Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 09.02.2006, sygn. US.I.423/5/05, Urząd Skarbowy w Piotrkowie Trybunalskim

Temat interpretacji

Na podstawie art. 216 § 1, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim, postanawia stanowisko w indywidualnej sprawie przedstawione przez Spółdzielnię we wniosku złożonym w tut. organie w dniu 10.11.2005 r. (uzupełnionym pismem z dnia 05.12.2005 r.) dotyczące zaliczenia wydatków na docieplenie szczytów bloków mieszkalnych w starych zasobach do wydatków na remont - za nieprawidłowe.

Przepis art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 powołanej ustawy - Ordynacja podatkowa udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

W dniu 10.11.2005 r. Spółdzielnia złożyła do tut. organu wniosek (uzupełniony w dniu 05.12.2005 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiając następujący stan faktyczny.

We wniosku Spółdzielnia podała, iż bloki będące w zasobach Spółdzielni zostały wybudowane w latach 1958-1961 w technologii oszczędnej. Zewnętrzne ściany budynków wykonane zostały z cegły dziurawki ułożonej na zaprawie cementowo-wapiennej o grubości 38 cm, gdzie współczynnik K wynosi 0,46 .

W okresie zimowym w mieszkaniach szczytowych występuje przemarzanie ścian. Przez to na ścianie wewnętrznej wykrapla się woda, która powoduje, że na tych ścianach rozwija się grzyb a temperatura w mieszkaniach szczytowych wynosi 17 stopni C, a temperatura jaką powinien zapewnić zarządzający wg Polskiej Normy wynosi 20 stopni C.

Przyklejenie styropianu o grubości 8 cm i położenie wyprawy spowoduje, że przenikanie ciepła przez docieploną ścianę nie będzie tak duże i temperatura w pomieszczeniach zbliży się do 20 stopni C a także nie będzie się rozwijał grzyb, przez to warunki zamieszkiwania w mieszkaniach szczytowych ulegną poprawie, zarówno higieniczne jak i zdrowotne.

W związku z powyższym Spółdzielnia zwróciła się z zapytaniem, czy docieplenie szczytów bloków mieszkalnych w starych zasobach jest ulepszeniem tych budynków i zwiększy ich wartość, czy remontem zaliczonym do uzasadnionych kosztów bieżącej działalności eksploatacyjnej. Zapytanie to dot. treści art. 16 ust. 1 pkt 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółdzielni docieplenie szczytów będzie remontem, gdyż nie jest to modernizacja środka trwałego a jedynie naprawa wad technologicznych, remont ten pozwoli, że osoby zamieszkujące w tych blokach będą mogły otrzymać zgodną z PN temperaturę w mieszkaniu, a także pozwoli to zapobiec dalszej degradacji technicznej budynków.

Stanowisko tut. organu jest następujące:

Rozróżnienie pomiędzy remontem a modernizacją środków trwałych jest bardzo istotne, gdyż łączą się z tym odmienne skutki podatkowe. Koszty remontu zaliczane są do kosztów podatkowych już w dacie ich poniesienia, natomiast wydatki poniesione na modernizację podwyższają wartość początkową środków trwałych i zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w formie odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wydatki poniesione na remont nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 w/w ustawy jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Nakłady na prace o charakterze modernizacyjnym nie mogą natomiast być zaliczane bezpośrednio w koszty podatkowe.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.

Wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 16g ust. 13 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą , jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawy podatkowe nie definiują pojęcia "remont". Remont wg definicji zawartej w art. 3 ust. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) - to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżących konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego użytkowanego środka trwałego, wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji , a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji. Będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji.

Z przedstawionej przez Spółdzielnię sytuacji wynika, iż wydatki poniesione na docieplenie szczytów bloków mieszkalnych nie przywracają pierwotnego stanu technicznego budynków lecz mają charakter wydatków modernizacyjnych.

Prace polegające na dociepleniu szczytów bloków wg tut. organu stanowią wydatki na ulepszenie, gdyż w wyniku modernizacji nastąpi wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia tych bloków mieszkalnych do użytkowania, mierzonej okresem używania oraz kosztami eksploatacji.

W świetle powyższego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piotrkowie Trybunalskim uznaje za nieprawidłowe stanowisko Spółdzielni dotyczące zaliczenia wydatków na docieplenie szczytów bloków mieszkalnych do wydatków na remont.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy. Jednocześnie tut. organ informuje, że przedmiotowa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa, które były przedmiotem interpretacji.