Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• Wnioskodawca nie jest spółką nieruchomościową, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT – jest prawidłowe;
• wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, nie stanowi dla Wspólnika dywidendy lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-luksemburskiej UPO – jest prawidłowe;
• z tytułu wypłaty wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT – jest prawidłowe;
• z tytułu wypłaty wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku zgodnie z art. 26aa ustawy o CIT – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo – na wezwanie organu – pismem z 18 lipca 2025 r. (data wpływu 18 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest rezydentem podatkowym Polski. Jedynym wspólnikiem Spółki jest podmiot z siedzibą w Luksemburgu, tj. B.(dalej: Wspólnik).

W Spółce planowane jest przeprowadzenie dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym, na podstawie procedury określonej w art. 199 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. z 2024 r., poz. 18, z późn. zm.) (dalej: KSH).

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów. Umorzenie udziałów zostało uregulowane w przepisie art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm., dalej: "k.s.h.").

Zgodnie z art. 199 § 1 k.s.h.: Udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe).

Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki.

W świetle art. 199 § 2 k.s.h.: Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Wynagrodzenie to, w przypadku umorzenia przymusowego, nie może być niższe od wartości przypadających na udział aktywów netto, wykazanych w sprawozdaniu finansowym za ostatni rok obrotowy, pomniejszonych o kwotę przeznaczoną do podziału między wspólników. W przypadku umorzenia przymusowego uchwała powinna zawierać również uzasadnienie.

W myśl art. 199 § 3 k.s.h.: Za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia.

W oparciu o art. 199 § 4 k.s.h.: Umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

Według art. 199 § 6 k.s.h.: Umorzenie udziału z czystego zysku nie wymaga obniżenia kapitału zakładowego. Kodeks spółek handlowych przewiduje zatem trzy metody umorzenia udziałów:

1.umorzenie dobrowolne - polegające na nabyciu przez spółkę od wspólnika własnych udziałów celem ich umorzenia i następnym umorzeniu tych udziałów,

2.umorzenia przymusowe - przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. W przypadku umorzenia przymusowego nie dochodzi do zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz spółki,

3.umorzenie automatyczne - udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników - stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca - w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę - a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia - w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Wobec powyższego podkreślić należy, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

W związku opisanym powyżej planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym, Spółka zwraca się o potwierdzenie jego skutków podatkowych, objętych tym wnioskiem o interpretację indywidualną.

Spółka prowadziła działalność o charakterze deweloperskim tj. wzniosła budynki mieszkalne i po wyodrębnieniu lokali mieszkalnych dokonała ich sprzedaży na rzecz osób trzecich. Obecnie nie jest właścicielem jakiejkolwiek nieruchomości, w szczególności nieruchomości położonej na terytorium RP.

Majątkiem Spółki są środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych oraz wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie uzupełniającym z 18 lipca 2025 r., wskazali Państwo, że:

• na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc planowanego nabycia udziałów od B., co najmniej 50% wartości Państwa aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, nie będą stanowiły nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
• na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym przeprowadzona zostanie opisana we wniosku transakcja, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów Państwa Spółki, bezpośrednio lub pośrednio, nie będzie stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy;
• w roku poprzedzającym ww. rok podatkowy, Państwa Spółka nie osiągnie przychodów podatkowych z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, które będą stanowiły co najmniej 60% ogółu przychodów podatkowych;
• w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów, umorzeniu będą podlegały udziały (akcje) dające więcej niż 5% praw głosu w Państwa spółce.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca jest spółką nieruchomościową, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT?

2.Czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-luksemburskiej UPO?

3.Czy z tytułu wypłaty wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT ?

4.Czy z tytułu wypłaty wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka jest zobowiązana do pobrania podatku zgodnie z art. 26aa ustawy o CIT ?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Wnioskodawca nie jest spółką nieruchomościową, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

2.Wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, nie stanowi dla Wspólnika dywidendy lub innego przychodu (dochodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy CIT lub art. 10 polsko-luksemburskiej UPO.

3.Z tytułu wypłaty na rzecz Wspólnika wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT.

4.Z tytułu wypłaty na rzecz Wspólnika wynagrodzenia pieniężnego, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku zgodnie z art. 26aa ustawy o CIT.

