Jako że według opisu stanu faktycznego sprzedaż jest w efekcie zwolniona z podatku od towarów i usług (co wynika z faktur korygujących), a jej przedmi... - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.180.2022.4.MD

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 28 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.180.2022.4.MD

Temat interpretacji

Jako że według opisu stanu faktycznego sprzedaż jest w efekcie zwolniona z podatku od towarów i usług (co wynika z faktur korygujących), a jej przedmiotem jest nieruchomość, to sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i jest Pan z tytułu tej umowy sprzedaży zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnej w zakresie skutków podatkowych zawartej umowy sprzedaży. Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 11 lipca 2022 r. (wpływ 14 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca działający w ramach prowadzanej działalności gospodarczej zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawnej w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego lub jego braku z tytułu faktury korygującej VAT z (...) r. do faktury z (...)r. oraz faktury VAT korygującej z (...)r. do faktury z (...)r. wystawionej na rzecz Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności, w związku z dokonaną umową sprzedaży nieruchomości z (...)r.

W dniu (...)r. przed notariuszem doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości i ustanowienia hipoteki. Okoliczność tą potwierdza i dokumentuje akt notarialny. Przedmiotową umowę poprzedzała umowa przedwstępna.

Umowa została zawarta pomiędzy Sprzedającym – Spółką komandytową, a Kupującymi A. M.-B. i K. B. (Wnioskodawcą). Wnioskodawca podkreśla i wskazuje, że w § 4 ust. 2 umowy, K. B. w imieniu własnym oraz w imieniu A. M.-B. oświadczył, że nabycia nieruchomości dokonał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, opisanej szczegółowo w komparycji aktu.

Cena sprzedaży wynosiła (...)zł brutto i zawierała podatek od towarów i usług w stawce 23%.

Jako strona Kupująca Wnioskodawca wraz z drugim kupującym dokonał płatności zgodnie z przedmiotowym aktem. Co więcej, na potrzeby zapłaty podatku od towarów i usług Kupujący zaciągnęli kredyt obrotowy nieodnawialny w Banku na sfinansowanie podatku od towarów i usług związanego z realizacją inwestycji polegającej na zakupie nieruchomości gruntowej, o której mowa wyżej.

W dniu (...)r., w ślad za umową przedwstępną, Sprzedający wystawił fakturę VAT na rzecz Kupującego, a (...)r. fakturę VAT nr (…).

W dniu (...)r. Sprzedający – Spółka komandytowa poinformowała Kupującego o konieczności wystawienia faktur korygujących VAT do ww. transakcji z uwagi na zmianę sposobu opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Odpowiedni zapis ujęty jest na fakturach korygujących.

W konsekwencji Sprzedający w tym samym dniu wystawił rzecz Wnioskodawcy dwie faktury korygujące VAT, tj. z (...)r. do faktury z (...)r. oraz fakturę VAT korygującą z (...)r. do faktury z (...)r.

Powyższe faktury korygujące VAT są konsekwencją tylko i wyłącznie błędnego działania sprzedającej Spółki i obciążenia Kupującego kwotą niezasadnie naliczonego podatku od towarów i usług w wysokości 23%, jaki został niestety doliczony do umowy sprzedaży nieruchomości.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że Sprzedający niezwłocznie i dobrowolnie nie zwrócił niezasadnie naliczonego podatku od towarów i usług. Kwota ta była przez Sprzedającą Spółkę zwracana w częściach, co potwierdzają potwierdzenia przelewu.

Wnioskodawca nadmienia, że (...)r. Spółka dokonała zwrotu na kwotę (...)zł. W dniu (...)r. na (...)zł., a dopiero po ostatecznym wezwaniu do zapłaty z (...)r. Spółka (...)r. oddała pozostałą kwotę w łącznej wysokości (...)zł. Zwrócona przez Spółkę kwota obejmowała dodatkową kwotę w wysokości (...)zł. Były to dodatkowe koszty, jakie Kupujący zmuszony był ponieść wynikające z umowy nr (…), tj. prowizji w wysokości (...)zł za udzielenie kredytu obrotowego przez Bank zaciągniętego na zapłatę niezadanie naliczonego przez Spółkę podatku od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy został on wprowadzony przez Sprzedającego w istotny błąd, który naraził go na daleko idące konsekwencje. Należy wskazać, że Sprzedający nie poinformował Kupującego o takiej sytuacji, co zresztą wprost wynika z aktu notarialnego, w którym cena ujęta jest jako cena brutto w tym podatek od towarów i usług 23%. Stąd też Notariusz nie naliczył i nie pobrał od Kupujących daniny publicznej w postaci podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niemniej jednak, istotne jest również to i zgodne z obwiązującymi przepisami, że jeżeli nieruchomość została nabyta na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej przez jednego z małżonków, to on zatem nabył nieruchomość na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Zatem to on zalicza w koszty uzyskania przychodów cenę zakupu nieruchomości, tylko na niego powinna być wystawiona faktura VAT, która będzie również stanowić podstawę do odliczenia całości podatku naliczonego (por. R. Kubacki, Faktury dokumentujące sprzedaż na rzecz obojga małżonków, „Lex Polonica on-line”; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w z dnia 27 sierpnia 1999 r. III SA 8347/98).

