Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w zakresie pytań oznaczonych nr 1, 2, 4.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 marca 2022 r. (data wpływu 10 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej jako: Wnioskodawca) od 01/01/2008 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…), pod adresem (…), zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (…) i numerem REGON: (…).

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm., dalej zwana ustawą o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, natomiast wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania to podatek liniowy w wysokości 19%. Dodatkowo Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika podatku VAT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402, ze zm.).

Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy znajduje się pod kodem PKD: 62.01.Z. Działalność związana z oprogramowaniem. Wykonywana działalność gospodarcza znajduje się pod kodami PKD: 62.01 .Z.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, gdzie Wnioskodawca opisuje prowadzoną działalność w branży programistycznej, następnie pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Wnioskodawca realizuje następujące projekty:

PROJEKT NUMER 1

(…) to narzędzia klasy (…) specjalizujące się w systemach przetwarzania i dostarczania informacji. (…) to bardzo elastyczny i wysoce wydajny system do automatyzacji procesów IT, wspierany zaawansowanymi algorytmami analitycznymi, działający praktycznie w dowolnym środowisku: on-premise, wirtualnym czy chmurze publicznej. System jest przejrzysty, wydajny i skalowalny, dzięki czemu z łatwością mogą korzystać z niego użytkownicy nieposiadający zaawansowanej wiedzy technicznej, w średniej lub dużej firmie. Dzięki elastycznej i otwartej architekturze, może integrować się i zarządzać praktycznie dowolnymi rozwiązaniami i platformami informatycznymi. Systemy (…) są używane przez dziesiątki dużych firm polskich i zagranicznych, głównie przez banki i instytucje finansowe, firmy ubezpieczeniowe oraz telekomunikacyjne. Innowacyjność projektu polega na integracji wiodących technologii z zakresu sztucznej inteligencji (Artificial Intelligence), robotyzacji rutynowych zadań (Robotic Process Automation), analizy dużych zbiorów danych (Big Data), raportowania (Business Intelligence), przepływu danych (File Transfer), technologii chmurowych (Cloud Orchestration), operacji IT (IT Operations) oraz operacji biznesowych (Business Operations) w jednolity system przygotowany dla użytkowników biznesowych.

Systemy (…) zostały opracowane i stworzone przez Wnioskodawcę w 2010 roku od podstaw, we współpracy z innymi osobami, na zlecenie polskiej firmy (…) (KRS: (…), NIP: (…), REGON: (…). Wnioskodawca jest mniejszościowym udziałowcem wspomnianej spółki. Dodatkowo należy wskazać, że wszelkie prawa autorskie i majątkowe zostały przeniesione na spółkę. System (…) Jest nadal rozwijany przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że system (…) to kontynuacja systemu (…) (…)

Potwierdzeniem innowacyjności systemu (…) jest fakt, iż począwszy od roku 2019 system (…) utrzymuje się na szczycie branżowego rankingu EMA Radar Report for Workload Automation prowadzonego przez firmę Enterprise Management Associates, Inc. (https:/www.enterprisemanagement.com).

PROJEKT NUMER 2

(…) to elektroniczny system obiegu i archiwizacji dokumentów firmowych, działający w technologii SaaS (Software as a Service).

Pozwala zamienić dokumentację papierową na elektroniczną w części lub całości, przy pełnej kontroli obiegu dokumentów bez konieczności korzystania ze standardowych przesyłek pocztowych z potwierdzeniem odbioru. (…) jest używany przez ponad 3000 polskich firm.

Innowacyjność projektu polega na całościowym podejściu do kwestii zarządzania dokumentami i ich przepływu w firmie i pomiędzy firmami z użyciem najnowszych technologii (dokumentowe bazy danych, mikroserwisy, rozpoznawanie tekstu, sztuczna inteligencja, zaawansowane szyfrowanie danych, podpisy cyfrowe).

System jest dedykowany zarówno do dużych firm jak i jednoosobowych działalności gospodarczych pozwalając na ich harmonijną współpracę.

