Interpretacja indywidualna – stanowisko jest prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy działania planowane przez Wnioskodawcę polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości położonych w Polsce będą skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem zagranicznego zakładu w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (A.) jest spółką prawa francuskiego wpisaną do francuskiego rejestru spółek, przyjmującą formę prawną société civile de placement immobilier à capital variable – stanowiącą instytucję zbiorowego inwestowania w nieruchomości. Wyłącznym celem działalności A. jest wynajem oraz bieżące zarządzanie nabytymi nieruchomościami (nie może ona nabywać budynków w celu ich odsprzedaży). A. nie może sprzedać żadnej ze swoich inwestycji przed upływem 5-letniego okresu posiadania (z zastrzeżeniem pewnych wyjątków).

Aktywa w postaci nieruchomości muszą być posiadane bezpośrednio przez A. bądź pośrednio przez podmioty typu société civile immobilière (lub podmioty zagraniczne o podobnych cechach). A. nie może posiadać nieruchomości za pośrednictwem innych spółek kapitałowych, francuskich ani zagranicznych (z zastrzeżeniem pewnych wyjątków).

Zgodnie z przepisami francuskiego kodeksu cywilnego, A. posiada osobowość prawną, pełną zdolność prawną i zdolność upadłościową. Kalkulacja zysków osiągniętych przez A. odbywa się na poziomie A., jednak zyski te są opodatkowane bezpośrednio w rękach jej wspólników/ inwestorów.

Na potrzeby umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Francję, A. jest traktowana jak rezydent Francji (nawet gdy nie podlega CIT) i podatnikiem pomimo tego, że podatek jest płacony przez jej wspólników.

Inwestycja i działalność w Polsce

Wnioskodawca posiada polski NIP. Dokonał również rejestracji w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawca jest w trakcie finalizacji transakcji nabycia nieruchomości położonej w Polsce, w (…) (dalej: „Nieruchomość”). Bezpośrednio po zakupie, Nieruchomość zostanie wynajęta przez Wnioskodawcę na rzecz najemcy. A. będzie uzyskiwać przychody z Nieruchomości położonej w Polsce. Wnioskodawca zakłada, że w związku z osiąganiem w Polsce dochodów z najmu Nieruchomości, będzie podlegał w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 20 maja 2025 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.174.2025.2.KS potwierdził, że Wnioskodawca będzie uznany za podatnika i będzie na nim spoczywał ograniczony obowiązek podatkowy z tytułu dochodów osiąganych na terytorium Polski z nieruchomości położonych w Polsce.

Aktualnie Wnioskodawca potwierdza skutki podatkowe na gruncie VAT i PCC samej transakcji nabycia nieruchomości w drodze odrębnego postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej (nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku).

Wnioskodawca nie posiada udziałów w spółkach nieruchomościowych z siedzibą w Polsce.

Niewykluczone, że w przyszłości Wnioskodawca będzie nabywał również inne nieruchomości położone w Polsce w celu czerpania z nich pożytków z najmu lub innych o podobnym charakterze. Ponadto, po upływie minimalnego okresu posiadania nieruchomości obowiązującego Wnioskodawcę, w przyszłości może też zostać podjęta decyzja o zbyciu Nieruchomości.

Wnioskodawca dokonał już podobnych inwestycji w nieruchomości w (…). Wnioskodawca jest obecnie właścicielem nieruchomości w tych krajach.

Nabycie Nieruchomości

Wnioskodawca w związku z transakcją nabycia Nieruchomości wspiera się zewnętrznymi podmiotami doradczymi (firmy konsultingowe, doradcy podatkowi, kancelarie prawne), które doradzają Wnioskodawcy przy nabyciu Nieruchomości.