Zarówno podatek od towarów i usług, jak i podatek od czynności cywilnoprawnych płaci się od sprzedaży. Idea podziału sprzedaży między tymi podatkami sprowadza się co do zasady do statusu sprzedawcy. Jeżeli działa on w ramach przedsiębiorstwa, to czynność sprzedaży podlega podatkowi od towarów i usług, a gdy sprzedaż następuje poza firmą – płaci się podatek od czynności cywilnoprawnych.

Na mocy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Działanie w ramach przedsiębiorstwa (w rozumieniu podatku od towarów i usług) oznacza zarówno transakcję między przedsiębiorcami (B2B), jak i sprzedaż na rzecz podmiotów niewykonujących działalności gospodarczej – np. konsumentów (B2C). W obu przypadkach uznaje się, że mamy do czynienia z obrotem profesjonalnym, a tym samym transakcja sprzedaży co do zasady podlega podatkowi od towarów i usług.

Z kolei zapisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazują, że podatek od czynności cywilnoprawnych płaci się zazwyczaj w przypadku sprzedaży dokonanej poza przedsiębiorstwem. Obejmuje to sprzedaż dokonaną przez podmiot niewykonujący działalności gospodarczej w rozumieniu podatku od towarów i usług, ale także sprzedaż dokonaną przez osobę fizyczną poza przedsiębiorstwem.

Sprzedaż co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie jednak z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

Powyższe oznacza, że opodatkowanie danej transakcji podatkiem od towarów i usług znosi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Istotne jest również to, że co do zasady także zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług pozwala uniknąć również obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oznacza bowiem, że wciąż mamy do czynienia z obrotem profesjonalnym, czyli sprzedaży wciąż dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, tylko że zwolniony od podatku. Jeden z wyjątków dotyczy właśnie nieruchomości, w przypadku których tylko opodatkowanie podatkiem od towarów i usług daje możliwość niezapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie ma przy tym znaczenia, czy zwolnienie z podatku od towarów i usług ma charakter podmiotowy, czy przedmiotowy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jednym ze zwolnień przewidzianych przez ustawodawcę jest zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z treścią tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Pierwsze zasiedlenie zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pomimo zaistniałej sytuacji Kupujący pragnie podkreślić i wyjaśnić, że sprzedaż odbyła się pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, a zatem podmiotami profesjonalnymi, podmiotami będącymi płatnikami podatku od towarów i usług. Sprzedający dokonał sprzedaży swojego środka trwałego. Wystawiona przez niego faktura stanowiła z kolei źródło na podstawie, którego Kupujący nabył nieruchomość na poczet środka trwałego swojej firmy.

Mając na uwadze bardzo trudną materię, a także niejednolitość orzecznictwa z uwagi na różne stany faktyczne, chociażby odwołanie się do wyroku Sądu, w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w orzeczeniu z 13 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 283/14 stwierdził, m in., że jeżeli dana czynność obrotu prawnego podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, to nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, przy czym zasada ta ma zastosowanie niezależnie od tego, która ze stron czynności cywilnoprawnej wymienionej w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu jej dokonania jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub od tego podatku zwolniona. Zatem samo bycie podatnikiem podatku od towarów i usług przez strony czynności cywilnoprawnej lub jedną z nich nie przesądza o zastosowaniu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W każdym indywidualnym przypadku należy badać czy z racji dokonania tej czynności cywilnoprawnej powstaje obowiązek z tytułu podatku od towarów i usług, czy też nie, a więc czy strona tej konkretnej czynności jest opodatkowana tym podatkiem lub z podatku tego jest zwolniona. Wyrok ten został utrzymany przez NSA w wyroku z 20 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2830/14.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, opodatkowanie danej transakcji podatkiem od towarów i usług znosi obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Istotne jest również to, że co do zasady także zwolnienie z podatku od towarów i usług pozwala uniknąć również obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług oznacza bowiem, że wciąż mamy do czynienia z obrotem profesjonalnym, czyli sprzedaży wciąż dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, tylko że zwolniony od podatku. Tak samo jak bycie podatnikiem podatku od towarów i usług przez strony uczestniczące w czynności cywilnoprawnej lub jednej z nich nie przesądza o wyłączeniu tej czynności z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jak również nie przesądza o konieczności zapłacenia podatku od czynności cywilnoprawnych, skoro do nabycia nieruchomości doszło między przedsiębiorcami i doszło do przesunięć w składnikach majątkowych obu firm, jakim jest stan środków trwałych przedsiębiorstwa.