System (…) był opracowany i tworzony przez Wnioskodawcę od podstaw od roku 2015, we współpracy z innymi osobami, na zlecenie (…) (KRS: (…), NIP: (…), REGON: (…). Wnioskodawca jest mniejszościowym udziałowcem tej spółki. Wszelkie prawa autorskie  i majątkowe zostały przeniesione na spółkę. Rozwój (…) Wnioskodawca zakończył w 2019 roku. Aktualnie prace są kontynuowane przez współpracowników Wnioskodawcy.

W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na każdego z Kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do Projektu, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Projekty wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach współpracy z Kontrahentem, są bowiem rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej też jako PAIPP) oraz jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm. dalej zwana ustawą o PIT). Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz = rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Na podstawie art. 8 ustawy o PAIPP twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu jaki jest rezultatem jego działalności intelektualnej, jednocześnie w świetle art. 17 ww. ustawy Wnioskodawca ma prawo do korzystania z niego, rozporządzania nim oraz wynagrodzenia za korzystanie z niego. Podkreślenia wymaga fakt, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX:

pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs, a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej, jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że: materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 roku I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 roku, I ACa 1157/12).

Specyfika pracy Wnioskodawcy wymaga od niego dużej, szerokiej i interdyscyplinarnej wiedzy.

Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że jego twórczą działalność należy odnosić nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, a zatem jest to ujęcie zobrazowane w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe rozwiązania, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie jest w stanie dokonać weryfikacji na tak szerokiej skali.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jest on bowiem twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z utrwaloną już linią interpretacyjną oraz zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Projekty realizowane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Projekty realizowane są zgodnie z indywidualnymi ustaleniami i na indywidualne zamówienie klienta.

Wnioskodawca realizuje projekty począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem.

Wnioskodawca wskazuje, że specyfika świadczonych usług wymaga obecności Wnioskodawcy w siedzibie zamawiającego, aby świadczyć usługi.

Wnioskodawca jest programistą online (jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie należy programowania online definiować jako programowania w formie pracy zdalnej) tzn. wykonuje swoje prace na funkcjonującym robocie, a zmiany, których dokonuje w kodzie są ostateczne, w konsekwencji, tzw. fizyczna obecność w miejscu, w którym znajduje się panel operatorski robota jest niezbędna.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

·koszty związane z użytkowaniem samochodu (koszty napraw, koszt związany z zakupem paliwa oraz koszt ubezpieczenia samochodu), umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego projektu, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń. Podkreślić należy, iż wynajmem i użytkowanie samochodu jest wprost związane z prowadzoną działalnością;

·zakup sprzętu komputerowego - konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej, przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają sprawnego i nowoczesnego sprzętu, który wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić,iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcęi są niezbędne do prowadzenia działalności;

·zakup oprogramowania komputerowego - konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej, przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają specjalistycznego oprogramowania, który wspomaga wykonywaną pracę. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż oprogramowanietakie jest ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i jest niezbędne do prowadzenia działalności;

·usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet) - opłaty za internet; zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów czy przekazywania owoców swojej pracy. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową. Abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy dostosowaniu rozwiązań do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań;

·koszty sprzętu elektronicznego/elektrycznego (router, telefon, przedłużacz, etc.) zakup sprzętu to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają sprawnego i nowoczesnego sprzętu, który wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić,iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności;

·sprzęt do biura (artykuły biurowe, oświetlenie, etc.) - sprzęt do biura dostosowanydo potrzeb Wnioskodawcy, w zakresie funkcjonalności, w szczególności dostępność niezbędnych narzędzi / materiałów oraz dedykowana i przystosowana przestrzeń do potrzeb realizowanej usługi;

·ubezpieczenie OC (j/w) - zapewnia Wnioskodawcy bezpieczeństwo w zakresie świadczonych usług, co również wpływa na jakość świadczonych usług.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego przez Niego. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Przyjęta metodyka kalkulacji:

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca     ust. 4 ustawy o PIT.

Ewidencja:

Wnioskodawca stosownie do czasu (dat) wskazanych w zakresie poszczególnych projektów prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona elektronicznie. Potwierdza ona uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych (i szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku) projektów, na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji Projektu, do końca danego miesiąca kalendarzowego. W prowadzonej Ewidencji zostaje wskazany tzw. współczynnik IP BOX. Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne projekty w prowadzonej Ewidencji. W odniesieniu do każdego z nich Wnioskodawca ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty, ze wskazaniem stosownych dokumentów, stanowiących potwierdzenie realizowanej usługi/prac wykonywanych w danym projekcie danych kontrahenta - nr dokumentu, data sprzedaży, data faktury, kwota z faktury. Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego - na koniec każdego miesiąca kalendarzowego.