Doradcom prawnym zaangażowanym w proces nabycia Nieruchomości zostały udzielone pełnomocnictwa do podpisania umów związanych z nabyciem Nieruchomości. Udzielone pełnomocnictwo obejmuje wszelkie czynności faktyczne i prawne związane z nabyciem nieruchomości, w tym m.in. zawarcie umowy sprzedaży nieruchomości, umów depozytu, dokumentów finansowych, aktów notarialnych, umów związanych z nabyciem ruchomości, praw własności intelektualnej, gwarancji budowlanych związanych z nieruchomością, a także umów polis ubezpieczeniowych, oświadczeń o rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT, oświadczeń o dobrowolnym poddaniu się egzekucji.

Z uwagi na charakter nabycia Nieruchomości w formule sale and leaseback (bezpośrednio po Nabyciu Nieruchomości przez Wnioskodawcę zostanie ona wynajęta na rzecz sprzedającego), pełnomocnictwo dla doradców prawnych obejmuje też umocowanie do zawarcia samej umowy najmu. Zakup Nieruchomości i jej wynajem w formule sale and leaseback są ze sobą na tym etapie ściśle powiązane.

Obie umowy są w zasadzie zwierane (podpisywane) w tym samym czasie. Z uwagi na ekonomikę czasową, obie te czynności są więc podpisywane przez doradców prawnych na mocy pełnomocnictwa.

Należy jednak podkreślić fakt, że umocowanie prawników nie obejmuje i nie będzie obejmować swoim zakresem negocjowania komercyjnych warunków transakcji zakupu nieruchomości ani jej wynajmu.

Decyzje w tym zakresie są podejmowane przez Wnioskodawcę, a doradcy prawni wypełniają tu jedynie dyspozycje Wnioskodawcy. Pełnomocnictwo nie obejmuje również dalszej obsługi Nieruchomości czy negocjowania warunków umów z innymi najemcami tj. pełnomocnictwa te nie będą obejmowały obsługi działalności polegającej na samym długoterminowym wynajmie, stanowiącej podstawową działalność Wnioskodawcy (o czym niżej).

Podobne pełnomocnictwa będą udzielane doradcom w przypadku nabycia innych nieruchomości w Polsce.

Wnioskodawca udzielił również pełnomocnictw szczególnych polskim doradcom podatkowym w Polsce, upoważniając ich do reprezentowania A. przed polskimi organami podatkowymi (w postępowaniach w sprawie indywidualnych interpretacji podatkowych oraz w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej / numeru VAT w Polsce) oraz otwarcia rachunku bankowego. Pełnomocnictwa te zostały udzielone w celu zapewnienia zgodności z przepisami obowiązującymi w Polsce – z uwagi na brak znajomości polskich przepisów prawnych i podatkowych samodzielna działalność Wnioskodawcy w tym zakresie byłaby znacznie utrudniona.

Doradcy prawni oraz doradcy podatkowi wpierający Wnioskodawcę w procesie Nabycia Nieruchomości nie działają na wyłączność Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest tylko jednym z klientów doradców.

Dochód osiągnięty na terytorium Polski

W związku z działalnością inwestycyjną w nieruchomości na terytorium Polski, Wnioskodawca ponosi i ponosić będzie m.in.: koszty usług księgowych, doradztwa technicznego, doradztwa w dziedzinie nieruchomości oraz due diligence nabywanych nieruchomości, usług audytu, doradztwa prawnego i podatkowego, usług wyceny, usług architektonicznych, usług pośrednictwa w nabyciu/wynajmie nieruchomości oraz koszty bieżącego utrzymania nieruchomości, koszty podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca będzie wykazywać w Polsce przychody (dochody) z tytułu nieruchomości, w tym wynajmu Nieruchomości, w tym alokować koszty związane z przychodami osiąganymi z tytułu wynajmu powierzchni Nieruchomości, takie jak koszty bieżącego utrzymania Nieruchomości (naprawy, remonty, sprzątanie, konserwacje), czy koszty wynikające z umów o zarządzanie aktywami / nieruchomością (tzw. asset management agreement / property management agreement), zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Asset / Property Managerem (zdefiniowani poniżej).

