Interpretacja indywidualna z dnia 13.02.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.700.2019.2.RK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 17 grudnia 2019 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP.), uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP..), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.700.2019.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP 21 stycznia 2020 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 22 stycznia 2020 r.; identyfikator poświadczenia doręczenia UPD.). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 27 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia UPP).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się wytwarzaniem, wdrażaniem, utrzymaniem i rozwojem oprogramowania do analizy danych sprzedażowych, usprawniania płynności łańcucha dostaw oraz logistyki w dużej zagranicznej firmie, lidera w swojej branży na rynku europejskim, na zlecenie zamawiającego. Od początku stycznia 2019 r. trwały prace nad rozwojem oprogramowania do wymiany danych pomiędzy systemami informatycznymi i bazami danych, w celu zapewnienia optymalnej i bezawaryjnej pracy instrumentów budując hurtownię danych. Prace zakończyły się pod koniec czerwca 2019 r. wdrożeniem rozwiązania składającego się z grupy ponad dwudziestu zespolonych aplikacji napisanych w języku () broker integrujących dane (wiadomości JMX) ze środowiska rozproszonego do jednej bazy centralnej . Dzięki wykorzystaniu najnowszych, zaawansowanych technologii, zbiór algorytmów systemowych analizuje i przelicza dane sprzedażowe, dobierając najkorzystniejsze rozwiązania zaopatrzeniowe oraz transportowe odpowiadające potrzebom klienta. Dzięki automatyzacji i uproszczeniu procesu składania zamówienia osiągnięto znaczną oszczędność czasu - czas złożenia kompletnego zlecenia liczony jest w minutach. Dodatkowo usprawnienie łańcucha dostaw wpływa korzystnie na środowisko, dzięki unikaniu pustych przebiegów. Po wdrożeniu zmian nastąpił trzy miesięczny okres stabilizacji systemu, naprawa bieżących błędów, korekty ustawień - optymalizacja działania systemu. Utrzymanie systemu w celu zachowania najwyższej wydajności poszczególnych procesów. Od października 2019 r. trwają dalsze prace rozwojowe nad systemem centralnym w celu wypracowania modelu, który będzie mógł być sprzedawany innym podmiotom z tego samego sektora rynku, jako osobne, niezależne rozwiązanie informatyczne, do przechowywania kluczowych danych w chmurze (). Zgodnie z umową współpracy wykonanie dzieła stanowiącego przedmiot umowy, w tym zarówno opracowanie nowego oprogramowania, jak i modyfikacja istniejącego oprogramowania (utworu pierwotnego), będzie stanowić utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm., dalej: dzieło albo utwór) lub będzie chronione innymi prawami wyłącznymi własności intelektualnej. Wnioskodawca, jako wykonawca, zobowiązuje się do przeniesienia na zamawiającego, a zamawiający do nabycia całości wyłącznych i nieograniczonych autorskich praw majątkowych do utworu lub innych wyłącznych i nieograniczonych praw własności intelektualnej do rozwiązań będących przedmiotem dzieła.

