Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny   Panie,

stwierdzam,   że   Pana   stanowisko   w   sprawie   oceny   skutków   podatkowych   opisanych   stanów   faktycznych   oraz   zdarzeń   przyszłych   w   podatku   dochodowym   od   osób   fizycznych   jest   prawidłowe.

Zakres   wniosku   o   wydanie   interpretacji   indywidualnej

Dnia   16   stycznia   2022   r.   wpłynął   Pana   wniosek   z   16   stycznia   2022   r.   o   wydanie   interpretacji   indywidualnej,   który   dotyczy   podatku   dochodowego   od   osób   fizycznych.   Uzupełnił   go   Pan   –   w   odpowiedzi   na   wezwanie   –   pismem   z   2   maja   2022   r.   (wpływ   2   maja   2022   r.).   Treść   wniosku   jest   następująca:

Opis   stanów   faktycznych   oraz   zdarzeń   przyszłych  

Wnioskodawca   jest   rezydentem   polskim   i   prowadzi   jednoosobową   działalność   gospodarczą,   rozliczając   się   za   pomocą   księgi   przychodów   i   rozchodów.   Dochody   swoje   opodatkowuje   podatkiem   liniowym.  

Działa   on   w   branży   informatycznej   i   głównym   przedmiotem   jego   działalności   jest   tworzenie   i   rozwój   nowoczesnego   oprogramowania   oraz   jego   elementów   składowych,   które   następnie   są   sprzedawane   jego   Kontrahentom   w   ramach   świadczonych   na   ich   rzecz   usług,   na   podstawie   odpowiednich   umów   współpracy.  

Przedmiotowa   działalność   Wnioskodawcy   dotyczy   wytwarzania,   rozwijania   oraz   ulepszania   programów   komputerowych   (tj.   Oprogramowanie   –   które   definiowane   jest   w   zdaniu   poniżej),   które   według   art.   1   ust.   1   i   ust.   2   pkt   1   ustawy   z   dnia   4   lutego   1994   r.   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych   są   utworami.  

Wnioskodawca,   pisząc   we   wniosku   o   Oprogramowaniu,   ma   również   na   myśli   części   Oprogramowania,   aplikacje   będące   programami   komputerowymi,   części   (modyfikacje,   ulepszenia,   nowe   moduły)   aplikacji,   nowe   funkcjonalności,   moduły,   narzędzia.  

Wnioskodawca   w   ramach   swojej   działalności   gospodarczej   wykonuje   w   szczególności   czynności:

a)wzakresiewytwarzaniaOprogramowaniawpostacitworzeniakoduźródłowego;

b)wzakresiewytwarzaniaczęściOprogramowania,wwynikurozwijanialubulepszaniaokreślonegoprogramukomputerowego,gdzierównieżpowstajekodźródłowy.

W   tym   miejscu   należy   wskazać,   że   Wnioskodawca   tworzy   i   rozwija   kilka   rodzajów   programów   komputerowych   lub   ich   części   (modyfikacji,   ulepszeń,   nowych   modułów),   jednakże   z   uwagi   na   tożsamość   podejmowanych   czynności   do   jego   tworzenia   i   rozwoju   na   potrzeby   niniejszego   wniosku   będzie   stosowane   łączne   określenie   „Oprogramowanie”   do   wszystkich   rodzajów   programów   komputerowych   oraz   ich   części,   modyfikacji   i   ulepszeń   gdyż   wszystkie   one   stanowią   odrębne   programy   komputerowe   w   rozumieniu   prawa   autorskiego   z   uwagi   na   świadczenie   usług   dla   kilku   klientów,   na   potrzeby   niniejszego   wniosku   będzie   stosowanie   łącznie   określenie   „Kontrahent”.

Wnioskodawca   wskazuje,   że   może   również   rozwijać   inne   rodzaje   oprogramowania,   lecz   schemat   jego   tworzenia   i   zakres   działań   będzie   zawsze   tożsamy,   do   tego   opisanego   we   wniosku.   Przez   Oprogramowanie   Wnioskodawca   rozumie   zatem   zarówno   aplikacje   będące   programami   komputerowymi,   jak   i   części   (modyfikacji,   ulepszeń,   nowych   modułów)   aplikacji,   które   również   stanowią   programy   komputerowe.  

Należy   wskazać,   że   poniższe   Oprogramowania   stanowią   przykłady   i   z   uwagi   na   okoliczność,   że   wniosek   dotyczy   również   zdarzenia   przyszłego,   Wnioskodawca   może   tworzyć   inne   rodzaje   Oprogramowania,   ale   zawsze   o   cechach   wskazanych   we   wniosku.  

Do   przykładów   rozwijanego   przez   Wnioskodawcę   Oprogramowania   należy:   (…)

W   ramach   rozwoju   każdego   Oprogramowania   Wnioskodawca   tworzy   zupełnie   nowe   części   Oprogramowania,   a   następnie   modyfikuje   i   zmienia   stworzone   przez   siebie   elementy   Oprogramowania   poprzez   dokonywanie   zmian,   poprawek   oraz   usprawnień.   Tworzone   przez   Wnioskodawcę   Oprogramowania   z   uwagi   na   ich   innowacyjność   tworzone   są   przez   Wnioskodawcę   od   podstaw.

W   ramach   świadczonych   usług   i   realizowanego   projektu   Wnioskodawca   tworzy,   zmienia   i   dostosowuje   komponenty   Oprogramowania   i   dokumentuje   to.   W   każdym   przypadku   Wnioskodawca   zajmuje   się   tworzeniem   kodu   źródłowego   Oprogramowania,   jego   testowaniem   i   odpowiednim   dostosowaniem   do   konkretnych   potrzeb   Kontrahenta.   W   wyniku   prac   programistycznych   prowadzonych   przez   Wnioskodawcę   jego   Kontrahent   otrzymuje   nowoczesne   i   innowacyjne   ulepszenia   oraz   rozwinięcia   Oprogramowania   lub   całościowe   aplikacje,   których   nie   da   się   nabyć   na   otwartym   rynku.   W   przypadku   projektów   nie   występuje   element   typowej   standaryzacji.   Cele,   jakie   są   zakładane   do   osiągnięcia   przez   Kontrahenta,   wymagają   unikatowego   podejścia   i   twórczej   pracy   koncepcyjnej   od   samego   początku   realizacji   prac   projektowych.   Tym   samym   tworzone   i   wdrażane   przez   Wnioskodawcę   elementy   Oprogramowania   mają   zawsze   charakter   twórczy.   Głównym   celem   działalności   Wnioskodawcy   jest   zatem   tworzenie   oraz   rozwój   innowacyjnego   i   technologicznie   zaawansowanego   Oprogramowania.   Wnioskodawca   tworzy   oraz   ulepsza   Oprogramowanie,   które   nie   tylko   odzwierciedla   potrzeby   rynku   i   klientów,   ale   kształtuje   je   w   taki   sposób,   aby   przyczyniły   się   do   znacznego   usprawnienia   procesów   u   nabywców   końcowych   Oprogramowania.   W   tym   zakresie   Wnioskodawca   prowadzi   prace   związane   z   tworzeniem   nowego   i   innowacyjnego   Oprogramowania   i   jego   funkcjonalności   i   części   oraz   jego   stałego   rozwijania,   czy   też   ulepszania.   Działania   te   mają   na   celu   dostarczanie   Oprogramowania   spełniającego   wszelkie   wymagania   Kontrahenta   i   klientów   końcowych.