Uzasadnienie Ad 1-3

Spółka nie jest właścicielem pośrednio ani bezpośrednio nieruchomości położonych na terytorium RP więc nie jest spółką nieruchomościową o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że zgodnie z przepisami k.s.h. możliwe są trzy tryby umorzenia udziałów:

1.dobrowolne umorzenie, które następuje za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę,

2.przymusowe umorzenie, które odbywa się bez zgody wspólnika i

3.warunkowe/automatyczne umorzenie, do którego dochodzi samoczynnie w przypadku ziszczenia się określonych warunków.

W przypadku umorzenia dobrowolnego, jak wynika z art. 199 § 1 i 2 k.s.h., mają miejsce dwa etapy takiego umorzenia: w pierwszym etapie udziałowiec zbywa udziały na rzecz spółki, po czym, w drugim etapie, spółka umarza nabyte udziały. W momencie umorzenia następuje w efekcie prawne unicestwienie udziałów.

Powyższe rozróżnienie rodzajów umorzenia jest przy tym kluczowe z punktu widzenia ustawy o CIT. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje bowiem odmienną kwalifikację prawno-podatkową w zakresie zdarzeń związanych z umorzeniem dobrowolnym oraz w zakresie zdarzeń związanych z umorzeniem przymusowym lub automatycznym.

Jak wynika z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT, przychód z tytułu umorzenia (przymusowego lub automatycznego) udziałów kwalifikowany jest na gruncie ustawy o CIT jako przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Zgodnie natomiast z art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, przychód ze zbycia udziałów, w tym ze zbycia dokonanego celem ich umorzenia (czyli z umorzenia dobrowolnego) kwalifikowany jest jako inny niż przychód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych przychód z udziału w osobie prawnej.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno ulegać żadnym wątpliwościom, że przychód z umorzenia dobrowolnego nie stanowi przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

Potwierdzeniem powyższego może być także historyczna analiza treści przepisów ustawy o CIT i ich zmian. Ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, uchylony został art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, który (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.) stanowił, że dochody uzyskane z odpłatnego zbycia udziałów na rzecz spółki, w celu umorzenia tych udziałów, są traktowane jako dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych. Z powyższego w sposób oczywisty wynika, że do końca 2010 r. dochód z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia stanowił dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Począwszy jednak do 2011 r. dochód z tytułu zbycia udziałów w celu ich umorzenia nie stanowi już dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (dochodu zrównanego z dywidendą) lecz dochód z rozporządzenia majątkiem - dochód ze zbycia udziałów.

Powyższe stanowisko wielokrotnie potwierdzały sady administracyjne. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 maja 2019 r. (sygn. akt II FSK 1488/17) uznał, że "nowelizacja, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r., miała na celu zrównanie zasad opodatkowania zbycia udziałów (akcji) w spółce w celu umorzenia z każdym innym zbyciem udziałów (akcji). Realizując to zamierzenie ustawodawca wykreślił art. 10 ust. 1 pkt 2 PDOPrU, wyłączając przychody ze zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z kategorii przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. Tym samym, przesądził, że przychody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na zasadach ogólnych". Podobne stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2018 r. (sygn. akt II FSK 234/17), w którym wskazał, że " (...) Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie 1 stycznia 2011 r. miała na celu zrównanie zasad opodatkowania zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z każdym innym zbyciem udziałów (akcji). Realizując to zamierzenie ustawodawca uchylił art. 10 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p., wyłączając przychody ze zbycia udziałów (akcji) spółce w celu umorzenia z kategorii przychodów z udziału w zyskach osób prawnych. "

W drugiej kolejności, w kontekście powyższych uwag oraz wątpliwości Wnioskodawcy będących powodem dla wystąpienia z przedmiotowym wnioskiem, zwrócić należy uwagę na treść art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym "podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu)."

Przy takim brzmieniu przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zdaniem Spółki, nie powinno ulegać wątpliwości, że dyspozycją art. 22 ust. 1 ww. ustawy objęte są te przychody (dochody), które wskazane zostały w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. A contrario, wszelkie inne przychody (dochody), mimo, iż mogą być objęte zakresem art. 7b, to jednak z uwagi na fakt, że nie mieszczą się w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie stanowią "przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych". Co za tym idzie, zdaniem Wnioskodawcy, przychody (dochody) osiągane przez podatników z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, jako że nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT nie stanowią także przychodów (dochodów), o których mowa w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższa konstatacja, zdaniem Spółki, prowadzi tym samym do wniosku, że skoro wynagrodzenie planowane do wypłacenia przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie stanowi przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, to nie znajdzie w tym zakresie zastosowania także art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT nakazujący Spółce pobrać z tego tytułu tzw. podatek u źródła.

