
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismami z 18 i 20 sierpnia 2025 r. (wpływy tego samego dnia). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”).
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka organizuje m.in. konferencje, kongresy oraz inne wydarzenia (dalej: „Kongresy”). Celem Kongresów jest podejmowanie rzeczywistych działań wspierających rozwój (…).
W trakcie Kongresów odbywają się prelekcje, wykłady, panele dyskusyjne oraz spotkania z (…).
W celu zapewnienia wysokiego poziomu merytorycznego i atrakcyjności Kongresów, Spółka zaprasza do udziału w roli prelegentów uznanych ekspertów i specjalistów z różnych dziedzin, (…) (dalej: „Speakerzy”). Są to osoby o ugruntowanej pozycji zawodowej i eksperckiej, posiadające dorobek naukowy, doświadczenie praktyczne oraz rozległą wiedzę specjalistyczną. Dobór Speakerów ma kluczowe znaczenie dla prestiżu i rangi wydarzenia, a także dla zainteresowania uczestników.
W celu umożliwienia udziału Speakerów w Kongresach, Spółka zawiera umowy z agencjami reprezentującymi Speakerów (dalej: „Agencje”). Agencje te posiadają osobowość prawną, nie są polskimi rezydentami podatkowymi - nie mają w Polsce ani siedziby, ani zarządu - oraz nie posiadają na terytorium Polski zakładu, oddziału ani stałej placówki. Ich działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma charakter incydentalny i ogranicza się wyłącznie do realizacji umów dotyczących uczestnictwa reprezentowanych przez nie Speakerów w Kongresach organizowanych przez Spółkę.
Przedmiotem zawieranych z Agencjami umów jest świadczenie przez Agencję - za pośrednictwem reprezentowanego przez nią Speakera - usług na rzecz Spółki, polegających na uczestnictwie w Kongresach w charakterze prelegenta. Zakres tych usług obejmuje w szczególności: (…).
Umowy zawierane z Agencjami określają precyzyjnie czas i miejsce wykonania usługi, zgodnie z harmonogramem konkretnego Kongresu, a także długość lub liczbę wystąpień reprezentowanego Speakera. Usługi te wykonywane są w ramach prowadzonej przez Agencje działalności gospodarczej i mają charakter usługowy.
Speakerzy, w ramach świadczonych przez Agencje usług będących przedmiotem umowy zawartej przez daną Agencję z Wnioskodawcą, przygotowują swoje wystąpienia samodzielnie, według własnego konspektu i pomysłu, przy czym tematyka ich wystąpienia musi być zgodna z ogólną tematyką Kongresu, ustaloną wspólnie ze Spółką.
Umowy zawierane z Agencjami nie przewidują przeniesienia praw autorskich do treści wystąpień czy materiałów prezentacyjnych - Spółka może jedynie wykorzystywać informacje o udziale danego Speakera w materiałach promujących Kongres lub samą Spółkę. Wnioskodawca nie ma uprawnienia do kopiowania, modyfikowania ani samodzielnego wykorzystywania wystąpień Speakera ani do ich udostępniania innym podmiotom. Ponadto w ramach umów zawieranych z Agencjami Wnioskodawca nie uzyskuje licencji rozumianej jako prawo do rozporządzania utworem na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 czy art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24). Tym samym wypłacone w ramach tych umów należności nie stanowią należności licencyjnych na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Agencje nie ponoszą odpowiedzialności wobec osób trzecich tj. zwłaszcza uczestników Kongresów za rezultat czynności wykonywanych na podstawie umów zawieranych ze Spółką. Za przebieg Kongresu, jego odbiór, ewentualne szkody powstałe w jego trakcie ponosi Spółka jako organizator Kongresu zlecający wykonanie tych czynności Agencjom.
Wartość transakcji realizowanych z poszczególnymi Agencjami może przekroczyć w skali roku 2 miliony złotych.
Żadna z Agencji nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.
Agencje reprezentujące Speakerów, z którym Wnioskodawca zawiera/będzie zawierał umowy opisane we wniosku, mają miejsce siedziby na terytorium (…).