Efekty   samodzielnej   działalności   Wnioskodawcy   są   rozwiązaniami   niewystępującymi   dotychczas   w   praktyce   gospodarczej   lub   są   na   tyle   innowacyjne,   że   w   znacznym   stopniu   odróżniają   się   od   rozwiązań   już   funkcjonujących.   Tworzone   oraz   rozwijane   Oprogramowanie   powstaje   przy   użyciu   najnowszych   rozwiązań   technologicznych.   Prowadzi   to   do   ciągłego   rozwoju   Wnioskodawcy   oraz   przyswajania   nowej   wiedzy   i   umiejętności.   Z   każdym   projektem,   zadaniem   i   funkcją   Wnioskodawca   rozwija   swoje   umiejętności   i   wiedzę   w   pracy.   Każdy   projekt   wymaga   również   zastosowania   unikalnego   zestawu   wzorców   projektowych   lub   architektur.   Istotą   prac   jest   dopasowanie   do   danego   projektu,   aplikacji,   programu   nie   tylko   odpowiednich   technologii,   ale   także   wzorców,   które   pozwalają   utrzymywać   kod   czystym,   przejrzystym   i   możliwym   do   ciągłego   rozwoju.  

W   ramach   prac   nad   Oprogramowaniem   Wnioskodawca   realizuje   następujące   zadania:

a)  planowanie,analizaiprojektowanieoprogramowania–szczegółowaanalizaindywidualnychpotrzebdanegoKontrahentalubużytkownikaprogramu,zapoznaniesięzespecyfikąjegobranżyorazzbadanieizaprojektowaniemożliwychrozwiązań,dobranieodpowiednichtechnologiidowytworzeniaoprogramowaniaimetodjegoimplementacji;

b)  modyfikacjiidostosowaniaOprogramowaniawedługspecyfikacjiizamówieniaKontrahentaWnioskodawcypoprzeztworzenienowychprawwłasnościintelektualnych;

c)  tworzenianowychfunkcjonalnościiczęściOprogramowania;

d)  optymalizacjawydajnościOprogramowaniapostroniekodu;

e)  opracowywanianowychmodułówielementówmającychnacelupoprawieniesystemu.PraceteprowadzonesąwsposóbmającynaceluzapewnienieatrakcyjnościiinnowacyjnościopracowywanychprzezWnioskodawcęrozwiązańinformatycznych.

Ponad   to,   w   ramach   wspomnianych   zadań   realizowane   są   następujące   czynności:

a)praceprogramistycznezwiązaneztworzeniem/rozwojemkoduźródłowego;

b)łączenieikonfiguracjarezultatówpracprogramistycznych;

c)symulacjapracyOprogramowaniaorazjegotestowanie;

d)korektyimodyfikacjewprowadzonedoOprogramowaniapoetapietestowania;

e)opracowywanienowychrozwiązańmającychnacelupoprawęwydajnościsystemu.

Pracom   nad   Oprogramowaniem   towarzyszy   sporządzenie   dokumentacji,   która   w   zależności   od   realizowanych   prac   może   przybrać   postać   krótkiej   notatki,   prostego   dokumentu   lub   dokumentu   zawierającego   szczegółowy   opis   celu   i   metod   jego   osiągnięcia.   Równocześnie,   Wnioskodawca,   prowadząc   prace   programistyczne,   przygotowuje   kod   źródłowy,   który   prezentowany   jest   jego   Kontrahentowi   i   implementowany.

Podsumowując,   bezpośrednim   rezultatem   prac   realizowanych   przez   Wnioskodawcę   jest   tworzenie   Oprogramowania   poprzez   jego   usprawnienie,   wprowadzanie   aktualizacji   czy   dodawanie   nowych   funkcjonalności.   Zadania   te   realizowane   są   poprzez   pisanie   nowego   kodu   źródłowego   Oprogramowania   oraz   jego   testowanie.   Należy   podkreślić,   że   Oprogramowanie   i   jego   kod   źródłowy   ma   bardzo   złożony   charakter.   W   ramach   rozwoju   Oprogramowania   Wnioskodawca   dokonuje   usprawnień   Oprogramowania,   zmienia   poszczególne   jego   funkcjonalności.   Ponadto,   w   ramach   tworzenia   nowej   wersji   Oprogramowania,   Wnioskodawca   wprowadza   poważniejsze   udoskonalenia   istniejących   funkcjonalności   Oprogramowania,   które   z   uwagi   na   stopień   zaawansowania   mogą   być   uznawane   za   nowe   funkcjonalności   lub/i   uzupełnia   Oprogramowanie   o   całkiem   nowe   funkcjonalności   opracowane   w   ramach   wskazanych   powyżej   prac   rozwojowych.   Te   wszystkie   modyfikacje   Oprogramowania,   po   połączeniu   z   istniejącą,   niemodyfikowaną   częścią   kodu   źródłowego   Oprogramowania   tworzy   spójną   całość   –   nową   wersję   Oprogramowania.   Tak   określane   aktualizacje   Oprogramowania   stanowią,   jak   wskazano   powyżej,   utwór   i   podlegają   ochronie   prawnej   na   podstawie   art.   1.1   oraz   art.   1.2   pkt   1   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych,   art.   1.1   oraz   art.   1.2   pkt   1.   Należy   nadmienić,   że   kod   źródłowy   Oprogramowania   jest   opracowywany   i   grupowany   w   bibliotekach   danych,   tzw.   repozytoriach   kodu.   Wnioskodawca   wskazuje,   że   proces   rozwoju   i   tworzenia   Oprogramowania   ma   charakter   ciągły.   Ukończenie   jednej   funkcjonalności   czy   części   nie   stanowi   zakończenia   rozwoju   Oprogramowania.  

Jednakże,   charakter   prac   opisany   we   wniosku   jest   niezmienny   i   odnosi   się   on   również   do   podejmowanych   przez   Wnioskodawcę   działań   nad   tym   konkretnym   Oprogramowaniem.   Wnioskodawca   w   swojej   działalności   tworzy   nowe   autorskie   prawa   do   programów   komputerowych   w   postaci   kodów   źródłowych,   które   mogą   być   uznawane,   w   ocenie   Wnioskodawcy,   za   kwalifikowane   prawo   własności   intelektualnej.   Wnioskodawca   wskazuje,   że   wszystkie   tworzone   przez   niego   efekty   prowadzonych   prac   w   zakresie   tworzenia   i   rozwoju   Oprogramowania,   które   zostały   opisane   we   wniosku,   mają   postać   praw   własności   intelektualnej.   W   ramach   prowadzonych   prac   powstają   nowe   prawa   do   programów   komputerowych.  

