Skutki podatkowe zawarcia umowy cash poolingu.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

05 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy cash poolingu.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej: Spółka, Wnioskodawca) rozważa przystąpienie, jako Uczestnik, do umowy z Bankiem, której przedmiotem jest świadczenie usługi kompletnego zarządzania wspólną płynnością finansową grupy powiązanych kapitałowo podmiotów prawnych (dalej: Grupa), poprzez koncentrację środków pieniężnych zgromadzonych na jednostkowych rachunkach poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy.

Powyższe umożliwia kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów, z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów   (tzw. umowa cash poolingu (dalej: Umowa)). Przystąpienie do Umowy co do zasady, pozwala na ograniczenie kosztów kredytowania działalności podmiotów z Grupy przez uzyskanie finansowania przy wykorzystaniu środków własnych grupy. Przedmiotowa umowa przewiduje cash pooling oparty na cesji wierzytelności połączony z Usługą Salda Netto.

Wobec powyższego, na podstawie Umowy, Bank będzie prowadzić w Polsce na rzecz Wnioskodawcy oraz pozostałych Uczestników dwa rodzaje rachunków:

   - rachunek bieżący prowadzony w polskiej walucie (PLN) otwarty w Banku dla każdego Uczestnika (dalej: Rachunek Uczestnika),

   - rachunek główny, wykorzystywany dla celów konsolidowania sald Rachunków Uczestników na koniec każdego dnia roboczego, prowadzony przez Bank, który stanowi jednocześnie rachunek bieżący Agenta, jako Uczestnika Umowy. Istnieje potencjalnie możliwość utworzenia dla Agenta specjalnego (odrębnego) rachunku bankowego w celu dokonywania powyższych rozliczeń (dalej: Rachunek Agenta).

W ramach Umowy, na koniec każdego dnia roboczego na Rachunku Agenta dochodzić będzie do automatycznej konsolidacji sald rachunków bankowych poszczególnych Uczestników. Pool leader w ramach Umowy zapewnia dla wszystkich uczestników systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników, na wyodrębniony rachunek Pool leadera trafiają środki finansowe. Uczestnicy porozumienia, co do zasady, mają ograniczoną wiedzę, czyje środki zostały im przekazane na pokrycie niespłaconego zadłużenia, z uwagi na fakt, iż wszelkie przepływy koordynowane są przez Pool leadera. Pool leader realizuje jedynie funkcję pośrednika, tzn. nie jest ostatecznym właścicielem odsetek, do których prawo przysługuje spółkom przekazującym nadwyżkę.

Z tytułu wykonywania funkcji Agentowi nie przysługuje żadne wynagrodzenie.

Istotą opisanej usługi cash poolingu jest skuteczne dokonanie cesji wierzytelności   i przejęcia długu pomiędzy stronami Umowy. W efekcie operacji omówionych poniżej będzie następować rozliczenie wszystkich sald ujemnych oraz sald dodatnich jedynie pomiędzy Bankiem i Agentem, czyli podmiotami uprawnionymi w zakresie skutecznie przeniesionych wierzytelności i zobowiązań (na podstawie codziennych cesji i przejęć).   Na podstawie cesji wierzytelności oraz przejęcia długu Agent będzie nabywać od Banku wierzytelności wobec Uczestników oraz przejmować zobowiązania Banku wobec Uczestników. Czynności te dokonywane będą na bieżąco (na koniec każdego dnia roboczego).

