
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – z wyłączeniem należności, o których mowa we wniosku, z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z nieobecnością pracownika – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualne
9 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 lipca 2025 roku o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 23 września 2025 r. (wpływ 23 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
(…)
2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
(…)
Opis zdarzenia przyszłego
(…) (Wnioskodawcy) prowadzą działalność gospodarczą przy pomocy spółki jawnej (…) (dalej: Spółka), są polskimi rezydentami podatkowymi prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży (…) (dalej „produkty”). Spółka specjalizuje się w produkcji marek własnych. Produkty Spółki tworzone są według zasadniczo własnych, autorskich i innowacyjnych przepisów i rozwiązań produkcyjnych.
Od początku swojej standardowej działalności operacyjnej (2001 r.) Spółka podejmuje działalność rozwojową. W szczególności, w celu utrzymania wysokiej satysfakcji klientów oraz jakości oferowanych produktów Spółka nieustannie zmienia, ulepsza i wprowadza nowe procesy, pozwalające na poprawę i optymalizację działalności operacyjnej przedsiębiorstwa, w tym redukcję kosztów. Spółka prowadzi prace o charakterze twórczym w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy, innowacyjny sposób, tak by istotnie poprawić właściwości fizykochemiczne produktów.
W związku z ograniczoną skalą działalności (produkcja regionalna) Spółka nie wyodrębniła w ramach swojej struktury organizacyjnej dodatkowego laboratorium, którego zadaniem byłoby prowadzenie prac badawczo-rozwojowych. Aktualnie prowadzone są prace mające na celu organizację dedykowanej wewnętrznej komórki organizacyjnej poświęconej w całości projektom rozwojowym. Jednak do czasu realizacji tego zamierzenia wykorzystywane technologie, doświadczenie oraz maszyny i urządzenia służące do produkcji i jej kontroli stanowią podstawę do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań dotyczących produktów, jak i samej technologii produkcji i sprzedaży.
W związku z powyższym działalność innowacyjna Spółki ściśle łączy się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych. Jednakże działalność mająca charakter innowacyjny pozostaje ściśle wyodrębniona od działalności bieżącej – pod względem określenia czasu pracy pracowników oraz skali wykorzystania materiałów, surowców i środków trwałych. W szczególności pracownicy wykonujący zadania z zakresu prac rozwojowych realizują je na bazie stosownych zapisów w umowie będącej podstawą zatrudnienia.
Prowadzone przez Wnioskodawcę prace rozwojowe prowadzone są regularnie i w sposób zorganizowany, na podstawie obowiązujących w Spółce procedur. Działalność rozwojowa prowadzona jest w sposób systematyczny i udokumentowany. Wnioskodawca prowadzi szczegółową dokumentację swoich prac analitycznych, takich jak raporty z badań, protokoły z testów, analizy wyników badań.
Część prowadzonych przez Spółkę projektów o charakterze innowacyjnym jest decyzją wspólników przerywana i dochodzi do zaniechania kolejnych działań w danym zakresie. Dzieje się tak w przypadku natrafienia na problemy natury naukowo-technicznej bądź związane z poziomem środków i kompetencji, którymi dysponuje Spółka, a których to problemów nie dało się przewidzieć w fazie rozpoczynania danego projektu. Ewentualnie projekt jest zawieszany w oczekiwaniu na zmianę uwarunkowań technologicznych, organizacyjnych, finansowych czy oczekiwań ze strony konsumentów.
Większość projektów rozwojowych prowadzonych przez Spółkę kończy się wynikiem pozytywnym, tj. komercjalizacją polegającą na wdrożeniu produktu do masowej produkcji i sprzedaży lub – w przypadku prac rozwojowych polegających na tworzeniu nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów – wdrożeniem określonych usprawnień wewnętrznych procesów w Spółce.
Projekty innowacyjne obejmują różnorodne aspekty związane z technologią produkcji, składnikami, jakością, zdrowiem i smakiem, a także zwiększeniem efektywności procesów produkcyjnych.
W ramach działalności Spółki można wyodrębnić dwa obszary, w ramach których prowadzona jest działalność rozwojowa:
Projekty w obszarze produktowym (m.in.):
· opracowywanie innowacyjnych (…)(poszukiwanie nowych, unikalnych (…) np. (…)), eksperymenty z różnymi kombinacjami (…) które mogą odpowiadać na zmieniające się preferencje konsumentów,
·uzyskanie możliwie najwyższej tożsamości nazwy towaru wskazującej na (…),
·poszukiwanie nowych źródeł składników (jak (…)),
·wprowadzanie nowego surowca do produkcji wyrobów (w postaci dodatków funkcjonalnych np.: (…)),
·opracowanie odpowiedniej barwy poszczególnych produktów,
·zwiększenie wartości (…) (dodawanie składników o korzystnym wpływie na zdrowie, takich jak (…)),
·kwestia stabilizacji wyrobu (zachowanie pożądanych parametrów i cech produktu w czasie),
·poprawa tekstury i kremowości (badania nad sposobami, wykorzystanie nowych składników, takich jak (…)),
·prace nad ulepszeniem receptur (…)
Projekty w obszarze procesowym (m.in.):
· optymalizacja procesów produkcji (udoskonalanie procesów technologicznych, które mogą prowadzić do zmniejszenia zużycia energii, wody czy surowców, a także podnoszenie efektywności kosztowej – przykładowo – (…)),
· zastosowanie nowych technik konserwacji (badania nad nowoczesnymi metodami utrwalania i przechowywania (…), takimi jak pakowanie w atmosferze ochronnej (ochrona przed wysychaniem), które pozwolą na dłuższą trwałość produktów bez utraty jakości),
· redukcja odpadów i śladu węglowego (opracowanie opakowań (…))
· automatyzacja linii produkcyjnych (rozwój nowych rozwiązań technologicznych pozwalających na zautomatyzowaną produkcję (…), z minimalnym udziałem człowieka, zwiększając efektywność oraz zmniejszając ryzyko błędów),
· optymalizacja procesów sprzedażowych (głównie kwestia przyspieszenia obsługi klienta oraz zapewnienie możliwości wykorzystania nowoczesnej technologii w zakresie samoobsługi),
· pozostałe procesy związane z produkcją (optymalizacja (…)).
W ramach działalności rozwojowej Spółka nawiązuje współpracę z uczelniami wyższymi, instytutami badawczymi i innymi przedsiębiorcami prowadzącymi badania nad nowymi technologiami, surowcami czy metodami produkcji. Prace rozwojowe prowadzone przez Spółkę w ramach danego projektu rozpoczynają się spotkaniem członków zespołu odpowiedzialnego za opracowanie i wdrożenie rozwiązań innowacyjnych, w ramach których dokonywany jest przegląd dotychczasowych działań w zakresie optymalizacji procesów oraz wybór obszarów funkcjonowania Spółki, w których zasadne jest wdrożenie ulepszeń poprzez opracowanie i wdrożenie nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów. Następnie definiowany jest co do zasady zakres prac rozwojowych, w szczególności wybór osób odpowiedzialnych za realizację projektu, lidera projektu, określany jest harmonogram projektu oraz budżet. W ramach realizacji prac rozwojowych, na kolejnych etapach, dokonywane są czynności zmierzające bezpośrednio do opracowania usprawnień w funkcjonowaniu poszczególnych działów w Spółce. W tym zakresie przygotowywane są analizy, kalkulacje, prezentacje rozwiązań oraz tworzone są założenia nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów. Stan realizacji projektów (poszczególne fazy projektu) jest omawiany w ramach cyklicznych spotkań, a także dokumentowany. Prace rozwojowe polegające na opracowywaniu i tworzeniu nowych, ulepszonych lub zmienionych produktów odbywają się zgodnie z procedurą przyjętą w Spółce w ramach określonych etapów.
W kompleksowy proces opracowania nowego produktu zaangażowani są wspólnicy oraz wybrani pracownicy Spółki. Rozpoczęcie prac rozwojowych polegających na wytworzeniu nowego lub zmienionego produktu poprzedzone jest każdorazowo uprzednim badaniem rynku, potrzeb konsumentów i kontrahentów. Następnie przygotowana jest receptura teoretyczna w programie komputerowym, określająca wartości odżywcze, koszty czy parametry fizykochemiczne, czy potrzebne składniki. Na podstawie przeprowadzonych symulacji komputerowych przygotowane są niewielkie partie próbne produktu, różniące się od siebie właściwościami fizyko-chemicznymi, smakowymi i sensorycznymi. Następnym krokiem jest poddanie wyprodukowanych prób analizie pod kątem m.in. parametrów fizykochemicznych, analizie sensorycznej oraz ocenie stabilności. Wnioskodawca rejestruje właściwości fizykochemiczne poszczególnych prób, takie jak (…). Końcowym efektem prac jest nowa, zmieniona lub ulepszona receptura produktu. W przypadku, gdy smak, właściwości, konsystencja etc. produktu nie odpowiadają założonym wymogom, dokonywana jest modyfikacja przepisu, w celu dostosowania go do określonych wcześniej potrzeb. Gdy opracowany produkt spełnia zakładane wymogi, jest on, po zakończeniu prac rozwojowych, produkowany w zakładzie Wnioskodawcy, w ilości dostosowanej do potrzeb Spółki.
