Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.06.2005, sygn. PD1/423-24/05/GH, Małopolski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Postanowienie

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 4 lutego 2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego (data wpływu 7 lutego 2005 r.), uzupełnione pismem z dnia 9 marca 2005 r. (data wpływu 15 marca 2005 r.)postanawia potwierdzić prawidłowość stanowiska Płatnika.

UZASADNIENIE

Spółka zwróciła się z zapytaniem dotyczącym możliwości złożenia przez Spółkę korekty deklaracji CIT-10 i wniosku o stwierdzenie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłacanych należności licencyjnych (za korzystanie z autorskich praw majątkowych) oraz sposobu jej zwrotu poprzez możliwość rozliczenia z podatkiem, od kolejnych wypłat z tytułu umowy licencyjnej.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, w przypadku pobrania wyższego podatku dochodowego od wypłaty honorarium z umowy licencyjnej powinna złożyć korektę deklaracji CIT-10 oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty, w którym może wskazać, by nadpłaconą kwotę zaliczyć na poczet podatku należnego od kolejnych honorariów.

Naczelnik tut. Urzędu uprzejmie wyjaśnia:
W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), na podstawie art. 75 § 1, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) Ordynacji podatkowej, uprawnienie określone w § 1 przysługuje również płatnikom lub inkasentom, jeżeli w złożonej deklaracji wykazali oraz wpłacili podatek w wysokości większej od należnej.
Wtedy też płatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację) - art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej.
Na podstawie art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwlokę oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że Spółka jako płatnik ma prawo złożyć korektę deklaracji wraz z wnioskiem o stwierdzenia nadpłaty jeśli podatek został pobrany w wysokości większej niż należna. Prawo do stwierdzenia nadpłaty powinno zostać wykazane przez płatnika poprzez złożenie dokumentów potwierdzających zasadność wniosku. We wniosku Spółka może wskazać, by kwotę nadpłaty zaliczyć na poczet przyszłych zobowiązań.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę; traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, źa pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 O.p. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 O.p. podatkowej. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania i 50 gr za każdy załącznik.