Pytania
1) Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą stanowią przychody należące do którejkolwiek z kategorii wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz Agencji reprezentujących Speakerów?
2) W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 1 - czy Wnioskodawca ma obowiązek posiadania ważnego certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji reprezentujących Speakerów, z którymi zawierane są umowy?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1.
W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą nie kwalifikują się do żadnej z kategorii przychodów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz tych Agencji.
Ad 2.
Mając na uwadze powyższe, tj. w sytuacji, gdy przychody osiągane przez Agencje reprezentujące Speakerów nie mieszczą się w zakresie przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłat wynagrodzenia za realizację usług. W szczególności Wnioskodawca nie jest zobowiązany do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Natomiast w myśl ust. 2 powyższego artykułu, podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy). Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód zasadniczo podlegają obowiązkowi podatkowemu.
Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Jednocześnie, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Natomiast w przypadku wypłaty należności niestanowiących źródeł przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, wypłacający w ogóle nie występuje w roli płatnika.
W ocenie Wnioskodawcy opisane w zdarzeniu przyszłym przychody Agencji prowadzących działalność gospodarczą, niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, osiągane na podstawie umów zawieranych ze Spółką nie należą do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT tj. nie są przychodami:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy wymaga odniesienia się do poszczególnych kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy.
Ad 1.
Spośród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, teoretycznie można by rozważyć, czy przychody, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie kwalifikują się jako:
1. Przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych
- w ocenie Wnioskodawcy tak nie jest, ponieważ na podstawie umów zawieranych z Agencjami reprezentującymi Speakerów, Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich ani pokrewnych. Spółka pozyskuje jedynie usługę polegającą na zapewnieniu udziału Speakera w organizowanym przez siebie Kongresie oraz bardzo ograniczone uprawnienia, które sprowadzają się do możliwości promowania Kongresu poprzez informowanie o udziale Speakera czy korzystanie z materiałów związanych z wydarzeniem. Nigdy nie nabywa jednak praw do samego wystąpienia Speakera, jego prezentacji czy innych materiałów, których autorem jest Speaker lub jego Agencja. Wypłacone należności nie stanowią więc należności licencyjnych na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie uzyskuje licencji rozumianej jako prawo do rozporządzania utworem na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 czy art. 74 ust. 4 tej ustawy. Nie ma uprawnienia do kopiowania, modyfikowania ani samodzielnego wykorzystywania wystąpień Speakera ani do ich udostępniania innym podmiotom.
2. Przychody z tytułu udostępnienia informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)
- w ocenie Wnioskodawcy także ten przypadek nie ma zastosowania. Pojęcie „informacje związane ze zdobytym doświadczeniem” odnosi się do nieujawnionych publicznie informacji o charakterze przemysłowym, handlowym lub naukowym, które mogą przynosić korzyści ekonomiczne i są przedmiotem specjalnych umów licencyjnych lub know-how (zgodnie z Modelową Konwencją OECD). Przychody z tego tytułu wynikają z udostępnienia specjalistycznej, poufnej wiedzy do wykorzystania przez odbiorcę na własny rachunek, bez obowiązku dalszego udziału udostępniającego. Taka sytuacja wyraźnie różni się od umowy o świadczenie usług, w której jedna strona świadczy pracę, wykorzystując własne umiejętności i doświadczenie na rzecz drugiej. W opisie zdarzenia przyszłego mamy do czynienia właśnie z usługą, a nie licencją na know-how. Dodatkowo w komentarzu do Modelowej Konwencji OECD podkreślono, że przy umowach o know-how występują m.in. specjalne postanowienia dotyczące poufności przekazywanych informacji, czego w niniejszym zdarzeniu przyszłym nie ma - wystąpienia Speakerów na Kongresach mają charakter otwarty i publiczny. Usługi Speakera nie polegają na przekazywaniu poufnej wiedzy, lecz na realizacji zlecenia w formie publicznych wystąpień. Ponadto, w przypadku usług, wykonawca zobowiązuje się do wykonania określonej usługi, która może wymagać wykorzystania wiedzy i umiejętności, ale nie do przekazywania tych informacji na własność zlecającemu. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest przekonany, że przychody Agencji nie kwalifikują się jako przychody z tytułu know-how.