Wnioskodawca dokumentuje wyniki prac rozwojowych związanych w odrębnych zestawieniach. Zestawienia wskazują m.in. takie informacje, jak oznaczenia produktu, wykorzystane składniki, wymagania sensoryczne, wykorzystane linie produkcyjne, warunki przechowywania, czy oczekiwane terminy przydatności. Prace rozwojowe w obszarze procesowym podejmowane są cyklicznie, omawiane w ramach formalnych spotkań wspólników, a dokonywane zmiany na poszczególnych etapach oddzielnie dokumentowane. Efektem końcowym prac rozwojowych w tym obszarze, w przypadku ich zakończenia sukcesem, jest nowy, zmieniony lub ulepszony proces wdrożony w Spółce. Tworząc i rozwijając własne produkty, Wnioskodawca łączy zasoby wiedzy kulinarnej, z zakresu technologii żywności, chemicznej, biologicznej i technologicznej dostępnej na rynku, w Spółce i wśród jej pracowników (w szczególności w zakresie opracowywania nowych receptur produktów) z wiedzą biznesową na temat potrzeb konsumentów i kontrahentów, w celu zaoferowania im nowych lub istotnie zmienionych/ulepszonych produktów.
Reasumując, prace rozwojowe w obszarze produktowym rozpoczynają się od określenia zapotrzebowania na nowe produkty. Wnioskodawca samodzielnie określa zapotrzebowanie na nowe produkty oraz wymogi, parametry i właściwości, jakie muszą spełniać. Na podstawie tych wymogów, w szczególności smakowych i sensorycznych, Wnioskodawca opracowuje nowe, zmienione lub ulepszone produkty oraz po zakończeniu prac rozwojowych, wdraża je do produkcji, ponosząc pełne ryzyko gospodarcze.
W związku z realizowanymi pracami rozwojowymi, opisanymi wyżej, Wnioskodawca ponosi wydatki na:
-wynagrodzenia z tytułu stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS osób zaangażowanych w prace rozwojowe,
-wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło oraz sfinansowane przez płatnika z tego tytułu składki ZUS (osób nieprowadzących działalności gospodarczej),
-koszty amortyzacji środków trwałych w postaci sprzętu, maszyn i urządzeń oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach rozwojowych,
-surowce i materiały wykorzystywane przy opracowaniu próbek, w tym w szczególności koszty przypraw, składników spożywczych i odczynników chemicznych, bezpośrednio wykorzystywanych do prowadzonych prac rozwojowych.
Wszystkie ww. wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z realizacją prac rozwojowych stanowią dla niego koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o PIT (wydatki uwzględnione w kosztach bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne). Koszty wynagrodzenia pracowników stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 oraz art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku wskazanych wyżej wydatków na wynagrodzenia oraz składki Spółka prowadzi ewidencję czasu pracy zawierającą wykaz czasu spędzonego przez pracowników (oraz odpowiednio: zleceniobiorców i osób działających na podstawie umów o dzieło) nad konkretnymi pracami rozwojowymi. W konsekwencji, dla każdego miesiąca Spółka jest w stanie wykazać odpowiednią proporcję ww. wynagrodzeń i składek, dotyczących działalności badawczo-rozwojowej w całości wynagrodzeń i składek poniesionych w danym miesiącu – w odniesieniu do każdego pracownika zaangażowanego w działalność badawczo-rozwojową. Opisane wyżej wydatki ujmowane są przez Wnioskodawcę na odpowiednich kontach rachunkowych (razem z analogicznymi kategoriami kosztów niedotyczących działalności badawczo-rozwojowej), a także w odrębnej ewidencji kosztów prac badawczo-rozwojowych, w której Wnioskodawca wyodrębnia koszty poszczególnych prac rozwojowych, w tym wykazuje m.in. odpowiednią proporcję ww. kosztów wynagrodzeń i składek.
Wnioskodawca nie posiadał ani nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
W odniesieniu do kosztów, które stanowić mają podstawę do wykorzystania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca wskazuje, iż nie korzysta ze zwolnień od podatku, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a oraz 63b ustawy o PIT, opisane we wniosku koszty stanowią koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a wydatki nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie.
Od grudnia 2023 r. Spółka współpracuje z powiązaną spółką kapitałową – (…), za pośrednictwem którego Spółka sprzedaje wyroby własne. Podobnie – Spółka w praktyce na bieżąco realizuje zmiany o charakterze rutynowym lub okresowym. Działania te są w istotny sposób mniej sformalizowane niż opisywane wcześniej działania rozwojowe i jako takie nie pozwalają na uzyskania statusu działalności B+R. Kosztów podejmowania takich zmian Spółka nie zamierza rozliczać w ramach ulgi B+R.
Każdy ze wspólników Spółki ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach posiadania statusu wspólnika spółki jawnej, wspólnicy korzystają z opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie jednolitej 19% stawki podatku (podatkiem liniowym).
Wybrane środki trwałe oraz sprzęt specjalistyczny i materiały oraz surowce wykorzystywane są przez Wnioskodawcę zarówno do działalności projektowej, jak i do prowadzonej działalności operacyjnej (produkcja). Odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i koszt materiałów i surowców wykorzystywanych przez Wnioskodawcę częściowo w prowadzonej działalności projektowej Wnioskodawca zalicza w części do kosztów kwalifikowanych. W odniesieniu do środków trwałych oraz sprzętu specjalistycznego i materiałów i surowców wykorzystywanych częściowo do działalności projektowej, w celu ustalenia stosowanej części (w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych) odpisów amortyzacyjnych i kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca, na podstawie praktycznych doświadczeń, wybrał klucz alokacyjny w postaci stopnia czasu pracy związanego z wykorzystaniem środków trwałych i materiałów i surowców do działalności operacyjnej oraz projektowej (25% ogólnego czasu pracy oraz zasobów powiązane jest z pracą rozwojową). W celu dokonania alokacji na podstawie przyjętego klucza alokacji Wnioskodawca prowadzi stałą ewidencję czasu pracy i stosownych zasobów z podziałem na pracę operacyjną i związaną bezpośrednio z realizacją projektu. W dalszej kolejności dokonywana jest alokacja w danym okresie rozliczeniowym odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i kosztów materiałów i surowców na podstawie przyjętego klucza alokacji do kosztów kwalifikowanych. Tak wyodrębnione koszty kwalifikowane są do działalności projektowej dla danego roku podatkowego.
Uzupełnienie wniosku
Na czym polega twórczy charakter działalności innowacyjnej Spółki łączącej się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych?
Działalność innowacyjna Spółki ma charakter twórczy, ponieważ polega na systematycznym opracowywaniu nowych lub istotnie ulepszonych produktów i procesów, które wcześniej nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki. Prace te obejmują zarówno projektowanie receptur, jak i doskonalenie procesów technologicznych oraz wdrażanie rozwiązań materiałowych i organizacyjnych. Ich cechą wspólną jest to, że wynik nie jest z góry znany, wymaga przeprowadzania prób i eksperymentów, a efektem jest powstanie nowych zastosowań i rozwiązań różniących się od dotychczas stosowanych. Należy znaczyć, że istota działalności innowacyjnej Spółki jest zdecydowanie odmienna i angażuje zdecydowanie więcej środków oraz czasu niż w przypadku standardowej produkcji, w szczególności z uwagi na ilość uzyskiwanego produktu.
a)jakie konkretnie produkty/procesy powstały w ramach opisanych we wniosku prac, na podstawie jakich technologii?
Produkty/procesy opracowane, przykładowo: (…)
b)co jest efektem tych prac, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji przez Państwa konkretnych produktów/procesów?
·(…),
c)jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, czy rozwiązania niewystępujące w Państwa praktyce gospodarczej Państwo zastosowali?
W ramach projektów produktowych i procesowych Spółka zastosowała m.in.:
·(…).