W niniejszym przypadku, Bank będzie przelewał wierzytelność przysługującą wobec innych uczestników struktury na rzecz Agenta. Wierzytelność Banku oznacza kwotę równą wysokości ujemnego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, czyli należność Banku wobec Posiadacza Rachunku. Tytułem zapłaty za wierzytelność będącą przedmiotem cesji, Bank obciąża rachunek Agenta (zdebetuje) nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

W tym przypadku, przejęcia długu dokonuje Agent przejmujący Zobowiązanie Banku   w stosunku do Uczestników. Zobowiązanie Banku oznacza kwotę równą wysokości dodatniego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, stanowiące zobowiązanie Banku wobec Posiadacza Rachunku. Z tytułu zapłaty za zobowiązanie będące przedmiotem przejęcia, Bank będzie uznawał rachunek Agenta nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

Rachunki bieżące Uczestników, w tym Agenta, podlegać będą automatycznemu mechanizmowi konsolidacji na Rachunku Agenta, w ramach którego wszystkie salda (dodatnie bądź ujemne) będą na bieżąco konsolidowane. Konsolidacja odbywać się będzie w następujący sposób:

   - w odniesieniu do Rachunków Uczestników mających saldo ujemne – Bank przenosi na Rachunek Agenta wierzytelności Banku wobec każdego z Uczestników, którego rachunek wykazuje saldo ujemne. Wierzytelnością jest należność Banku wobec Uczestnika w kwocie salda ujemnego na Rachunku. Przeniesienie wierzytelności następuje za zapłatą przez Agenta na rzecz Banku wartości nominalnej wierzytelności (wartość salda ujemnego), co odbywa się poprzez obciążenie przez Bank Rachunku Agenta,

   - w odniesieniu do Rachunków Uczestników mających saldo dodatnie – Agent przejmuje od Banku jego zobowiązanie wobec każdego z Uczestników, których rachunek wykazuje saldo dodatnie. Zobowiązaniem jest zobowiązanie Banku wobec Uczestnika w kwocie salda dodatniego na Rachunku Uczestnika. Przejęcie zobowiązania Banku następuje za zapłatą przez Bank na rzecz Agenta wartości nominalnej Zobowiązania (wartość salda dodatniego), co odbywa się poprzez uznanie przez Bank Rachunku Agenta.

Od salda na Rachunku Agenta po dokonanej dziennej konsolidacji sald Uczestników, Bank nalicza/pobiera odsetki w wysokości ustalonej w Umowie. Rozliczenie salda na Rachunku Agenta z Bankiem przedstawia się w następujący sposób:

    - w przypadku, w którym po dokonaniu przeniesienia wierzytelności na Agenta oraz przejęcia zobowiązań przez Agenta na rachunku Agenta występuje saldo dodatnie, Bank nalicza odsetki od kwoty stanowiącej dodatnie saldo na koniec danego dnia roboczego w wysokości ustalonej w Umowie,

    - w przypadku, w którym po dokonaniu przeniesienia wierzytelności na Agenta oraz przejęcia zobowiązań przez Agenta na rachunku Agenta występuje saldo ujemne, Bank pobiera odsetki od kwoty stanowiącej ujemne saldo na koniec danego dnia zgodniez warunkami określonymi w odrębnych umowach zawartych z Bankiem.

   - Rozliczenie odsetek będzie dokonywane do piątego dnia roboczego każdego miesiąca następującego po okresie odsetkowym, którego rozliczenie dotyczy.

   - Rozliczenia odsetek pomiędzy Agentem a pozostałymi Uczestnikami przedstawiać się będą w następujący sposób:

   - w przypadku każdego Uczestnika, za każdy dzień, kiedy łączna kwota przeniesionych na Agenta wierzytelności będzie większa niż łączna kwota przeniesionych zobowiązań, Bank obciąży rachunek Uczestnika i uzna rachunek Agenta kwotą ustaloną według wzoru przewidzianego w Umowie,

   - za każdy dzień, kiedy łączna kwota przeniesionych na Agenta wierzytelności będzie mniejsza niż łączna kwota przeniesionych zobowiązań, Bank uzna rachunek Uczestnika i obciąży rachunek Agenta kwotą ustaloną według wzoru przewidzianego w Umowie.

Dodatkowo w ramach Umowy Bank może świadczyć Usługę Salda Netto. Usługa Salda Netto polegać będzie na zarządzaniu saldami netto dla Uczestników, na podstawie której Bank umożliwiać będzie Posiadaczom Rachunków i Agentowi dokonywanie transakcji do wysokości sumy dostępnych na Rachunkach Uczestników środków, które objęte zostały Usługą (dostępne środki uwzględniają również przyznane limity).