W piśmie z dnia 27 stycznia 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.). Działalność gospodarczą w obszarze IT prowadzi od dnia 1 stycznia 2014 r. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, jest opodatkowany podatkiem liniowym. Przeważająca część przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe. Usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczone są tylko w Polsce. Jego kontrahenci mają firmy na terenie Polski. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, oznaczającej działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stworzone przez Wnioskodawcę programy służą utrzymaniu i rozwojowi oprogramowania do analizy danych sprzedażowych, usprawnianiu płynności łańcucha dostaw oraz logistyki. Dzięki wykorzystaniu najnowszych, zaawansowanych technologii, zbiór algorytmów systemowych analizuje i przelicza dane sprzedażowe dobierając najkorzystniejsze rozwiązania zaopatrzeniowe oraz transportowe odpowiadające potrzebom klienta. W ramach działalności badawczo-rozwojowej stworzył 21 programów informatycznych. Programy tworzone przez Wnioskodawcę są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu przyczyniają się do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki. Programy tworzone przez Wnioskodawcę wykorzystują bardziej wydajne procesowanie danych z wykorzystaniem najnowszej wersji oraz . Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zapewnia spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja, o której mowa wyżej, prowadzona jest na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pozarolniczej działalności gospodarczej są głównie przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Dochody osiągane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania to dochody osiągane w ramach świadczenia usług programistycznych za wykonanie dzieła, czyli dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jego dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Na podstawie umowy zawartej z klientem przenosi na jego rzecz wszelkie wyłączne i nieograniczone autorskie prawa majątkowe do utworu wraz z wyłącznym prawem do wykonywania zależnych praw autorskich do utworu, w tym także prawo do dokonywania lub zlecania osobom trzecim dokonywania opracowań lub przeróbek utworu oraz korzystania z tak powstałych opracowań i przeróbek oraz do rozporządzania nimi zarówno samodzielnie, jak i w zestawieniu z innymi utworami tego typu, w nieograniczonej liczbie - tak, że klient będzie, zgodnie z prawem, wyłącznym uprawnionym z tytułu majątkowych praw autorskich do utworu lub innych wyłącznych praw własności intelektualnej do rozwiązań będących przedmiotu dzieła, na wszystkich polach eksploatacji, a w szczególności do:

• wprowadzania do pamięci komputera i przechowywania w pamięci komputera,

• udostępniania za pośrednictwem dowolnych sieci teleinformatycznych, także w taki sposób, aby każdy mógł mieć dostęp do utworu w miejscu i czasie przez siebie wybranym,

• utrwalanie i zwielokrotnianie techniką drukarską reprograficzną, cyfrową oraz na nośnikach magnetycznych, optycznych i elektronicznych, w nieograniczonej liczbie egzemplarzy, nośników, kopii i dodruków,

• użyczenie, dzierżawa lub najem egzemplarzy lub nośników.