Wszystkie te narzędzia i rozwiązania były wcześniej niewystępujące w praktyce gospodarczej Spółki – zostały opracowane lub zaadaptowane specjalnie na potrzeby prac rozwojowych. Oryginalność efektów Spółki przejawia się zarówno w obszarze produktowym, jak i procesowym:
Produkty:
-(…).
Procesy:
·(…).
d)co powoduje, że efekty Państwa prac różnią się od już funkcjonujących u Państwa lub na rynku, na czym polega ich oryginalność?
Oryginalność na tle rynku:
W regionie konkurencyjne zakłady produkują wyroby (…) w tradycyjnych opakowaniach i recepturach; innowacyjność Spółki polega (…).
W odniesieniu do kryterium „systematyczności” – czy wskazane przez Państwa harmonogramy:
a)zawierały cele jakie postawili Państwo w zakresie prac polegających na tworzeniu konkretnych produktów/procesów?
Harmonogramy projektów wskazywały cele – np.:
-(…),
b)wskazywały jakie zasoby ludzkie, rzeczowe i finansowe będą wykorzystane do realizacji konkretnych produktów/procesów?
W harmonogramach określano zasoby:
·ludzkie: (…),
·rzeczowe: (…),
·finansowe: (…).
W odniesieniu do kryterium „w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”:
-jakimi zasobami wiedzy dysponowali Państwo przed rozpoczęciem realizacji prac polegających na tworzeniu konkretnych produktów/procesów,
-jaki rodzaj wiedzy i umiejętności Państwo wykorzystali i rozwinęli w ramach prac polegających na tworzeniu konkretnych produktów/procesów?
-Wiedza przed rozpoczęciem prac: doświadczenie w produkcji tradycyjnych (…), znajomość standardowych procesów (…).
-Rozwinięta wiedza: (…).
Przykład: (…).
Czy jakiekolwiek prace w zakresie działalności innowacyjnej Spółki łączącej się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych opisanych we wniosku obejmowały:
-prace empiryczne lub teoretyczne mające na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
-pozyskanie nowej wiedzy i umiejętności dla opracowania nowych produktów, procesów lub usług i wprowadziły lub wprowadzą znaczące ulepszenia do już istniejących; jeśli tak, to w czym się to przejawiało?
Wnioskodawca zaznacza, że:
· nie prowadzi badań podstawowych (empirycznych lub teoretycznych mających na celu zdobycie nowej wiedzy o podstawach zjawisk) ani badań stosowanych,
· działalność Spółki koncentruje się na pracach rozwojowych, tj. „wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności (…) do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów”,
· efektem działań są nowe lub istotnie zmienione produkty i procesy wdrażane do praktyki gospodarczej (np. nowe receptury, usprawnienia procesów, technologie pakowania).
Czy każdorazowo prace w zakresie działalności innowacyjnej Spółki obejmują prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Alternatywnie, jeśli nie mają Państwo pewności i oczekują Państwo, abym to ja dokonał interpretacji w zakresie prac rozwojowych w odniesieniu do działalności innowacyjnej będącej przedmiotem Państwa wniosku wspólnego, to proszę dokładnie wyjaśnić:
a)sposób wykorzystywania oraz selekcji wiedzy pod względem jej przydatności (jaka wiedza została wykorzystana) w ramach konkretnych produktów/procesów,
b)jakich dziedzin naukowych dotyczy ta wiedza w ramach poszczególnych produktów/procesów,
c)czy w ramach podejmowanych przez Państwa poszczególnych prac łączyli i kształtowali Państwo istniejącą wiedzę (jaką) i co jest efektem tego połączenia i kształtowania w ramach poszczególnych opisanych produktów/procesów,
d)czy prace związane z poszczególnymi produktami/procesami są ukierunkowane na nowe odkrycia – jeśli tak, proszę wskazać jakie,
e)że nie są to rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone do produktów/procesów?
Prace prowadzone przez Spółkę w ramach działalności innowacyjnej mają charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Polegają one na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności – w szczególności z zakresu (…) – w celu projektowania i tworzenia nowych oraz ulepszonych produktów i procesów (np. (…)).
Jednocześnie Wnioskodawcy podkreślają, że prace te nie mają charakteru badań podstawowych ani stosowanych i nie obejmują rutynowych lub okresowych zmian produktów czy procesów, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przykład operacyjny – (…):
-cel: (…),
-proces: (…).
Opisane działania mają charakter twórczy, systematyczny i rozwojowy, a nie rutynowy.
Jakie konkretnie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, a także w jaki sposób wykorzystują Państwo w ramach prowadzonej przez Państwa działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową?
·linie produkcyjne ((…)),
·urządzenia pomiarowe ((…)),
·oprogramowanie komputerowe (…).
Czy wymieniony w opisie sprawy sprzęt specjalistyczny dotyczy niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych; jeśli nie – proszę opisać, o jaki sprzęt specjalistyczny chodzi?
Sprzęt specjalistyczny obejmuje niewielkie urządzenia wykorzystywane w testach próbnych: (…). Nie są to klasyczne naczynia laboratoryjne, lecz sprzęt pomocniczy przy opracowywaniu próbek.
Jakie konkretnie surowce i materiały Państwo wykorzystują w ramach podejmowanej działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową (proszę o wskazanie ich zamkniętego katalogu)?
·(…).
Wnioskodawcy zaznaczyli, że katalog ten ma charakter zamknięty w odniesieniu do prac już prowadzonych, ale z uwagi na istotę działalności rozwojowej może ulec rozszerzeniu w przyszłości o nowe surowce, które dopiero zostaną wprowadzone na rynek i sprawdzone przez Spółkę.
Czy wydatki poniesione przez Państwa na działalność rozwojową nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku?
Wydatki ponoszone na działalność rozwojową nie były wcześniej odliczane od podstawy opodatkowania. Spółka nie korzysta ze zwolnień z art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b ustawy o PIT.
Jaki konkretnie wskaźnik czasu pracy oraz zasobów powiązany jest z prowadzoną przez Państwa pracą rozwojową; czy wynika on z prowadzonej przez Państwa ewidencji; na jakiej podstawie ustalony został wskaźnik w wysokości 25% ogólnego czasu pracy oraz zasobów powiązanych z pracą rozwojową i co oznacza, że ustalony on został „na podstawie praktycznych doświadczeń”?
·ustalono wskaźnik 25% czasu i zasobów przeznaczanych na prace rozwojowe,
·oparto go na ewidencji czasu pracy i analizie faktycznego wykorzystania linii produkcyjnych i surowców w projektach,
·„na podstawie praktycznych doświadczeń” oznacza: wskaźnik odzwierciedla średni udział zasobów w projektach B+R, potwierdzony bieżącą dokumentacją i ewidencją.
Pytania
1.Czy łącząca się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych, wskazana w opisie stanu faktycznego innowacyjna działalność Spółki, stanowi działalność rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli odbywa się w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki?
2.Czy Wnioskodawcy – w świetle art. 26e ust. 2 ustawy o PIT – mają prawo do uznania za koszty kwalifikowane kosztów, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego?
3.Czy z uwzględnieniem okoliczności wskazanych we wniosku Wnioskodawcy mają prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym PIT?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa ocenie – w odniesieniu do pytania nr 1 – tak, wskazana w opisie stanu faktycznego innowacyjna działalność Spółki stanowi działalność rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli odbywa się w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki.
Uzasadnienie
Opisana aktywność Spółki prowadzi do powstania nowych lub istotnie zmienionych produktów lub procesów. Tym samym jej wspólnicy mogą skorzystać z dodatkowego odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, w zakresie wskazanych we wniosku kosztów kwalifikowanych.
Artykuł 5a pkt 38 ustawy PIT stanowi, że działalność badawczo-rozwojowa jest działalnością twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do art. 5a pkt 39 i 40 tej ustawy pojęcie badań naukowych oraz prac rozwojowych oznaczają badania naukowe oraz prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na gruncie art. 5a pkt 40 ustawy o PIT prace rozwojowe, które w opinii Wnioskodawcy stanowią istotę opisanej innowacyjnej działalności, oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Interpretacja definicji działalności badawczo-rozwojowej określona w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT została opublikowana przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (str. 9-19 przedmiotowych Objaśnień IP Box). Powołując się na wyżej wymienione Objaśnienia podatkowe, przyjąć należy, że podejmowane przez podatnika prace powinny przede wszystkim:
-stanowić działalność twórczą,
-obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
-podejmowane być w sposób systematyczny,
-w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Spółka w ramach działalności opisanej we Wniosku nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Działalność twórcza Spółki w analizowanym zakresie wyróżnia się na tle swojej codziennej rutynowej czynności współpracą różnych pracowników i Wspólników oraz faktem oparcia o szczególną metodykę działania i szczególne procedury. Dla zobrazowania różnicy między działaniami rutynowymi a działalnością rozwojową prowadzoną przez Spółkę wskazać można przykład: (…)
Z kolei – jako przykład działalności rutynowej – (…)
Natomiast projekty, które prowadzą do stworzenia nowych lub istotnie zmienionych produktów i wymagają zastosowania procesu badawczo-analitycznego oraz wykorzystania wiedzy technologicznej i eksperckiej – są kwalifikowane jako działalność B+R w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.
