Wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania „dodatku covidowego”. - Interpretacja - 0115-KDIT3.4011.624.2022.1.AW

ShutterStock

Interpretacja indywidualna z dnia 14 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.624.2022.1.AW

Temat interpretacji

Wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania „dodatku covidowego”.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 sierpnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania „dodatku covidowego”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani lekarzem, specjalistą anestezjologii i intensywnej terapii. W listopadzie i grudniu 2020 r. prowadziła Pani Jednoosobową Działalność Gospodarczą świadcząc usługi medyczne w zakresie Pani specjalizacji dla jednego ze szpitali w A.. W tym czasie szpital ten był tzw. covidowym, co oznacza, że za pracę w tych warunkach przysługiwało Pani dodatkowe świadczenie pieniężne, tzw. „dodatek covidowy”. Z przyczyn niezależnych od Pani, a zależnych od administracji szpitala, pieniądze te nie zostały Pani wtedy wypłacone. Otrzymała je Pani dopiero w październiku 2021. W międzyczasie jednak zmieniła się Pani sytuacja zawodowa. Zawiesiła Pani Działalność Gospodarczą w styczniu 2021, od tego czasu jest Pani zatrudniona w innym podmiocie medycznym w ramach umowy o pracę, a rozliczeniem Pani podatku i odprowadzeniem należnych składek zajmuje się Pracodawca.

Chronologicznie:

DG była prowadzona do końca 2020 roku (rozliczana tzw. podatkiem liniowym);

od stycznia 2021 DG zawieszona – nie wykazuje Pani żadnych dochodów;

od stycznia 2021 umowa o pracę;

w październiku 2021 otrzymała Pani wypłatę zaległego „dodatku covidowego” (za pracę w listopadzie i grudniu 2020).

Pytanie

Jak rozliczyć ten dochód („dodatek covidowy”)?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, powinna Pani zapłacić podatek dochodowy w takiej samej formie, jak rozliczała Pani pozostałe dochody w ramach Działalności Gospodarczej.

Dodatkowo wskazuje Pani, że nie wie Pani jednak jak to zrobić, skoro w chwili otrzymania pieniędzy Pani DG była już od 10 miesięcy zawieszona i proszę o informację jak to zrobić? Na jakie konto? Na jakim formularzu?

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c cytowanej ustawy:

za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1.wystawienia faktury albo

2.uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Wobec powyższego, regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności – przychód podatkowy powstaje w dacie tej czynności, która miała miejsce najwcześniej.

Opodatkowaniu podlega przychód należny, co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Ustawodawca przewidział również szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych (art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych):

Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis ten ma zastosowanie do usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy. Zatem w sytuacji, gdy postanowienia umowy, która jest wykonywana stale, w dłuższym – określonym bądź nieokreślonym czasie, przewidują, że wynagrodzenie wypłacane będzie w okresach rozliczeniowych (miesięcznych, kwartalnych, rocznych), to przychód z tytułu usług wykonywanych w ramach tej umowy powstaje zawsze w ostatnim dniu okresu wskazanego w umowie (lub na fakturze) jako okres rozliczeniowy.

Z kolei, zgodnie z art. 14 ust. 1i omawianej ustawy:

w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że:

jest Pani lekarzem, specjalistą anestezjologii i intensywnej terapii;

w listopadzie i grudniu 2020 r. prowadziła Pani Jednoosobową Działalność Gospodarczą świadcząc usługi medyczne w zakresie Pani specjalizacji dla jednego ze szpitali w A. (tzw. szpitala covidovego) – rozliczana tzw. podatkiem liniowym;

za pracę w tych warunkach przysługiwało Pani dodatkowe świadczenie pieniężne, tzw. „dodatek covidowy”;

dodatek ten został Pani wypłacony w październiku 2021.

W związku z tym ma Pani wątpliwość:

Jak rozliczyć ten „dodatek covidowy” (Jak to zrobić, skoro w chwili otrzymania pieniędzy Pani DG była już od 10 miesięcy zawieszona i proszę o informację jak to zrobić? Na jakie konto? Na jakim formularzu?)?

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. z 2020 r. poz. 1845 ze zm.):

Pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, mogą być skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii. Do pracy przy zwalczaniu epidemii mogą być skierowane także inne osoby, jeżeli ich skierowanie jest uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów kierujących zwalczaniem epidemii.

W myśl ustępu 2 tego artykułu:

Skierowanie do pracy przy zwalczaniu epidemii następuje w drodze decyzji.

Stosownie do art. 47 ust. 10 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2021 r.):

Osobie skierowanej do pracy na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 2, przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 150% przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym w tej decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska. Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.

W związku z powyższym, mając na uwadze, że:

dodatkowe wynagrodzenie, tzw. „dodatek covidowy”, które pomimo, że pozostaje w związku ze świadczoną przez Panią usługą, to jednak nie jest elementem wynagrodzenia przysługującego Pani na podstawie umowy,

„dodatki covidowe” wypłacane są zgodnie z poleceniem Ministra Zdrowia z dnia 2 marca 2021r. (Dz. U. poz. 374 ze zm.) wydanym Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia,

środki te zostały wypłacone Pani przez administrację szpitale

należy uznać, że przychód dokumentujący uzyskanie dodatkowego świadczenia pieniężnego powstanie na podstawie art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w momencie otrzymania zapłaty, tj. w październiku 2021 r.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 10 powołanej ustawy:

Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, który na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za okres objęty zawieszeniem.

Zgodnie z art. 44 ust. 13 tej ustawy:

Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 10 i 11, wpłacają zaliczki według zasad, o których mowa w ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Zawieszenie działalności gospodarczej nie wyklucza automatycznie możliwości osiągania przychodów (dochodów) z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w okresie zawieszenia tej działalności. Z tej też przyczyny, podmiot, który formalnie zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej, do momentu zlikwidowania tej działalności, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest nadal podatnikiem prowadzącym tą działalność. Jest jedynie zwolniony w okresie zawieszenia z niektórych obowiązków, np. z obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Jeżeli jednak w okresie zawieszenia osiągnie jakikolwiek dochód z tej działalności – jak jest w Pani przypadku – musi opodatkować go zgodnie z obowiązującymi go zasadami opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej, tj. w Pani przypadku tzw. „podatkiem liniowym”.

Wobec tego Pani stanowisko, że:

powinna Pani zapłacić podatek dochodowy w takiej samej formie, jak rozliczała Pani pozostałe dochody w ramach Działalności Gospodarczej

jest prawidłowe.

Płatności dokonać należy na prawidłowy rachunek, w prawidłowym terminie i w prawidłowej kwocie. Przy czym od 1 stycznia 2021 r. podatek dochodowy od osób fizycznych dokonać należy na indywidualnie przyporządkowany każdemu podatnikowi mikrorachunek.

Stosownie bowiem do art. 61b §1 z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Wpłata podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych dokonywana na rachunek urzędu skarbowego jest realizowana przy użyciu rachunku bankowego urzędu skarbowego albo identyfikującego podatnika, płatnika lub urząd skarbowy indywidualnego rachunku podatkowego (mikrorachunek podatkowy).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).