Zarządzanie nieruchomością/aktywami

Zgodnie z praktyką rynkową obowiązującą zarówno w Europe jak i w Polsce, Wnioskodawcę w związku z inwestycjami w nieruchomości będą wspierać profesjonalne podmioty: podmiot odpowiedziany za strategiczne zarządzanie wartością nieruchomości na mocy asset management agreement – (tzw. „Asset Manager”); oraz podmiot świadczący usługę operacyjnego zarządzania nieruchomością na co dzień na mocy property management agreement (tzw. „Property Manager”).

Usługi Asset Managera mają charakter doradczy, w szczególności nie jest on upoważniony do zawierania umów w imieniu Wnioskodawcy bez jego formalnej zgody. Asset Manager i wszystkie osoby zaangażowane w obsługę A. z ramienia Asset Managera znajdują się we Francji, a wszystkie decyzje niezbędne do świadczenia usług Asset Managera podejmuje Wnioskodawca (również z terytorium Francji).

Za bieżące zarządzanie polskimi nieruchomościami, w tym Nieruchomością, odpowiedzialny będzie lokalny Property Manager, będący wyspecjalizowanym podmiotem zewnętrznym, zaangażowanym w ramach świadczonych na rzecz Wnioskodawcy za wynagrodzeniem usług. Property Manager jest polskim podmiotem niepowiązanym z Wnioskodawcą i świadczy swoje usługi również na rzecz podmiotów trzecich (niepowiązanych z A.).

Property Manager nie będzie uprawniony do podejmowania żadnych decyzji o charakterze strategicznym takich jak nabywanie/zbywanie nieruchomości, negocjowanie umów najmu, ponoszenie nakładów inwestycyjnych z wyjątkiem sytuacji nadzwyczajnych i konieczności poniesienia takich wydatków w celu zabezpieczenia nieruchomości.

Zakres usług Property Managera będzie obejmował:

-obsługę komercyjnego funkcjonowania nieruchomości i reprezentowania interesów Wnioskodawcy jako właściciela, m.in. wsparcie najemców nieruchomości, uruchomienie i rozliczanie usług np. mających na celu utrzymanie czystości w budynku, monitorowanie terminów, korygowanie wysokości czynszu oraz opłat eksploatacyjnych, przekazanie i odbiór nieruchomości w stosunkach z najemcą, zarządzanie ubezpieczeniami;

-obsługę technicznego funkcjonowania m.in. zawieranie umów z usługodawcami z zakresie napraw i utrzymania nieruchomości, zlecanie i monitorowanie prac konserwacyjnych oraz związanych z wydatkami inwestycyjnymi, prowadzenie czynności w sprawach gwarancyjnych;

-czynności w zakresie prowadzenia księgowości m.in. pobieranie czynszów oraz dodatkowych opłat, egzekucja długów, przekazywanie danych dla potrzeb sporządzenia deklaracji podatkowych oraz sprawozdań finansowych, sprawdzanie i akceptowanie faktur.

Opisane powyżej zadania zlecone będą wykonywane w oparciu o fachową wiedzę i doświadczenie rynkowe Property Managera, niemniej będą podlegały monitoringowi ze strony Asset Managera (jako podmiotu doradczego w stosunku do A.) oraz weryfikacji przez samego Wnioskodawcę. Przedmiotowa weryfikacja będzie polegała na konferencjach telefonicznych oraz różnego rodzaju spotkaniach informacyjnych. Zatem działalność Property Managera nie będzie podlegała bieżącej kontroli, ale Wnioskodawca będzie miał możliwość weryfikacji efektów jego prac.

Property Manager nie będzie posiadał pełnomocnictw do zawierania ani negocjacji umów najmu w imieniu Wnioskodawcy. Property Manager nie będzie odpowiedzialny za proces wynajmu i poszukiwania potencjalnych najemców. Jeśli wyniknie taka konieczność, usługi w ww. zakresie zostaną zlecone profesjonalnej agencji. W takim wypadku Property Manager może ewentualnie jedynie wspierać Wnioskodawcę w dostarczeniu informacji o nieruchomościach, w tym Nieruchomości.

Podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych

Kluczowe decyzje finansowe w odniesieniu do Nieruchomości i decyzje odnośnie strategicznych działań A. w odniesieniu do inwestycji w Polsce będą podejmowane na terytorium Francji. Do takich strategicznych działań Wnioskodawca zalicza między innymi decyzje związane z: nabyciem, zbyciem, wynajmem Nieruchomości (w tym określaniem i negocjowaniem warunków wynajmu), czy poważnymi pracami remontowymi.

Wnioskodawca nie posiada (i nie będzie posiadał) na terytorium Polski biura, pracowników, ani członków zarządu. Czynności związane z obsługą działalnością Wnioskodawcy w Polsce są i będą wykonywane przez osoby trzecie na podstawie zawartych umów (lub przez osoby zatrudnione przez Property Managera / podwykonawców Property Managera).

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że nie będą udzielane pełnomocnictwa dla osób przebywających w Polsce, poza typowymi, ograniczonymi pełnomocnictwami dla Property Managera do wykonywania czynności, o których mowa wyżej.

Pytanie

Czy działania planowane przez Wnioskodawcę polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości położonych w Polsce będą skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem zagranicznego zakładu w Polsce?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, planowane przez niego działania polegające na nabyciu i wynajmie nieruchomości położonych w Polsce nie będą skutkować dla Wnioskodawcy powstaniem zagranicznego zakładu w Polsce.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zakres podmiotowy Ustawy o CIT jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem w Polsce dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) m.in. z:

-wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład; lub

-położonej na terytorium Polski nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Zgodnie z definicją określoną w art. 4a pkt 11 Ustawy o CIT przez zagraniczny zakład rozumie się:

a)stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

b)plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,

c)osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje

- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Zatem wskazana definicja ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.

W tym miejscu warto wskazać, że obowiązek podatkowy powstaje na gruncie ustaw krajowych, a umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania mają za zadanie wskazanie odpowiedniej jurysdykcji, której przyznane jest uprawnienie do opodatkowania osiąganych przychodów/dochodów. Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, który jak zostało wskazane powyżej w art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT, wyodrębnił dwie sytuacje (tj. osiąganie dochodów w związku z posiadaną nieruchomością oraz osiąganie dochodów z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski za pośrednictwem zagranicznego zakładu), należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy na gruncie Ustawy o CIT może powstać w związku z posiadaniem aktywów w Polsce (w postaci Nieruchomości) albo w związku istnieniem zakładu. Dlatego też analogiczne rozróżnienie zostało dokonane na gruncie przepisów UPO, która osiąganie przychodów/dochodów z nieruchomości (w tym poprzez jej zbycie) reguluje w art. 6 i art. 13 Umowy pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 20 czerwca 1975 r. (dalej: „UPO”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Francję dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1369) (dalej: „Konwencja MLI”), a do kwestii zakładu oraz zysków przedsiębiorstw odnoszą się odrębne przepisy, tj. art. 5 i art. 7 UPO.

W świetle UPO, pojęcie osoba obejmuje zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b UPO, osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób. Wyrażenie „spółka” oznacza m.in. osobę prawną i jednostkę, którą dla opodatkowania traktuje się jako osobę prawną (art. 3 ust. 1 lit. c UPO). Konsekwentnie, A. spełnia definicję spółki na gruncie UPO (tj. posiada status osoby prawnej), zatem postanowienia UPO będą miały zastosowanie w przypadku opodatkowania dochodów Wnioskodawcy z Nieruchomości.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 UPO, dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

Stosownie do art. 6 ust. 2 UPO, określenie „majątek nieruchomy” rozumie się według prawa podatkowego  Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony.