Pojęcie działalności B+R oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie natomiast z powołanym artykułem Prawa o SWiN prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Jak zatem wynika ze wskazanych wyżej definicji, działalnością B+R jest działalność mająca charakter działalności twórczej, podejmowana w sposób systematyczny i w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, przyjmuje formę badań naukowych lub prac rozwojowych zdefiniowanych również w ustawie o PIT. Z definicji zawartej w regulacjach ustawy o PIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.
Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia („działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś („twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś”).
W tym zakresie Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę na treść Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dotyczących również definicji działalności B+R dla celów ulgi na działalność B+R. Zgodnie z Objaśnieniami: „(...) twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u podatnika funkcjonujących”.
Objaśnienia wskazują również, że: „wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.
W ocenie Wnioskodawcy niewątpliwie prace rozwojowe wykonywane w obszarze produktowym oraz w obszarze optymalizacji procesów opisane w niniejszym wniosku mają charakter twórczy, nakierunkowane są one bowiem na stworzenie nowych lub w znacznym stopniu zmienionych produktów lub procesów, będących wytworem określonych procesów myślowych wymagających od ich twórców kreatywności, wiedzy i oryginalnych rozwiązań z perspektywy Wnioskodawcy. Ponadto, efekt prac realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach projektów znajduje odpowiednie utrwalenie (nowe, ulepszone lub zmienione receptury produktów oraz analizy, kalkulacje, opisy rozwiązań lub inne dokumenty odzwierciedlające wysiłek twórczy nad opracowaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów). W szczególności, opisana działalność, zarówno w obszarze produktowym, jak i w obszarze optymalizacji procesów, ma charakter twórczy, bowiem jest nakierunkowana na stworzenie nowych lub w znacznym stopniu zmienionych produktów lub procesów, które są wytworem określonych procesów myślowych wymagających od ich twórców kreatywności, wiedzy i oryginalnych rozwiązań z perspektywy Wnioskodawcy. Ponadto, w wyniku realizowanych prac powstaje efekt, który zostaje następnie utrwalony w postaci nowych, ulepszonych lub zmienionych receptur produktów oraz analiz, kalkulacji, opisów rozwiązań lub innych dokumentów odzwierciedlających wysiłek twórczy nad opracowaniem nowych, zmienionych lub ulepszonych procesów.
Odnośnie prowadzenia działalności w sposób systematyczny Objaśnienia wskazują: „Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza: »robiący coś regularnie i starannie; o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu; o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny«. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo »systematyczny« występuje w sformułowaniu »podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny«, a więc odnosi się do »działalności«, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium »systematyczności« danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”.
W ocenie Wnioskodawcy prowadzone przez niego, opisane powyżej prace w ramach projektów (programów) mają charakter systematyczny, są bowiem metodyczne, zaplanowane i uporządkowane. Wnioskodawca posiada określoną metodykę (procedury) zarządzania pracami rozwojowymi, która m.in.:
-określa sposób prowadzenia prac, wykorzystując w tym zakresie wiedzę z obszaru zarządzania projektami,
-wymaga prowadzenia prac zgodnie z określonym planem, budżetem i harmonogramem,
-wymaga stosowania różnego rodzaju sformalizowanej dokumentacji, na podstawie której prace są planowane, dokumentowane lub podsumowywane,
-definiuje zadania i kompetencje poszczególnych osób w projekcie.
Prowadzone w Spółce prace nie mają charakteru działalności incydentalnej, gdyż Wnioskodawca w sposób regularny prowadzi projekty o charakterze innowacyjnym. W praktyce, projekty innowacyjne, które skutkują wytworzeniem nowego, zmienionego lub ulepszonego produktu bądź procesu, stanowią w zasadzie ciągły element działalności Wnioskodawcy.
Odnośnie wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań Objaśnienia wskazują: „głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów”. Jak dalej wskazują Objaśnienia, zwiększenie lub wykorzystanie istniejących zasobów wiedzy dla nowych jej zastosowań dotyczyć może zarówno wiedzę ogólnodostępną, wiedzę danego przedsiębiorstwa czy też jej pracowników.
W ocenie Wnioskodawcy prowadzone przez niego prace mają na celu nowe zastosowanie istniejącej już wiedzy. W prowadzonych pracach Wnioskodawca wykorzystuje bowiem wiedzę (…)i łączy ją z wiedzą biznesową, prowadząc prace w celu znalezienia dla tej wiedzy nowych zastosowań. Posiadana już przez Wnioskodawcę i jego pracowników wiedza jest identyfikowana na wstępnych etapach prowadzonych projektów, a dodatkowo w wyniku prowadzonych prac ulegać może zwiększeniu.
W ocenie Wnioskodawcy Spółka prowadzi prace rozwojowe w rozumieniu ustawy o PIT i Prawa o SWiN, gdyż realizowane przez nią projekty spełniają wszystkie elementy definicji prac rozwojowych, tj.:
-obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności,
-do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub procesów,
-nie dotyczą działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, celem prowadzenia projektów jest wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów oferowanych przez Wnioskodawcę, jak również zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów.
Projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają charakter kompleksowy, obejmując działania wymagające współpracy różnych pracowników, którzy przy standardowej działalności operacyjnej wykonują swoje zadania samodzielnie. Dodatkowo, projekty realizowane przez Wnioskodawcę mają na celu wprowadzenie nowych lub istotnie zmienionych produktów, rozwiązań, koncepcji czy narzędzi, które wiążą się z istotnymi korzyściami dla Wnioskodawcy lub klientów, a zatem wykraczają zdecydowanie poza charakter rutynowy lub okresowy.
Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, iż prowadzone przez niego prace rozwojowe, opisane w niniejszym wniosku, spełniają warunki uznania ich za działalność B+R w rozumieniu ustawy o PIT, to jest:
a)działalność ta ma charakter twórczy – wprowadzone na rynek wyroby są nowymi dla docelowego rynku. Produkowane są według własnych receptur, opracowanych w ramach samodzielnie przeprowadzonych prac;
b)działalność spełnia przesłanki uznania jej za działalność obejmującą prace rozwojowe – prowadzone prace mają na celu przede wszystkim wykorzystanie wiedzy przy opracowaniu m.in. nowych produktów, nowych technologii produkcji lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń, co szczegółowo zostało wskazane w opisie stanu faktycznego;
c)działalność jest podejmowana w sposób systematyczny – działalność jest zaplanowana, prowadzona regularnie i w sposób ciągły według ustalonego planu,
d)ma na celu wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań – na podstawie istniejącej wiedzy zgromadzonej podczas prowadzonej działalności opracowywane są nowe produkty lub ulepszane/modyfikowane produkty już istniejące, przystępując do danego projektu Spółka nie jest w stanie przewidzieć wyniku, który zostanie osiągnięty.
Na podstawie przedstawionego opisu stanu faktycznego przedsiębiorca prowadzi działalność rozwojową w oparciu o dostępną wiedzę z następujących źródeł:
1.Wiedza wewnętrzna Spółki:
· Doświadczenie i kompetencje pracowników – prace rozwojowe realizowane są przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje w zakresie (…).
· Dotychczasowe doświadczenia produkcyjne – Spółka bazuje na własnych, autorskich i innowacyjnych recepturach oraz rozwiązaniach produkcyjnych rozwijanych od 2001 roku.
· Wewnętrzne procedury i dokumentacja – działalność rozwojowa prowadzona jest w sposób systematyczny i udokumentowany, zgodnie z przyjętymi w Spółce procedurami.
2.Wiedza rynkowa i biznesowa:
·Analizy potrzeb konsumentów i kontrahentów – prace rozwojowe poprzedzane są badaniem rynku, identyfikacją potrzeb i oczekiwań klientów.
·Badania preferencji smakowych i sensorycznych – w procesie opracowywania produktów wykorzystywane są wyniki analiz (…).
