
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
27 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 12 czerwca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1)Zainteresowany będący stroną postępowania:
A. (dalej: „Wnioskodawca”).
2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:
B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Zainteresowany”).
Opis zdarzenia przyszłego
A. (dalej: „Wnioskodawca”) z siedzibą w (…) Szwecji, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Szwecji. Wnioskodawca nie ma siedziby lub zarządu na terytorium lub kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2 ustawy o CIT. Forma prawna Wnioskodawcy to aktiebolag, która jest wymieniona w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT. Wnioskodawca wchodzi w skład grupy spółek powiązanych kapitałowo i osobowo (dalej: „Grupa”).
Wnioskodawca ma 100% udziałów w B. Sp. z o.o. z siedzibą w Y (dalej: „Spółka” lub „Zainteresowany”). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.
Pierwotnie Wnioskodawca zawiązał Spółkę wraz z dwoma innymi wspólnikami. Wszyscy wspólnicy pokryli swoje udziały w Spółce w całości wkładami pieniężnymi.
Na przestrzeni lat Wnioskodawca odkupił wszystkie udziały w Spółce od pozostałych wspólników. Wnioskodawca stał się jedynym wspólnikiem Spółki. Wnioskodawca nie nabywał ani nie obejmował innych udziałów w Spółce w wyniku transakcji wymiany udziałów, połączenia lub podziału podmiotów, jak i nie przydzielano Wnioskodawcy takich udziałów w Spółce w wyniku powyższych transakcji. Celem utworzenia Spółki przez udziałowców, był zakup gruntu przez Spółkę, na którym Spółka miała wybudować (…). W (…) r. udziałowcy utworzyli Spółkę. W (…) r. Spółka kupiła dwie działki gruntu położone na terytorium Polski. Do daty składania niniejszego wniosku, nie rozpoczęto prac przy projektowaniu i budowie (…). Ponad 50% wartości bilansowej aktywów Spółki stanowią nieruchomości położone na terytorium Polski. Wartość bilansowa tych nieruchomości przekracza 10.000.000 zł.
W roku podatkowym 2024 r.:
1.całość przychodów Spółki stanowiły przychody z tytułu wywłaszczenia części nieruchomości,
2.Spółka nie osiągała innych przychodów, poza przychodami wskazanymi w pkt 1 powyżej.
W tych okolicznościach, Spółka spełnia definicje spółki nieruchomościowej, o której mowa w art. 4a pkt 35 ustawy o CIT.
Wnioskodawca zamierza wnieść w drodze wkładu niepieniężnego 100% udziałów w Spółce do spółki kapitałowej założonej na terytorium Szwecji działającej w formie prawnej aktiebolag, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz posiadać będzie nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Szwecji (dalej: „Spółka Holdingowa”).
Zgodnie ze strategią przyjętą w ramach Grupy, Spółka Holdingowa skupiać będzie wybrane spółki należące do Grupy, których majątek składa się głównie z nieruchomości. Oprócz wniesienia udziałów w Spółce, Wnioskodawca może wnieść do Spółki Holdingowej udziały w innych wybranych podmiotach. Spółka Holdingowa powstanie dopiero przed wniesieniem wkładu przez Wnioskodawcę, w konsekwencji w dacie składania niniejszego wniosku nie jest możliwe wskazanie danych identyfikacyjnych Spółki Holdingowej w części 1.2.1 formularza ORD-WS. Na moment wniesienia udziałów w Spółce, Spółka Holdingowa będzie już jednak spółką istniejącą zgodnie z prawem szwedzkim, wymienioną w Załączniku nr 3 do ustawy o CIT. Wniesienie udziałów w Spółce stanowić będzie tzw. wymianę udziałów, tj. w zamian za wniesione udziały w Spółce, Spółka Holdingowa wyemituje do Wnioskodawcy nowe własne udziały (dalej: „Wymiana Udziałów”).