Wskazany powyżej art. 26 ust. 1 ustawy o CIT jednoznacznie stanowi bowiem, że "osoby prawne (...) które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w (...) art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać (...) w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat." W kontekście takiego brzmienia art. 26 ustawy o CIT oraz faktu, że przychody ze zbycia udziałów w celu umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie są wskazane w art. 7b ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, a co za tym idzie nie są one objęte dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno być żadnych wątpliwości, że wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia nie stanowi tytułu obligującego Spółkę do pobrania tzw. podatku u źródła. Co za tym idzie Spółka jest uprawniona do przekazania Wspólnikowi pełnej kwoty wynagrodzenia.

Dokładnie z tych samym względów, w ocenie Spółki, nie znajdzie tu także zastosowania także art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, zgodnie z którym "jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w (...) art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne (...) są obowiązane jako płatnicy pobrać (...) w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w (...) art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł: 1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e; 2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania."

Skoro, co zostało dowiedzione powyżej, przychód (dochód) uzyskany przez Wspólnika nie jest objęty dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, to nie znajdzie w tym przypadku zastosowania również art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Co za tym idzie nie powinno być żadnych wątpliwości, że wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia nie stanowi tytułu obligującego Spółkę do pobrania tzw. podatku u źródła nawet wówczas gdy wypłacana na rzecz nierezydenta kwota przekroczy wartość 2 mln PLN. Spółka jest tym samym uprawniona do przekazania Wspólnika pełnej kwoty wynagrodzenia.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów Wspólnika w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie będzie stanowić przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od tak wypłaconego wynagrodzenia na podstawie art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT.

W tym miejscu, niejako z ostrożności, Wnioskodawca pragnie dodatkowo wskazać, że - w jego ocenie - na przeszkodzie dla niepobrania przez Spółkę podatku nie stoją także przepisy PL-LUX UPO.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód (dochód) jaki Wspólnik uzyska w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów może być rozpatrywany na gruncie PL-LUX UPO w oparciu o następujące jednostki redakcyjne: - art. 10 PL-LUX UPO, tj. jako przychód z tytułu dywidendy (tj. przychód z tytułu udziału z zyskach osób prawnych) lub - art. 13 PL-LUX UPO, tj. jako zysk z tytułu zbycia majątku.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 PL-LUX UPO, "Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie." Niemniej, ust. 3 ww. artykułu wskazuje przy tym jednak, że przez "dywidendę" rozumieć należy dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

Przenosząc powyższe na grunt zapytania Wnioskodawcy oraz mając na względzie wcześniejszą analizę dotyczącą prawno-podatkowej kwalifikacji na gruncie ustawy o CIT dochodów uzyskiwanych z tytułu zbycia udziałów w celu ich dobrowolnego umorzenia, tj. okoliczności, iż tego rodzaju przychody (dochody) nie są traktowane jako "przychody z dywidend lub inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych" nie może być wątpliwości, że tego rodzaju dochód nie stanowi dochodu "dywidendowego", o którym mowa w art. 10 PL-LUX UPO.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przychód Wspólnika uzyskany z tytułu zbycia udziałów w Spółce w celu ich umorzenia w ramach procedury dobrowolnego umorzenia udziałów, powinien zostać zakwalifikowany na gruncie PL-LUX UPO, jako przychód, o którym mowa w art. 13 ww. umowy, tj. jako zysk z przeniesienia tytułu własności majątku.

W kontekście powyższego na uwagę zasługują dwa ustępy art. 13 PL-LUX UPO, tj. ust. 4 oraz ust. 5 ww. artykułu. I tak, jak stanowi art. 13 ust. 4 PL-LUX UPO, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), których wartość w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (tzw. klauzula nieruchomościowa).