3.Wiedza dostępna publicznie:
·Dostępna na rynku wiedza technologiczna i naukowa – Spółka korzysta z ogólnodostępnej wiedzy (…).
·Współpraca z uczelniami wyższymi, instytutami badawczymi i innymi przedsiębiorstwami – w zakresie nowych technologii, surowców i metod produkcji.
4.Narzędzia wspomagające analizę wiedzy:
·Symulacje komputerowe – (…).
·Testy i analizy prób produkcyjnych – prowadzona jest analiza i dokumentacja wyników prób eksperymentalnych i testowych.
Reasumując powyższe, działalność rozwojowa Spółki prowadzona jest na podstawie kompleksowego zasobu wiedzy: praktycznej (wewnętrznej), rynkowej, naukowo-technicznej oraz dostępnej publicznie, a także we współpracy z podmiotami zewnętrznymi. Spółka nie ogranicza się wyłącznie do rutynowych działań operacyjnych – tworzy nowe rozwiązania w sposób zorganizowany, systematyczny i udokumentowany, co potwierdza spełnienie przesłanek działalności rozwojowej w rozumieniu przepisów podatkowych. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę koncentruje się na nowym zastosowaniu istniejącej wiedzy. Istotą opisywanej działalności jest łączenie elementów (…). W ramach tej działalności Wnioskodawca planuje produkcję oraz projektuje i tworzy zmienione, ulepszone lub nowe produkty, procesy i usługi. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter rozwojowy, ponieważ polegają na wykorzystaniu dostępnej wiedzy do tworzenia nowych lub w znacznym stopniu zmienionych produktów oraz procesów. Działania te są twórcze, wymagają kreatywności oraz opracowania oryginalnych rozwiązań w celu osiągnięcia istotnych innowacji w obszarze produktów i procesów. Efektem prowadzonych prac są trwałe rezultaty, takie jak nowe, ulepszone lub zmienione receptury produktów oraz dokumenty, które odzwierciedlają proces twórczy i wysiłek włożony w opracowanie rozwiązań – na przykład analizy, kalkulacje czy opisy. Uwzględnione w opisie funkcjonowania Wnioskodawcy wskazania na „działalność badawczo-rozwojową”, czy podobne, dotyczy tylko ustawowej instytucji, której działalność rozwojowa jest częścią. Ponadto, elementy zwiększania wiedzy wskazane w opisie działalności Wnioskodawcy odzwierciedlają stan faktyczny, jednakże ze względu na swój marginalny charakter (stąd ujęte w opisie stanowiska stwierdzenie, przykładowo, że wiedza pracowników w pewnych okolicznościach „może ulegać zwiększeniu…”) nie mogłyby zostać w uprawniony sposób wykorzystane do zastosowania ulgi B+R.
Reasumując, opisane działania Wnioskodawcy mają charakter działalności rozwojowej, zgodnie z definicją działalności badawczo-rozwojowej, i nie obejmują działalności badawczej. Tym samym, efektem działalności Wnioskodawcy jest wykorzystanie zasobów wiedzy, nie jej nowy zasób. Opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania w Spółce odbywa się przy wykorzystaniu następujących zasobów:
Zasoby ludzkie:
·Zespół projektowy: w skład zespołu wchodzą członkowie Zarządu Spółki oraz wybrani pracownicy. Są oni odpowiedzialni za analizę, projektowanie i wdrożenie innowacyjnych rozwiązań.
·Specjalizacja i doświadczenie pracowników: Zespół korzysta z interdyscyplinarnej wiedzy w zakresie technologii żywności, zarządzania procesami oraz marketingu.
·Procesy współpracy: Regularne spotkania zespołu projektowego umożliwiają omówienie postępów prac, analizę wyników i podejmowanie decyzji o dalszych krokach.
Zasoby rzeczowe:
· Istniejące technologie i urządzenia: Wnioskodawca korzysta z maszyn i urządzeń stosowanych w procesach produkcji i kontroli jakości, które wspierają prowadzenie prac rozwojowych.
· Programy komputerowe: Wykorzystywane są narzędzia informatyczne do tworzenia receptur, analiz kosztów, wartości odżywczych i parametrów fizykochemicznych produktów.
· Infrastruktura produkcyjna: Prace rozwojowe są realizowane w zakładzie produkcyjnym Spółki, bez potrzeby tworzenia wyodrębnionego laboratorium.
Zasoby finansowe:
· Budżet projektowy: Dla projektów określane są indywidualne budżety, uwzględniające koszty związane z opracowaniem nowych receptur, zakupem niezbędnych surowców oraz przeprowadzaniem prób.
· Efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów: Dzięki ograniczonej skali działalności i optymalizacji kosztów Spółka inwestuje środki w sposób umożliwiający osiągnięcie innowacyjnych rezultatów.
Proces realizacji:
1.Planowanie i analiza: Badanie rynku oraz potrzeb konsumentów i kontrahentów umożliwia precyzyjne określenie celów projektu.
2.Opracowanie receptur i prototypów: Receptury są tworzone teoretycznie i weryfikowane (…), a następnie przygotowywane są próbki produktów.
3.Testowanie i ocena: Próbki poddawane są analizom (…) w celu weryfikacji ich zgodności z założonymi wymogami.
4.Wdrożenie: Po spełnieniu wymagań produkt lub proces jest wdrażany w produkcji.
Działalność Spółki, mimo (na moment przedstawiania niniejszego wniosku) braku wyodrębnionego laboratorium, jest skutecznie prowadzona dzięki integracji dostępnych zasobów Spółki i innowacyjnemu podejściu do realizacji projektów. Ponadto, nawet w zakresie współpracy z podmiotami zewnętrznymi, na rzecz zastosowania ulgi B+R Spółka wykorzystuje wyłącznie zasoby własne.
Na podstawie opisu stanu faktycznego twórczość prac w obszarze produktowym oraz w obszarze optymalizacji procesów przejawia się w następujący sposób:
1.Twórczość w obszarze produktowym: Twórczość polega na opracowywaniu nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów poprzez:
a)Kreację nowych receptur:
(…)
b)Zwiększenie wartości użytkowej produktu:
·(…).
c)Indywidualizacja receptur pod kątem rynku:
·Reagowanie na zmieniające się potrzeby konsumentów,
·(…).
d)Zastosowanie symulacji i testów fizykochemicznych:
·Wykorzystywanie programów komputerowych do projektowania receptur,
·Tworzenie partii próbnych, analiza parametrów i iteracyjne modyfikowanie receptur.
Reasumując, efektem twórczym jest powstanie nowego lub istotnie ulepszonego produktu o unikalnym składzie, właściwościach sensorycznych i wartości rynkowej.
2.Twórczość w obszarze optymalizacji procesów: Twórczość polega na projektowaniu i wdrażaniu nowych, zmodyfikowanych lub ulepszonych procesów technologicznych i organizacyjnych, w tym:
a)Ulepszanie procesów produkcyjnych:
·Optymalizacja zużycia surowców, energii, wody,
·Zmniejszanie kosztów operacyjnych bez pogorszenia jakości.
b)Wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych:
·Automatyzacja produkcji (np. (…)),
·Nowe techniki konserwacji (np. (…)),
·Redukcja odpadów i śladu węglowego (np. opakowania biodegradowalne).
c)Ulepszanie organizacji pracy i procesów logistycznych:
·Optymalizacja procesów sprzedażowych (samoobsługa),
·Ulepszanie zarządzania surowcami, magazynowaniem, opakowaniami zwrotnymi, utrzymaniem ruchu.
Reasumując, efektem twórczym jest powstanie usprawnionego procesu, który nie był wcześniej stosowany w Spółce, a jego wdrożenie prowadzi do wymiernych efektów operacyjnych (np. wzrost wydajności, ograniczenie strat, zwiększenie trwałości produktów).
Należy podkreślić, że realizowane przez Spółkę projekty rozwojowe cechują się istotnym poziomem nieprzewidywalności i ryzyka niepowodzenia. Każdorazowo przed przystąpieniem do prac nie jest możliwe określenie, czy zamierzony efekt (np. nowa lub ulepszona receptura produktu, trwałość wyrobu, poprawa tekstury lub skuteczność procesu technologicznego) zostanie osiągnięty. Prace prowadzone są w warunkach eksperymentalnych, z udziałem zmiennych składników, surowców i technologii. Pomimo zaangażowania zespołu projektowego i wykorzystania dostępnej wiedzy oraz zasobów, część projektów kończy się decyzją o zaniechaniu ich kontynuacji ze względu na niespełnienie zakładanych parametrów lub brak możliwości technicznego wdrożenia opracowanego rozwiązania. Przykładowo, Spółka podejmowała prace nad (…) jednak uzyskane próbki nie spełniały wymagań (…)co doprowadziło do rezygnacji z ich dalszego rozwoju. Tego rodzaju niepewność co do efektów prowadzonych prac jest cechą charakterystyczną działalności badawczo-rozwojowej i odróżnia ją od rutynowych działań operacyjnych, w których wynik jest z góry znany i przewidywalny.