Na podstawie art. 6 ust. 3 UPO, postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu lub dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania, najmu lub dzierżawy, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

Natomiast na mocy art. 6 ust. 3 UPO [winno być ust. 4], postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodów z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Z kolei na podstawie art. 5 ust. 1 UPO określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

W myśl art. 5 ust. 2 UPO określenie „zakład” obejmuje w szczególności

a)miejsce zarządzania,

b)filię,

c)biuro, w którym prowadzona jest działalność handlowa,

d)zakład fabryczny,

e)warsztat,

f)kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

g)budowę albo montaż, których okres przekracza 12 miesięcy.

Stosownie do art. 5 ust. 3 UPO nie stanowią zakładu:

a)placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa,

b)dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa, utrzymywane wyłącznie dla składowania, wystawiania albo wydawania,

c)dobra albo towary należące do przedsiębiorstwa utrzymywane wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d)stała placówka utrzymywana wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstw,

e)stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla celów reklamowych, dla dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze.

W myśl art. 5 ust. 4 UPO jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 5, działa w Umawiającym się Państwie dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, uważa się, iż w tym pierwszym Państwie istnieje zakład, jeżeli ta osoba posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

Z kolei zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO natomiast, nie będzie się traktować przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta generalnego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, o ile te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Jednocześnie zgodnie z pkt 6 Komentarza do art. 5 ust. 1 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej „Konwencja Modelowa”) (wersja skrócona z listopada 2017 roku, dalej „Komentarz”) definicja ta dla powstania zakładu wymaga spełnienia łącznie następujących warunków:

• istnienia w danym państwie „placówki działalności gospodarczej”, to jest pomieszczeń, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń,
• posiadania przez taką placówkę stałego charakteru, to znaczy musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości,
• prowadzenia działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki (co oznacza, że osoby, które są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona).

W przypadku Wnioskodawcy, w odniesieniu do nieruchomości które Wnioskodawca będzie nabywał w Polsce, w tym Nieruchomości brak jest spełnienia przede wszystkim pierwszego warunku, nieruchomości inwestycyjne stanowią bowiem przedmiot wypracowywania zysków, a nie placówkę działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto nieruchomości, nie mają jakiejkolwiek samodzielności by móc prowadzić przedsiębiorstwo, bowiem są przedmiotem, a nie podmiotem praw i obowiązków. Innymi słowy nieruchomości stanowią wyłącznie aktywa służące osiąganiu pasywnego przychodu/dochodu. Nieruchomość jest przedmiotem prowadzonej działalności, ale samoistnie nie służy jako stała placówka.

Specyfikację co w szczególności obejmuje określenie „zakład” zawartą w art. 5 ust. 2 UPO należy natomiast odczytywać przez pryzmat aktywnego prowadzenia działalności przedsiębiorstwa w danym miejscu charakteryzującym się stałością.

Natomiast jak wskazuje pkt 45 Komentarza do art. 5 ust. 2 Modelowej Konwencji, tego rodzaju miejsca mogą stanowić zakład jedynie, gdy spełniają definicję zawartą w art. 5 ust. 1 - a więc m.in. gdy prowadzona jest przez nie działalność przedsiębiorstwa.

Konsekwentnie, uznanie aktywa w postaci nieruchomości za filię/biuro Wnioskodawcy w Polsce pozostanie nieistotne tak długo, jak długo nie będzie prowadzona w sposób aktywny (a nie pasywny) za jej pośrednictwem działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Działalność gospodarcza A. w Polsce polegać będzie na wynajmowaniu powierzchni komercyjnej w Nieruchomości (a w przyszłości potencjalnie również innych nieruchomości) będącej jej własnością, zlokalizowanej na terytorium Polski. Poza przychodami uzyskiwanymi z Nieruchomości Wnioskodawca nie będzie prowadził żadnej innej działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Nieruchomość należąca do Wnioskodawcy zarządzana będzie przez podmiot trzeci (Property Managera). Wnioskodawca nie będzie zajmował się bieżącym zarządzeniem Nieruchomością ani usługami komercjalizacji - za te czynności odpowiadać będą niezależne podmioty profesjonalne, na podstawie umów zawartych z Wnioskodawcą lub z Property Managerem. Wszelkie kluczowe decyzje dotyczące Nieruchomości, w tym ostateczne warunki najmu podejmowane będą na terytorium Francji.

