Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 13.04.2005, sygn. ZP/443-97/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ),

- art. 14 § 3, art. 14 a § 4, art.14 b § 2, § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2004 r. ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. ),

po rozpatrzeniu wniosku, dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca pismem z dnia 24 maja 2004 r. skierowała do tutejszego Urzędu Skarbowego zapytanie, czy zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ) opłaty za nielegalnie pobieraną energię elektryczną są objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Uzyskana od Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu informacja z dnia 22 października 2004 r. potwierdziła, iż w/w opłaty mają charakter opłat sankcyjnych, stanowią formę odszkodowania za utraconą i niesprzedaną energię, co oznacza, iż nie mieszczą się w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, wymienionych w art. 5 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy. Na podstawie art. 14 b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. ), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu pismem z dnia 9 lutego 2005 r. zmienił informację udzieloną przez tutejszy organ podatkowy, powołując się na art. 3 pkt 18 oraz art. 57 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne.

W świetle powyższego stanu faktycznego, Spółka zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące zapytanie:

- czy a jeśli tak, to jakie skutki podatkowe wywiera powyższa zmiana informacji w zakresie rozliczeń należnego podatku od towarów i usług, dokonywanych przez Wnioskującą?

Spółka formułuje stanowisko, iż zmiana lub uchylenie postanowienia w zakresie podatku VAT ( podatek rozliczany miesięcznie ) wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi. Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wpłynęło do Spółki w dniu 11 lutego 2005 r., stąd skutki tej zmiany, zdaniem Wnioskującej, winny mieć zastosowanie w deklaracji podatku od towarów i usług sporządzonej za miesiąc marzec 2005 r. Powyższe stanowisko, w opinii Spółki zgodne jest z zapisami art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, obowiązującej na podstawie Obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 stycznia 2005 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8, poz. 60 ) oraz z załącznikiem do niniejszego obwieszczenia, opublikowanym w w/w Dz. U. pod poz. 60.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu pismem z dnia 22. 10. 2004 r. udzielił Podatnikowi informacji o zakresie stosowania przepisów prawa. Zasady udzielania tego rodzaju informacji regulowane były przepisami art. 14 a-c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2004 r.

Zgodnie z art. 14 a § 1 w/w ustawy, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14 a § 4 w/w ustawy, przepis art. 14 § 3 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do przepisu art. 14 § 3 przywoływanej ustawy, zastosowanie się przez podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w § 2, nie może im szkodzić, jednakże nie zwalnia ich z obowiązku zapłaty podatku. W takich przypadkach nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowanie wszczęte w tych sprawach umarza się, nie nalicza się odsetek za zwłokę i nie ustala dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług - w zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji. Zastosowanie się podatnika, płatnika lub inkasenta do interpretacji prawa podatkowego, o której mowa w § 2, może stanowić przesłankę do umorzenia zaległości podatkowych, zgodnie z art. 67, jeżeli zaległości te powstały na skutek zastosowania się do takiej interpretacji.

W świetle art. 14 b § 1 wskazywanej ustawy, naczelnik urzędu skarbowego oraz naczelnik urzędu celnego przekazują odpowiednio właściwemu dyrektorowi izby skarbowej oraz dyrektorowi izby celnej informację, o której mowa w art. 14 a § 1, niezwłocznie po jej udzieleniu - do wiadomości oraz w celu sprawdzenia jej prawidłowości. Do informacji dołącza się zapytanie, o którym mowa w art. 14 a § 1.

Dyrektor izby skarbowej oraz dyrektor izby celnej obowiązani są do dokonania zmiany udzielonej informacji, jeżeli stwierdzą, że jest ona nieprawidłowa ( art. 14 b § 2 w/w ustawy ).

Z powyższych uregulowań wynika zatem, iż zastosowanie się przez Podatnika do otrzymanej od naczelnika urzędu skarbowego informacji o zakresie stosowania prawa podatkowego, która następnie zmieniona została przez dyrektora izby skarbowej, nie może Mu szkodzić, jednakże nie zwalnia go z obowiązku zapłaty podatku. Owe ,, nieszkodzenie " czyli brak ujemnych skutków wyraża się w tym, iż nie następuje wszczęcie postępowania w sprawach o przestępstwa lub wykroczenia skarbowe, a wszczęte postępowania w tych sprawach zostają umorzone, nie nalicza się odsetek za zwłokę, ani też nie ustala się dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2005 r. weszły w życie nowe regulacje art. 14 a - 14 d ustawy Ordynacja podatkowa ( wprowadzone w życie przepisami art. 27 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej Dz.U. Nr 173, poz. 1808). Przepisy te w sposób istotny zmieniły zasady udzielania przez organy podatkowe informacji, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, w indywidualnych sprawach podatników.

W świetle znowelizowanych przepisów art. 14 a § 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie (art. 14 a § 4 w/w ustawy).

Zgodnie z art. 14 b § 2 przywoływanej wyżej ustawy, interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Stosownie do art. 14 b § 5 w/w ustawy, organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14 a § 4:

1) jeżeli uzna, że zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie, lub

2) z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Zmiana albo uchylenie postanowienia wywiera skutek począwszy od rozliczenia podatku za miesiąc następujący po miesiącu, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi, a gdy zmiana lub uchylenie postanowienia dotyczy podatków rozliczanych za rok podatkowy - począwszy od rozliczenia podatku za rok następujący po roku, w którym decyzja została doręczona podatnikowi, płatnikowi lub inkasentowi.

Wobec braku przepisów przejściowych, obowiązujące od 1.01.2005 r. nowe zasady udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczą wniosków złożonych po tej dacie. Zatem, należy uznać, że do wniosków złożonych przez podatników w roku 2004 r. stosuje się przepisy obowiązujące przed nowelizacją tj. do 31.12.2004 r. Powyższe stanowisko potwierdza Pismo Ministerstwa Finansów - Sekretarza Stanu z dnia 28 grudnia 2004 r.

W przedmiotowej sprawie nie zostało wydane postanowienie, zatem nie mogła zostać wydana decyzja je uchylająca. Wobec powyższego nie można również stosować przepisów art. 14 b § 5 oraz art. 14 c znowelizowanej ustawy Ordynacja podatkowa.

Reasumując, w stosunku do informacji wydanej w 2004 r. w trybie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2004 r., zmienionej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w trybie art. 14 b § 2 w/w ustawy, zastosowanie mają zgodnie z art. 14 b § 3, odpowiednio przepisy art. 14 § 3 i art. 14 a § 3 wskazywanej ustawy, w zakresie skutków prawnych jakie wywołuje powyższa zmiana.

W związku z powyższym stwierdza się jak w sentencji postanowienia.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.