Podsumowując: Twórczość w obu obszarach polega na:
·rozwiązywaniu konkretnych problemów techniczno-produkcyjnych,
·poszukiwaniu nowych zastosowań dla surowców i technologii,
·tworzeniu nowych rozwiązań niedostępnych wcześniej w przedsiębiorstwie,
·dokumentowanym, zorganizowanym i świadomym działaniu prowadzącym do nowości lub istotnego ulepszenia produktu lub procesu.
Wszystko to realizowane jest w sposób odróżniający się od rutynowej działalności operacyjnej i jest podstawą do kwalifikacji tych działań jako działalności rozwojowej.
W państwa ocenie – w odniesieniu do pytania nr 2 – tak, Wnioskodawcy – w świetle art. 26e ust. 2 ustawy o PIT – mają prawo do uznania za koszty kwalifikowane kosztów, jeżeli są one wykorzystywane częściowo w działalności badawczo-rozwojowej oraz częściowo w działalności operacyjnej, a ich rozdział następuje na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego.
Uzasadnienie
W ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku i zaliczone do kosztów uzyskania przychodu koszty odpisów amortyzacyjnych, nabycia materiałów i surowców, nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, a także koszty poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, a także z tytułu umów zlecenia i o dzieło oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu – stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w ustawie o PIT.
Za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością. Za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Podobnie, za koszty kwalifikowane uważa się również nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W ocenie Wnioskodawcy kosztami kwalifikowanymi w tym rozumieniu będą wszystkie koszty prac rozwojowych wskazanych powyżej (wg przyjętego klucza alokacji). Pracownicy Spółki biorący udział w projektach rozwojowych faktycznie wykonują zadania będące realizacją prac rozwojowych. Wnioskodawca zamierza zatem traktować jako koszt kwalifikowane (w odpowiedniej proporcji) wynagrodzenie pracowników (lub osób na umowie zlecenie lub o dzieło, nieprowadzących działalności gospodarczej), którzy rzeczywiście uczestniczą w pracach badawczo-rozwojowych.
W ocenie Wnioskodawców nie ma znaczenia w tym zakresie brak dedykowanego działu o charakterze wyodrębnionego laboratorium w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. W interpretacjach indywidualnych oraz wytycznych Ministerstwa Finansów potwierdzono, że w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową (B+R) można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia pracowników pracujących nad projektami B+R, również wtedy, gdy wykonują te prace w części etatu. Kluczowe jest właściwe dokumentowanie czasu pracy oraz wydzielenie części wynagrodzenia przypisanego bezpośrednio do działalności badawczo-rozwojowej.
Przykładowe źródła:
· Interpretacja z 16 października 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.340.2020.2.AN) – potwierdzono, że można uwzględnić część wynagrodzenia, jeśli pracownik poświęca tylko część etatu na prace B+R, pod warunkiem prowadzenia ewidencji wskazującej czas spędzony nad tymi zadaniami.
· Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 13 lutego 2024 r. (nr DD8.8203.1.2021) – odnosi się do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych składników wynagrodzenia pracowników pracujących przy projektach B+R, nawet jeśli część wynagrodzenia dotyczy okresów nieobecności (np. urlopy) pod warunkiem, że są odpowiednio rozliczone z działalnością B+R.
· Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 września 2021 r. (sygn. II FSK 436/21) – potwierdza możliwość odliczania kosztów kwalifikowanych poniesionych na wynagrodzenia również w ramach rozliczeń wewnątrzgrupowych, co może obejmować także częściowe etaty związane z pracami badawczo-rozwojowymi.
· Interpretacja Indywidualna z 16 stycznia 2020 r. (0111-KDIB1-3.4010.444.2019.1.IZ). W tej interpretacji potwierdzono, że jeżeli pracownik wykonuje obowiązki związane z działalnością B+R w ramach części etatu, można uznać proporcjonalnie wyliczoną część jego wynagrodzenia za koszt kwalifikowany. Ważne jest prowadzenie odpowiedniej ewidencji czasu pracy poświęconego na projekty B+R.
· Interpretacja z 27 sierpnia 2018 r. (0111-KDIB1-3.4010.308.2018.1.BM) dotyczy możliwości rozliczania kosztów wynagrodzeń pracowników zajmujących się działalnością B+R, nawet jeśli prace te wykonywane są częściowo. Istotne jest precyzyjne określenie proporcji czasu poświęconego na działalność B+R i udokumentowanie tego w sposób zgodny z wymogami prawa.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wspólnicy Spółki będą uprawnieni do odliczenia (przy zastosowaniu odpowiedniej proporcji) od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów (jako kosztów kwalifikowanych) poniesionych na wynagrodzenia i składki na ubezpieczenia społeczne, takich jak wynagrodzenie oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych; wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy (wynagrodzenia za czas nieobecności pracownika w pracy, np. w związku z opieką nad dziećmi, urlopem, chorobą itp.); premie, bonusy i nagrody; diety i inne należności za czas podróży służbowej; wydatki związane z zapewnieniem pracownikom innych świadczeń o charakterze niepieniężnym (ubezpieczenie na życie, karnety sportowe, bony, itp.).
Wydatki te podlegać będą odliczeniu wyłącznie do wysokości określonej proporcją i zgodnie z limitami wskazanymi w ustawie o PIT.
Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują, co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W ocenie Wnioskodawcy powyższe mieć będzie miejsce w przedmiotowym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), bowiem materiały i surowce nabywane są zawsze na potrzeby konkretnej pracy rozwojowej (tworzenia lub ulepszania danego produktu) i są one ewidencjonowane w przypisaniu do danej pracy rozwojowej. O bezpośrednim powiązaniu ww. materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową świadczy również fakt, iż wydatki te Spółka traktuje jako koszty bezpośrednio związane z przychodem uzyskanym z komercjalizacji prac rozwojowych.
Pomocniczo, można dodatkowo wskazać, iż zgodnie z podejściem rachunkowym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, przez rzeczowe aktywa obrotowe rozumie się między innymi: „materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym”.
Jak wskazane zostało w opisie stanu faktycznego, nabywane przez Wnioskodawcę bezpośrednio na cele prac rozwojowych materiały dla celów rachunkowych rozpoznaje księgowo na zasadach wskazanych we wskazanym przepisie jako materiały. Podejście takie jednoznacznie potwierdzają organy podatkowe.
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.JKT organ potwierdził możliwość uznania za koszty kwalifikowane (jako materiałów i surowców) bezpośredniego zakupu lub wykonania na zlecenie podatnika niezbędnych do realizacji prac badawczo-rozwojowych urządzeń, specjalistycznych części bądź elementów, które stanowić będą część prototypu lub urządzenia pilotażowego, niezależnie od opisu otrzymanej przez podatnika faktury. Zapytanie podatnika dotyczyło gotowych urządzeń, części bądź elementów posiadających określone funkcjonalności, które jednak w połączeniu z innymi elementami w ramach prototypu lub urządzenia pilotażowego pozwalają na powstanie zupełnie nowego lub istotnie zmienionego/ulepszonego produktu, posiadającego nowe funkcjonalności.
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 sierpnia 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.207.2019.2.JKT organ potwierdził, iż jako koszty kwalifikowane materiałów podatnik zaliczyć uwzględnić koszty z wiązane z wytworzeniem gotowych produktów przez podatnika lub nabycia takich produktów od konkurencji (produkty, które staną się częścią produktu tworzonego lub ulepszanego przez podatnika).
