Obowiązki płatnika w związku z wypłatą osobom uprawnionym świadczeń socjalnych oraz pomocy na kontynuowanie nauki.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek, uzupełniony pismem z dnia 27 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Opis zdarzenia przyszłego

Wojskowe Biuro Emerytalne na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi wypłaca świadczenia socjalne oraz pomoc na kontynuowanie nauki.

Ze świadczeń mogą korzystać świadczeniobiorcy Wojskowego Biura Emerytalnego. Świadczeniobiorcami w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia są osoby pobierające emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym zwolnione są z opodatkowania do kwoty 4500 zł, natomiast wypłacone świadczenia socjalne dla świadczeniobiorców pobierających wojskową rentę rodzinną do kwoty 3000 zł w myśl art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomoc na kontynuowanie nauki należy się dziecku pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, po ukończeniu 16 roku życia nie dłużej niż do ukończenia 25 roku życia (art. 27 pkt 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin).

Z funduszu socjalnego w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby, śmierci - wypłacane są zapomogi. Zapomogi są zwolnione z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26a.

Pytanie

Czy w przypadku wypłaty świadczenia socjalnego dla świadczeniobiorców pobierających emeryturę wojskową lub wojskową rentę inwalidzką Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z opodatkowania do kwoty 4500 zł (art. 21 ust. 1 pkt. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a w przypadku wypłaty świadczenia socjalnego dla osób pobierających rentę rodzinną, która przysługuje uprawnionym członkom rodziny (art. 23 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin) lub pomocy na kontynuowanie nauki dla osób pobierających wojskową rentę rodzinną zastosować zwolnienie z opodatkowania do kwoty 3000 zł (art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem świadczeniobiorcy pobierający wojskową emeryturę lub wojskową rentę inwalidzką, którym przyznano i wypłacono świadczenia socjalne są zwolnieni z opodatkowania otrzymanych świadczeń do kwoty 4500 zł, natomiast świadczeniobiorcy pobierający wojskową rentę rodzinną korzystający ze świadczeń socjalnych oraz z pomocy na kontynuowanie nauki są zwolnieni z opodatkowania wypłaconych świadczeń socjalnych do kwoty 3000 zł.

Świadczenia socjalne wypłacone w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby, śmierci - zwolnione są z opodatkowania bez względu na rodzaj pobierającego świadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1128, ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów są inne źródła.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż:

Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Zgodnie z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wojskowe Biuro Emerytalne na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi wypłaca świadczenia socjalne oraz pomoc na kontynuowanie nauki.

Ze świadczeń mogą korzystać świadczeniobiorcy Wojskowego Biura Emerytalnego. Świadczeniobiorcami w myśl § 2 ust. 2 rozporządzenia są osoby pobierające emeryturę wojskową, wojskową rentę inwalidzką albo wojskową rentę rodzinną.

Pomoc na kontynuowanie nauki należy się dziecku pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, po ukończeniu 16 roku życia nie dłużej niż do ukończenia 25 roku życia (art. 27 pkt 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin).

Z funduszu socjalnego w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby, śmierci - wypłacane są zapomogi.

Zatem wypłacane przez Wojskowe Biuro Emerytalne wojskowym emerytom i rencistom oraz członkom rodziny zmarłego żołnierza, emeryta lub rencisty wojskowego zapomogi i inne świadczenia socjalne, a także pomoc na kontynuowanie nauki stanowią przychód z innych źródeł.

W celu rozstrzygnięcia czy ww. świadczenia podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w niniejszej sprawie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2022 r., poz. 520).

Zgodnie z art. 1 tej ustawy:

Żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin - w razie śmierci żywiciela.

Stosownie do treści art. 2 ww. ustawy:

W ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:

1)świadczenia pieniężne:

a)emerytura wojskowa,

b)wojskowa renta inwalidzka,

c)wojskowa renta rodzinna,

d)dodatki do emerytury lub renty,

e)zasiłek pogrzebowy;

2)inne świadczenia i uprawnienia:

a)świadczenia lecznicze,

b)świadczenia socjalne,

c)prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 tej ustawy:

Osobom pobierającym emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną przysługuje prawo do świadczeń socjalnych z tworzonego na ten cel funduszu socjalnego, po spełnieniu warunków określonych w ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem ust. 5.

W myśl art. 23 tej ustawy:

1.Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny:

1)żołnierza zmarłego albo zaginionego w czasie pełnienia służby;

2)żołnierza zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;

3)zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego.

2.Za uprawnionych członków rodziny zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego uważa się również członków rodziny żołnierza zmarłego po zwolnieniu ze służby, jeżeli w dniu śmierci spełniał on warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej, chociażby jego prawo do zaopatrzenia nie zostało jeszcze ustalone.

Stosownie do art. 27 ust. 2 ustawy:

Świadczenia socjalne przysługują w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych lub przewlekłej choroby osoby uprawnionej do zaopatrzenia emerytalnego albo członka jego rodziny oraz z innych przyczyn powodujących pogorszenie warunków materialnych.

Z art. 27 ust. 6 ww. ustawy wynika, że:

Dziecku pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, po ukończeniu 16 roku życia przyznaje się pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki do zakończenia tej nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia.

W myśl art. 27 ust. 10 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin:

Organem właściwym w sprawach tworzenia funduszu socjalnego oraz przyznawania świadczeń socjalnych jest wojskowy organ emerytalny.