Zgodnie z kolei z art. 13 ust. 5 PL-LUX UPO, zyski z tytułu przeniesienia własności jakiegokolwiek innego majątku, niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Zdaniem Wnioskodawcy, to właśnie te dwa wskazane powyżej przepisy stanowić powinny podstawę prawną dla podatkowej kwalifikacji dochodów uzyskiwanych przez Wspólnika i to według tych przepisów ustalać należy zakres ewentualnych obowiązków ciążących na Wspólniku w Polsce. Powyższe wielokrotnie potwierdzane było przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach.

Przykładowo, wskazać można na następujące interpretacje indywidualne:

• Interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt IPPB5/4510-275/15-2/PS), w której organ podatkowy zgodził się z następującym stanowiskiem podatnika "(...) Mając na uwadze powyższe, ze względu na fakt, że majątek Spółki holdingowej nie będzie składał się głównie, bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, w ocenie Spółki dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu zbycia udziałów w Spółce holdingowej w celu ich umorzenia, jako niewymieniony w innych ustępach art. 13 umowy o Unikaniu podwójnego opodatkowania, będzie na podstawie art. 13 ust. 5 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Republice Federalnej Niemiec. (...)"
• Interpretacji indywidualnej z dnia 3 lutego 2016 r. (sygn. akt IPPB5/4510-1228/15-2/RS) zgodnie z którą organ uznał, że "(...) Mając na uwadze powyższe, ze względu na fakt, że udziały w spółce zależnej nie będą stanowiły majątku nieruchomego, majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu albo należący do stałej placówki, własności statków, samolotów lub pojazdów drogowych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej ani majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków, samolotów lub pojazdów drogowych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, w ocenie Spółki, dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu zbycia udziałów w Spółce zależnej w celu ich umorzenia, jako niewymieniony w innych ustępach art. 13 umowy o Unikaniu podwójnego opodatkowania, będzie na podstawie art. 13 ust. 4 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podlegał opodatkowaniu wyłącznie w Republice Cypru)".
• Interpretacji indywidualnej z dnia 26 sierpnia 2016 r. (sygn. akt IPPB5/4510-567/16-4/PW), w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, będącego spółką prawa cypryjskiego (rezydent Cypru) i wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Polsce. Wnioskodawca zadał pytanie w zakresie miejsca opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z tytułu odpłatnego umorzenia udziałów polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wskazał, że "(...) Reasumując powyższe rozważania, Wnioskodawca wskazuje, iż przychód który uzyska z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce będących własnością Wnioskodawcy, tj. przychód uzyskany z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce w celu ich umorzenia, będzie traktowany jako zysk z tytułu przeniesienia własności majątku w rozumieniu art. 13 ust. 4 Umowy. Zatem, zgodnie z art. 13 ust. 4 Umowy nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce. (...)"
• Interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2018 r. (sygn. akt 0114-KDIP3- 2.4011.438.2018.2.AK1), w której organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawczyni będącej wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (osobą fizyczną - rezydentem Wielkiej Brytanii), która zamierza dokonać transakcji na mocy której część udziałów wnioskodawczyni zostanie dobrowolnie umorzona za wynagrodzeniem. Organ wskazał, że "(...) W myśl art. 13 ust. 5 ww. umowy, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. (…) Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 13 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Tym samym wynagrodzenie z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów wypłacone na rzecz Wnioskodawczyni, jako wspólnika spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce (...)".

Jednakże w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania klauzula nieruchomościowa gdyż Wnioskodawca nie spełnia warunków zastosowania klauzuli nieruchomościowej.

Reasumując, opisane w zdarzeniu przyszłym wynagrodzenie Wspólnika z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w Spółce nie mieści się w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Przychody te uregulowane zostały bowiem w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, który wskazuje, że za przychody z zysków kapitałowych uważa się inne, niż określone w pkt 1 i 2, przychody z udziału (akcji) w osobie prawnej lub spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3, w tym przychody ze zbycia udziału (akcji).

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych również potwierdzają, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów objęte są zakresem art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, np.:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 maja 2021 r. (sygn. 0111- KDIB1-3.4010.118.2021.1.JKU);
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w uzasadnieniu do interpretacji indywidualnej z 24 maja 2021 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.43.2021.2.BKD), a także
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.123.2023.2.AW).

Powyższe oznacza, że wypłacane wynagrodzenie za dobrowolne umorzenie udziałów nie będzie objęte normą zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, do której odnoszą się obowiązki płatnika.

Brak obowiązków płatnika w analogicznych stanach faktycznych potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidulanych, tj. np.:

• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2023 r. o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.332.2023.2.AR;
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 października 2023 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.393.2023.1.AK;
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 sierpnia 2023 r. o sygn. 0114- KDIP2- 1.4010.328.2023.2.MW;
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 listopada 2023 r. o sygn. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.123.2023.2.AW.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, zasadnym jest wniosek, że wypłata wynagrodzenia przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów Wspólnika w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie będzie stanowić przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła od tak wypłaconego wynagrodzenia na podstawie art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT.

Ad 3 [winno być 4]

W myśl art. 4a pkt 35 ustawy o CIT spółkę nieruchomościową stanowi podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

a)na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,

b)na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a;

Co do zasady, zgodnie z art. 26aa ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: Ustawa CIT) spółka nieruchomościowa, której udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze są zbywane, jest obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczkę na podatek od dochodu z tego tytułu w wysokości 19%, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, jeżeli:

1.stroną dokonującą zbycia jest podmiot niemający siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz

2.przedmiotem transakcji zbycia są udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w spółce nieruchomościowej.

W takiej sytuacji, w świetle art. 26aa ust. 4 Ustawy CIT podatnik jest obowiązany przed terminem, o którym mowa powyżej, przekazać płatnikowi kwotę zaliczki na podatek. W terminie wpłaty na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi informację o wpłaconej zaliczce na podatek sporządzoną według ustalonego wzoru.

Mając na uwadze, że obecnie Wnioskodawca nie spełnia przesłanek do uznania za spółkę nieruchomościową to nie podlega także zastosowaniu art. 26aa Ustawy CIT, w szczególności, z tytułu wypłaty na rzecz Wspólnika wynagrodzenia pieniężnego w ramach dobrowolnego umorzenia udziałów Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku zgodnie z art. 26aa ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że zadane przez Państwa pytania wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i Państwa własnego stanowiska w sprawie, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Ad 1

Spółka nieruchomościowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 35 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”). Zgodnie z tym przepisem:

Aby uznać dany podmiot za spółkę nieruchomościową konieczne jest spełnienie powyższych warunków łącznie.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że:

• na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym przeprowadzona zostanie opisana we wniosku transakcja, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów Spółki A. Sp. z o.o., bezpośrednio lub pośrednio, nie będzie stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy;
• w roku poprzedzającym ww. rok podatkowy, Spółka A. Sp. z o.o. nie osiągnie przychodów podatkowych z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, które będą stanowiły co najmniej 60% ogółu przychodów podatkowych.

Zatem, informacje zawarte we wniosku wyraźnie wskazują, że Spółka A. Sp. z o.o. na moment planowanego w Spółce przeprowadzenia dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym, nie będzie wypełniała definicji spółki nieruchomościowej, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Ad 2-3

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów.

Umorzenie udziałów zostało uregulowane w przepisie art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „Ksh”).

Zgodnie z art. 199 § 1 Ksh:

W świetle art. 199 § 2 Ksh:

W myśl art. 199 § 3 Ksh:

W oparciu o art. 199 § 4 Ksh:

Według art. 199 § 6 Ksh:

Kodeks spółek handlowych przewiduje zatem trzy metody umorzenia udziałów:

1.umorzenie dobrowolne – polegające na nabyciu przez spółkę od wspólnika własnych udziałów celem ich umorzenia i następnym umorzeniu tych udziałów,

2.umorzenia przymusowe – przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. W przypadku umorzenia przymusowego nie dochodzi do zbycia udziałów przez wspólnika na rzecz spółki,

3.umorzenie automatyczne – udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników – stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym.

Z przywołanego przepisu wynika, że umorzenie udziałów, co do zasady, odbywa się za wynagrodzeniem. Jednak w ramach umorzenia dobrowolnego dopuszcza się umorzenie nieodpłatne. W przypadku umorzenia dobrowolnego udziałów dochodzi najpierw do zbycia tych udziałów przez udziałowca – w takim przypadku następuje nabycie udziałów przez spółkę – a dopiero w drugiej kolejności do ich umorzenia przez spółkę. Umorzenie nastąpi w przyszłości. Zatem w przypadku umorzenia dobrowolnego dochodzi do nabycia udziałów przez spółkę i odrębnie do ich umorzenia – w dwóch etapach działań. Chodzi więc o rodzaj transakcji, czynność prawną, która jest podstawą umorzenia dobrowolnego.