Całość lub część wkładu Wnioskodawcy zostanie przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Holdingowej. W związku z Wymianą Udziałów nie będzie dokonywana zapłata w gotówce na rzecz Wnioskodawcy (tj. Wnioskodawca nie otrzyma dodatkowej zapłaty w gotówce z tytułu wniesionych udziałów w Spółce). W wyniku Wymiany Udziałów, Spółka Holdingowa uzyska bezwzględną większość praw głosu w Spółce. Wartość udziałów w Spółce na moment Wymiany Udziałów w całości pochodzić będzie bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego (nieruchomości), położonego na terytorium Polski. Wnioskodawca przyjmie w Szwecji wartość otrzymanych udziałów w Spółce Holdingowej dla celów podatkowych w kwocie nie wyższej niż wartość dotychczas posiadanych udziałów Wnioskodawcy w Spółce jaka byłaby przyjęta dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do Wymiany Udziałów. W szczególności, Wnioskodawca, przy wycenie otrzymanych udziałów w Spółce Holdingowej, zamierza kierować się dotychczas ujawnioną w księgach podatkowych wartością udziałów w Spółce. Wartość rynkowa udziałów w Spółce Holdingowej otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku Wymiany Udziałów będzie nie wyższa niż wartość rynkowa udziałów Wnioskodawcy wniesiona do Spółki Holdingowej, ustalona na dzień Wymiany Udziałów. W celu spełnienia powyższego warunku, dla celów ustalenia wartości rynkowej emitowanych udziałów, Wnioskodawca dokona kalkulacji wartości Spółki Holdingowej z uwzględnieniem m.in. otrzymanych udziałów w Spółce Holdingowej i ewentualnych zobowiązań Spółki Holdingowej, a następnie ustali jaka wartość Spółki Holdingowej przypada na każdy emitowany udział i dokonana porównania tak ustalonej wartości z wartością wnoszonych udziałów Spółki. Wnioskodawca zakłada, że przy oczekiwanej wycenie Spółki oraz innych wnoszonych podmiotów, a także przy planowanej strukturze kapitału własnego Spółki Holdingowej na dzień Wymiany Udziałów, wartość nominalna udziałów wyemitowanych w zamian za udziały w Spółce, będzie niższa niż wartość rynkowa Spółki. Również kwoty wkładu przelane na kapitał zapasowy Spółki Holdingowej będą niższe niż wartość rynkowa Spółki. Tym niemniej, wartość nominalna udziałów emitowanych w zamian za wnoszone udziały każdego z podmiotów, w tym Spółki, zostanie tak ustalona, aby wartość rynkowa tychże emitowanych udziałów w Spółce Holdingowej cały czas nie była wyższa niż wartość rynkowa udziałów danego wnoszonego podmiotu. Wnioskodawca wskazuje, że ani głównym, ani jednym z głównych celów Wymiany Udziałów nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, zaś Wymiana Udziałów zostanie przeprowadzona z przyczyn ekonomicznych (przede wszystkim w celu zwiększenia możliwości pozyskiwania finansowania dla Grupy).
Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, do którego miałyby być przypisane udziały w Spółce.
Udziały Spółki nie są dopuszczone do publicznego obrotu na regulowanym rynku papierów wartościowych w Polsce.
W uzupełnieniu wniosku z 12 czerwca 2025 r. wskazali Państwo dane Spółki Holdingowej założonej na terytorium Szwecji, tj. (…). Wnioskodawca ma 100% udziałów w Spółce Holdingowej.
Pytanie
Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku opisaną Wymianą Udziałów, dla Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Polski i tym samym po stronie Zainteresowanego nie powstanie obowiązek wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy o CIT?
Stanowisko Zainteresowanych w sprawie
W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku opisaną Wymianą Udziałów, dla Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terytorium Polski i tym samym po stronie Zainteresowanego nie powstanie obowiązek wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wedle art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw -jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6)niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
Określając podmiotowy zakres obowiązywania ustawy o CIT, ustawodawca polski przyjął dwie zasady: nieograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce (zasada rezydencji - art. 3 ust. 1 ustawy o CIT) i ograniczonego obowiązku podatkowego, dotyczącego tych osób prawnych, które nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (zasada źródła - wyrażona w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma siedzibę lub zarząd.
Powyższa zasada w szczególności ma zastosowanie w sytuacji, gdy zagraniczny podmiot zbywa nieruchomości znajdujące się na terytorium Polski, bądź dokonuje zbycia posiadanych (bezpośrednio, bądź pośrednio) udziałów w spółce, których podstawę istnienia stanowią te nieruchomości. Uzyskana w tym zakresie wartość przychodów pozostaje bowiem w korelacji z dochodami pochodzącymi z nieruchomości osiąganymi poprzez spółkę polską.