Ponadto,   Wnioskodawca   wskazuje,   że   te   elementy   stanowią   utwory   podlegające   ochronie   prawnoautorskiej.   Ulepszanie   i   rozwijanie   oprogramowania   ma   charakter   modułowy,   więc   Wnioskodawca   jest   właścicielem   części   oprogramowania,   jaką   tworzy   w   ramach   tych   procesów   aż   do   chwili   przekazania   praw   autorskich.   Z   chwilą   przekazania   wytworzonego   oprogramowania   Kontrahentowi   Wnioskodawca   przekazuje   na   jego   rzecz   wszelkie   prawa   autorskie   do   tego   oprogramowania.   Wnioskodawca   tym   samym   działa   na   zlecenie   swojego   Kontrahenta.   W   ramach   wykonywanej   działalności   Wnioskodawca   może   współpracować   z   zespołami   danego   kontrahenta,   wówczas   ma   on   z   góry   określoną   rolę,   wytwarzając   zdefiniowane   i   funkcjonalnie   samodzielne   elementy   Oprogramowania.   Z   zespołami   danego   kontrahenta   Wnioskodawcy   prowadzi   dyskusje   na   tematy   techniczne   (m.in.   jakich   narzędzi   najlepiej   będzie   użyć   w   danym   przypadku   oraz   z   jakiego   podejścia   do   wytwarzania   oprogramowania   skorzystać).   Współpraca   Wnioskodawcy   nie   prowadzi   do   powstania   wspólnego   utworu.   Współpraca   nie   jest   prowadzona   w   zakresie   wspólnego   tworzenia   Oprogramowania.   W   wyniku   prowadzonych   prac   powstają   autorskie   prawa   do   programów   komputerowych,   które   podlegają   ochronie   na   podstawie   art.   74   ustawy   o   PAIPP.   W   takim   przypadku   Wnioskodawca   podkreśla,   że   nie   powstaje   część   oprogramowania,   która   dopiero   w   połączeniu   z   innymi   częściami   –   wytworzonymi   przez   inne   podmioty   –   stanowi   kwalifikowane   prawo   własności   intelektualnej,   podlegające   ochronie   na   podstawie   art.   74   ww.   ustawy,   a   samodzielne,   odrębne   Oprogramowania,   o   cechach   jak   wyżej.   Umowa   między   Wnioskodawcą   a   jego   Kontrahentem   stanowi,   że   prawa   własności   intelektualnej,   jakie   wytworzy   w   ramach   zleconej   usługi,   należą   po   ich   przeniesieniu   przez   Wnioskodawcę   do   Kontrahenta.   Całość   praw   własności   intelektualnej   do   tworzonego   i   rozwijanego   Oprogramowania   przekazywana   jest   odpłatnie   na   rzecz   Kontrahenta   na   podstawie   umowy   łączącej   Strony.   W   toku   realizowanych   prac   Wnioskodawca   wytwarza   utwory   objęte   prawami   własności   intelektualnej.   Kontrahent   zyskuje   wszystkie   prawa   do   wytworzonych   przez   niego   utworów,   a   Wnioskodawca   je   traci,   za   co   dostaje   wynagrodzenie.   Umowa   zawarta   pomiędzy   Wnioskodawcą   a   Kontrahentem   wskazuje,   że   w   zakresie   związanym   z   wytwarzaniem   Oprogramowania   lub   jego   części   przenoszone   są   wszelkie   prawa   autorskie   do   nich.   Wartość   wynagrodzenia   za   przeniesienie   poszczególnych   praw   autorskich   do   oprogramowania   bądź   części   oprogramowania   jest   każdorazowo   określana   na   koniec   okresu   rozliczeniowego   na   podstawie   ewidencji   czasowej   stwierdzającej   ilość   godzin   poświęconych   na   stworzenie   określonego   programu   komputerowego.   Prowadzona   przez   Wnioskodawcę   ewidencja   czasu   i   wykonanych   prac   pozwala   na   wskazanie   kwoty   wynagrodzenia   otrzymanego   z   tytułu   zbycia   praw   własności   intelektualnej.   Wynagrodzenie   nie   obejmuje   wynagrodzenia   za   rutynowe   zmiany   oprogramowania.

Podsumowując,   Wnioskodawca   określa   wynagrodzenie   za   przeniesienie   na   Kontrahenta   autorskich   praw   majątkowych   na   zasadzie   obliczenia   czasu   poświęconego   przez   Wnioskodawcę   na   wytwarzanie   Oprogramowania.   Wobec   tego   otrzymywane   przez   Wnioskodawcę   należności   będą   przychodem   z   tytułu   sprzedaży   majątkowych   praw   autorskich   do   programu   komputerowego.   Strony   umowy   współpracy   uzgadniają,   że   wynagrodzenie   płatne   jest   w   ciągu   umówionej   liczby   dni   każdorazowo   od   wystawienia   faktury.   Ponadto   Wnioskodawca   może   uzyskiwać   również   przychody   z   wykonywania   innych   usług   informatycznych,   które   nie   stanowią   odpłatnego   przeniesienia   Oprogramowania   lub   jego   części   –   co   nie   jest   przedmiotem   niniejszego   wniosku   o   interpretację.   Wnioskodawca   prowadzi   również   ewidencję   pozwalającą   na   wyszczególnienie   realizowanych   prac   i   zadań   w   ramach   tworzenia   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   poprzez   comiesięczne   wskazanie   informacji   na   temat   wykonanych   zadań   w   danym   miesiącu.   Ponadto   Wnioskodawca   jest   w   stanie   precyzyjnie   określić   wynagrodzenie   z   tytułu   odpłatnego   przeniesienia   praw   własności   intelektualnej   do   tworzonego   Oprogramowania   z   uwagi   na   prowadzone   przez   Wnioskodawcę   rejestry   i   ewidencje   czasu   i   rodzaju   wykonywanych   zadań,   które   precyzyjnie   pozwalają   ustalić   powyższe   okoliczności.   Przeniesienie   wskazanych   praw   następuje   w   ramach   świadczonych   usług   w   ramach   prowadzonej   przez   Wnioskodawcę   jednoosobowej   działalności   gospodarczej,   która   jest   pozarolniczą   działalnością   gospodarczą.   Omawiane   Oprogramowanie   tworzone   jest,   rozwijane   i   ulepszane   przez   Wnioskodawcę   w   sposób   systematyczny,   w   ramach   codziennej   pracy.   W   praktyce   gospodarczej   Wnioskodawcy   projekty,   w   ramach   których   realizowane   są   prace   programistyczne   skutkujące   powstaniem   Oprogramowania,   są   rozciągnięte   w   czasie,   w   konsekwencji   czego   można   przypisać   do   danego   projektu   kilka   faktur   przychodowych,   wówczas   część   wynagrodzenia   objętego   daną   fakturą   VAT,   która   obejmuje   wynagrodzenie   autorskie,   będzie   przychodem   za   Oprogramowanie   (jego   rozwinięcie,   modyfikację,   zmianę,   nową   funkcjonalność   itp.)   powstałe   w   danym   miesiącu,   który   jest   objęty   fakturą.  

