Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 6 września 2025 r. (wpływ 9 września 2025 r.), z 23 września 2025 r. oraz z 29 września 2025 r. – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2023 roku sprzedał Pan nieruchomość mieszkalną, nabytą wcześniej przed upływem 5 lat od daty jej zakupu. W związku z tym, co do zasady, uzyskany przychód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Rozważa Pan przeznaczenie całego uzyskanego przychodu na zakup dwóch odrębnych lokali mieszkalnych zlokalizowanych w różnych miastach na terenie Polski, które będą służyły wyłącznie Pana celom mieszkaniowym.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Obecnie realizuje Pan własne cele mieszkaniowe w domu jednorodzinnym położonym w miejscowości A, nabytym w 2023 roku.

Pierwszą nieruchomość (dom w miejscowości A) nabył Pan w 2023 roku.

Drugą nieruchomość (dom w miejscowości B) nabył Pan w 2025 roku.

Prawo własności do nowo nabytych lokali mieszkalnych uzyska Pan nie później niż w okresie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym sprzedał Pan nieruchomość mieszkalną. Sprzedaż nieruchomości miała miejsce w 2023 roku. Termin na przeznaczenie przychodu na własne cele mieszkaniowe upływa z końcem 2026 roku. Obie nieruchomości zostały nabyte w tym okresie (2023 i 2025).

Dom w miejscowości A stanowi Pana główne miejsce zamieszkania i centrum życiowe.

Dom w miejscowości B będzie wykorzystywany na własne cele mieszkaniowe, w szczególności jako miejsce okresowego pobytu, rekreacji i potencjalnego przeniesienia centrum życiowego w przyszłości z uwagi na to, że zamierza Pan w miejscowości nieopodal (miejscowości C) otworzyć gabinet (…) dla pacjentów z województwa X, którzy przyjeżdżają aktualnie do Pana gabinetu położonego niedaleko od miejscowości A (w miejscowości D). W miejscowości B tak samo jak w miejscowości A zamierza Pan wykonywać zdalnie pracę zawodową polegająca na (…), która jest głównym źródłem utrzymania Pana rodziny.

Obie nieruchomości będą przeznaczone wyłącznie do zaspokajania Pana potrzeb mieszkaniowych i nie będą przeznaczane na wynajem, ani inne cele zarobkowe.

Przesłał Pan również sprostowanie do przesłanego uzupełnienia. Poinformował Pan, że w przesłanym wcześniej piśmie omyłkowo wskazał Pan błędny rok nabycia jednej z nieruchomości.

Prawidłowe dane są następujące:

·nieruchomość w miejscowości A została nabyta w 2022 roku,

·nieruchomość w miejscowości B została nabyta w 2025 roku.

Doprecyzował Pan jeszcze, że:

1.Obecnie realizuje Pan własne cele mieszkaniowe w domu jednorodzinnym położonym w miejscowości A, nabytym w 2022 roku na kredyt i środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznacza Pan na spłacanie tego kredytu w comiesięcznych ratach (wcześniej otrzymał Pan pozytywną interpretację tej sytuacji od Krajowej Informacji Skarbowej, że można przeznaczyć środki z sprzedaży w 2023 roku na finansowanie nieruchomości nabytej kredytem w 2022 roku).

2.Pierwszą nieruchomość (dom w miejscowości A) nabył Pan w 2022 roku posiłkując się kredytem. Drugą nieruchomość (dom w miejscowości B) nabył Pan w 2025 roku.

3.Prawo własności do nowo nabytych lokali mieszkalnych uzyska Pan nie później niż w okresie 3 lat od końca roku podatkowego, w którym sprzedał Pan nieruchomość mieszkalną. Sprzedaż nieruchomości miała miejsce w 2023 roku. Termin na przeznaczenie przychodu na własne cele mieszkaniowe upływa z końcem 2026 roku. Obie nieruchomości zostały nabyte :

‒pierwsza w 2022 r. – zakup na kredyt i następnie przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na spłacanie rat kredytu

‒druga nieruchomość w 2025 r.

4.Własne cele mieszkaniowe w lokalach mieszkalnych będzie Pan realizował w następujący sposób:

‒Dom w miejscowości A stanowi Pana główne miejsce zamieszkania i centrum życiowe,

‒Dom w miejscowości B będzie wykorzystywany na własne cele mieszkaniowe, w szczególności jako miejsce okresowego pobytu, rekreacji i potencjalnego przeniesienia centrum życiowego w przyszłości z uwagi na to, że zamierza Pan w miejscowości nieopodal (miejscowości C) otworzyć gabinet (…) dla pacjentów z województwa X, którzy przyjeżdżają aktualnie do Pana gabinetu położonego niedaleko od miejscowości A (w miejscowości D). W miejscowości B tak samo jak w miejscowości A zamierza Pan wykonywać zdalnie pracę zawodową polegająca na (…), która jest głównym źródłem utrzymania Pana rodziny.