Na terytorium Polski A. osiągać będzie zatem wyłącznie pasywne przychody/dochody z tytułu nieruchomości położonych w Polsce. Nieruchomość posiada charakter stałości, niemniej nie spełnia ona przesłanek do uznania jej za placówkę, za pośrednictwem której prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

Zarządzanie nieruchomościami, w tym Nieruchomością przez podmiot trzeci – Property Managera – będzie dokonywane w ramach prowadzonej przez ten podmiot zwykłej działalności (outsourcing czynności związanych z zarządzaniem Nieruchomości). Wnioskodawca nie posiada bowiem i nie będzie posiadał w Polsce biura ani zatrudniał w Polsce pracowników. Property Manager nie będzie jednocześnie uprawniony do podejmowania żadnych decyzji o charakterze strategicznym (takich jak nabywanie/zbywanie nieruchomości, negocjowanie umów najmu, ponoszenie nakładów inwestycyjnych). Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL-FR „nie będzie się traktować przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta generalnego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, o ile te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności”.

Zgodnie z pkt 106 Komentarza do art. 5 ust. 6 Modelowej Konwencji, zwyczajowo niezależny przedstawiciel odpowiada wobec przedsiębiorstwa, które reprezentuje, za wyniki swojej pracy, ale nie podlega znaczącej kontroli w zakresie sposobu jej wykonywania. Nie podlega szczegółowym instrukcjom zleceniodawcy jeżeli chodzi o sposób wykonywania pracy w ramach prowadzonej działalności. Fakt, że przedsiębiorstwo korzysta ze specjalnych umiejętności i wiedzy przedstawiciela, świadczy o jego niezależności. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, iż Nieruchomość (a w przyszłości potencjalnie również inne nieruchomości) będzie na bieżąco zarządzana przez niezależnego Property Managera, tj. podmiot specjalizujący się w zarządzaniu nieruchomościami.

Z tego powodu w ocenie Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o CIT powstaje w związku z posiadaniem aktywów w Polsce w postaci nieruchomości i czerpaniem z nich pożytków, a nie w związku istnieniem zakładu. Bowiem skoro A. będzie podmiotem wypracowującym przychody z najmu w rozumieniu prawa polskiego, to podlegać będzie w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT w związku z brzmieniem art. 6 ust. 1 UPO stanowiącym, że dochody z majątku nieruchomego podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

Podsumowując, Wnioskodawca:

• będzie posiadać na terytorium Polski miejsce (aktywo / aktywa), które ma stały charakter, ale 
• miejsce to nie będzie stanowić stałej placówki Wnioskodawcy,
• poza przychodem (dochodem) osiąganym z nieruchomości, co regulują odrębne przepisy, Wnioskodawca nie będzie prowadzić poprzez to stałe miejsce innej działalności,
• czynności wykonywane w Polsce związane z nieruchomościami (tzw. property management) będą wykonywane przez podmioty trzecie, z którymi Wnioskodawcę łączą stosowne umowy.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działania podejmowane przez niego na terytorium Polski, polegające wyłącznie na osiąganiu dochodów z nieruchomości, w tym Nieruchomości położonej w Polsce, nie będą skutkować powstaniem zagranicznego zakładu dla Wnioskodawcy w Polsce.

Analogiczne stanowisko w zbliżonych stanach faktycznych / zdarzeniach przyszłych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w wydanych interpretacjach indywidualnych, m.in. o sygn. 0111- KDIB1-2.4010.595.2022.2.MS z 24 października 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.162.2022.2.BD z 30 czerwca 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.250.2021.1.MS z 10 września 2021 r., 0111-KDIB1- 2.4010.245.2021.1.SK z 10 września 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powyższa interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych postawionych przez Państwa we wniosku. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że zostały one wydane w  indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Zostały wydane w  określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.