W   ramach   prowadzonej   działalności   gospodarczej,   która   skupiona   jest   na   wytwarzaniu,   rozwijaniu   lub   ulepszaniu   programów   komputerowych,   Wnioskodawca   ponosi   i   planuje   ponosić,   w   tym   może   ponosić   następujące   wydatki   w   celu   osiągnięcia   przychodów   lub   zachowania   albo   zabezpieczenia   źródła   przychodów:

a)    użytkowaniasamochodu,wtymkosztypaliwa,kosztynaprawiinnekosztyzwiązanezjegoeksploatacją;

b)    usługtelekomunikacyjnych(abonamenttelefonicznyiInternet);

c)telefonukomórkowego;

d)    prowadzenieksięgowości;

e)    sprzętukomputerowegoiurządzeńperyferyjnych;

f)urządzeńimateriałówbiurowych(materiałyisprzętybiuroweieksploatacyjne),

g)    książekbranżowychiszkoleń(materiałydoskonaleniazawodowego).

Wnioskodawca   prowadzi   księgę   przychodów   i   rozchodów   i   jednocześnie   prowadzi   odrębną   ewidencję   dla   celów   rozliczenia   preferencyjnej   5%   stawki   podatku   PIT,   tj.:

a)  wyodrębniakażdekwalifikowaneprawowłasnościintelektualnej;

b)  prowadziewidencjępozwalającąnaustalenieprzychodów,kosztówuzyskaniaprzychodówidochodu(straty), przypadającychnakażdekwalifikowaneprawowłasnościintelektualnej;

c)  wprowadzonejewidencjiwyodrębniakoszty,októrychmowawart.30caustawyoPIT,przypadającenakażdekwalifikowaneprawowłasnościintelektualnej;

d)rozliczaponiesionekosztyokreślonewart.30caustawyoPIT.

Od   1   stycznia   2019   r.   Wnioskodawca   prowadzi   na   bieżąco   odrębną   od   podatkowej   księgi   przychodów   i   rozchodów   szczegółową   Ewidencję,   o   której   mowa   w   art.   30cb   ustawy   o   PIT.  

W   związku   z   tym,   że   przepisy   nie   narzucają   podatnikom   konkretnej   formy   ewidencjonowania   zdarzeń   na   cele   stosowania   preferencji,   sporządzana   jest   ona   techniką   komputerową   w   postaci   arkusza   kalkulacyjnego,   obejmującego   comiesięczne   zestawienie   dokumentów.   Prowadzona   przez   Wnioskodawcę   ewidencja   potwierdza   uzyskane   przychody   oraz   poniesione   wydatki   dotyczące   poszczególnych   programów   komputerowych   na   koniec   danego   okresu   rozliczeniowego   (miesiąc).   Zestawienie   to   obejmuje   przychody   i   wydatki   od   początku   realizacji   Projektu,   w   ramach   którego   wytwarzane   jest   Oprogramowanie   bądź   części   Oprogramowania   do   końca   danego   miesiąca   kalendarzowego.

W   prowadzonej   Ewidencji   zostaje   wskazany   dla   każdej   faktury   przychodowej   współczynnik   IP   BOX.   Współczynnik   ten   informuje,   jaka   część   przychodu   z   danej   faktury   stanowiło   wynagrodzenie   za   przeniesienie   autorskich   praw   do   określonego   programu   komputerowego,   wytworzonego   przez   Wnioskodawcę   w   danym   okresie   rozliczeniowym.   Wnioskodawca   wyodrębnił   poszczególne   programy   komputerowe   w   prowadzonej   Ewidencji.   W   odniesieniu   do   każdego   z   nich   Wnioskodawca   ewidencjonuje   potwierdzone   fakturami/rachunkami   przychody   oraz   odpowiadające   im   koszty   z   PKPiR.   W   przypadku   gdy   w   ramach   działalności   gospodarczej   Wnioskodawca   osiąga   przychody   ze   świadczenia   usług   innych   niż   programistyczne,   koszty   przyporządkowane   są   do   przychodu,   na   który   miały   bezpośredni   wpływ.   Jeśli   alokacja   konkretnego   kosztu   nie   jest   możliwa,   koszty   te   rozliczane   są   na   wszystkie   osiągnięte   przychody   w   danym   miesiącu,   poprzez   zastosowanie   proporcji   przychodowej.   Na   koniec   każdego   miesiąca   kalendarzowego   Wnioskodawca   ustala   dochód   z   każdego   programu   komputerowego.   Równolegle,   na   koniec   każdego   okresu   rozliczeniowego   (miesiąc)   w   prowadzonej   Ewidencji   Wnioskodawca   wyodrębnia   koszty,   o   których   mowa   w   art.   30ca   ust.   4   w   zw.   z   art.   30ca   ust.   5   ustawy   o   PIT,   i   uwzględnia   je   we   wzorze   w   celu   ustalenia   wysokości   wskaźnika   Nexus,   a   następnie   oblicza   podstawę   opodatkowania   preferencyjną   stawką.   Ewidencja   prowadzona   przez   Wnioskodawcę   pozwala   ponadto   na   monitorowanie   i   śledzenie   efektów   prac   realizowanych   w   ramach   tworzenia   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   poprzez   comiesięczne   wskazanie   informacji   na   temat   wykonanych   zadań   w   danym   miesiącu.

Wnioskodawca   zwraca   uwagę   na   fakt,   że   mnożnik   Nexus   oblicza   oddzielnie   dla   dochodów   z   poszczególnych   programów   komputerowych,   w   związku   z   czym   ustala   On   odrębnie   koszty   faktycznie   poniesione   na   działalność   opisywaną   we   wniosku   związaną   z   danym   prawem   przy   zastosowaniu   powyżej   przedstawionego   mechanizmu.

W   przeważającym   zakresie   uzyskiwane   przez   Wnioskodawcę   przychody   z   działalności   gospodarczej   pochodzą   z   przeniesienia   praw   autorskich   do   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   wytworzonych   przez   Niego.