Obie nieruchomości będą przeznaczone wyłącznie do zaspokajania Pana potrzeb mieszkaniowych i nie będą przeznaczane na wynajem ani inne cele zarobkowe.

W wyniku kolejnego uzupełnienia wskazał Pan, że:

1.Nieruchomość ze sprzedaży której przychód zamierza Pan przeznaczyć na cele mieszkaniowe nabył Pan 11.05.2018 roku.

2.Nieruchomość ze sprzedaży której przychód zamierza Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe sprzedał Pan dnia 14.04.2023 roku.

3.Nieruchomość w miejscowości A nabył Pan 15.09.2022 roku.

4.Dom w miejscowości B nabył Pan 17.02.2025 roku.

5.Kredyt został zaciągnięty 7.09.2022 roku.

6.W umowie kredytu jest wskazany cel, że jest on na zakup nieruchomości w miejscowości A.

7.Kredyt w całości został przeznaczony na zakup nieruchomości.

8.Kredyt został zaciągnięty w banku w Polsce.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy może Pan skorzystać ze zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego ze sprzedaży Nieruchomości I, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych, w zakresie w jakim przeznaczył przychód uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości I na:

1)spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości II (dom w miejscowości A) oraz

2)nabycie Nieruchomości III (dom w miejscowości B)?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Uważa Pan, że może Pan skorzystać ze zwolnienia z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodu uzyskanego ze sprzedaży Nieruchomości I, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych, w zakresie w jakim przeznaczył przychód uzyskany ze sprzedaży Nieruchomości I na:

1) spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości II (dom w miejscowości A) oraz

2) nabycie Nieruchomości III (dom w miejscowości B),

ponieważ wszystkie środki uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości I zostaną przeznaczone na zakup dwóch nieruchomości wykorzystywanych na cele mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przez Pana 14 kwietnia 2023 r. nabytej 11 maja 2018 r. wskazanej we wniosku nieruchomości mieszkalnej stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle natomiast art. 21 ust. 25 pkt 2 przywołanej ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy:

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 21 ust. 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kole jak stanowi art. 21 ust. 30 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Organ podatkowy podkreśla, że zgodnie z zasadą przyjętą w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa podatkowego, zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest możliwe tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Treść art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wskazuje, że oprócz czasu, w którym przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości ma zostać wydatkowany, istotny jest również cel, na który został (zostanie) wydatkowany. Ustawodawca w art. 21 ust. 25 w zw. z ust. 30a ww. ustawy, zawarł katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Katalog tych wydatków ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne wskazać należy, że ustawodawca uzależnia skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego.

Z opisu sprawy wynika, że 14.04.2023 roku sprzedał Pan nieruchomość mieszkalną, nabytą przed upływem 5 lat od daty jej zakupu. Rozważa Pan przeznaczyć cały uzyskany przychód na spłatę kredytu zaciągniętego na nabycie domu w miejscowości A oraz na nabycie domu w miejscowości B. Pierwszą nieruchomość (dom w miejscowości A) nabył Pan 15.09.2022 roku posiłkując się kredytem. Drugą nieruchomość (dom w miejscowości B) nabył Pan w 17.02.2025 roku. Kredyt został zaciągnięty 7.09.2022 roku. W umowie kredytu jest wskazany cel, że jest on na zakup nieruchomości w miejscowości A. Kredyt w całości został przeznaczony na zakup nieruchomości. Kredyt został zaciągnięty w banku w Polsce. Wskazał Pan, że obie nieruchomości będą przeznaczone wyłącznie do zaspokajania Pana potrzeb mieszkaniowych i nie będą przeznaczane na wynajem ani inne cele zarobkowe. Dom w miejscowości A stanowi Pana główne miejsce zamieszkania i centrum życiowe. Natomiast dom w miejscowości B będzie wykorzystywany na własne cele mieszkaniowe, w szczególności jako miejsce okresowego pobytu, rekreacji i potencjalnego przeniesienia centrum życiowego w przyszłości z uwagi na to, że zamierza Pan w miejscowości nieopodal (miejscowości C) otworzyć gabinet (…) dla pacjentów z województwa X, którzy przyjeżdżają aktualnie do Pana gabinetu położonego niedaleko od miejscowości A (w miejscowości D). W miejscowości B tak samo jak w miejscowości A zamierza Pan wykonywać zdalnie pracę zawodową polegająca na (…), która jest głównym źródłem utrzymania Pana rodziny.

