stawkami VAT 8% i 23%, Wnioskodawca powiększy podstawę opodatkowania poszczególnych towarów w proporcji wartości danego towaru do wartości wszystkich towarów objętych zamówieniem, zgodnie z przedstawionym w uzasadnieniu przykładem.

Ad. 4 (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku zamówienia osobiście przez klienta towarów sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy oraz usługi transportu tych towarów, którą to usługę wykonuje Wnioskodawca własnymi środkami transportu, całe świadczenie powinno być w całości traktowane jako świadczenie kompleksowe polegające na dostawie towarów.

Uzasadnienie

Zagadnienia wspólne dotyczące wszystkich pytań:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT:

1.Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast – według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o VAT:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy o VAT:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy o VAT.

I tak, w myśl art. 106a pkt 1 ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem:

a)przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów,

b)czynności rozliczanych w procedurach szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9, dla których państwem członkowskim identyfikacji w rozumieniu przepisów tych rozdziałów jest państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT:

Faktura powinna zawierać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Ad. 1

Na wstępie należy wyjaśnić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem kompleksowym (złożonym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie kompleksowe składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego.

Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie kompleksowe, obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając, że: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem wniosku, wskazać również należy, że:

•w wyroku z dnia 27 października 2005 r., w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV przeciwko Staatssecretaris van Financien, ECLI:EU:C:2005:649, TSUE wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku),

•w wyroku z dnia 27 września 2012 r., w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs, ECLI:EU:C:2012:597, TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku).

Charakter danego świadczenia należy także oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia (vide: wyrok TSUE z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service srl, ECLI:EU:C:2008:108, pkt 51-53; z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, pkt 17-19 oraz z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV, ECLI:EU:C:2009:722, pkt 36-38).

Stanowisko takie przedstawiła również Rzecznik Generalna Juliane Kokott w opinii z dnia 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito - Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, ECLI:EU:C:2020:855, wskazując, że „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”.

Rzecznik Generalna zauważyła także, że „Jeżeli zespół świadczeń i czynności ustala cenę łączną, w świetle orzecznictwa Trybunału jest to również wskazówka świadcząca o istnieniu jednego świadczenia złożonego (30). Odwrotnie natomiast: uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia również jest jedynie wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń (31)”. Należy zauważyć, że powołaną wyżej opinię podzielił TSUE w wydanym w dniu 4 marca 2021 r. wyroku C-581/19.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie kompleksowe ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy, dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze - tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy - wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotem sprzedaży jest świadczenie kompleksowe, w skład którego wchodzą towary jako świadczenie główne oraz usługa transportowa (kurierska) jako świadczenie pomocnicze konieczne dla realizacji dostawy towaru, to znaczy do przeniesienia prawa rozporządzania towarem jak właściciel. Fakt występowania usługi pomocniczej nie zmienia prawnopodatkowej kwalifikacji czynności opodatkowanej, którą pozostaje dostawa towaru. Jak bowiem trafnie podnosi się w orzecznictwie w przypadku gdy „wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Skoro zatem czynności są ze sobą ściśle związane stanowiąc całość z punktu widzenia ekonomicznego i gospodarczego to wówczas również i dla potrzeb VAT powinny być traktowane jako jedna czynność opodatkowana. W konsekwencji należy uznać, ze świadczenie pomocnicze dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki VAT” (wyrok WSA we Wrocławiu z 26 sierpnia 2016 r., sygn. akt ISA/Wr 493/16, przytaczający wyrok TSUE C-41/04).

Ad. 2, Ad. 3, Ad. 4 (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają znaczenie dowodowe. Umieszczenie zatem na fakturze w części przeznaczonej na nazwę (rodzaj) towaru lub usługi kilku rożnych świadczeń może sugerować, że przedmiotem sprzedaży było kilka odrębnych świadczeń, a nie jedno świadczenie. Powyższe natomiast skutkować może obowiązkiem zastosowania różnych stawek podatku dla wykazanych odrębnie czynności.

Bazując na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, jak wykazano powyżej, występuje jedno świadczenie (w postaci danej dostawy towarów), do wartości którego są wliczone koszty towarzyszące dostawie, tj. koszty usługi kurierskiej. Zatem z dokumentu poświadczającego dokonanie danej dostawy musi jednoznacznie wynikać, że przedmiotem transakcji jest dostawa towaru, a nie dostawa towaru i jakiejś innej usługi.