Natomiast z art. 27 ust. 11 tej ustawy wynika, że:

Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:

1)rodzaje świadczeń z funduszu socjalnego, tryb i szczegółowe warunki przyznawania świadczeń socjalnych, wysokość i tryb przyznawania oraz sposób wypłacania pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki, dokumenty stanowiące podstawę do przyznania świadczenia oraz sposób przekazywania przyznanych świadczeń osobom uprawnionym, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia jednolitego postępowania wojskowych organów emerytalnych oraz racjonalne wykorzystanie posiadanych środków, a także mając na względzie przede wszystkim osoby najbardziej potrzebujące;

2)sposób gospodarowania, okoliczności uzasadniające przekazanie między wojskowymi organami emerytalnymi środków funduszu socjalnego oraz tryb i formy podejmowania decyzji o przekazywaniu tych środków, z uwzględnieniem racjonalnego wykorzystania środków funduszu przez wojskowe organy emerytalne.

Szczegółowe warunki przyznania wymienionych świadczeń reguluje rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi (Dz. U. z 2009 r., Nr 107, poz. 890).

Z § 5 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, że:

Świadczeniobiorca może korzystać z następujących świadczeń socjalnych:

1)zapomogi pieniężnej;

2)zwrotu kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej;

3)częściowego zwrotu kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych.

Stosownie do § 6 ww. rozporządzenia:

Pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dzieci, o których mowa w art. 27 ust. 6 ustawy, przyznaje się dwa razy w roku kalendarzowym, w wysokości kwoty stanowiącej trzykrotność najniższej emerytury.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są: zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicją występującą na gruncie języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje również pojęcia „zdarzenie losowe”. W orzecznictwie podatkowym zasadą jest, że w sytuacji, gdy w prawie podatkowym termin użyty w przepisach nie jest bliżej określony to wykładnia takiego pojęcia winna odbywać przy zastosowaniu wykładni językowej lub zgodnie ze znaczeniem jakie ma ono w języku potocznym.

Zatem pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” można rozumieć wszelkie nagłe, niespodziewane, pojedyncze zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć, a które są niezależne od człowieka, nawet przy zachowaniu należytej staranności.

Przez „klęskę żywiołową” rozumieć z kolei należy zdarzenie spowodowane niszczycielskim działaniem sił przyrody, jak powodzie, huragany, ulewne deszcze, uderzenia piorunów, gradobicie, itp.

Z kolei, przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Z powyższych przepisów wynika, że podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest do analizowania każdego przypadku indywidualnie, z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy. Ze zwolnienia od podatku korzystają tylko zapomogi wypłacane w związku z zaistnieniem sytuacji określonych powyżej. A zatem tylko zapomogi pieniężne wypłacane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci (pod warunkiem udokumentowania przez osobę starającą się o świadczenie) podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz kwestię, że zasady przyznawania zapomogi wynikają z odrębnych przepisów wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej, zapomogi wypłacane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od jej wysokości.

Przechodząc do świadczeń socjalnych wypłacanych emerytom i rencistom (innych niż zapomogi pieniężne przyznane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci, do których ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) należy odwołać się do art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów, rencistów lub osoby pobierające nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 4500 zł.

Z zacytowanego przepisu wynika, że aby świadczenie socjalne korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

–świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

–świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy,

–wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 4500 zł.

Zastosowanie ww. przepisu nie jest uzależnione od tego, czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy, czy też inny podmiot. Ważne jest, aby otrzymującym świadczenie była osoba, która posiada status emeryta lub rencisty oraz aby udzielone świadczenie wynikało z uprzednio łączącego ją z zakładem pracy stosunku służbowego, stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Świadczenia socjalne, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi, w postaci zapomogi pieniężnej wypłacanej z innych przyczyn niż zdarzenie losowe, klęska żywiołowa, przewlekła choroba lub śmierć, powodujących – pogorszenie warunków materialnych oraz świadczenia w postaci zwrotu kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej i częściowego zwrotu kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych otrzymywane przez emerytów wojskowych i rencistów wojskowych w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości 4500 zł będą zwolnione z opodatkowania.

Odnosząc się natomiast do świadczeń socjalnych dla świadczeniobiorców pobierających wojskową rentę rodzinną oraz do pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki wskazać należy, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł.

Z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że zwolnieniem objęte są zarówno zapomogi, jak i inne świadczenia. Warunkiem do zastosowania tego zwolnienia jest, aby świadczenia zostały otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W niniejszej sprawie do ww. zwolnienia uprawniają świadczenia wymienione w § 5 ust. 1 rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi, w tym: zapomogi pieniężne wypłacane członkom rodzin zmarłych żołnierzy oraz zmarłych emerytów lub rencistów wojskowych z innych przyczyn niż wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powodujących pogorszenie warunków materialnych, świadczenia w postaci zwrotu kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej oraz częściowego zwrotu kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych.

Również pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki – wynikająca z art. 27 ust. 6 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin – przysługująca dzieciom pobierającym rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Ww. świadczenia dla członków rodziny zmarłego żołnierza, emeryta lub rencisty wojskowego oraz pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki dla dzieci pobierających rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych – objęte są zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł.

W związku z wypłatą świadczeń objętych zwolnieniem przedmiotowym wynikającym z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a, pkt 38 i pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Wnioskodawcy nie ciąży zatem obowiązek płatnika, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 oraz obowiązek informacyjny, o którym mowa w art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

–Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

–Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).