W   wyniku   czego   wymienione   koszty   uzyskania   przychodu   ponoszone   przez   Wnioskodawcę   w   ramach   działalności   gospodarczej   uznawane   są   per   se   za   koszty   do   obliczenia   wskaźnika   Nexus,   o   których   mowa   w   art.   30ca   ust.   4   w   zw.   z   art.   30ca   ust.   5   ustawy   o   PIT,   tj.   wydatki   bezpośrednio   powiązane   z   poszczególnymi   Projektami   realizowanymi   przez   Niego.   W   przypadku   braku   możliwości   pełnego   alokowania   konkretnego   kosztu   poniesionego   przez   Wnioskodawcę   w   ramach   działalności   gospodarczej   do   przychodów   ze   zbycia   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania,   Wnioskodawca   ustali   faktyczny   koszt   poniesiony   w   danym   okresie   na   prowadzoną   przez   Niego   działalność   związaną   z   wytwarzaniem   określonego   programu   komputerowego   według   odpowiedniej   proporcji,   która   będzie   odpowiadać   przyczynieniu   się   danego   kosztu   do   osiągnięcia   konkretnego   przychodu   z   prowadzonej   działalności   gospodarczej   w   danym   okresie,   np.   na   podstawie   czasochłonności   prowadzonych   prac.   W   pierwszej   kolejności   Wnioskodawca   stara   się   ustalić   dochód   z   poszczególnych   kwalifikowanych   praw   własności   intelektualnej   poprzez   odjęcie   od   przychodów   ze   zbycia   danego   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   kosztów   uzyskania   przychodu.   Kiedy   z   obiektywnych   przesłanek   wynika,   że   właściwe   przypisanie   określonej   kategorii   kosztów   do   danego   źródła   przychodów   nie   jest   możliwe,   czyli   dany   wydatek   dotyczy   wielu   źródeł,   i   nie   ma   możliwości   zastosowania   właściwej   metodyki   jego   przypisania   do   danego   źródła,   tj.   takiej,   która   będzie   odzwierciedlać   adekwatne   „powiązanie”   odpowiedniej   części   danego   kosztu   z   przychodami   z   danego   źródła,   wówczas   Wnioskodawca   per   analogiam   stosuje   przychodowy   klucz   podziału   kosztów   pośrednich,   o   którym   mowa   w   art.   22   ust.   3   ustawy   o   PIT,   do   poszczególnych   rodzajów   przychodów,   np.   w   pierwszej   kolejności   proporcja   jest   liczona   na   podstawie:   koszty   pośrednie   *   przychody   z   działalności   innowacyjnej/suma   przychodów,   a   następnie:   koszty   pośrednie   działalności   innowacyjnej   *   przychody   z   danego   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   (jako   osobnego   KPWI)/suma   przychodów   ze   wszystkich   programów   komputerowych.  

W   drugiej   kolejności   Wnioskodawca   ustala   poszczególne   kwalifikowane   dochody   z   kwalifikowanych   praw   własności   intelektualnej   poprzez   przemnożenie   uzyskanego   dochodu   ze   zbycia   danego   Oprogramowania   bądź   części   Oprogramowania   przez   wskaźnik,   o   którym   mowa   w   art.   30ca   ust.   4   ustawy   o   PIT.   Koszty   wskazane   we   wniosku   są   bezpośrednio   związane   z   wytworzeniem   oprogramowania,   gdyż   stanowią   one   koszty   działalności   Wnioskodawcy   w   zakresie   tworzenia   oprogramowania.   W   przypadku   nieponoszenia   wskazanych   we   wniosku   kosztów   Wnioskodawca   nie   mógłby   realizować   prac,   których   realizacja   skutkuje   powstaniem   nowego   prawa   własności   intelektualnej.   Wnioskodawca   jest   w   stanie   przyporządkować   konkretną   wartość   kosztów   do   konkretnego   prawa   własności   intelektualnej.

Koszty   te   są   bezpośrednio   związane   z   realizacją   tych   prac.   Bez   ich   poniesienia,   prace   nie   mogłyby   być   realizowane,   a   tym   samym   nie   powstałoby   prawo   własności   intelektualnej.   Tworzenie   kodu   wymaga   zarówno   sprzętu   oraz   ponoszenia   dodatkowych   wskazanych   we   wniosku   kosztów.  

Samochód   (eksploatacja):   koszty   poniesione   na   eksploatację   samochodu   umożliwiają   Wnioskodawcy   sprawny   transport,   czy   to   do   klienta   w   celu   konsultacji   dotyczących   tworzonego   oprogramowania,   czy   to   do   specjalistycznego   sklepu   w   celu   nabycia   potrzebnych   urządzeń   programistycznych,   czy   to   na   szkolenia   poszerzające   wiedzę   w   dziedzinie   programowania.   Auto   wykorzystywane   jest   do   celów   świadczenia   usług   na   rzecz   kontrahentów,   jak   również   do   czynności   wymagających   prowadzenie   działalności   gospodarczej   w   całym   jej   zakresie.   Taki   środek   transportu   pozwala   na   konsultację   z   klientem,   co   służy   personalizacji   tworzonego   oprogramowania   i   kodu,   dostosowaniu   go   do   indywidualnych   potrzeb   klienta   i   jego   oczekiwań,   również   nie   można   zapomnieć   o   zapewnieniu   szybkiego   dostępu   do   sklepów   z   narzędziami   programistycznymi,   a   więc   Wnioskodawca   jest   w   stanie   świadczyć   usługi   programistyczne   efektywniej   i   lepszej   jakości,   wpływając   na   mocniejszą   pozycję   na   rynku   zleceń   informatycznych.  

Telefon:   zastosowanie   telefonu   (smartfona)   jest   następujące:

·umożliwiakomunikacjęmailowązkontrahentemwprzypadkubrakudostępudokomputera;

·umożliwiaotrzymywaniekomunikatówokrytycznychbłędachwaplikacji,ułatwiaszybkąreakcjęwtakiejsytuacji,

·umożliwiakontakttelefonicznyzkontrahentem.

Księgowość:   pozwala   na   wyszczególnienie   koniecznej   ewidencji   na   potrzeby   skorzystania   z   preferencyjnej   5%   stawki   podatkowej   (ulga   IP   Box).   Koszt   ten   jest   nieodzowny,   jeśli   wytwarzane   oprogramowanie   ma   być   wykonywane   zgodnie   z   zasadami   lege   artis,   w   tym   Wnioskodawca   dzięki   prowadzeniu   księgowości   przez   specjalistów   ma   więcej   czasu   na   wykonywanie   prac   programistycznych,   co   przekłada   się   na   jakość   tworzonego   programu   komputerowego.   Również   należy   podkreślić,   że   prowadzenie   księgowości   jest   niezbędne   do   prowadzenia   działalności   per   se,   Wnioskodawca   traktuje   ten   koszt   jako   stały   element   prowadzenia   przez   siebie   działalności   gospodarczej,   której   zdecydowanie   dominująca   część   polega   na   wytwarzaniu   chronionych   prawem   autorskim   utworów,   a   konkretniej   programów   komputerowych.  

Sam   sprzęt   komputerowy   nie   jest   wystarczający   dla   sprawnego   tworzenia   oprogramowania   przy   pomocy   nowoczesnych,   wysokopoziomowych   języków   oprogramowania.   Stąd   też   przedsiębiorca   konsekwentnie   usprawnia   posiadany   sprzęt   komputerowy   poprzez   wymianę   jego   podzespołów   oraz   wykorzystywanych   urządzeń   peryferyjnych.   W   szybko   zmieniającym   się   świecie   technologii   niekorzystanie   przez   Wnioskodawcę   z   nowoczesnych   rozwiązań   technologicznych   prowadziłoby   efektywnie   do   spadku   wydajności   jego   pracy.   Tym   samym   koszty   zakupu   podzespołów   komputerowych   i   urządzeń   peryferyjnych   jest   niezbędny   dla   tworzenia   Oprogramowania.  