Zgodnie z Umową, Bank pobierze opłaty za zarządzanie środkami na podstawie umowy cash poolingu bezpośrednio od Wnioskodawcy (lub innego Uczestnika) lub od Pool leadera. Wskazane opłaty mogą obejmować przykładowo:

- opłatę wdrożeniową,

- opłatę miesięczną za każdy rachunek Uczestniczący,

- opłatę za zmianę warunków świadczenia usług,

- opłatę ryczałtową.

Pytanie

Czy w świetle art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności realizowane w ramach usługi zarządzania płynnością finansową na podstawie zawartej   z Bankiem umowy o wspólnym zarządzaniu płynnością finansową opartej na cesji wierzytelności wraz z usługą salda netto (Umowa Smart Pool) będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, zawarcie i wykonywanie przez Państwa, opisanej w stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) umowy cash poolingu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wskazali Państwo, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych został uregulowany przez ustawodawcę w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z tym przepisem podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,

b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

c) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długówi ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,

d) umowy dożywocia,

e) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,

f)  ustanowienie hipoteki,

g) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,

h) umowy depozytu nieprawidłowego,

i)  umowy spółki.

Przedmiotem podatku od czynności cywilnoprawnych jest dokonanie czynności prawnych enumeratywnie wymienionych w ustawie. Lista czynności prawnych (cywilnoprawnych)   z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter numerus clausus – katalogu zamkniętego czynności. Opodatkowaniu podlegają zatem tylko czynności wymienione wprost w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie kreuje własnych kategorii pojęciowych do celów opodatkowania, ale używa terminów identycznych z tymi stosowanymi przez ustawodawcę w Kodeksie cywilnym i Kodeksie spółek handlowych. Ustawa podatkowa bez ingerencji własnych, w tym bez modyfikacji, przejmuje więc pojęcia prawa prywatnego (z wyjątkiem stworzonej w ustawie definicji umowy spółki oraz jej zmiany).

Charakterystyka poszczególnych umów, o których mowa w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, powinna być więc ustalana zasadniczo w oparciu o regulacje prawa cywilnego oraz handlowego. Przy tym, o opodatkowaniu lub jego braku nie przesądza nazwa nadana umowie, ale występowanie elementów przedmiotowo istotnych charakterystycznych dla danej czynności prawnej, tj. tzw. essentialia negotii.

Wykładnia cytowanego przepisu art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powinna mieć charakter wykładni ścisłej. Należy więc uznać, że ustawą zostały objęte tylko i wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowy nazwane (lub ich zmiany prowadzące do tożsamych skutków materialnoprawnych), których essentialia negotii zostały uregulowane w przepisach prawa cywilnego lub prawa spółek handlowych.

Tym samym uznać należy, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie dotyczy umów nienazwanych, tj. takich które nie zostały uregulowane w przepisach prawa   i jednocześnie dopuszczalność ich zawierania wynika ze swobody umów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego „Za niebudzące wątpliwości należy uznać, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 u.p.c.c. Czynności te zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę. Czynności cywilnoprawne, które nie zostały wymienione   w sposób wyraźny w katalogu ustawowym, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Lista czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty, a więc nie może być interpretowana rozszerzające. Treść nazwanych czynności cywilnoprawnych wymienionych wyraźnie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych należy ustalać w odniesieniu do postanowień kodeksu cywilnego regulujących poszczególne zagadnienia. Zamknięty charakter katalogu czynności prawnych obciążonych omawianym podatkiem wyklucza jakąkolwiek możliwość opodatkowania umów nieznajdujących swojego dokładnego odpowiednika wśród tych wymienionych   w powoływanym art. 1 ust. 1 u.p.c.c., nawet gdyby faktycznie łączyły one w sobie pewne elementy kilku umów nazwanych, podlegających podatkowi” (por. wyrok NSA z dnia 2 sierpnia 2013 r., II FSK 2365/11).