W związku z powyższym, o wartość usługi kurierskiej Wnioskodawca powinien powiększyć podstawę opodatkowania towarów – w zakresie objętym jednolitą stawką podatku VAT tych towarów.

Podobnie jest w przypadku dostawy towarów zamówionych przez klienta w sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy wraz z usługą transportu tych towarów bezpośrednio przez Wnioskodawcę własnymi środkami transportu, Wnioskodawca powinien powiększyć podstawę opodatkowania towarów – w zakresie objętym jednolitą stawką podatku VAT tych towarów o wartość usługi transportowej wykonanej przez Wnioskodawcę.

W zakresie dostawy towarów objętych różnymi stawkami podatku VAT, Wnioskodawca powinien powiększyć podstawę opodatkowania tych towarów o koszt usługi kurierskiej, bądź o koszt usługi transportowej wykonanej przez Wnioskodawcę w proporcji wartości danego towaru do wartości wszystkich towarów objętych zamówieniem. Przykładowo:

1.Zamówienie obejmuje:

a)towar objęty 23% stawką VAT na kwotę ... zł netto, oraz

b)towar objęty 8% stawką VAT na kwotę ... zł netto.

c)Wnioskodawca nabył usługę transportową w kwocie ... zł netto, którą obciąża klienta (zamawiającego).

2.Proporcja wartości towaru objętego stawką 23% do wartości wszystkich towarów to 62,50% (... zł / ... zł).

3.Proporcja wartości towaru objętego stawką 8% do wartości wszystkich towarów to 37,50% (... zł / ...zł).

4.Podstawę opodatkowania towaru objętego stawką 23% VAT Wnioskodawca powinien powiększyć o 62,50% wartości usługi kurierskiej/transportowej, tj. o kwotę ... zł.

5.Podstawę opodatkowania towaru objętego stawką 8% VAT Wnioskodawca powinien powiększyć o 37,50% wartości usługi kurierskiej/transportowej,, tj. o kwotę ... zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775) – zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1 – pkt 15 ustawy :

Faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury VAT muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Treść art. 106e ust. 1 ustawy określa jakie elementy powinna zawierać faktura. Są to elementy obligatoryjne, których podanie ma przede wszystkim cel fiskalny. Służą one bowiem do prawidłowego zidentyfikowania dla celów podatkowych strony podmiotowej danej transakcji, rodzaju transakcji, jak również wartości służących do określenia w kwotach bezwzględnych wysokości zobowiązania podatkowego. Podmiot zobowiązany do wystawienia faktury powinien precyzyjnie określić rodzaj „fakturowanej” czynności, tj. podać nazwę (rodzaj) towaru lub usługi. Źródłem tego obowiązku jest art. 106e ust. 1 pkt 7 ustawy. Z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

W przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów). Dotyczy to wyłącznie kosztów, które zwiększają kwotę należną z tytułu konkretnej transakcji, tj. konkretnej dostawy towarów.

Powołany przepis przykładowo wskazuje na koszty dodatkowe, które nawet jeśli są odrębnie pobierane (odrębnie rozliczane) między stronami czynności podstawowej (dostawy towarów czy też świadczenia usług), wchodzą do podstawy opodatkowania dla czynności podstawowej (i powinny być łącznie z nią opodatkowane). W myśl tych przepisów, koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy, wchodzą do podstawy opodatkowania dla danej czynności podstawowej. Przepis ten jako regułę (a nie wyjątek) uznaje więc doliczanie kosztów dodatkowych do podstawy opodatkowania czynności podstawowej. Tylko przykładowo wskazuje on na rodzaje kosztów, jakie są wliczane do podstawy opodatkowania czynności podstawowej.

Za koszty dodatkowe należy uznać wszelkie opłaty i należności, formalnie odrębne od ceny świadczenia głównego (podstawowego), jednakże w istocie składające się na zapłatę za świadczenie zapewniane w ramach wykonywania świadczenia podstawowego. Koszty dodatkowe będą wartością tych wszystkich świadczeń dodatkowych, które nie stanowią samoistnego świadczenia (przedmiotu opodatkowania), lecz są elementami świadczenia złożonego (kompleksowego).

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą.

