Pożyczka mailowa z USA niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce na mocy art. 1 ust. 4 upcc (14c) - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4014.444.2022.2.MD

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 30 listopada 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.444.2022.2.MD

Temat interpretacji

Pożyczka mailowa z USA niepodlegająca opodatkowaniu w Polsce na mocy art. 1 ust. 4 upcc (14c)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 10 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy w formie mailowej z pożyczkodawcami zamieszkującymi w USA. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 14 listopada 2022 r. (wpływ 14 listopada 2022 r.).  Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Ma Pan możliwość zawarcia umowy pożyczki od osób na stałe zamieszkujących w USA. Jest Pan obywatelem Polski i na stałe zamieszkuje w Polsce. Pożyczkodawcy to Pana szwagierka, obywatelka Polski oraz jej mąż, obywatel USA, oboje na stałe mieszkający w USA.

Pożyczkodawca za pomocą poczty elektronicznej (e-mail) wyśle Pożyczkobiorcy ofertę pożyczki. Tym samym, do zawarcia planowanej umowy pożyczki dojdzie za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, dokładnie poczty elektronicznej. Pieniądze będące przedmiotem pożyczki zostaną przesłane w formie elektronicznej z konta w USA na Pana konto w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, co następuje:

W przedmiotowej sprawie dojdzie do zawarcia umowy pożyczki jedynie w formie elektronicznej, poprzez złożenie oferty mailowej przez oferenta mieszkającego na stałe w USA i będącego rezydentem podatkowym Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Oświadczenie o przyjęciu oferty przez oblata nastąpi w formie elektronicznej, którego efektem będzie wypłata środków.

W przedmiotowej sprawie nie dojdzie do zawarcia umowy pożyczki w postaci dokumentu w formie pisemnej.

Oferent, będący rezydentem podatkowy Stanów Zjednoczonych Ameryki, otrzyma od przyjmującego ofertę̨ (oblata) oświadczenie o przyjęciu oferty w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W Pana ocenie, żadna ze stron umowy nie będzie z tytułu zawarcia tejże umowy opodatkowana podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług lub podatkiem od wartości dodanej pobieranym na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Kwota pożyczki przekroczy 1000 zł.

Pożyczka będzie udzielona przez osoby niemające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, prowadzące działalność́ w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek.

Pytania

 1. Czy w przypadku zawarcia umowy pożyczki w opisanych powyżej okolicznościach:

a) pożyczkobiorca zamieszkały w Polsce,

b) pożyczkodawca zamieszkały w USA,

c) przedmiot umowy pożyczki przesyłany z konta bankowego w USA na konto bankowe w Polsce,

d) umowa pożyczki zawarta w formie mailowej

pożyczkobiorca (Pan) byłby zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

 2. Czy zawarcie umowy w formie elektronicznej (przesłanie mailowo oferty pożyczki przez pożyczkodawcę zamieszkałego w USA i e-mailowa akceptacja umowy przez pożyczkobiorcę) powoduje, że nie zostaje spełniony ostatni warunek określony w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa nie zostaje bowiem zawarta na terytorium RP, co powoduje, że pożyczka otrzymana z zagranicy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, pożyczka otrzymana z zagranicy na warunkach wskazanych w opisanym zdarzeniu nie podlega opodatkowaniu polskim podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 111 ze zm.) podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl natomiast art. 4 pkt 7 ustawy obowiązek zapłaty podatku spoczywa na biorącym pożyczkę (pożyczkobiorcy).

Ponadto ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych określa także zakres terytorialny swojego stosowania.

Otóż w myśl art. 1 ust. 4 ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

 1) rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

 2) rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Analizując pkt 2 powyższego przepisu, można dojść do wniosku, że zagraniczna pożyczka podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli spełnione są trzy elementy:

    - rzeczy będące przedmiotem pożyczki znajdują się za granicą;

    - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania w Polsce;

    - umowa została zawarta na terytorium Polski.

Warto w tym miejscu sięgnąć do wyjaśnień, jakie przedstawił WSA w Poznaniu w wyroku  9 grudnia 2010 r., sygn. akt. III SA/Po 463/10: „W art. 720 k.c. i art. 1 ust. 4 pkt 1 u.p.c.c. traktuje się pieniądze jako znaki pieniężne i rzeczy, nie zaś jako prawa majątkowe, którego wykonaniem byłby wpływ pieniędzy na konto podatnika”.

W świetle powyższego pieniądze stanowią rzecz, która w przypadku pożyczki udzielonej od osoby z zagranicy znajduje się w zagranicznym banku lub też pozostaje do dyspozycji zagranicznej osoby. W analizowanym zdarzeniu przyszłym spełnione są dwa z trzech warunków do opodatkowania zagranicznej pożyczki w Polsce, warunek zaś zawarcia umowy na terytorium Polski nie zostaje spełniony.

Zgodnie z art. 70 § 2 Kodeksu cywilnego: w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

Jak wynika to z opisu zdarzenia przyszłego, zamierza Pan zawrzeć umowę pożyczki ze swoją szwagierką i jej mężem, której przedmiotem byłyby środki pieniężne. Pieniądze na rachunku bankowym, jak i pożyczkodawcy znajdują się w USA. Zatem pierwsza z przesłanek z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zostanie spełniona, gdyż środki pieniężne znajdować się będą poza terytorium Polski, na rachunku bankowym w USA.

Poza sporem pozostaje, iż druga przesłanka jest spełniona jedynie częściowo, bowiem Pożyczkobiorca (Pan) ma miejsce zamieszkania na terenie Polski, ale czynność cywilnoprawna zostanie dokonana na terenie USA, gdyż zawarcie umowy pożyczki odbędzie się w drodze przyjęcia oferty Pożyczkodawcy przez Pożyczkobiorcę. Przyjęcie oferty nastąpi w formie elektronicznej.

Kwestia miejsca dokonania czynności zawarcia umowy pożyczki regulowana jest przez ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Ustawodawca nie przewiduje dla umowy pożyczki konkretnej formy prawnej (w art. 720 § 2 Kodeksu stwierdza tylko, że umowa pożyczki, której wartość przenosi pięćset złotych, powinna być stwierdzona pismem).

Zgodnie z art. 60 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli).

Natomiast w myśl art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

Z kolei według art. 70 § 1 Kodeksu cywilnego, w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane – w chwili przystąpienia przez drugą stronę do wykonania umowy.

W myśl paragrafu 2, w razie wątpliwości umowę poczytuje się za zawartą w miejscu otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu, a jeżeli dojście do składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu nie jest wymagane albo oferta jest składana w postaci elektronicznej – w miejscu zamieszkania albo w siedzibie składającego ofertę w chwili zawarcia umowy.

W literaturze przedmiotu wskazuje się także, że przepis ten znajduje zastosowanie „w razie wątpliwości”, a więc przede wszystkim wówczas. gdy strony nie wskazały miejsca zawarcia umowy, bądź uczyniły to, lecz w sposób niejednoznaczny, albo każda ze stron wskazała inne miejsce zawarcia umowy. Przesłanką jego zastosowania jest więc stwierdzenie, że doszło do zawarcia określonej umowy i niemożność ustalenia, na podstawie art. 65 Kodeksu cywilnego, miejsca jej zawarcia. Przepis ten ma wówczas zastosowanie do każdego zawarcia umowy przez złożenie oferty (por. K. Kopaczyńska-Pieczniak, Komentarz do art. 70 Kodeksu cywilnego (w:) Kodeks cywilny. Komentarz. Tom I. Część ogólna, pod red. A. Kidyby, WKP 2012).

W konsekwencji powyższego, mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej, umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdować się poza terytorium Polski oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Polski, w USA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja jest zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

    Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.