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.11.2017.2.IZ organ zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż: „Według rozporządzenia poprzez materiały podstawowe należy rozumieć materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania – puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi. Materiałami pomocniczymi są zaś materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości”.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 14 grudnia 2018 r. Nr 0114-KDIP2-1.4010.415.2018.2.JS wskazał, że: „W rozpatrywanej sprawie, wskazać należy, że Wnioskodawca może uznać za koszt kwalifikowany: materiały i surowce zużyte do testów obróbki powierzchni nowych detali, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 PDOPrU, zakup narzędzi i urządzeń niebędących środkami trwałymi niezbędnych do przeprowadzania badań, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych, jeżeli stanowią one sprzęt specjalistyczny wykorzystywany w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 18d ust. 2pkt 2a PDOPrU, koszty delegacji służbowych pracowników zajmujących się badaniem potrzeb rynku, skoro związane one były/są wyłącznie z realizacja przez nich prac badawczo-rozwojowych, stosownie do treści art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU – koszty amortyzacji środków trwałych i WNiP używanych do prac badawczo-rozwojowych w całości lub w części, w jakiej wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ust. 3 PDOPrU poniesione w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, o których mowa w art. 4a pkt 26-28 PDOPrU.
Również w odniesieniu do materiałów i surowców Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 10 grudnia 2018, nr 0111-KDIB1-3.4010.500.2018.l.MBD wskazał, iż: „Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest również ustalenie, czy za koszty kwalifikowane Prac BR, mogą być uznane koszty materiałów i surowców zużytych podczas Prac BR. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, że Spółka w trakcie Prac BR zużywa materiały, komponenty elektroniczne, detale mechaniczne, kable i przewody elektryczne. złącza, obudowy, konektory, terminale, koszulki oraz taśmy PCV, tworzywa sztuczne, cynę lutowniczą, emulsje i roztwory do obróbki metali, gumy i mieszanki gumowe będące w użyciu jak i wykonywane na zamówienie, oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe, rozpuszczalniki do mycia urządzeń, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne, baterie i akumulatory, tonery i papier, inne materiały biurowe, opakowania, pojemniki i obudowy służące do przechowywania i magazynowania, narzędzia ręczne (zestawy kluczy, szczypiec, kombinerek, śrubokrętów, lutownic itp.) i osprzęt pomiarowy ręczny (mierniki itp.). Warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością rozwojową. Przepisy ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach w działalności. Wobec spełnienia przez Wnioskodawcę tego warunku, tj. nabycia materiałów i surowców niezbędnych do zrealizowania projektów polegających na tworzeniu innowacyjnych produktów, bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową należy stwierdzić, że wydatki te stanowią koszty kwalifikowane. Należy zwrócić uwagę, że ustawodawca posługuje się pojęciami »materiały« oraz »surowce«, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o PIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie »surowce«, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia »surowce« funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie »surowce« to »materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii« (www.sjp.pwn.pl). Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia »materiały«, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby. Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to »składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.« (Walińska Ewa (red.), Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016)”.
Jeżeli nabyte ww. materiały i surowce stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością rozwojową Spółki, należy stwierdzić, że mogą one stanowić koszty kwalifikowane. W sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Konstrukcja cytowanego powyżej rozwiązania pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Z brzmienia wskazanego przepisu wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny można było uznać za koszty kwalifikowane, muszą być spełnione następujące warunki:
1)sprzęt nie stanowi środka trwałego,
2)zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego” oraz
3)jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.
Jak wskazane zostało w opisie stanu faktycznego, przedmiotowe wydatki stanowią koszty dla celów podatkowych i nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie. W konsekwencji, mogą stanowić one koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o PIT, które wspólnicy Spółki mogą odliczyć od podstawy opodatkowania.
Wszystkie koszty związane z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej są wyodrębnione w stosownej ewidencji. Wnioskodawca w toku swojej działalności rozwojowej korzystał ze wsparcia zewnętrznego w ramach udziału w szeregu projektów, jednak koszty brane pod uwagę w zakresie możliwości wykorzystania ulgi B+R rozliczane są oddzielnie i działalność Wnioskodawcy spełnia w pełni warunek, o którym mowa w art. 26e ust. 5 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka spełnia wszystkie wyżej wskazane warunki, co umożliwia jej wspólnikom zastosowanie ulgi B+R i zaliczenie opisanych powyżej ponoszonych kosztów do kosztów kwalifikowanych.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). Finalnie, stwierdzić można, że aby podatnikowi podatku PIT przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Z opisu sprawy wynika, że w odniesieniu do wskazanych kosztów:
1)Spółka prowadzi działalność rozwojową,
2)koszty kwalifikowane stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów,
3)koszty kwalifikowane nie zostały Spółce zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku,
4)wspólnicy Spółki nie korzystali ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
5)Spółka wyodrębnia koszty kwalifikowane w prowadzonej ewidencji,
6)Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
To oznacza, że zostały spełnione przesłanki do zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
W Państwa ocenie – w odniesieniu do pytania nr 3 – tak, z uwzględnieniem okoliczności wskazanych we wniosku Wnioskodawcy mają prawo do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia ponoszonych kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania w zeznaniu rocznym PIT.
Uzasadnienie
Działalność prowadzona przez Spółkę spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej (B+R) zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ponieważ:
·Ma charakter twórczy – prowadzi do opracowywania nowych lub istotnie ulepszonych produktów i procesów.
·Jest prowadzona w sposób systematyczny i udokumentowany – zgodnie z przyjętymi procedurami, z harmonogramem, ewidencją oraz regularnymi spotkaniami projektowymi.
·Wykorzystuje dostępne zasoby wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
·Dotyczy prac rozwojowych, a nie rutynowych, okresowych ulepszeń. Wnioskodawcy ponoszą koszty, które można uznać za kwalifikowane zgodnie z art. 26e ustawy o PIT:
·Wynagrodzenia pracowników i współpracowników oraz składki ZUS, proporcjonalnie alokowane na podstawie ewidencji czasu pracy.
·Amortyzacja środków trwałych i WNiP – również alokowana według klucza czasu wykorzystania do działalności B+R.
·Koszty materiałów i surowców wykorzystanych bezpośrednio w pracach B+R.
·Wszystkie powyższe wydatki zostały właściwie udokumentowane i przypisane do konkretnych projektów rozwojowych.
Wnioskodawcy są podatnikami PIT opodatkowanymi podatkiem liniowym (19%), co nie wyklucza korzystania z ulgi B+R – nie korzystają ze zwolnień z art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b ustawy o PIT, a wydatki nie zostały zwrócone w innej formie. Brak wyodrębnionego laboratorium nie wyklucza prawa do ulgi B+R, co zostało potwierdzone zarówno w orzecznictwie, jak i interpretacjach indywidualnych – istotne jest prowadzenie faktycznej, systematycznej działalności rozwojowej. Spółka prowadzi rzetelną ewidencję kosztów kwalifikowanych, co jest kluczowym warunkiem formalnym dla skorzystania z ulgi.
Wnioskodawcy chcieliby ponadto podkreślić, że Spółka działa w dużym stopniu na identycznych zasadach, jak powiązana spółka kapitałowa współpracująca ze Spółką, o której mowa w opisie stanu faktycznego.
Wskazana spółka kapitałowa uzyskała już stosowną decyzję odnośnie możliwości wykorzystania ulgi B+R w ramach rozliczenia CIT – Interpretacja indywidualna z 23 stycznia 2025 r. (...).
Biorąc pod uwagę opisane warunki formalne, sposób prowadzenia działalności oraz zakres i dokumentację ponoszonych kosztów, Wnioskodawcy spełniają przesłanki ustawowe do skorzystania z ulgi B+R i odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu rocznym PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – z wyłączeniem należności, o których mowa we wniosku, z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z nieobecnością pracownika – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt Państwa sprawy, wyraźnie podkreślam, że w celu stwierdzenia, czy prowadzą Państwo działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Twórczość
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.
Systematyczność
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Zwiększenie zasobów wiedzy oraz zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Prace rozwojowe
Ponadto kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:
-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:
-nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
-łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
-kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
-wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.
Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:
-nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
-łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności między wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz między umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;
-kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
-wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.
Co istotne, całość ww. czynności służy:
-planowaniu produkcji oraz
-projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.
Zwracam też uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Tym samym ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług. Prace mające stanowić działalność badawczo-rozwojową nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do projektów.
