Temat interpretacji

Pismem skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 7 maja 2004r. Podatnik złożył wniosek o dokonanie wykładni przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w zakresie rozpoznania przychodu w związku ze sprzedażą zorganizowanej części przedsiębiorstwa samodzielnie sporządzającej bilans, w ramach konsolidacji przedsiębiorstwa.

Kwestią budzącą wątpliwości Podatnika jest ustalenie wartości oraz momentu powstania przychodu ze sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki cyt.: "wartość sprzedaży, wynikająca z aktu notarialnego, doliczona zostanie do przychodów spółki, powiększając podstawę opodatkowania (...)".

Organ podatkowy wezwał Spółkę do uzupełnienia zapytania poprzez przedstawienie w sposób wyczerpujący stanu faktycznego. Podatnik uzupełnił wprawdzie ww. wniosek, nie wskazał jednakże jakie składniki wchodzą w zakres zbywanej części przedsiębiorstwa.

W tym stanie rzeczy odpowiedź organu pierwszej instancji ograniczyła się do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego w zakresie rozpoznania przychodu odpowiadającego cenie zbywanego przedsiębiorstwa określonej w akcie notarialnym.

Po dokonaniu oceny prawnopodatkowej przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, organ drugiej instancji uznał za niezbędne zweryfikowanie opinii organu pierwszej instancji w zakresie przyjętej przez ten organ podstawy prawnej do ustalenia przychodu należnego z tytułu zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wypowiadając się w tej kwestii organ drugiej instancji stwierdza:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym, jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych generalnie nie wymienia się przychodów w ujęciu rodzajowym (tzn. z poszczególnych źródeł). Z regulacji zawartych w przepisie art. 12 ustawy podatkowej wynika, że przy ustalaniu dochodu do opodatkowania przyjmuje się przychody faktycznie otrzymane, wyszczególnione w ust. 1, oraz przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, o których mowa w ust. 3 tego artykułu. W przypadku tych dwóch źródeł przychodów, stosownie do normy wynikającej z przepisu ust. 3 wskazanego wyżej art. 12 ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Pojęcie przychody należne w ujęciu materialno-podatkowym oznacza kwoty należne, wydania których podatnik może zażądać; niezależnie od tego, czy zostaną otrzymane.

Sprzedaż majątku, w tym także w postaci przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej jego części, jest związana z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Oznacza to, iż sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy, wygeneruje w Spółce przychód należny. Przychodem (należnym) zaś z odpłatnego zbycia przedmiotowej rzeczy, na podstawie przepisu art. 14 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast przepisy art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konkretyzują datę uzyskania przychodu należnego. Zgodnie z regulacją w nich zawartą, za datę powstania przychodu, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło m.in. wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego (...).

Wobec powyższej regulacji, za datę uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, co do zasady uznaje się dzień, w którym wystawiona jest faktura. Jeżeli jednak zbywca nie wystawia faktury, za datę uzyskania przychodu z tytułu tej sprzedaży uznać należy datę zawarcia aktu notarialnego, chyba, że z treści czynności prawnej opisanej w akcie notarialnym, wynika inny termin przeniesienia własności zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wówczas za moment rozpoznania przychodu uznać należy termin wyznaczony w akcie notarialnym.

Z treści zapytania Jednostki wynika jedynie, iż zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie zostanie udokumentowane fakturą. Rozpatrując zatem moment ustalenia przychodu należnego Spółka winna mieć na uwadze nie tylko datę sporządzenia aktu notarialnego, ale również treść samej umowy.