Jednocześnie należy wskazać, że ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) do ustawy o CIT wprowadzono regulacje dotyczące określenia warunków uznania podmiotu gospodarczego za tzw. spółkę nieruchomościową oraz regulacje skutkujące przeniesieniem ze zbywcy udziałów takiej spółki na spółkę obowiązku rozliczenia podatku z tytułu zbycia tych udziałów.
Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu Ustawy nowelizującej (Druk sejmowy nr 642) „Przedmiotowa regulacja zmienia zasady rozliczania dochodów ze zbycia udziałów w tzw. spółkach nieruchomościowych. Obecnie, obowiązek rozliczenia podatku spoczywa na sprzedawcy udziałów (akcji), jednakże w przypadku nierezydentów nie zawsze dochód do opodatkowania z tego tytułu jest wykazywany do opodatkowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pomimo istnienia wyraźnej podstawy prawnej w przepisach prawa krajowego. Przeniesienie obowiązku rozliczenia podatku z tego tytułu ze sprzedawcy na spółkę nieruchomościową ma w założeniu służyć zwiększeniu efektywności poboru podatku dochodowego. Rozliczenie obowiązku odbywać się będzie na zasadzie nałożenia obowiązku płatnika podatku u źródła na spółkę nieruchomościową.”
Jak wynika z pkt 4a dodanego do art. 3 ust. 3 ustawy o CIT, opodatkowaniu na terytorium Polski podlega również przeniesienie własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej, który to przepis stanowi niezależną od wskazanej w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy o CIT, podstawę powstania obowiązku podatkowego na terytorium Polski.
Jednocześnie jak wynika z art. 26aa ust. 1 ustawy o CIT, spółka nieruchomościową, której udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze są zbywane, jest obowiązana wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego, jako płatnik, zaliczkę na podatek od dochodu z tego tytułu w wysokości 19%, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, jeżeli:
1.stroną dokonującą zbycia jest podmiot niemający siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba fizyczna niemająca miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
2.przedmiotem transakcji zbycia są udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, w spółce nieruchomościowej.
Z uwagi na powyższe zbycie przez podmiot zagraniczny udziałów polskiej spółki nieruchomościowej może rodzić dla tego podmiotu na terytorium Polski powstanie obowiązku podatkowego. Jednocześnie zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, jak również orzecznictwem oraz stanowiskiem doktryny termin „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Oznacza to, iż zbycie udziałów może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym m.in. w drodze wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Mając powyższe na względzie, wskazać należy, iż w wyniku wprowadzonych zmian do ustawy o CIT jeśli zbywcą udziałów w spółce nieruchomościowej będzie nierezydent (podmiot niemający siedziby w Polsce), to spółka nieruchomościową może być zobowiązana (jako płatnik) dokonać poboru i zapłaty zaliczki na podatek dochodowy przy umowach sprzedaży powyżej 5% udziałów/akcji (lub podobnych praw) w tej spółce przez podmioty zagraniczne. Jeżeli spółka nie będzie stanowiła spółki nieruchomościowej to obowiązek ciążył będzie nadal na podmiotach zagranicznych dokonujących zbycia udziałów/akcji w takiej spółce. W przypadku jednak gdy kraj rezydencji podatkowej podatnika zawarł z Polską umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, to przy ustalaniu, czy w danych okolicznościach powstaje ograniczony obowiązek podatkowy, pierwszeństwo przed przepisami krajowymi mają przepisy zawartej umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania, które mogą znacznie modyfikować zakres przedmiotowy opodatkowania nierezydentów ustalony w art. 3 ust. 3 ustawy o CIT.
W analizowanej sprawie konieczne jest odwołanie się do postanowień UPO miedzy Polską, a Szwecją (tj. konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r. nr 26, poz. 193, dalej: „UPO”), zmienionej przez Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z 20 listopada 2017 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U. z 2017 r. poz. 2177)).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 i 2 UPO:
1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
2. Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, pożytki z nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.