Skoro na tle tej sprawy Sprzedający uznał błędnie i niezasadnie naliczył Kupującemu podatek od towarów i usług, gdyż czynność ta podlegała zwolnieniu w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to pomimo tego faktu, dalej mamy do czynienia

z obrotem pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług, a tym samym w naszej ocenie nie ma podstaw do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niemniej jednak w chwili obecnej na stronie Kupującej ciąży konieczność potwierdzenia i ustalenia, czy dokonanie tej czynności powoduje powstanie jakiegokolwiek obowiązku podatkowego, czy jest może z tego podatku zwolniona, stąd też konieczność wystąpienia z wnioskiem.

Pytania w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Jakie obowiązki podatkowe spoczywają na Kupującym w związku z zaistniałą sytuacją?

Czy Wnioskodawca będzie musiał uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych w kontekście przedstawionego stanu faktycznego?

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości zwolnionej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług pomiędzy Przedsiębiorcami w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej będzie objęta podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy, w takim przypadku po stronie Kupującego jako Przedsiębiorcy, nie zachodzi żadna podstawa do naliczenia podatku od towarów i usług, a także podatku od czynności cywilnoprawnych, albowiem do sprzedaży doszło między przedsiębiorcami, a przedmiot transakcji był składnikiem przedsiębiorstwa Sprzedającego i został nabyty na potrzeby przedsiębiorstwa Kupującego.

W ocenie Wnioskodawcy, w takim przypadku po stronie Kupującego jako przedsiębiorcy, dokonującego nabycia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zachodzi obowiązek podatkowy w postaci uiszczenia podatku na podstawie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.):

podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży – przy umowie sprzedaży – na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

podstawę opodatkowania stanowi – przy umowie sprzedaży – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. 

Podstawę opodatkowania określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

 a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,

 b) innych praw majątkowych – 1%.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

   - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie  fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w takim zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że zakupił Pan wraz z drugim kupującym od Sprzedającego nieruchomość. W związku z jej nabyciem Sprzedający wystawił dla Pana faktury VAT zawierające także 23% podatku od towarów i usług, na zapłacenie którego wziął Pan kredyt w banku. Po czasie okazało się, że transakcja sprzedaży objęta była zwolnieniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Sprzedający wystawił faktury korygujące, w których nie został już ujęty podatek VAT, a zapłacony przez Pana podatek został Panu zwrócony wraz z kosztami obsługi kredytu.

Pana zapytanie dotyczy ustalenia, czy w związku z zaistniałą sytuacją ciąży na Panu obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Uważa Pan, że w związku z faktem, że w dalszym ciągu sprzedaż ta była dokonana w obrocie profesjonalnym między dwoma podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić. W pierwszej kolejności wskazać należy, że podatek od towarów i usług oraz podatek od czynności cywilnoprawnych są wzajemnie komplementarne, co oznacza, że jeśli jakaś transakcja nie była objęta podatkiem od towarów i usług, to jest ona objęta podatkiem od czynności cywilnoprawnych, niezależnie od tego, między jakimi podmiotami taka transakcja została zawarta. Bez znaczenia dla objęcia tej czynności opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest to, pomiędzy jakimi podmiotami czynność jest dokonywana, tj. czy prowadzą one działalność gospodarczą czy też nie. Istotnym jest czy czynność została objęta podatkiem od towarów i usług, a w przypadku m.in. sprzedaży nieruchomości czy podlegała ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według określonej stawki, czy w efekcie była zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wyłączone z opodatkowania – w myśl cytowanego wyżej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – są czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Co do czynności zwolnionych, o których mowa w pkt b) tego przepisu – który to ma zastosowanie w niniejszej sprawie – ustawodawca przewidział wyjątki od stosowania wyłączenia. Jednym z takich wyjątków jest umowa sprzedaży, której przedmiotem jest nieruchomość lub jej część. Do umowy sprzedaży, której przedmiotem jest nieruchomość lub jej część nie ma zatem zastosowania wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Tym samym, jako że według opisu stanu faktycznego sprzedaż jest w efekcie zwolniona z podatku od towarów i usług (co wynika z faktur korygujących), a jej przedmiotem jest nieruchomość, to sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i jest Pan z tytułu tej umowy sprzedaży zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ta interpretacja stanowi ocenę Pana stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Pana i tylko Pan może czerpać z niej ochronę.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.