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości tzw. wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką. Każdy z projektów wskazanych we wniosku został również opisany w ewidencji.

Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego sposobu ewidencji kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których to suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie ze wspomnianym już art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r., następnie od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., w dalszej kolejności od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r. Opisane we wniosku  informacje/warunki /dane będą obowiązywać w przyszłości, a zatem od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 roku.

Wnioskodawca w okresie, za który chce skorzystać z możliwości preferencyjnego opodatkowania IP Box prowadził działalność badawczo-rozwojową.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że opisane we wniosku informacje/dane będą obowiązywać również w przyszłości, jednakże Wnioskodawca nie wyklucza zawarcia współpracy z nowymi Kontrahentami (zarówno polskimi i zagranicznymi).

Wniosek doprecyzował Pan o następujące informacje:

Działalność, prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca realizuje zakres obowiązków w miejscu i czasie określonym samodzielnie, jednocześnie harmonogram pracy przewidziany na każdy dzień pracy jest ustalany przez Wnioskodawcę indywidualnie, co potwierdza dużą elastyczność w działalności Wnioskodawcy.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuję nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W przypadku, gdy rozwijam/ulepszam oprogramowanie na zamówienie konkretnego klienta, wówczas - nie jestem właścicielem tego oprogramowania, natomiast posiadam pełen dostęp do repozytorium kodu źródłowego oprogramowania na podstawie indywidualnej umowy. Opracowane przeze mnie moduły - ich kod źródłowy - są synchronizowane z głównym repozytorium.

W wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Ewentualne działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 podejmowanych przedsięwzięć, których dotyczy wniosek, powstałych/powstaną (w okresie, którego ma dotyczyć wniosek) programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność nie jest wykonywana w czasie wskazanym przez zleceniodawcę.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest wykonywana w ramach zespołu danego Kontrahenta w celu wytworzenia opisanego oprogramowania dla Jego klientów, które jest oferowane w ramach działalności Kontrahenta. Wnioskodawca sygnalizuje, że współpracuje z zespołem Kontrahenta, ale nie współtworzy z jego przedstawicielami zleconego przez Kontrahenta oprogramowania. Kluczowe dla prawidłowego opisu zakresu wykonywanych przez Wnioskodawcę zakresu obowiązków jest podkreślenie, że współpraca Wnioskodawcy    z zespołem Kontrahenta polega na komunikacji, w celu prawidłowego wykonania zadań przez Wnioskodawcę. Jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę dla potrzeb działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za konkretne moduły wyżej wymienionych systemów, współpracujące z innymi modułami tworzonymi przez inne osoby. Moduły składają się na wyjściowe systemy. Poprzez moduł Wnioskodawca określa utwór wytworzony samodzielnie przez Wnioskodawcę i będący samodzielnym programem komputerowym.

Jednocześnie zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi dot. preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, wydanymi przez Ministerstwo Finansów w 2019 roku (pkt 80):

80. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. A contrario, żaden wytwór nie jest 59 zob. J. Barta, R. Markiewicz, A. Matlak, Prawo autorskie, System Prawa Prywatnego tom 13, 2017, C.H. Beck, Art. 74, pkt 3. 60. Potwierdza to właściwa jurysprudencja, zgodnie z którą, między innymi ustalenie tego, czy i w jakim zakresie twórca kodu źródłowego jest wyłącznym twórcą programu komputerowego - zawsze winno być konfrontowane z realiami konkretnej sprawy. Zob. wyrok Sądu Apelacyjnego (I Wydział Cywilny) w Warszawie wyroku z 8 sierpnia 2010 r., sygn. akt. I ACa 915/09. 61. Zob. E. Ferenc-Szydełko (red.), Art. 74; Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz 2016, C.H. Beck, 2016, pkt 5;. Por. J. Barta, R. Markiewicz, A. Matlak, Art. 74: Prawo autorskie, System Prawa Prywatnego, tom 13, C.H. Beck, 2017, pkt 4. 62 Zob. P. Ślęzak (red.), Art. 74: Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz 2017, C.H. Beck, sek. II. A. 1-5. 34 programem komputerowym, jeżeli nie służy do wyrażania w sposób pośredni lub bezpośredni algorytmów lub logicznych relacji pomiędzy funkcjami, które mają zostać wykonane i fizycznymi możliwościami urządzeń używanych do digitalizacji. 63 Przy czym pojęcie „komputer” nie powinno ograniczać się do PC, lecz powinno odnosić do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. 64 Nie jest bowiem istotny nośnik programu komputerowego, lecz jego źródła   (kod źródłowy i kod wynikowy) oraz funkcjonalność.