Stosownie do art. 73 Dyrektywy:

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy, jak i art. 29a ust. 1 ustawy, posługują się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedno świadczenie, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedno świadczenie kompleksowe obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład dokonywanej dostawy/usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną, winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na  czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do  realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub  wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak  element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub  wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Przepisy ustawy o VAT oraz regulacje Dyrektywy, nie regulują kwestii czynności złożonych. Wynika ona natomiast z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W sprawie z 25 lutego 1999 r. sygn. C-349/96 Trybunał uznał, że:

Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

W orzeczeniu w sprawie C-41/04 z 27 października 2005 r. Trybunał zauważył, że:

Powyższe spostrzeżenia pozostają przy tym aktualne także wówczas, gdy wynagrodzenie za poszczególne czynności składające się na jedną usługę jest kalkulowane odrębnie. W tym zakresie wypowiedział się TSUE m.in. w ww. sprawie C-41/04 i w sprawie C-111/05 z 29 marca 2007 r. Z orzeczeń tych wynika jednoznacznie, że odrębna kalkulacja wynagrodzenia za poszczególne czynności składające się na kompleksową usługę, nie uzasadnia podziału takiej usługi na potrzeby opodatkowania.

Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1154/11 stwierdził, że:

Z opisu sprawy wynika, że:

•jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

•głównym przedmiotem Pana działalności gospodarczej jest sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin w donicach, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, jak również przez Internet,

•sprzedawane przez Pana towary podlegają opodatkowaniu stawkami VAT zarówno 8%, jak i 23%. Zamówienie złożone przez klienta może obejmować towary objęte wyłącznie jedną stawką VAT, jak również towary objęte stawką 8% і 23%,

•w ramach wykonywanej działalności sprzedaje Pan towary w sklepach stacjonarnych – klient osobiście, tj. bezpośrednio w sklepie stacjonarnym nabywa towary (rośliny) oraz zamawia również transport nabytego towaru. Pan wykonuje usługę transportową na rzecz klienta własnymi środkami transportu. Przedmiotem Pana działalności gospodarczej nie jest świadczenie usług transportu towarów,

•podpisał Pan umowę z firmą kurierską i wysyła Pan rośliny kurierem, lub poprzez Paczkomaty lub do punktów odbioru,

•przedmiotem zamówienia klienta jest zawsze towar – rośliny, zatem czynnością główną jest dostawa towarów (roślin). W przypadku zamówienia towaru przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym Wnioskodawcy, dostawa towarów (roślin) stanowi usługę główną,

•usługą pomocniczą jest usługa transportu towarów lub usługa kurierska, w zależności od tego, czy towar został zamówiony przez klienta przez internet, czy stacjonarnie,

•zarówno dostawy roślin zakupionych przez klienta osobiście w sklepcie stacjonarnym i zakupów przez internet pozycje związane z dostawą są wyodrębnione w osobnej pozycji od roślin na paragonach i fakturach,

•usługa kurierska jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin). Bez świadczenia pomocniczego - usługi kurierskiej nie ma możliwości zrealizowania usługi głównej - dostawy towarów (roślin) na rzecz nabywcy w ramach dostawy towarów na odległość,

•w przypadku nabycia towarów przez klienta osobiście w sklepie stacjonarnym, usługa transportowa wykonywana przez Pana jest ściśle związana z dostawą towaru (roślin), bowiem bez dodatkowej usługi klient kupujący towar stacjonarnie w sklepie nie dokonałby zakupu towaru, gdyby nie wyświadczył Pan usługi dodatkowej polegającej na dostarczeniu tego towaru,

•klient dowiaduje się o kwocie za usługę kurierską po złożeniu zamówienia,

•w przypadku dostawy Pana transportem decyduje odległość od centrum. Klient może uzyskać informację o koszcie usługi dostawy towaru zarówno przed jego zamówieniem, jak również po jego zamówieniu,

•na jednym zamówieniu są wymienione rośliny i koszt dostawy kurierskiej lub rośliny zakupione na miejscu w sklepie stacjonarnym i koszty dostawy Pana transportem. Przedmiotem umowy jest zawsze zakup roślin wraz z dostawą kurierską lub w wybranych przypadkach zakup roślin na miejscu w sklepie stacjonarnym z dostawą Pana transportem Wnioskodawcy,

•cena roślin nie obejmuje kosztów dostawy, są one wyszczególnione w osobnej pozycji.

Nie ulega wątpliwości, że w przypadku czynności wykonywanych przez Pana można wyróżnić następujące elementy składowe: dostawa towarów (roślin) w sklepie stacjonarnym jak również przez internet oraz usługa kurierska bądź usługa transportowa wykonana przez Pana.