Pozostałe przychody wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, takie jak przychody z tytułu odsetek, praw do wynalazków, znaków towarowych, wzorów zdobniczych, należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego czy za użytkowanie urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych, są - zdaniem Wnioskodawcy - całkowicie odrębną kategorią i nie mają żadnego związku z przedmiotem niniejszego pytania ani ze zdarzeniem przyszłym.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy, przychody Agencji reprezentujących Speakerów, objęte wnioskiem, nie kwalifikują się także jako przychody z tytułu usług w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przede wszystkim należy podkreślić, że Kongresy organizowane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru imprez o naturze widowiskowej, rozrywkowej ani sportowej. Są to konferencje oraz spotkania (…).. Wskazany przepis odnosi się wyraźnie do imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, takich jak koncerty, spektakle, festiwale, zawody sportowe czy pokazy artystyczne - wydarzeń o zupełnie innej, jasno określonej i tradycyjnie rozumianej funkcji rozrywkowej lub sportowej, które nie pokrywają się z charakterem i celem organizowanych Kongresów.
Ponadto, istotne jest, że omawiany przepis dotyczy wyłącznie działalności prowadzonej za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych, które specjalizują się w organizacji imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terenie Polski. Tymczasem Kongresy, które stanowią przedmiot wniosku, nie są organizowane za pośrednictwem takich podmiotów, lecz bezpośrednio przez Wnioskodawcę jako organizatora eventów biznesowo-naukowych. W konsekwencji przychody Agencji reprezentujących Speakerów nie mogą zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej w rozumieniu wskazanego przepisu, co wyraźnie podkreśla różnicę pomiędzy charakterem realizowanych usług a zakresem przedmiotowym tego przepisu.
Ad 2a. Przychody Agencji reprezentujących Speakerów, będące przedmiotem wniosku, nie stanowią przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników, pozyskiwania personelu, gwarancji, poręczeń ani świadczeń o podobnym charakterze.
Usługi świadczone przez Agencje na rzecz Wnioskodawcy nie odpowiadają żadnej z wymienionych kategorii ani nie są im podobne. W rzeczywistości dotyczą one udziału Speakerów w Kongresie organizowanym przez Spółkę, obejmującego wygłoszenie wystąpienia, udział w dyskusji czy moderowanie paneli, co jest działalnością o charakterze wyłącznie merytorycznym i informacyjnym. W szczególności nie można ich zaliczyć do usług doradczych. Definicja słowa „doradzać” według Słownika języka polskiego PWN oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie” (Doradzać - Słownik języka polskiego PWN). Tymczasem usługi realizowane przez Agencje nie polegają na udzielaniu Spółce czy uczestnikom Kongresu jakichkolwiek porad czy instrukcji postępowania, lecz wyłącznie na przekazaniu wiedzy poprzez wykład, prezentację lub udział w dyskusji na określony temat za pośrednictwem Speakerów. W związku z powyższym, charakter świadczonych usług jest fundamentalnie odmienny od usług doradczych oraz innych wymienionych w przepisie, co wyklucza kwalifikację przychodów Agencji jako przychodów z wymienionych kategorii.
Ad 3 i 4. Przychody Agencji reprezentujących Speakerów, których dotyczy wniosek z oczywistych względów nie są również przychodami z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej ani uzyskiwanymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychody, których dotyczy wniosek, nie mieszczą się w żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Z oczywistych względów nie są to również należności stanowiące przychody określone w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, tj. przychody z dywidend oraz inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Analiza charakteru świadczonych usług, ich treści oraz kontekstu prawnego jednoznacznie wskazuje, że wypłaty dokonywane na rzecz Agencji nie kwalifikują się do żadnego z tytułów wymienionych w ww. przepisach. W związku z tym nie zachodzi prawna podstawa do traktowania tych przychodów jako objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest obciążony obowiązkami płatnika wynikającymi art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, związanymi z poborem i zapłatą zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych.
W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany także do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji, z którymi zawiera umowy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