Jednym z celów, których realizacja uprawnia do zwolnienia jest wskazana w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1, w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy, jasno wynika, że kredyt, na którego spłatę zostanie przeznaczony przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości musi być kredytem zaciągniętym na udokumentowane własne cele mieszkaniowe, które zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Celem ustawodawcy było bowiem premiowanie zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przez podatnika. Spłacony kredyt (pożyczka) nie ma być jakimkolwiek kredytem (pożyczką), lecz musi spełniać ściśle określone ustawą wymagania. Musi to być bowiem kredyt (pożyczka) – co wynika literalnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy – zaciągnięty przez podatnika na cele określone w pkt 1. Przepis wyraźnie bowiem stanowi, że kredyt (pożyczka) mają być zaciągnięte na cele określone w pkt 1, a więc na cele mieszkaniowe. Ważne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży.

Ocena czy kredyt, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został zaciągnięty w celu mieszkaniowym należy wiązać z faktycznym sposobem rozdysponowania środków pochodzących z tego kredytu. Dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie nie ma znaczenia to, czy z treści umowy kredytu wynika na jaki cel został on udzielony, czy też taki cel nie został określony. Najistotniejsze jest natomiast to, czy kredyt został w rzeczywistości przeznaczony na cele wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Jak wcześniej wskazano, z ww. zwolnienia przedmiotowego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu na nabycie w znaczeniu przedmiotowym.

Z punktu widzenia zastosowania omawianego zwolnienia istotne znaczenie ma faktyczne wydatkowanie (nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Zauważyć również należy, że w przypadku, gdy w umowie kredytu lub pożyczki nie został wskazany cel przeznaczenia kredytu/pożyczki, a pozostałe okoliczności (np. faktyczne przeznaczenie środków pochodzących z tego kredytu/pożyczki) wskazują, że celem zaciągnięcia była realizacja przez podatnika własnego celu mieszkaniowego – przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz ust. 25 – 30 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na spłatę takiego kredytu lub pożyczki oraz odsetek od takiego kredytu lub pożyczki dają prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Wobec powyższego stwierdzam, że przeznaczenie przychodu z odpłatnego zbycia w 2023 roku nieruchomości mieszkalnej na spłatę kredytu zaciągniętego dnia 7 września 2022 roku, na zakup nieruchomości (domu w miejscowości A) w której realizuje Pan własne cele mieszkaniowe – można uznać za wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana wątpliwości budzi również kwestia, czy w opisanej sytuacji może Pan skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych (na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT), jeżeli uzyskany przychód ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy Pan na nabycie kolejnej nieruchomości mieszkalnej, tj. domu w miejscowości B.

Jak wskazano powyżej z istoty rozwiązania zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy własne cele mieszkaniowe.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”. W orzecznictwie dość jednolicie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych, przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku lub lokalu mieszkalnym i ten właśnie budynek lub lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Potrzeba realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych jest najważniejszym elementem przedmiotowego zwolnienia od podatku dochodowego.

Z wykładni językowej przytoczonych wyżej przepisów, a w szczególności z zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy sformułowania: wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe - wynika, że podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie w określonym czasie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku.

Należy zauważyć, że ustawodawca regulując omawiane zwolnienie nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy, ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika ograniczać się muszą do posiadania tylko jednej nieruchomości mieszkalnej.

W świetle takiego wyjaśnienia osoba, która posiada miejsce zamieszkania może nabyć kolejną nieruchomość mieszkalną w celu zaspokojenia własnych celów mieszkaniowych. Zatem, podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup nieruchomości mieszkalnej lub prawa, pomimo że jest właścicielem lub współwłaścicielem innych nieruchomości mieszkalnych, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże zakup ma służyć faktycznemu zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące uregulowania prawne należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Pana na nabycie domu w miejscowości B – jeżeli faktycznie będzie Pan realizował w nim własne cele mieszkaniowe (będzie wykorzystywał ten budynek na własne cele mieszkaniowe) – może Pan zakwalifikować do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, stanowisko Pana przedstawione we wniosku, w myśl którego będzie Panu przysługiwać zwolnienie od podatku od dochodu zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z wydatkowaniem przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe – uznaję co do zasady za prawidłowe.

Przy czym zwolnieniu podlegał będzie dochód uzyskany ze sprzedaży wskazanej we wniosku nieruchomości mieszkalnej w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości. Tylko zatem w sytuacji wydatkowania w całości uzyskanego przychodu ze sprzedaży na ww. cel, cały uzyskany dochód będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazuję, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Tym samym wydając interpretację opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacji podatkowej jest sam przepis prawa. Prawo do zwolnienia podlega szczegółowej i ostatecznej weryfikacji przez organ podatkowy w toku postępowania podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.