W tym miejscu wskazać należy, że umowa cash poolingu nie została wymieniona przez ustawodawcę w zamkniętym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych uregulowanym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zwrócić należy uwagę, że umowa cash poolingu to umowa o charakterze nienazwanym, nie jest normowana w przepisach polskiego prawa (brak takiej regulacji zarówno w przepisach prawa cywilnego jak i przepisach prawa spółek handlowych). W praktyce istotą tej umowy jest wspólne zarządzanie płynnością finansową kilku podmiotów. W ramach takiej umowy dokonywane jest koncentrowanie środków różnych podmiotów jednej grupy na wspólnym rachunku, zarządzanie nimi, potrącanie wzajemnych rozliczeń podmiotów, itp. Głównym celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalizacja zarządzania stanem środków pieniężnych na wielu rachunkach bankowych należących do jednej grupy kapitałowej.

Wskazali Państwo, że organy podatkowe niejednokrotnie wypowiadały się co do kwestii implikacji usług cash poolingu na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych, wskazując, że czynności wykonywane w ramach takich struktur nie podlegają temu podatkowi. Przywołali Państwo kilka interpretacji indywidualnych i wskazali, że zgodnie w nich stwierdzono, iż jeżeli umowa cash poolingu nie przyjmie charakteru żadnej z czynności wymienionych w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – omawiane czynności dokonywane w ramach umowy cash poolingu nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Pomimo pewnych cech charakterystycznych (elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie), umowy cash poolingu nie można przy tym traktować jako umowy pożyczki.

Zgodnie z przepisem art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i takiej samej jakości.

Konstrukcja planowanej transakcji, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników tego systemu, nie wyczerpuje istotnych znamion umowy pożyczki. W przedmiotowych strukturach niektórzy Uczestnicy mogą posiadać chwilowo wolne środki finansowe, podczas gdy pozostali Uczestnicy mogą posiadać niedobór tych środków. Z tytułu uczestnictwa w powyższych transakcjach dla wszystkich Uczestników powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony   w umowie podmiot. Żadnej ze stron przedmiotowej umowy nie można także określić jako pożyczkobiorcę lub pożyczkodawcę.

Dodatkowo, wskazać należy, iż planowana umowa cash poolingu jest tak skonstruowana, że dokonując wpłaty środków na rachunek bieżący nie wskazuje Państwo przez kogo (przez którego Uczestnika) środki te mają być wykorzystane. Podobnie, w przypadku otrzymania przez Państwa środków kompensujących niedobór środków pieniężnych, który pojawił się na Rachunku Uczestnika, nie posiadają Państwo informacji, od którego Uczestnika faktycznie pochodzą te środki.

Uwzględniając powyższe, w Państwa ocenie, zawarcie i realizacja umowy cash poolingu przez Państwa nie będzie prowadzić do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych spółek uczestniczących w usłudze cash poolingu.

Wskazali Państwo kilkanaście interpretacji indywidualnych, które mają potwierdzić Państwa stanowisko w ww. zakresie.

W ramach Umowy dochodzi również do cesji wierzytelności Banku w zamian za wynagrodzenie od Agenta. Należy przy tym wskazać, że organy podatkowe podnoszą,   iż w przypadku, gdy umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, podlega wówczas opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy   o podatku od czynności cywilnoprawnych, a obowiązek uiszczenia tegoż ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 509 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego przez cesję wierzytelności rozumie się przelew wierzytelności wraz ze wszelkimi związanymi z nimi prawami, w szczególności roszczeniem   o zaległe odsetki. W niniejszym przypadku, Bank przelewa wierzytelność przysługującą wobec innych uczestników struktury na rzecz Agenta. Wierzytelność Banku oznacza kwotę równą wysokości ujemnego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, czyli należność Banku wobec Posiadacza Rachunku. Tytułem zapłaty za wierzytelność będącą przedmiotem cesji, Bank obciąża rachunek Agenta nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

Z przejęciem długu zgodnie z art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego mamy natomiast do czynienia, gdy osoba trzecia wstępując na miejsce dłużnika, zwalnia go z długu. W tym przypadku, przejęcia długu dokonuje Agent przejmujący Zobowiązanie Banku w stosunku do Uczestników. Zobowiązanie Banku oznacza kwotę równą wysokości dodatniego salda na Rachunku danego Posiadacza Rachunku na koniec dnia roboczego, stanowiące zobowiązanie Banku wobec Posiadacza Rachunku. Z tytułu zapłaty za zobowiązanie będące przedmiotem przejęcia, Bank będzie uznawał rachunek Agenta nominalną wartością przeniesionego zobowiązania.