Wobec powyższego podkreślić należy, że z dobrowolnym umorzeniem udziałów mamy do czynienia wówczas, gdy wspólnik spółki wyrazi zgodę na umorzenie jego udziałów, a ponadto spółka ta nabędzie od wspólnika jego udziały.

Odnosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazać należy, że stosownie do art. 3 ust. 2 tej ustawy:

Przepis ten wyraża tzw. zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego. W myśl przedmiotowej zasady państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Na podstawie art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Na mocy art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

W art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, uregulowano podatek od przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych:

Przepis ten odnosi się wprost do art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stosownie do którego:

Należy zatem stwierdzić, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, do którego nawiązuje art. 22 ust. 1 tej ustawy. Przychody te uregulowane bowiem zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT:

Wobec powyższego, wynagrodzenie pieniężne z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie będzie stanowiło przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT:

W świetle art. 26 ust. 7 ustawy o CIT:

Z treści przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że od niektórych należności osiąganych na terytorium Polski przez podatników podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu pobierany jest podatek dochodowy w sposób zryczałtowany. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez podmiot polski wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT. Jeżeli polski podatnik (płatnik) dokonuje wypłat należności z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT na rzecz nierezydenta, mającego siedzibę lub zarząd w kraju, z którym Polska zawarła umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, pierwszeństwo mają przepisy tej umowy międzynarodowej.

Jednakże podkreślenia wymaga, że przepis ten odnosi się do konkretnych należności zawartych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT; ten ostatni zaś w swej treści wymienia przychody określone w art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że przychody z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ani w dyspozycji art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Przychody te uregulowane bowiem zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT.

Skoro wynagrodzenie planowane do wypłacenia przez Spółkę na rzecz Wspólnika z tytułu nabycia przez Spółkę udziałów w celu ich umorzenia (umorzenie dobrowolne) nie stanowi przychodu (dochodu), o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, to nie znajdzie w tym zakresie zastosowania także art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT nakazujący Spółce pobrać z tego tytułu tzw. podatek u źródła.

Państwa wątpliwości dotyczą także ustalenia, czy wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, stanowi dla Wspólnika dywidendę lub inny przychód (dochód) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na podstawie polsko-luksemburskiej UPO.

Analizy ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodu z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów w związku z przywołanym przez Państwa art. 10 UPO, należy zatem dokonywać z uwzględnieniem przepisów Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (dalej: „UPO”), zmienionej Protokołem sporządzonym w Luksemburgu dnia 7 czerwca 2012 r. (dalej: „Protokół zmieniający”), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja MLI”) w oparciu o następujące jednostki redakcyjne: - art. 10 UPO, tj. jako przychód z tytułu dywidendy (tj. przychód z tytułu udziału z zyskach osób prawnych) lub - art. 13 UPO, tj. jako zysk z tytułu zbycia majątku.

Należy podkreślić, że z obowiązywaniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania wiążą się dla podatników korzyści, takie jak m.in. redukcja stawki podatku u źródła. Z przywilejów wynikających z umowy mogą korzystać wyłącznie podmioty uprawnione. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na Konwencji Modelowej OECD, dotyczą osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu państwach będących stronami danej umowy. Oznacza to, że z przywilejów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania korzystają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz inne jednostki organizacyjne (tj. „osoby” w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a Konwencji Modelowej), podlegające nieograniczonemu obowiązkowi w jednym z państw będących stronami danej umowy bilateralnej (tj. „mające miejsce zamieszkania lub siedzibę” w rozumieniu art. 4 Konwencji Modelowej). Rezydencja podatkowa powinna być potwierdzona certyfikatem rezydencji wystawianym przez właściwy organ podatkowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 UPO:

Jednakże, w myśl art. 10 ust. 2 UPO:

W zakresie definicji pojęcia „dywidendy” UPO z Luksemburgiem odsyła do regulacji prawa krajowego.