Książki   branżowe   i   szkolenia:   oprogramowanie   wytwarzane   jest   przede   wszystkim   na   podstawie   wiedzy   i   doświadczenia   Wnioskodawcy.   Dla   jego   finalnego   kształtu   decydujące   znaczenie   mają   przede   wszystkim   posiadane   przez   Niego   informacje   specjalne   i   wiedza   specjalistyczna.   W   tym   celu   ustawicznie   pogłębia   On   swój   zasób   wiedzy,   poprzez   szkolenia   oraz   materiały   edukacyjne.   Jednocześnie,   Wnioskodawca   wskazuje,   że   pozyskanie   tego   rodzaju   informacji   nie   zawsze   jest   możliwe   za   pomocą   źródeł   bezpłatnych   (biblioteki,   źródła   internetowe),   gdyż   poziom   specjalizacji   wymagany   przez   literaturę   przedmiotu   i   tempo   jej   zmian   sprawia,   że   zasadne   jest   korzystanie   jedynie   z   najnowszych,   profesjonalnych   publikacji   i   szkoleń.   Wnioskodawca   wskazał   we   wniosku,   że   w   ramach   świadczonych   usług   wytwarza   coraz   to   nowe   produkty   spełniające   nowe   funkcje   oraz   często   wymagające   zastosowania   metod   i/lub   narzędzi,   których   jeszcze   nie   miał   okazji   stosować.   Aby   zdobyć   niezbędną   wiedzę   na   temat   nowych   narzędzi   i   technologii,   kupuje   On   książki   i   szkolenia.  

Materiały   i   sprzęty   biurowe   i   eksploatacyjne,   tj.   meble   oraz   wyposażenie   biurowe:   Wnioskodawca   kupuje   te   artykuły,   ponieważ   są   Mu   niezbędne   w   prowadzonej   działalności.   Aby   móc   wykonywać   swoje   obowiązki,   Wnioskodawca   musi   posiadać   i   rozwijać   oraz   utrzymywać   odpowiednie   zaplecze   techniczne   i   biurowe.  

Całe   ryzyko   gospodarcze   związane   z   realizowanymi   przez   Wnioskodawcę   pracami   ponosi   Wnioskodawca   jako   ich   wykonawca.   Pomimo   przeniesienia   praw   autorskich   do   oprogramowania,   ponosi   wobec   Kontrahenta   pełną   odpowiedzialność   za   rezultat   świadczonych   przez   siebie   usług   i   ich   efekt,   czyli   tworzone   oprogramowanie.   Oprogramowanie   wytwarzane   przez   Wnioskodawcę   w   ramach   prowadzonej   bezpośrednio   działalności   gospodarczej   jest   rezultatem   jego   własnej,   indywidualnej,   twórczej   działalności   intelektualnej,   a   w   konsekwencji   stanowi   utwór   podlegający   ochronie   na   podstawie   art.   74   ustawy   z   dnia   4   lutego   1994   r.   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych   (Dz.   U.   z   2019   r.   poz.   1231   z   późn.   zm.,   dalej:   „ustawa   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych”).   Dotyczy   to   zarówno   oprogramowania   opisanego   powyżej   jako   całkowicie   nowe,   jak   i   ulepszone   o   nową   funkcjonalność   czy   element   –   w   tym   drugim   przypadku   mamy   do   czynienia   z   modułem   lub   elementem   stworzonym   w   oparciu   o   nowy,   odrębny   kod   źródłowy,   który   w   każdej   chwili   można   wprowadzić   do   istniejącego   programu   komputerowego   lub   go   z   niego   usunąć.   Jest   to   zatem   odrębny   program   i   odrębny   utwór   od   programu   „głównego”   (choć   stanowi   jego   istotną   nową   funkcjonalność   czy   część).   Wnioskodawca   wskazuje,   że   części   oprogramowania   powstające   w   efekcie   rozwijania   i/lub   ulepszania   przez   Wnioskodawcę   programu   komputerowego   stanowią   odrębne   od   takiego   oprogramowania   programy   komputerowe   podlegające   ochronie   na   podstawie   art.   74   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawdach   pokrewnych.   Co   prawda   brak   jest   legalnej   definicji   programu   komputerowego,   jednak   orzecznictwo   i   doktryna   prawa   autorskiego   w   tej   kwestii   są   zgodne:  

·    Przedmiotemochronyprawaautorskiegomogąbyćposzczególneelementylubnawetkrótkiefragmenty(urywki)programu,jeślitylkoonesamespełniaćbędąwymogipodanewart. 1ust.1ustawyoPAIPP,tj.elementyprogramujakotakiego,awięcinstrukcjedziałaniadlakomputeralubichzestawy(wyr.TSz22.12.2010r.,C-393/09,Bezpećnostnisoftwarovaasociace,ECLI:EU:C:2010:816);

·    Doprogramówkomputerowychstosujesięrównieżwyrażonąwart.1ust.3ustawyoPAIPPzasadę,żechronionesątakżedzieławpostacinieukończonej.np.wersjapre-alfa.alfalubbetaprogramu,wydanietestowelubdemonstracyjne(A.Michalak(red.),Ustawaoprawieautorskimiprawachpokrewnych.Komentarz,Warszawa2019–art.74).

Wobec   tego,   zgodnie   z   doktryną   prawa   autorskiego,   część   oprogramowania   (fragment   kodu),   którą   tworzy,   jest   utworem   w   rozumieniu   art.   74   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych.   Element   twórczy   Wnioskodawcy   w   tworzeniu   oprogramowania   polega   na   pisaniu   kodu   źródłowego,   w   efekcie   czego   powstaje   program   komputerowy.   Trzeba   mieć   jednak   na   uwadze,   że   oprogramowanie   jako   całość   to   ogół   informacji   w   postaci   zestawu   instrukcji   do   realizacji   wyznaczonych   celów.   Celem   oprogramowania   jest   przetwarzanie   danych   w   wyznaczonym   przez   twórcę   zakresie.   Nie   wszystkie   elementy   gotowego   oprogramowania   są   tworzone   od   podstaw   przez   programistów   –   w   tym   celu   wykorzystuje   się   wiele   gotowych   elementów   (ogólnodostępne   biblioteki   i   elementy   open   source),   co   jednak   nie   wpływa   na   ocenę   oprogramowania   (ocenianego   jako   pewna   całość)   jako   utworu   w   rozumieniu   prawa   autorskiego.   Wobec   tego,   mając   na   względzie   szeroką   definicję   programu   komputerowego,   Wnioskodawca   twierdzi,   że   każdy   ze   wskazanych   efektów   prac   stanowi   utwór   i   jest   objęty   ochroną   w   rozumieniu   art.   74   ustawy   o   PAIPP.   W   związku   z   tym,   Wnioskodawca   śmie   twierdzić,   że   każdorazowy   wynik   Jego   pracy   stanowić   będzie   osobny   element   podlegający   ochronie   ww.   przepisu.   Wybranie   rozwiązań   dedykowanych   wyłącznie   potrzebom   Kontrahenta   lub   konkretnego   użytkownika,   kompatybilnych   z   jego   branżą   oraz   rzeczywistością   jego   działalności,   wskazuje   jednoznacznie   na   niepowtarzalność   wytworzonego   programu   i   wyklucza   zastosowanie   oprogramowania   dostępnego   na   rynku.   Pracując   nad   wytworzeniem   oprogramowania,   Wnioskodawca   nabywa,   łączy,   kształtuje   i   wykorzystuje   dostępną   aktualnie   wiedzę   i   umiejętności   dotyczących   narzędzi   informatycznych   i   istniejących   programów   w   celu   wytworzenia   nowych   zastosowań   w   postaci   nowoczesnych   i   unikalnych   systemów   i   aplikacji.   W   ramach   działalności   Wnioskodawca   zdobywa,   poszerza   i   łączy   interdyscyplinarną   wiedzę   z   zakresu   tworzenia   oprogramowania   w   celu   optymalizacji   i   dalszego   rozwijania   stworzonych   przez   Niego   systemów   i   aplikacji.