W przedmiotowej sprawie nie można stwierdzić, że usługa kurierska/transportowa stanowi cel sam w sobie i powinna być traktowana jako odrębne, niezależne świadczenie. W okolicznościach przedstawionych przez Pana, za świadczenie złożone – którego rozdzielenie na  poszczególne elementy byłoby nieuzasadnione i sztuczne – należy uznać odpowiednio dostawę towarów (roślin) wraz z usługą kurierską/transportową.

Dostawa towarów (roślin) stanowi świadczenie główne, natomiast świadczeniem pomocniczym jest usługa kurierska/transportowa, która jest ściśle związana z ww. dostawą towarów. Z ekonomicznego punktu widzenia dostawa towarów (roślin) wraz z usługą kurierską/transportową jest obiektywnie jedną transakcją. Zatem również z ekonomicznego punktu widzenia dostawa towarów (roślin) oraz usługa kurierska/transportowa nie  powinny być dzielone dla celów podatkowych na poszczególne elementy, gdyż tworzą jedną złożoną czynność.

W rezultacie, w omawianym przypadku mamy do czynienia z jednym przedmiotem opodatkowania - jedną czynnością, tj. dostawę towarów (roślin) wraz z usługą kurierską/transportową. Podstawą opodatkowania z tytułu tej czynności jest łączna wartość ww. towarów (roślin) wraz z usługą kurierską/transportową.

Stwierdzam, że dokonywana przez Pana dostawa towarów (roślin) w sklepie stacjonarnym jak również przez internet wraz z usługą kurierską bądź usługą transportową wykonaną przez Pana, stanowi usługę kompleksową, co sprawia, że przedmiotem opodatkowania jest jedna czynność – dostawa towarów (roślin), której podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia głównego (sprzedaż roślin) oraz świadczenia pomocniczego (usługa kurierska/transportowa).

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie wynika wprost sposób opodatkowania kosztów transportu w przypadku, gdy przedmiotem jednego świadczenia są usługi opodatkowane według różnych stawek podatku VAT. Analiza celowościowa art. 29a ust. 1 ustawy wskazuje, że w takich przypadkach koszty transportu powinny proporcjonalnie zwiększać podstawę opodatkowania poszczególnych usług opodatkowanych według różnych stawek.

Nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku od towarów i usług odpowiednie przyporządkowanie, wyrażające się w  proporcjonalnym rozliczeniu do wartości usług, o ile powyższy sposób przyporządkowania kosztów transportu rzetelnie i adekwatnie do zaistniałej sytuacji oddaje w sposób wierny dokonaną transakcję.

Podstawą opodatkowania z tytułu wykonywanej przez Pana czynności jest – zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy – łączna wartość dostawy towarów (roślin) oraz usługa kurierska. Koszt usługi kurierskiej, którym obciążani są Pana klienci w związku ze sprzedażą towarów, zwiększają kwotę należną od nabywcy z tytułu dostawy i podlegają opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tej czynności tj. świadczenia głównego (sprzedaży roślin).

W omawianym przypadku, usługa kurierska jest związana z dostawą towarów objętych wyłącznie jedną stawką VAT, jak również dostawą towarów objętych stawką 8% і 23%.

Stwierdzam, że w fakturze sprzedaży winien Pan wykazać łącznie, w jednej pozycji wartość dostawy towarów (roślin) i koszt usługi kurierskiej. Wartość usługi kurierskiej, jako element składowy świadczenia kompleksowego, powinna być uwzględniona do podstawy opodatkowania:

•według stawki właściwej dla świadczenia głównego, tj. dostawy towarów (roślin), w przypadku gdy dostawa dotyczy towarów objętych jednolitą stawką VAT,

•proporcjonalnie dla świadczenia głównego, tj. poszczególnych towarów w proporcji wartości danego towaru do wartości wszystkich towarów objętych zamówieniem, w przypadku gdy dostawa różnych towarów objęta jest stawkami VAT 8% i 23%.

Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, w tym w szczególności kwestia:

•uwzględnienia kosztu usługi transportowej wykonanej przez Pana do podstawy opodatkowania dostawy towarów objętych jednolitą stawką VAT,

•uwzględnienia kosztu usługi transportowej wykonanej przez Pana proporcjonalnie do podstawy opodatkowania według właściwej stawki dla dostawy różnych towarów.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu zauważyć należy, że rolą Organu jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń i podanych kwot, zatem w niniejszej interpretacji Organ nie dokonywał oceny poprawności Państwa wyliczeń.

Podkreślam, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.