W przypadku, gdy nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem oprogramowania, które ulepsza, wówczas korzysta z tego oprogramowania na podstawie udzielonego przez klienta zezwolenia lub licencji do korzystania z tego oprogramowania w celu wprowadzenia modyfikacji oraz korzystania z tego oprogramowania wraz ze wprowadzonymi modyfikacjami dla celów wdrożenia oraz do dalszej modyfikacji. W ramach umowy z kontrahentem, kontrahent ten prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z testowaniem, modyfikacją, opracowywaniem i wdrażaniem oprogramowania, działając na zlecenie swoich klientów, będących uprawnionymi, licencjobiorcami lub innymi dysponentami autorskich praw majątkowych lub innych praw własności intelektualnej do tego oprogramowania (utworu pierwotnego) albo zainteresowanymi w nabyciu praw wyłącznych do oprogramowania. W związku z powyższym, w przypadku części oprogramowania jest właścicielem, a w przypadku pozostałej części właścicielem oprogramowania jest klient Wnioskodawcy kontrahenta. W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania stworzonego przez inne osoby dla danego kontrahenta w ramach zawartej umowy, z którymi współpracuje kontrahent, wykonuje te czynności na podstawie zezwolenia otrzymanego od kontrahenta na wykonanie ulepszenia lub modyfikacji oprogramowania. Przy wykonywaniu dzieła zobowiązuje się w ramach umowy współpracy do przestrzegania zbioru zasad wewnętrznych obowiązujących u kontrahenta w szczególności dotyczących bezpieczeństwa informatycznego, ochrony danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa kontrahenta i Jego klientów. Podobnie jak w poprzednim punkcie w przypadku, kiedy nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, ulepszenie/rozwinięcie następuje na podstawie zezwolenia otrzymanego od kontrahenta na wykonanie ulepszenia lub modyfikacji oprogramowania. Przy wykonywaniu dzieła zobowiązuje się w ramach umowy współpracy do przestrzegania zbioru zasad wewnętrznych obowiązujących u kontrahenta, w szczególności dotyczących bezpieczeństwa informatycznego, ochrony danych osobowych i tajemnic przedsiębiorstwa kontrahenta i jego klientów. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia powstają nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Przysługują Mu prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi. Ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności opisanych we wniosku, tj. za tworzenie i modyfikacje oprogramowania. Jako przedsiębiorca wykonujący czynności opisane we wniosku w ramach działalności gospodarczej ponosi ryzyko gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie preferencyjnego opodatkowania podatkiem od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, w opisanym stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie preferencyjnego opodatkowania podatkiem od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w wysokości 5% podstawy opodatkowania. Spełnia wszystkie warunki określone w art. 30ca i 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ponieważ stanowi utwór będący wynikiem Jego oryginalnej twórczości i przysługują Mu nieograniczone prawa autorskie lub inne wyłączne prawa własności intelektualnej do utworu. Program jest tworzony przez Wnioskodawcę i rozwijany systematycznie, jak wskazał w opisie stanu faktycznego. Nieustannie opracowuje i testuje nowe funkcjonalności w celu podniesienia jego innowacyjności. Tworzenie oprogramowania jest działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy i doświadczenia do tworzenia nowych zastosowań. A zatem program ten został wytworzony, rozwinięty i ulepszony w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. Spełnia też ostatni warunek dotyczący obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji kosztów i dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. () Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą w obszarze IT. Przeważająca część przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe. Oprogramowania tworzone przez Wnioskodawcę stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowania, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, oznaczającej działalność twórczą, obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stworzone przez Wnioskodawcę programy służą utrzymaniu i rozwojowi oprogramowania do analizy danych sprzedażowych, usprawnianiu płynności łańcucha dostaw oraz logistyki. Dzięki wykorzystaniu najnowszych, zaawansowanych technologii, zbiór algorytmów systemowych analizuje i przelicza dane sprzedażowe dobierając najkorzystniejsze rozwiązania zaopatrzeniowe oraz transportowe odpowiadające potrzebom klienta. W ramach działalności badawczo-rozwojowej stworzył 21 programów informatycznych. Programy tworzone przez Wnioskodawcę są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu przyczyniają się do tworzenia nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki. Programy tworzone przez Wnioskodawcę wykorzystują bardziej wydajne procesowanie danych z wykorzystaniem najnowszej wersji Java oraz Spring Framework. Wnioskodawca na bieżąco od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzi szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i zapewnia spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pozarolniczej działalności gospodarczej są głównie przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Dochody osiągane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania to dochody osiągane w ramach świadczenia usług programistycznych za wykonanie dzieła, czyli dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku, gdy Wnioskodawca nie jest właścicielem, ani współwłaścicielem oprogramowania, które ulepsza, wówczas korzysta z tego oprogramowania na podstawie udzielonego przez klienta zezwolenia lub licencji do korzystania z tego oprogramowania w celu wprowadzenia modyfikacji oraz korzystania z tego oprogramowania wraz ze wprowadzonymi modyfikacjami dla celów wdrożenia oraz do dalszej modyfikacji. W ramach umowy z kontrahentem, kontrahent ten prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług związanych z testowaniem, modyfikacją, opracowywaniem i wdrażaniem oprogramowania, działając na zlecenie swoich klientów, będących uprawnionymi, licencjobiorcami lub innymi dysponentami autorskich praw majątkowych lub innych praw własności intelektualnej do tego oprogramowania (utworu pierwotnego) albo zainteresowanymi w nabyciu praw wyłącznych do oprogramowania. W związku z powyższym w przypadku części oprogramowania jest właścicielem, a w przypadku pozostałej części właścicielem oprogramowania jest klient Wnioskodawcy kontrahenta. W przypadku rozwijania lub ulepszania oprogramowania stworzonego przez inne osoby dla danego kontrahenta w ramach zawartej umowy, z którymi współpracuje kontrahent wykonuje te czynności na podstawie zezwolenia otrzymanego od kontrahenta na wykonanie ulepszenia lub modyfikacji oprogramowania. W wyniku ulepszenia/rozwinięcia powstają nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Przysługują Mu prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z ulepszaniem/rozwinięciem ww. oprogramowania osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do oprogramowania wytwarzanego ulepszanego/rozwijanego przez Niego, które stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z powyższego tytułu wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej