W zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. - Interpretacja - 0111-KDIB2-2.4014.12.2023.1.DR

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 14 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-2.4014.12.2023.1.DR

Temat interpretacji

W zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej: Pożyczkobiorca, Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży i dystrybucji nawozów, środków ochrony roślin, materiału siewnego, biostymulatorów oraz skupu płodów rolnych.

28 grudnia 2021 r. Pożyczkobiorca zawarł z Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Pożyczkodawca) umowę pożyczki (dalej: Umowa pożyczki). Umowa pożyczki została zawarta w Polsce.

Pożyczka została udzielona na cele związane z działalnością gospodarczą Pożyczkobiorcy. Z tytułu udzielonej pożyczki Pożyczkodawca otrzymał wynagrodzenie w postaci odsetek.

Na mocy Umowy pożyczki Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy pożyczki jednorazowej, nieodnawialnej. Kwota pożyczki została przelana w całości na rachunek bankowy Pożyczkodawcy prowadzony w Polsce. Pożyczka wraz z należnymi odsetkami została spłacona przez Wnioskodawcę na konto bankowe Pożyczkodawcy 28 stycznia 2022 r.

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Pożyczkobiorca z tytułu zawartej Umowy pożyczki uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej: podatek PCC) oraz złożył stosowną deklarację w tym zakresie (podatek PCC został opłacony).

Pożyczkobiorca planuje, iż w przyszłości będzie zaciągać również kolejne pożyczki u Pożyczkodawcy.

Kwoty udzielonych pożyczek, jak i wysokość wynagrodzenia Pożyczkodawcy w postaci odsetek będzie wynikać z umów pożyczek zawartych z Wnioskodawcą.

Pożyczkodawca dokumentował i zamierza dokumentować kwoty należnych odsetek od pożyczek wystawionymi w tym celu fakturami VAT.

Pożyczkodawca otrzymał interpretację indywidualną z dnia 29 grudnia 2022 r. (Znak: 0112-KDIL1-2.4012.535.2022.1.PM), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „(...) spółka z tytułu udzielonych w przeszłości pożyczek, jak i pożyczek które dopiero planuje udzielić na zasadach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym występuje w roli podatnika VAT. W konsekwencji udzielanie przez Spółkę pożyczek stanowi odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, z tytułu którego wynagrodzenie w postaci odsetek, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.”

Pytania

 1. Czy w sytuacji opisanej w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) na Pożyczkobiorcy ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej z Pożyczkodawcą Umowy pożyczki z 28 grudnia 2021 r.?

 2. Czy jeżeli Pożyczkobiorca będzie w przyszłości zaciągać również kolejne pożyczki u Pożyczkodawcy to na Pożyczkobiorcy będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umów pożyczek zawieranych z Pożyczkodawcą w przyszłości?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zadaniem, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej z Pożyczkodawcą Umowy pożyczki z 28 grudnia 2021 r.

Jeżeli Pożyczkobiorca będzie w przyszłości zaciągać również kolejne pożyczki u Pożyczkodawcy, to na Pożyczkobiorcy nie będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umów pożyczek zawieranych z Pożyczkodawcą w przyszłości.

Co do zasady, podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy PCC podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponadto art. 1 ust. 4 ustawy PCC stanowi, że podatkowi podlegają także czynności cywilnoprawne jeżeli ich przedmiotem są:

 1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

 2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasadniczo obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy PCC, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Przy czym jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy, to w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1a ustawy PCC, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. Podstawę opodatkowania w takim przypadku zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy PCC stanowi kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych. Przy umowie pożyczki w myśl art. 4 pkt 7 ustawy PCC, obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na pożyczkobiorcy.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy PCC, opodatkowaniu nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

   - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

   - umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W ocenie Pożyczkobiorcy, w przypadku gdy umowa pożyczki będzie objęta zakresem ustawy VAT i jednocześnie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, to na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy PCC, z tytułu zawarcia umowy pożyczki nie będzie na nim ciążył obowiązek uiszczenia podatku PCC. Podstawą do skorzystania z wyłączenia z opodatkowania PCC będzie to, że Pożyczkodawca zostanie uznany za podatnika VAT w zakresie udzielenia przedmiotowej pożyczki. Biorąc pod uwagę powyższe, oraz fakt, iż Pożyczkodawca otrzymał interpretację indywidulaną (Znak: 0112-KDIL1-2.4012.535.2022.1.PM) potwierdzającą, że udzielanie przez niego pożyczek (w przeszłości jak i w przyszłości) stanowi odpłatne świadczenie usług, które na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to:

1. na Pożyczkobiorcy nie ciążył obowiązek uiszczenia podatku PCC od Umowy pożyczki z  28 grudnia 2021 r. oraz

2. na Pożyczkobiorcy nie będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku PCC z tytułu umów pożyczek zawieranych z Pożyczkodawcą w przyszłości.

Przyjęte przez Pożyczkobiorcę stanowisko zostało potwierdzone w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych, w szczególności:

1. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 listopada 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.406.2022.3.LM,

2. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 października 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.176.2022.3.PB,

3. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 września 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.202.2022.3.PB,

4. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5 maja 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.118.2022.1.BB,

5. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 marca 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4014.12.2022.3.ASZ.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 170 ze zm.):

Podatkowi podlegają: umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ww. ustawy:

Obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 5, ciąży przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych  przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) i b) ww. ustawy:

Nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego  w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

W przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona  z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych:

Użyte w ustawie określenie oznaczają: podatek od towarów i usług – podatek od towarów  i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.  z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania zawartej umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że 28 grudnia 2021 r. Wnioskodawca (Pożyczkobiorca) zawarł z Y sp. z o.o. (Pożyczkodawca) umowę pożyczki. Na mocy Umowy pożyczki Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy pożyczki jednorazowej, nieodnawialnej. Pożyczka wraz z należnymi odsetkami została spłacona przez Wnioskodawcę na konto bankowe Pożyczkodawcy 28 stycznia 2022 r. Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Pożyczkobiorca z tytułu zawartej Umowy pożyczki uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych oraz złożył stosowną deklarację w tym zakresie (podatek PCC został opłacony). Pożyczkobiorca planuje, iż w przyszłości będzie zaciągać również kolejne pożyczki u Pożyczkodawcy. Pożyczkodawca otrzymał interpretację indywidualną z dnia 29 grudnia 2022 r. (Znak: 0112-KDIL1-2.4012.535.2022.1.PM), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał następujące stanowisko podatnika za prawidłowe: „(...) spółka z tytułu udzielonych w przeszłości pożyczek, jak i pożyczek które dopiero planuje udzielić na zasadach opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym występuje w roli podatnika VAT. W konsekwencji udzielanie przez Spółkę pożyczek stanowi odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, z tytułu którego wynagrodzenie w postaci odsetek, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.”

Skoro z ww. interpretacji wydanej dla spółki będącej pożyczkodawcą wynika, że zarówno pożyczki już udzielone przez tę spółkę, jak również pożyczki, które zostaną udzielone w przyszłości, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jednocześnie korzystają ze zwolnienia od tego podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, to w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca jako pożyczkobiorca nie był i nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z ww. tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).