Wytwarzane   przez   Wnioskodawcę   Oprogramowania   opierają   się   na   indywidualnych,   autorskich   pomysłach   i   obejmują   m.in.   zaprojektowanie   algorytmu,   czynność   programowania   (tworzenia   kodu   źródłowego)   oraz   weryfikację,   modyfikację   i   udoskonalanie   dostępnych   rozwiązań   programistycznych.   Działania   te   prowadzone   są   w   metodyczny   sposób,   czego   wymaga   specyfika   tworzenia   programu   komputerowego,   tj.   określenie   celu,   jaki   ma   on   spełniać,   ustalenia   sposobu   dojścia   do   danego   celu   (dobór   odpowiednich   rozwiązań   programistycznych   oraz   technologii),   zaplanowanie   prac,   weryfikacja,   zakończenie.   Wnioskodawca   bez   wątpienia   w   ramach   działalności   gospodarczej   prowadzi   w   sposób   systematyczny   prace   twórcze   w   celu   tworzenia   nowych   zastosowań   przy   wykorzystaniu   zasobów   wiedzy.   Bez   wątpienia   działalność   na   rzecz   danego   Kontrahenta   polega   na   tworzeniu   nowych   zastosowań,   które   wcześniej   w   ramach   działalności   prowadzonej   przez   Niego   nie   miały   miejsca.   W   doktrynie   prawa   autorskiego   podkreśla   się,   że   cecha   twórczości   związana   jest   przede   wszystkim   z   rezultatem   działalności   człowieka   o   charakterze   kreacyjnym   i   jest   spełniona   wówczas,   gdy   istnieje   nowy   wytwór   intelektu.   Natomiast   Oprogramowanie   stworzone   na   rzecz   danego   Kontrahenta   powoduje   stworzenie   zupełnie   nowych   funkcjonalności   czy   elementów,   co   oznacza,   że   cecha   twórczości   jest   spełniona.

Twórczą   działalność   Wnioskodawcy   odnosić   należy   nie   do   praktyki   gospodarczej   sensu   largo,   a   do   praktyki   gospodarczej   danego   podmiotu,   jak   wskazano   w   Objaśnieniu   Ministerstwa   Finansów   z   dnia   15   lipca   2019   r.   dotyczącym   preferencyjnego   opodatkowania   dochodów   wytwarzanych   przez   prawa   własności   intelektualnej   (IP   BOX).   Wobec   czego   Wnioskodawca   w   ramach   prowadzonej   przez   siebie   działalności   gospodarczej   na   rzecz   danego   Kontrahenta   opracowuje   nowe   programy   komputerowe,   czyniąc   to   z   wykorzystaniem   aktualnie   posiadanej   wiedzy   i   umiejętności,   ale   niekoniecznie   tworzy   innowacyjne   rozwiązania   w   wymiarze   światowym,   gdyż   nie   weryfikuje   On   tego   w   takiej   skali.   Zasobami   wiedzy,   które   Wnioskodawca   wykorzystuje   przy   planowaniu   projektu,   są   technologie   informatyczne,   czyli   Jego   wiedza   o   oprogramowaniu   i   narzędziach   informatycznych,   występujących   zarówno   w   ogólnym   stanie   nauki,   jak   i   w   środowisku,   w   którym   funkcjonować   ma   program   przez   Niego   wytworzony.   Ustawodawca   jednakże   nie   przewidział   minimalnego   progu   skalowalności   zwiększenia   zasobów   wiedzy,   dlatego   istotny   jest   element   celowościowy,   jaki   Wnioskodawca   uwzględnia   w   swojej   działalności.   W   tym   miejscu   należy   podkreślić,   iż   Wnioskodawca   nie   świadczy   usług   polegających   na   wprowadzaniu   okresowych   i   rutynowych   zmian   do   tworzonego   programu   komputerowego.   Wynika   to   z   faktu,   że   Wnioskodawca   jest   twórcą   swoich   programów,   z   których   osiąga   przychód.   Zgodnie   z   doktryną   naukową   i   orzecznictwem   wkład   twórczy   jest   przeciwieństwem   rutynowości,   rozumianych   jako   czynności   mechaniczne.