Wnioskodawca wskazuje, że brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak aktualne orzecznictwo, doktryna i przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2021, poz. 1062 ze zmianami) prezentują następujące stanowisko:

A.przedmiotem ochrony prawa autorskiego są elementy/fragmenty programu, jeśli spełniają przesłanki przewidziane w art. 1 ust. 1 Prawa autorskiego, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace. ECLI:EU:C:2010:816);

B.przedmiotem ochrony są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Mając na uwadze powyższe moduły (działające jako samodzielne programy komputerowe) tworzone przez Wnioskodawcę, zgodnie z doktryną prawa autorskiego są utworem w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, podobnie jak fragment kodu, a nawet pojedyncza funkcja o zdefiniowanym wejściu oraz wyjściu.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który powstał w efekcie pracy twórczej, a nie całego systemu.

Wnioskodawca sygnalizuje, że sprzęt został zakupiony w 2015 i zamortyzowany jednorazowo i jest używany aktualnie do wytwarzania oprogramowania, jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że jest to sprzęt wykorzystywany do realizacji projektów opisanych w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Licencja na środowisko programistyczne, koszt bezpośrednio związany z realizowanymi projektami, co wpływa na szybkość i jakość świadczonych przez kontrahenta usług.

Środek trwały - zamortyzowany jednorazowo, urządzenia mobilne - telefon - używane zarówno do wytwarzania interfejsu użytkownika wyżej wymienionych systemów, jak i komunikacji z klientami w zakresie wytwarzanego oprogramowania, co wpływa na szybkość i jakość świadczonych przez kontrahenta usług.

Wnioskodawca modyfikuje złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie i wykreśla koszty poniesione na sprzęt biurowy z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie możliwości skorzystania z preferencji podatkowej IP Box.

Środki trwałe, rozliczane jednorazowo - bez amortyzacji.

Ewidencja prowadzona jest stosowanie do realizowanych przez Wnioskodawcę projektów, zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP, stosowanie do treści wniosku - Wnioskodawca prowadził/prowadzi stosowną ewidencję, w stosunku do okresu w jakim Wnioskodawca chce skorzystać a preferencji IP Box, a zatem od 1 stycznia 2019 roku.

Prowadzona ewidencja jest odrębną ewidencją od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadającej na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości tzw. wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką. Każdy z projektów wskazanych we wniosku został również opisany w ewidencji. Wnioskodawca przypisuje koszty do konkretnego projektu, konkretnego miesiąca, w którym poniósł koszty oraz roku. Przyjęta metoda alokacji kosztów pozwala na sporządzenie przejrzystej klasyfikacji konkretnych kosztów, z przypisaniem ich do analizowanego okresu rozliczeniowego.

Pytania

1.Czy opisana szczegółowo w niniejszym wniosku i realizowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego w ramach opisanych i wykonywanych zleceń stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, wobec czego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowaw art. 30ca ustawy o PIT?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy trwający od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., następnie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że treść art. 30ca ustawy o PIT przewiduje 5% preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej. Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową:

·nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca podejmuje działania na indywidualne zlecenie i zgodnie z indywidualnymi ustaleniami z każdym z Kontrahentów, kluczowe w pracy Wnioskodawcy jest zwiększenie innowacyjności rozwiązań, nad którymi pracuje Wnioskodawca (na zlecenie indywidualnego Kontrahenta);

·nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca planuje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, którego skutek został ogólnie określony w trakcie indywidualnych ustaleń z Kontrahentem, niemniej powstaje absolutnie nowe rozwiązanie, dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta;

