Temat interpretacji
Prawo do ulgi na powrót.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 21 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy zwolnienia przedmiotowego.
Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismem z 17 czerwca 2022 r. (wpływ 17 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni w marcu 2015 r. wyjechała do Belgii, gdzie pracowała dla …. Od 1 marca 2015 r. do 15 stycznia 2022 r. była zatrudniona w Belgii. 25 czerwca 2015 r. zarejestrowała się w Belgii pod adresem: … Belgia, 17 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni zmieniła adres na: …. Belgia, 1 lipca 2020 r., zarejestrowała się na …, Belgia. Pod ostatnim adresem mieszkała do 1 lutego 2022 r. W dniu 1 lutego 2022 r. przeprowadziła się z Belgii do Polski i zameldowała się pod adresem ul. …, ponieważ wynajęła pod tym adresem mieszkanie.
W latach 2015-2022 nie wymeldowała się z adresu stałego zameldowania, tj. …, ponieważ nie wiedziała, że jest taki obowiązek oraz była przekonana, że systemy skarbowe w UE są połączone i te dane są przesyłane na poziomie europejskim. Ten adres wciąż widnieje jako Jej adres stałego zamieszkania. Od 2015 r. była zameldowana w Belgii i otrzymywała rozliczenie podatkowe w Belgii. Nie otrzymywała żadnego przychodu w Polsce oraz nie miała żadnych dochodów w Polsce, Jej rezydencja podatkowa była w Belgii.
Obecnie (od 1 lutego 2022 r.) mieszka w Polsce, natomiast jest zatrudniona w Holandii na umowę o pracę na czas określony. Pracuje zdalnie i odprowadza podatek dochodowy w Polsce, podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce, ponieważ Jej ośrodek interesów życiowych jest w Polsce.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nie posiadała miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres od 1 marca 2015 r., tj. poprzedzający okres pobytu za granicą, ponieważ od 1 października 2011 r. do 1 lipca 2013 r. przebywała na studiach za granicą, w krajach Niemcy oraz Belgia.
Jej miejscem stałego zameldowania w tym okresie była … Polska. Od 1 lipca 2013 r. do 28 lutego 2015 r. Jej miejscem zamieszkania było terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od 4 listopada 2013 r. do 28 lutego 2015 r. była zatrudniona na umowę o pracę na czas określony w … Sp. z o.o. przy ul. …
Posiada obywatelstwo polskie, numer dowodu osobistego …. Ponadto Wnioskodawczyni podała, że posiada certyfikat rezydencji oraz inne dokumenty dokumentujące Jej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie pobytu za granicą, tj. od 1 marca 2015 r. do 1 lutego 2022 r.
W okresie od 1 marca 2015 r. do 1 lutego 2022 r. nie miała miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), Jej miejsce zamieszkania było w Belgii, posiada certyfikat rezydencji oraz inne dokumenty dokumentujące Jej miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie pobytu za granicą. Jej centrum interesów osobistych było w Belgii. Nie przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni. Ponadto, nie miała żadnych dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 2b powołanej ustawy.
Okres pobytu w Holandii w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę na czas określony nie przekroczy łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym. Wnioskodawczyni pracuje zdalnie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Jej miejscem zamieszkania jest ... Jej centrum interesów znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pytanie
Czy przysługuje Wnioskodawczyni ulga Polskiego Ładu – art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Według Wnioskodawczyni przysługuje Jej ulga na powrót, ponieważ przez ostatnie 7 lat nie mieszkała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, mimo iż nie wyrejestrowała się z adresu stałego zameldowania.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowując ocenę prawną stanu faktycznego po uzupełnieniu wniosku o informacje zawarte w pkt 1 wezwania ze szczególnym uwzględnieniem mających zastosowanie w tym zakresie przepisów prawa podatkowego, tj. art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazała, że okresie od 1 marca 2015 r. do 1 lutego 2022 r. nie miała miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie przebywała więcej niż 183 dni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podczas tego okresu.
Zgodnie z tym, w Jej ocenie, przeniosła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej od 1 lutego 2022 r., dlatego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są Jej przychody, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte w Jej przypadku ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:
Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych
– w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia – w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 powołanej ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ww. przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).
Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.
Art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Art. 4a ww. ustawy określa, że:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Wnioskodawczyni wskazała w opisie stanu faktycznego, że w latach 2015-2022 nie wymeldowała się z adresu stałego zameldowania w Polsce.
Należy zauważyć, że definicja miejsca zamieszkania, zawarta w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje dwa kryteria: pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych. Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.
Zatem, w świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania.
Z opisu stanu faktycznego wynika również, że obecnie (od 1 lutego 2022 r.) Wnioskodawczyni mieszka w Polsce, natomiast jest zatrudniona zdalnie w Holandii na umowę o pracę na czas określony. Odprowadza podatek dochodowy w Polsce, podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce, ponieważ Jej ośrodek interesów życiowych jest w Polsce. Okres pobytu w Holandii w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę na czas określony nie przekroczy jednak łącznie 183 dni.
Ponadto, Wnioskodawczyni podała w opisie stanu faktycznego, że nie posiadała miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres od 1 marca 2015 r., tj. poprzedzający okres pobytu za granicą. Równocześnie jednak, jak wynika z opisu posiada obywatelstwo polskie.
Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że przysługuje Wnioskodawczyni prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ spełnione są warunki wymienione w art. 21 ust. 43 ww. ustawy.
Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023-2026.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).