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i uzupełnienia wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w ramach spółki jawnej (dalej: Spółka) w zakresie produkcji i sprzedaży (…) (dalej: produkty). Spółka specjalizuje się w produkcji marek własnych. Produkty Spółki tworzone są według zasadniczo własnych, autorskich i innowacyjnych przepisów i rozwiązań produkcyjnych. Od początku swojej standardowej działalności operacyjnej (2001 r.) Spółka podejmuje działalność rozwojową. W szczególności, w celu utrzymania wysokiej satysfakcji klientów oraz jakości oferowanych produktów Spółka nieustannie zmienia, ulepsza i wprowadza nowe procesy, pozwalające na poprawę i optymalizację działalności operacyjnej Spółki, w tym redukcję kosztów. Spółka prowadzi prace o charakterze twórczym w zakresie możliwości zastosowania dostępnych materiałów i surowców w nowy, innowacyjny sposób, tak by istotnie poprawić właściwości fizykochemiczne produktów. Wykorzystywane technologie, doświadczenie oraz maszyny i urządzenia służące do produkcji i jej kontroli stanowią podstawę do poszukiwania innowacyjnych rozwiązań dotyczących produktów, jak i samej technologii produkcji i sprzedaży. Stąd działalność innowacyjna Spółki ściśle łączy się z analizą bieżących procesów produkcyjnych i pozostałych procesów operacyjnych. W uzupełnieniu wskazali Państwo, jakie konkretnie produkty i procesy powstały w ramach opisanych prac, co jest efektem tych prac, a także jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, czy rozwiązania Państwo zastosowali. Wszystkie te narzędzia i rozwiązania nie występowały wcześniej w praktyce gospodarczej Spółki – zostały opracowane lub zaadaptowane specjalnie na potrzeby prac rozwojowych. Działalność innowacyjna Spółki ma charakter twórczy, ponieważ polega na systematycznym opracowywaniu nowych lub istotnie ulepszonych produktów i procesów, które wcześniej nie występowały w praktyce gospodarczej Spółki. Prace te obejmują zarówno projektowanie receptur, jak i doskonalenie procesów technologicznych oraz wdrażanie rozwiązań materiałowych i organizacyjnych. Ich cechą wspólną jest to, że wynik nie jest z góry znany, wymaga przeprowadzania prób i eksperymentów, a efektem jest powstanie nowych zastosowań i rozwiązań różniących się od dotychczas stosowanych. Zwrócili Państwo uwagę, że istota działalności innowacyjnej Spółki jest zdecydowanie odmienna i angażuje zdecydowanie więcej środków oraz czasu niż w przypadku standardowej produkcji, w szczególności z uwagi na ilość uzyskiwanego produktu. Państwa prace rozwojowe są prowadzone regularnie i w sposób zorganizowany, na podstawie obowiązujących w Spółce procedur. Działalność rozwojowa prowadzona jest w sposób systematyczny i udokumentowany. Z uzupełnienia wynika, że harmonogramy projektów wskazywały cele oraz określały zasoby ludzkie rzeczowe i finansowe. Państwa wiedza przed rozpoczęciem prac badawczo-rozwojowych to doświadczenie w produkcji (…), znajomość standardowych procesów (…). Natomiast rozwinięta wiedza dotyczy. Prace prowadzone przez Spółkę w ramach działalności innowacyjnej mają charakter prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności – w szczególności z zakresu technologii ( …) – w celu projektowania i tworzenia nowych oraz ulepszonych produktów i procesów (np. ( …)). Jednocześnie prace te nie mają charakteru badań podstawowych ani stosowanych i nie obejmują rutynowych lub okresowych zmian produktów czy procesów, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Opisane działania mają charakter twórczy, systematyczny i rozwojowy, a nie rutynowy.
Wobec powyższych okoliczności i przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych dla działalności badawczo-rozwojowej stwierdzam, że wskazana w opisie sprawy innowacyjna działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powyższe nie wpływa fakt, że działalność ta odbywa się w ramach bieżącej działalności operacyjnej Spółki.
Podsumowanie: innowacyjna działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przechodząc do kwestii ulgi na działalność badawczo-rozwojową, wskazuję, że zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Aby stwierdzić, czy przysługuje Państwu prawo do skorzystania z odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezbędna jest ocena, czy spełnione są warunki do skorzystania z tego odliczenia, w tym czy koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty kwalifikowane uznaje się:
1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
Stosownie do art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Na podstawie art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Natomiast zgodnie z art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1)w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2)w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3)w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Ponadto, jak wynika z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 26eb ust. 1.
W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Na podstawie tych przepisów stwierdzam, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1)podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2)koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3)koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
4)podatnik nie uwzględnił kosztów kwalifikowanych w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
5)w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
6)podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
7)kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
8)koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały przez niego odliczone od podstawy obliczenia podatku.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.
Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu – każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika podlega indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Jednocześnie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog wydatków, których podatnik nie może zaliczyć do kosztów pomniejszających przychody nawet wówczas, gdy mają one związek z prowadzoną przez niego działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
W odniesieniu do uznania ponoszonych przez Spółkę w związku z działalnością badawczo-rozwojową, opisanych we wniosku wydatków za koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzam, co następuje.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić koszt kwalifikowany w całości.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Podkreślam, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego jest wskazane, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Dodatkowo wskazuję, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że:
(...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody czy ekwiwalenty zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się one również w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 tej ustawy.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Zatem to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazuję również, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), także należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 26e ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem, koszty poniesionych przez Spółkę w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, a także z tytułu umów zlecenia i o dzieło oraz sfinansowane przez Spółkę składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu pracy lub czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu – stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej.
Odnosząc się do kosztów amortyzacji środków trwałych w postaci sprzętu, maszyn i urządzeń oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych jako kosztów kwalifikowanych, zwracam uwagę na cytowany już art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Zatem istnieje możliwość zaliczenia wymienionych środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Wyjaśniam, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy od środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Również w tym zakresie, tj. ustalenia tej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne służą działalności badawczo-rozwojowej, niezbędne jest prowadzenie ewidencji czasu pracy poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w ramach prac badawczo-rozwojowych.
W zakresie zaliczenia kosztów nabycia surowców i materiałów wykorzystywanych przy opracowaniu próbek, w tym w szczególności koszty przypraw, składników spożywczych i odczynników chemicznych do kosztów kwalifikowanych, wskazuję ponownie na art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach tej działalności.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji tego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.).
W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości:
materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
W tym miejscu zauważam, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Zaznaczam, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.
Wskazali Państwo, że w ramach podejmowanej działalności mającej stanowić działalność badawczo-rozwojową wykorzystują Państwo następujące surowce i materiały:
• ( …).
Tym samym stwierdzam, że są Państwo uprawnieni do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ww. kosztów nabycia materiałów i surowców w myśl art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W zakresie zaliczenia kosztów nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponownie powołuję brzmienie tego przepisu, zgodnie z którym za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych.
Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności”, oznacza że wymieniony katalog sprzętów nie jest zamknięty.
Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego – sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.
Z kolei, „specjalistyczny” – wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego – oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.
Z cytowanego powyżej art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny uznać za koszty kwalifikowane, muszą być spełnione następujące warunki:
-sprzęt nie stanowi środka trwałego,
-zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz
-jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
W Państwa przypadku sprzęt specjalistyczny obejmuje niewielkie urządzenia wykorzystywane w testach próbnych: ( …).
Tym samym stwierdzam, że koszty niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: wymienione we wniosku koszty mają Państwo prawo uznać za koszty kwalifikowane w części, w jakiej są one wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, a ich rozdział może nastąpić na podstawie przyjętego przez Spółkę klucza alokacyjnego.
Jednocześnie wskazuję, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Weryfikacja przyjętego przez Państwa klucza alokacji jest możliwa dopiero w ramach ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego, które przeprowadzić może właściwy organ podatkowy.
Do omówienia pozostaje zatem kwestia możliwości skorzystania przez Państwa z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że:
1)w ramach prowadzonej działalności Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową,
2)koszty dotyczące prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej są ujmowane na odpowiednich kontach rachunkowych, a także w odrębnej ewidencji kosztów prac badawczo-rozwojowych,
3)koszty, które mają podlegać odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, stanowią koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym przez odpisy amortyzacyjne,
4)koszty, które chcą Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych, nie zostały Państwu zwrócone w jakiejkolwiek formie ani odliczone od podstawy obliczenia podatku;
5)nie posiadają Państwo statusu centrum badawczo-rozwojowego,
6)nie korzystają Państwo ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W interpretacji wskazałem, że innowacyjna działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto wskazałem, że wymienione przez Państwa wydatki mogą być zaliczone do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem spełniają Państwo przesłanki do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Ponieważ jesteście Państwo wspólnikami Spółki (spółki jawnej), na zakończenie przytoczę jeszcze przepisy art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
Podsumowanie: są Państwo uprawnieni do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, proporcjonalnie do posiadanych przez Państwa udziałów w Spółce.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytania z wyłączeniem należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z nieobecnością pracownika. Wskazane wyłączenie podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości kwestii poruszonych w tej interpretacji. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan ( …) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