Przepis art. 13 ust. 1 UPO stanowi, że zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności akcji lub innych praw w spółce, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Efektem zacytowanych przepisów UPO, jest opodatkowanie w kraju położenia nieruchomości sprzedaży akcji lub innych podobnego rodzaju praw, w spółce, której majątek składa się głównie z majątku nieruchomego.
Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania ma charakter norm kolizyjnych, które decydują o zakresie zastosowania prawa podatkowego poszczególnych państw, w przypadku gdy zgodnie z ich wewnętrznymi przepisami dany dochód podlega opodatkowaniu w więcej niż jednym państwie. Niemniej jednak Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie ustanawia samoistnego obowiązku podatkowego - obowiązek podatkowy w danym państwie musi wynikać z jego wewnętrznych regulacji. W konsekwencji w rozważanym zdarzeniu przyszłym, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy dla Wnioskodawcy może w ogóle powstać jakikolwiek przychód (dochód) na gruncie przepisów ustawy o CIT w związku z Wymianą Udziałów, od którego Zainteresowany mógłby być zobowiązany odprowadzić zaliczkę na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy o CIT. Jeżeli bowiem dla Wnioskodawcy nie powstaje przychód na terytorium Polski w związku z Wymianą Udziałów, dla Zainteresowanego konsekwentnie nie może powstać obowiązek poboru jakiejkolwiek zaliczki na podatek CIT.
W myśl art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość wkładu określona w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określona w innym dokumencie o podobnym charakterze - w przypadku wniesienia do spółki albo spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, przychodem jest wartość rynkowa takiego wkładu określona na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 14 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Co do zasady więc wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej skutkuje powstaniem przychodu podatkowego. Jednakże ustawodawca przewidział w tej sytuacji wyłączenie pewnych wartości z przychodów - o ile spełnione są szczególne warunki określone w ustawie.
W myśl art. 12 ust. 4d ustawy o CIT, jeżeli spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały (akcje) tej innej spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje jej wspólnikowi własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje wspólnikowi tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:
1)spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są nabywane, albo 2) spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały (akcje) są nabywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce
- do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych wspólnikowi tej innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągnięcia (wymiana udziałów).
Z powołanego przepisu art. 12 ust. 4d ustawy o CIT wynika, że efekt w postaci neutralnej podatkowo wymiany udziałów dotyczy sytuacji, gdy wspólnik spółki wniesie posiadane udziały do spółki, a podmiot wraz z nabytymi udziałami otrzyma bądź zwiększy bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały zostały wniesione.
Warunki stosowania art. 12 ust. 4d określa art. 12 ust. 11 ustawy o CIT, który stanowi, że przepis ust. 4d stosuje się, jeżeli:
1)spółka nabywająca oraz spółka, której udziały (akcje) są nabywane, są podmiotami wymienionymi w załączniku nr 3 do ustawy lub są spółkami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz
2)wspólnik jest podatnikiem podatku dochodowego i wnoszone przez niego udziały (akcje) stanowią wkład niepieniężny przeznaczony w całości lub w części na podwyższenie kapitału zakładowego spółki nabywającej, oraz
3)zbywane przez wspólnika udziały (akcje) nie zostały nabyte lub objęte w wyniku innej transakcji wymiany udziałów albo przydzielone wcześniej w wyniku łączenia lub podziału podmiotów, oraz
4)wartość nabywanych przez wspólnika udziałów (akcji) przyjęta dla celów podatkowych jest nie wyższa niż wartość zbywanych przez tego wspólnika udziałów (akcji), jaka byłaby przyjęta dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do wymiany udziałów.
Dodatkowo, stosownie do art. 12 ust. 13 ustawy o CIT, przepisów ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d nie stosuje się w przypadkach, gdy głównym lub jednym z głównych celów połączenia spółek, podziału spółek, wymiany udziałów lub wniesienia wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
Treść art. 12 ust. 14 ustawy o CIT wskazuje natomiast, że jeżeli połączenie spółek, podział spółek, wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust. 13 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
Ponadto, art. 12 ust. 16 ustawy o CIT stanowi, że przepisy ust. 4 pkt 3e-3h, 12 i pkt 25 lit. b oraz ust. 4d stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 8bc ustawy o CIT, przychodem jest u wspólnika wartość rynkowa udziałów (akcji) przekazanych temu wspólnikowi przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów wraz z zapłatą w gotówce w części przekraczającej wartość rynkową otrzymanych w zamian od wspólnika udziałów (akcji), ustalona na dzień wymiany udziałów.
Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że opisana Wymiana Udziałów będzie spełniać warunki uznania jej za wymianę udziałów w myśl art. 12 ust. 4d i ust. 11 ustawy o CIT, a jednocześnie nie powstanie przychód dla Wnioskodawcy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 8bc ustawy o CIT. Należy bowiem wskazać, że:
1)Spółka Holdingowa (spółka nabywająca) uzyska bezwzględną większość praw głosu w Spółce;
2)Spółka Holdingowa oraz Spółka będą podmiotami wymienionymi w załączniku nr 3 do ustawy o CIT;
3)Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego i wnoszone przez niego udziały w Spółce stanowią wkład niepieniężny przeznaczony w całości lub w części na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki Holdingowej (spółki nabywającej);
4)zbywane przez Wnioskodawcę udziały w Spółce nie zostały nabyte lub objęte przez Wnioskodawcę w wyniku innej transakcji wymiany udziałów albo przydzielone Wnioskodawcy wcześniej w wyniku łączenia lub podziału podmiotów; wraz z dwoma innymi wspólnikami Wnioskodawca objął część udziałów w Spółce pokrywając je w całości wkładem pieniężnym, następnie Wnioskodawca odkupił wszystkie udziały w Spółce od pozostałych wspólników.
5)Wnioskodawca przyjmie w Szwecji wartość otrzymanych udziałów w Spółce Holdingowej dla celów podatkowych w kwocie nie wyższej niż wartość dotychczas posiadanych udziałów Wnioskodawcy w Spółce jaka byłaby przyjęta dla celów podatkowych, gdyby nie doszło do Wymiany Udziałów. W szczególności, Wnioskodawca przy wycenie otrzymanych udziałów w Spółce Holdingowej, zamierza kierować się dotychczas ujawnioną w księgach wartością udziałów w Spółce;
6)wartość rynkowa udziałów w Spółce Holdingowej otrzymanych przez Wnioskodawcę w wyniku Wymiany Udziałów będzie nie wyższa niż wartość rynkowa udziałów Wnioskodawcy w Spółce wniesiona do Spółki Holdingowej, ustalona na dzień Wymiany Udziałów;
7)ani głównym, ani jednym z głównych celów Wymiany Udziałów nie jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania, zaś Wymiana Udziałów zostanie przeprowadzona z przyczyn ekonomicznych.
Mając na uwadze powyższe, pomimo, iż przedmiotem Wymiany Udziałów będą udziały w spółce nieruchomościowej, dla Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy na terytorium Polski ze względu na spełnienie przesłanek neutralności wymiany udziałów określonych w art. 12 ust. 4d, 11, 13 i 14 ustawy o CIT, jak i ze względu na brak wystąpienia nadwyżki, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 8bc ustawy o CIT. Z uwagi na brak powstania dla Wnioskodawcy przychodu na terytorium Polski, po stronie Zainteresowanego nie powstanie tym samym obowiązek pobrania zaliczki na podatek na podstawie art. 26aa ust. 1 ustawy o CIT w związku z opisaną Wymianą Udziałów.
Warunkiem powstania obowiązku wpłaty zaliczki na podatek od dochodu po stronie spółki nieruchomościowej jest bowiem powstanie dochodu po stronie podmiotu dokonującego zbycia udziałów. A contrario wskazać należy, iż nie powstanie obowiązek działania w charakterze płatnika po stronie spółki nieruchomościowej w sytuacji, gdy po stronie podatnika nie powstaje dochód. Obowiązek płatnika może powstać jedynie o tyle, o ile po stronie podatnika powstanie dochód i zobowiązanie podatkowe, którego wyrazem będzie obowiązek zapłaty określonej kwoty podatku. W rozważanym zdarzeniu przyszłym przychód, dochód ani zobowiązanie podatkowe po stronie Wnioskodawcy nie powstanie, gdyż transakcja Wymiany Udziałów nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej zgodnie z którym:
interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