Celem modelu przewidzianego w Umowie Smart Pool jest zatem skuteczne dokonanie cesji wierzytelności i przejęcia długu pomiędzy stronami Umowy. W efekcie operacji omówionych powyżej będzie następować rozliczenie wszystkich sald ujemnych oraz sald dodatnich jedynie pomiędzy Bankiem i Agentem.

Rozliczenia pieniężne pomiędzy Bankiem a Agentem dokonywane będą przy zastosowaniu konstrukcji nabycia wierzytelności („subrogacji”) skutkującej wstąpieniem w miejsce zaspokojonego wierzyciela (art. 518 § 1 pkt 3 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że transferowanie wolnych środków w ramach Umowy dokonywane jest celem wstąpienia   w prawa zaspokojonego wierzyciela (Banku), a nie celem nabycia/zbycia wierzytelności czy udzielenia bezpośredniej pożyczki drugiej stronie.

Jako, że instytucja wstąpienia w prawa zaspokojonego wierzyciela nie została wymieniona   w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przelewy środków pieniężnych dokonywane w oparciu o mechanizm subrogacji pomiędzy rachunkami nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynności związane z transferami wierzytelności/długów w ramach przedstawionego systemu zarządzania płynnością finansową, tj. przelew (cesja) wierzytelności i przejęcie długów pomiędzy Bankiem i Agentem będą wynikały bowiem jedynie z umowy cash poolingu.

Zatem, pomimo, że czynności te zostały uregulowane w Kodeksie cywilnym, to podstawą ich dokonania w omawianej strukturze będzie umowa cash poolingu, a nie oddzielnie zawierane pomiędzy Bankiem a Agentem umowy sprzedaży wierzytelności.

Wskazali Państwo w tym miejscu na interpretacje indywidualne, które mają potwierdzać tę tezę.

Jednocześnie, umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie bowiem z art. 845 Kodeksu cywilnego, przez depozyt nieprawidłowy rozumieć należy umowę, zgodnie z którą przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Tym samym Umowa cash poolingu nie wyczerpuje znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

Umowa cash poolingu (zarządzania płynnością finansową) jest bowiem umową   o świadczenie usług finansowych oferowaną przez banki. Usługa ta jest przeznaczona do efektywnego zarządzania środkami finansowymi podmiotów gospodarczych. Głównym celem umowy o zarządzanie płynnością finansową jest optymalizacja zarządzania stanem środków pieniężnych na wielu rachunkach bankowych należących do jednej grupy kapitałowej. Ogólnie usługa świadczona na rzecz Spółki i pozostałych spółek z Grupy, polega na koncentrowaniu środków z Rachunków Szczegółowych na Rachunku Głównym   i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali oraz różnicy pomiędzy oprocentowaniem kredytów i depozytów na rynku bankowym.

Wskazali Państwo na interpretacje indywidualne, które mają potwierdzać stanowisko, że umowa cash poolingu nie wyczerpuje znamion instytucji depozytu nieprawidłowego.

W związku z powyższym, w Państwa ocenie, zarówno planowana umowa cash poolingu, jak również poszczególne czynności dokonywane na jej podstawie w ramach systemu zarządzania płynnością finansową, nie należą do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Końcowo zauważa się, że aktualny tekst jednolity ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych został opublikowany w Dz.U. z 2022 r. poz. 111 ze zm., a Kodeksu cywilnego w Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm. 

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Inforamcji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy   Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz   z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.