Wnioskodawca   wytwarza   programy   komputerowe   –   utwory   w   rozumieniu   art.   1   ustawy   o   PAIPP,   wobec   czego   cechują   się   one   oryginalnością   i   indywidualnością,   co   stanowczo   przeczy   wprowadzaniu   okresowych   i   rutynowych   zmian   do   tworzonego   oprogramowania.   Wnioskodawca   nie   jest   podmiotem,   który   pełni   wyłącznie   proste   funkcje   produkcyjne,   ponieważ   ponosi   ryzyko   związane   ze   swoją   działalnością   wytwórczą,   a   w   jej   następstwie   zdobywa   prawa   do   stworzonego   dzieła.   Oprogramowanie   wytworzone   przez   Wnioskodawcę   podlega   ochronie   prawnej   na   podstawie   art.   1.1   oraz   art.   1.2   pkt   1   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych.   Jedynym   efektem   świadczonych   usług   w   zakresie   rozwoju   i   tworzenia   Oprogramowania,   które   opisane   są   w   niniejszym   wniosku,   jest   kod   źródłowy   programu   komputerowego,   który   stanowi   utwór   w   rozumieniu   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych   i   jest   prawem   własności   intelektualnej.   W   tym   miejscu   należy   podkreślić,   iż   Wnioskodawca   w   zakresie   opisanym   w   niniejszym   wniosku   i   w   obrębie   realizowanych   prac   opisanych   we   wniosku   nie   świadczy   usług   polegających   na   wprowadzaniu   okresowych   i   rutynowych   zmian   do   tworzonego   programu   komputerowego.   Na   podstawie   Umowy   poprzez   zapłatę   należnego   Wnioskodawcy   wynagrodzenia   z   tytułu   świadczonych   usług   Kontrahent   nabywa,   bez   konieczności   składania   dodatkowych   oświadczeń   i   zapłaty   dodatkowego   wynagrodzenia,   całość   autorskich   praw   majątkowych   do   stworzonych   przez   Wnioskodawcę   utworów   będących   programami   komputerowymi   oraz   wszelkiej   związanej   z   nimi   dokumentacji,   w   szczególności   dokumentacji   projektowej,   wytwórczej   i   użytkowej.   Zauważyć   przy   tym   należy,   iż   zgodnie   z   poglądami   doktryny   i   orzecznictwa:   „kluczowe   znaczenie   przy   kwalifikacji,   czy   umowa   narusza   zakaz   z   art.   41   ust.   3   pr.   aut.   (bądź   stanowi   jego   obejście),   jest   nie   czas   jej   trwania,   ale   istnienie   możliwości   wypowiedzenia   jej   przez   twórcę   (taki   pogląd   formułują   również   J.   Barta,   R.   Markiewicz   (w:)   Prawo   autorskie...,   red.   J.   Barta,   R.   Markiewicz,   2011,   s.   310).   Jeżeli   taka   możliwość   istnieje,   nie   ma   podstaw   do   twierdzenia,   że   umowa   odnosi   się   do   wszystkich   utworów   lub   wszystkich   utworów   danego   rodzaju,   jakie   autor   stworzy   w   przyszłości,   ponieważ   może   on   zakończyć   stosunek   prawny   wykreowany   umową   i   odtąd   będzie   miał   pełną   swobodę   wykonywania   autorskich   praw   majątkowych   do   utworów   później   stworzonych.   Można   nawet   bronić   tezy,   że   art.   41   ust.   3   pr.   aut.   jest   zbędny,   ponieważ   sytuacje,   do   których   odnosi   się   jego   hipoteza,   to   zbiór   pusty.   De   iure   i   de   facto   bowiem   każda   umowa   prawnoautorska   może   być   wypowiedziana   przez   twórcę   ze   względu   na   jego   istotne   interesy   twórcze   (art.   56   ust.   1   pr.   aut.),   a   do   takich   bezdyskusyjnie   należy   swoboda   dysponowania   całokształtem   swojej   przyszłej   twórczości.   Konkludując,   wypada   stwierdzić,   że   zakaz   generalnego   dysponowania   przyszłym   dorobkiem   twórczym   nie   odgrywa   w   praktyce   obrotu   w   Polsce   istotnej   roli”.  

Umowa   zawarta   przez   Wnioskodawcę   przewiduje   możliwość   jej   wypowiedzenia,   tak   więc   nie   narusza   zasady   określonej   w   art.   41   ust.   3   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych  

Prowadzona   przez   Wnioskodawcę   działalność   obejmuje   nabywanie,   łączenie,   kształtowanie   i   wykorzystywanie   dostępnej   aktualnie   wiedzy   i   umiejętności,   w   tym   w   zakresie   narzędzi   informatycznych   lub   oprogramowania,   do   planowania   produkcji   oraz   projektowania   i   tworzenia   zmienionych,   ulepszonych   lub   nowych   produktów,   procesów   lub   usług   w   sposób   nie   rutynowy   i   kreatywny,   nie   jest   to   działalność   obejmująca   proste   usuwanie   błędów   w   oprogramowaniu.   Po   przeniesieniu   własność   ta   jest   pełna,   nieodwołalna   oraz   uprawniająca   do   pełnego   i   niezakłóconego   rozporządzania   prawem   do   programu   komputerowego.   Do   momentu   przeniesienia   na   rzecz   Kontrahenta   prawa   do   programu   Wnioskodawcy   przysługiwały   prawa   majątkowe   do   składowych   (części   oprogramowania),   które   to   części   mają   na   celu   ulepszenie/   rozwinięcie   danego   oprogramowania.

Wnioskodawca   zauważa,   że   nowe   oprogramowania   (części/fragmenty/elementy   oprogramowania,   kody)   to   osobny   przedmiot   obrotu,   który   podlega   również   ochronie   na   podstawie   ustawy   o   prawie   autorskim   i   prawach   pokrewnych.   Wnioskodawca   wskazuje,   że   wniosek   o   wydanie   interpretacji   odnosi   się   do   stanu   prawnego   obowiązującego   od   dnia   1   stycznia   2019   r.  

W   tym   miejscu   Wnioskodawca   wskazuje,   że   opisany   stan   we   wniosku   odnosi   się   do   zdarzenia   przyszłego   oraz   zaistniałego   stanu   faktycznego,   gdyż   Wnioskodawca   prowadzi   działalność   w   zakresie   wytwarzania,   rozwijania,   ulepszania   oprogramowania   lub   jego   części,   uzyskując   z   tego   tytuły   dochody   w   sposób   opisany   we   wniosku   od   dnia   1   stycznia   2019   r.   i   chciałby   skorzystać   z   preferencyjnej   stawki   podatkowej   począwszy   od   roku   2019,   2020,   2021,   jak   i   w   latach   następnych.   Wnioskodawca   planuje   kontynuować   współpracę   z   Kontrahentem   na   dotychczasowych   warunkach   w   kolejnych   latach,   przy   czym   Wnioskodawca   może   podjąć   się   realizacji   innych,   nowych   typów   oprogramowania,   ale   opisany   we   wniosku   charakter   prowadzonej   przez   Wnioskodawcę   przedmiotowej   działalności   pozostanie   niezmieniony.   Ponadto   Wnioskodawca   nie   wyklucza   podjęcia   współpracy   z   nowymi   Klientami.   Projekty,   które   Wnioskodawca   planuje   realizować   w   przyszłości,   dotyczyć   mogą   firm   z   różnych   branż,   a   tematyka   i   funkcjonalności   tworzonych   programów   komputerowych   mogą   być   zróżnicowane,   ale   opisany   we   wniosku   charakter   prowadzonej   przez   Wnioskodawcę   przedmiotowej   działalności   pozostanie   niezmieniony,   a   tym   samym   rodzaj   i   źródło   uzyskiwanych   dochodów   z   tytułu   sprzedaży   oprogramowania   nie   ulegnie   zmianie.

W   piśmie   stanowiącym   uzupełnienie   wniosku   udzielił   Pan   odpowiedzi   na   następujące   pytania:

Co   należy   rozumieć   pod   pojęciem   „podejmowana   przez   Wnioskodawcę   działalność   polegająca   na   tworzeniu   oprogramowania   komputerowego   lub   jego   części   (Oprogramowanie,   części   Oprogramowania)”;   w   szczególności   proszę   wyjaśnić,   czy   chodzi   o:

a)całośćprowadzonejprzezPanadziałalnościgospodarczej;

b)wyodrębnionezadaniarealizowanewramachprowadzonejprzezPanadziałalnościgospodarczej(jeślitak,proszęwskazaćjakietokonkretniezadania);

c)   całośćdziałańrealizowanychprzezPanawramachposzczególnychumówzKontrahentami(jeślitak,proszęwskazać,ojakichkonkretnychumowachmowa);

d)wyodrębnionezadaniarealizowaneprzezPanawramachposzczególnychumówzKontrahentem(jeślitak,jakietokonkretniezadania,wramachjakichkonkretnychumów);