W myśl art. 10 ust. 3 UPO:

W myśl art. 10 ust. 4 UPO:

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, mając na uwadze wcześniejszą analizę dotyczącą prawno-podatkowej kwalifikacji na gruncie ustawy o CIT dochodów uzyskiwanych z tytułu dobrowolnego umorzenia, tj. okoliczności, iż tego rodzaju przychody (dochody) nie są traktowane jako „przychody z dywidend lub inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych tego rodzaju dochody nie stanowią przychodu (dochodu) „dywidendowego”, o którym mowa w art. 10 UPO. Innymi słowy taki przychód (dochód) określony w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit a ustawy o CIT na gruncie art. 10 UPO nie jest kwalifikowany jako dywidenda.

Zgodnie z art. 13 ust. 4 UPO:

Jednocześnie, zgodnie z art. 13 ust. 5 UPO:

Z powyższych przepisów wynika, że w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania została zawarta klauzula nieruchomościowa. Z treści art. 13 ust. 4 UPO wynika bowiem, że w sytuacji gdy przedmiotem zbycia są udziały, których wartość w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego na terytorium Polski, dochody uzyskane z tej transakcji mogą być opodatkowane w Polsce.

Zgodnie natomiast z art. 13 ust. 5 zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek innego majątku niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 oraz 4 i podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym zbywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Oznacza to, że w przypadku przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymienione w ust. 1, 2, 3 oraz 4 zyski z tego tytułu podlegają zgodnie z UPO opodatkowaniu w Luksemburgu, tj. w miejscu, w którym Wspólnik ma siedzibę.

Skoro jak wynika z wniosku, nie będą Państwo podmiotem, którego co najmniej 50% wartości aktywów bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości, to w związku z planowanym w Spółce przeprowadzeniem dobrowolnego umorzenia udziałów za wynagrodzeniem pieniężnym nie powstanie dochód, o którym mowa jest w art. 3 ust. 3 pkt 4a ustawy o CIT, który zgodnie z art. 13 ust. 4 UPO podlegałby opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podsumowując, w związku z faktem, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym, od osób prawnych przychody (dochody) z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów nie mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, ani w dyspozycji art. 22 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 1 tej ustawy bowiem przychody te uregulowane zostały w art. 7b ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, tym samym ww. przychody nie podlegają opodatkowaniu w Polsce zarówno w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak też przepisów UPO. 

W konsekwencji po Państwa stronie (płatnika), zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, nie powstanie obowiązek poboru zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz Udziałowca w związku z dobrowolnym umorzeniem udziałów tego Wspólnika na podstawie wskazanych powyżej przepisów.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3, zgodnie z którym wynagrodzenie pieniężne, z tytułu dobrowolnego umorzenia udziałów, nie stanowi dla Wspólnika dywidendy lub innego przychodu (dochodu) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy CIT lub art. 10 polsko-luksemburskiej UPO, zaś Spółka z tytułu wypłaty na rzecz Wspólnika ww. wynagrodzenia pieniężnego nie będzie zobowiązana do pobrania podatku u źródła zgodnie z art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.

Ad 4

Zgodnie z art. 26aa ust. 1 wyżej powołanej ustawy o CIT:

W myśl art. 26aa ust. 2 ustawy o CIT:

Z powyższych przepisów wywieźć zatem należy, że mimo, że w przypadku zbycia udziałów w spółce nieruchomościowej jest ona jedynie przedmiotem (nie zaś stroną) transakcji zbycia, to w pewnych okolicznościach to właśnie na niej, a nie na podmiocie osiągającym dochód ciążyć będzie obowiązek zapłaty podatku. Stanie się tak wówczas, gdy zbywcą udziałów będzie nierezydent oraz jednocześnie dojdzie do zbycia udziałów (akcji) dających co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogółu praw i obowiązków dających co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że planowane jest zbycie udziałów przez spółkę B.(jedynego Wspólnika Spółki, będącego rezydentem luksemburskim) na Państwa rzecz, w ramach tzw. dobrowolnego umorzenia udziałów. Spółka wypłaci Wspólnikowi wynagrodzenie za nabyte udziały.

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Państwo, jako podmiot, którego udziały będą zbywane, nie będą Państwo spełniać definicji spółki nieruchomościowej, w rozumieniu art. 4a pkt 35 ustawy o CIT, to na Spółce nie będzie ciążył obowiązek podatkowy, wynikający z art. 26aa ustawy o CIT, do pobrania zaliczki na podatek od dochodu z tytułu wypłaty na rzecz Wspólnika wynagrodzenia pieniężnego w ramach dobrowolnego umorzenia udziałów Spółki.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądowych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.