·metodyczność: działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny;

·możliwość przeniesienia lub odtworzenia: w ramach wykonywanej bezpośrednio działalności gospodarczej, następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych do powstałego rozwiązania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże sięz koniecznością jego odtworzenia.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje na brzmienie art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, zgodnie z którym pojęcie „prace rozwojowe” oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań - wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej specjalistycznej wiedzy, które wpływają przede wszystkim na innowacyjność wykonywanych działań, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane w zakresie wykonywanych prac, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Należy podkreślić, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu ulepszenie lub rozwinięcie już istniejących rozwiązań lub stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych     przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, co ma miejsce w praktyce, w ramach wykonywanych usług przez Wnioskodawcę.

Wspomniana twórczość odnosi się również do przejawu Jego działalności - autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Na zakończenie opisywania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1, Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z utrwaloną już linią orzeczniczą sądów administracyjnych, Organ jest zobowiązany do tego, aby ustosunkować się do ustaw pozapodatkowych. Zgodnie z treścią wyroku NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., o sygn. I GSK 789/14, pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie. W podobnym kontekście wypowiedziały się sądy administracyjne w innych orzeczeniach, m.in. NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2524/12 stwierdził, że trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., I FSK 1871/07). Podobnie wskazał WSA z Poznania w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 795/18, argumentując, że trzeba w tym miejscu szczególnie podkreślić, że pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 o.p., nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie (por. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., I GSK 789/14). Zgodnie zatem z utrwalonymi już w orzecznictwie poglądami, które tut. Sąd w pełni podziela, organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 1019/09 z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12 i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec informacji wskazanych powyżej, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność dotyczy prac rozwojowych, a w konsekwencji: czy może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, skoro bowiem w treści art. 30ca ustawy PIT posłużono się pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się   do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności, odnosząc się do tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a w konsekwencji działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2.

Zgodnie z brzmieniem art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT Wnioskodawca wskazuje na zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym 5% opodatkowaniem. Kluczowe jest jednak wskazanie, że autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Wspomniany przepis w zakresie „kwalifikowanego” prawa własności intelektualnej, wskazuje na dwa kryteria:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

2.prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych, w konsekwencji należy wskazać, że oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

W ocenie Wnioskodawcy prawo autorskie powstałe w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście opisanej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, jednocześnie podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie treścią z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1.z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2.ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3.z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1.przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

2.należy do jednej z kategorii (wskazanych powyżej) wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3.podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,  oraz innych umów  międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z postanowieniami indywidualnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta wytworzone zgodnie z zamówieniem prace programistyczne oraz majątkowe prawa autorskie do prac programistycznych. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonych prac programistycznych należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, umożliwiające skorzystanie z preferencji podatkowej tzw. IP Box.

Ad 4.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Spełnienie tych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% preferencyjnej stawki podatku dochodowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań oznaczonych  nr 1, 2, 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

Z kolei art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest wytwarzanie, rozwijanie oraz ulepszanie programów komputerowych. Jak Pan wskazał –pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań.

Działalność, prowadzona przez Pana jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Projekty realizowane przez Pana nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Nie świadczy Pan usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego.

Ponadto Pana ewentualne działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W wyniku podejmowanych przedsięwzięć, których dotyczy wniosek, powstałych/powstaną (w okresie, którego ma dotyczyć wniosek) programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)w ramach działalności gospodarczej tworzy/rozwija/ulepsza Pan Oprogramowanie;

2)wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem, rozwijaniem, ulepszaniem oprogramowania komputerowego powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)uzyskuje Pan dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tyt. sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. majątkowych praw autorskich do programu komputerowego;

5)prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnieniekażdego kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadającej na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust.4 ustawy o podatku dochodowymod osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane/ulepszane/rozwijane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 osiąga Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu w okresach, o które Pan pyta, tj. od 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r., następnie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. oraz od 1 stycznia 2022 r.  do 31 grudnia 2022 r., pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniach rocznych, również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Zatem Pana stanowisko w odniesieniu do zadanych pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie, znak: (...)

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Natomiast art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).