Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.03.2006, sygn. PM436/18-2005/06, Urząd Skarbowy Kraków-Krowodrza

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 09 grudnia 2005 r. (data wpływu do tut. urzędu 29.12.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 23 stycznia 2006 r. (wpływ do tut. urzędu 25.01.2006 r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z treści złożonego wniosku wynika, że Podatnik zamierza zawrzeć umowę nieodpłatnego użytkowania nieprawidłowego pieniędzy na okres 10 lat. W sprawie będącej przedmiotem wniosku strony w/w umowy prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, a Wnioskodawca działa jako oddający w nieodpłatne użytkowanie.

Zdaniem Podatnika umowa nieodpłatnego użytkowania nieprawidłowego nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, bowiem nie została wymieniona w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających temu podatkowi.

Z uwagi na przedstawiony stan faktyczny organ podatkowy zauważa co następuje.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne enumeratywnie wymienione w art. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2005 r., nr 41, poz. 399 ze zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. i w/w ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jedynie ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności poddano opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe ustanowienie nieodpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako nie wymienione w art. 1 w/w ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto tut. organ podatkowy zauważa, że użytkowanie zostało uregulowane w art. 252 - 284 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.) i stanowi ograniczone prawo rzeczowe, które daje uprawnionemu stosunkowo szeroki zakres możliwości korzystania z cudzej rzeczy. Treścią prawa użytkowania jest możliwość używania rzeczy i pobierania z niej pożytków. Przedmiotem użytkowania mogą być rzeczy oraz prawa. Jeżeli użytkowanie obejmuje pieniądze lub inne rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, to zgodnie z art. 264 w/w ustawy kodeks cywilny, użytkownik staje się z chwilą wydania mu tych przedmiotów ich właścicielem. Po wygaśnięciu użytkowania obowiązany jest do ich zwrotu według przepisów o zwrocie pożyczki (użytkowanie nieprawidłowe). Tut. organ podatkowy podkreśla, że aby umowa została zakwalifikowana jako ustanowienie użytkowania nieprawidłowego, w tym też nieodpłatnego, musi zawierać charakterystyczne dla tego typu umowy unormowania określone w art. 264 w/w ustawy kodeks cywilny. W związku z tym nie tylko nazwa, ale faktyczne brzmienie umowy musi znajdować wyraz w obowiązującym przepisie kodeksu cywilnego, a wola stron transakcji musi wskazywać de facto na ustanowienie użytkowania określonej kwoty pieniężnej bez pobierania wynagrodzenia przez oddającego tę kwotę w użytkowanie.

Reasumując ustanowienie nieodpłatnego użytkowania nieprawidłowego (w tym przypadku pieniędzy), jako ograniczonego prawa rzeczowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż czynność ta nie została wymieniona w zamkniętym katalogu transakcji podlegających opodatkowaniu przedmiotowym podatkiem.

Organ podatkowy udzielając przedmiotowej interpretacji oparł się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym. W niniejszym wniosku Podatnik oświadczył, że w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Odpowiedzi udzielono zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu datowania niniejszego pisma.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podmiotu podatnika/ płatnika/ inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Pouczenie:
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.