Interpretacja indywidualna z dnia 14.05.2008, sygn. ILPB3/423-127/08-5/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością , przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2008 r. i 14 maja 2008 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka posiadająca status zakładu pracy chronionej tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych, którego jest również dysponentem. Środki funduszu (zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych tworzony jest ze zwolnień podatkowych i opłat, fundusz nie jest tworzony z dotacji otrzymanej na rachunek bankowy) przeznacza się na następujące rodzaje wydatków: wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na: zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych, wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu (wydatki określono w § 2 ust. 1 pkt. 1, 2, 3, 6, 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Te rodzaje wydatków stanowią pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28.12.2006, str. 5) oraz w rozumieniu § 2 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Dokumentem na poniesienie wydatku jest faktura (rachunek) wystawiona na zakład oraz przelew ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Pismem uzupełniającym z dnia 12.05.2008 r. i 14.05.2008 r. Spółka wyjaśniła, iż w ramach wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji finansowane będą koszty wyposażenia stanowiska pracy, czyli będą to wydatki na środki trwałe (zakupy inwestycyjne powyżej 3.500,00 zł, tj. maszyny, urządzenia, środki transportu, narzędzia), jak również wydatki na zakupy nieinwestycyjne (tzw. wyposażenie poniżej 3.500,00 zł) zaliczone bezpośrednio do kosztów, a dotyczące maszyn, urządzeń, środków transportu, narzędzi oraz szkolenia i przekwalifikowania w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników niepełnosprawnych.

W ramach wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji finansowane również będą koszty przystosowania stanowiska pracy oraz przystosowania jego otoczenia. Będą to zatem wydatki na ulepszenie już istniejących na stanowisku pracy maszyn, urządzeń, środków transportu, narzędzi, tj. wydatki zwiększające wartość początkową środka trwałego (wydatki inwestycyjne) odnoszone w koszty w czasie (amortyzowane wg stawek przyjętych dla danego środka trwałego). Oprócz tych wydatków, finansowane będą usługi obce, które nie będą zwiększać wartości początkowej środków trwałych (np. remonty maszyn). W ramach wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji finansowane będą koszty przystosowania otoczenia stanowiska pracy, czyli będą to roboty budowlane, które mogą zwiększyć wartość początkową obiektu (wydatki inwestycyjne amortyzowane) lub będą wykonywane jako usługa obca zaliczona bezpośrednio w koszty w okresie, którego dotyczą (wydatki nieinwestycyjne np. malowanie). O możliwości zakupu między innymi środków trwałych w ramach wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych wypowiedziało się Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych, w piśmie nr BO(...) z dnia 31.01.2008 r., z którego wynika, że istnieje możliwość zakupu samochodu na wyposażenie stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej.

Wnioskodawca wyjaśnia jednocześnie, że w ramach wydatków z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych z przeznaczeniem na indywidualne programy rehabilitacji mogą być finansowane inne koszty ponoszone w ramach realizacji programów rehabilitacji (§ 2 ust. 1 pkt 12 lit. f rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Wyrażenie inne może oznaczać również ulepszenie już istniejących na stanowisku pracy maszyn, urządzeń, środków transportu, usługi obce, które nie będą zwiększać wartości początkowej środków trwałych, zakupy nieinwestycyjne zaliczone bezpośrednio do kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych (remont), wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, remont, utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ spełniają kryteria podatkowe, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to znaczy są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ustawa podatkowa nie rozróżnia czy wydatki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowią dla podatnika pomoc de minimis czy też nie. Co oznacza, że wymienione wydatki nie będące wydatkami inwestycyjnymi a sfinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, który utworzony jest ze zwolnień podatkowych są kosztem uzyskania przychodów.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych sfinansowanych z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych są kwalifikowane do kosztów podatkowych, jeżeli spełniają kryteria podatkowe, określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to znaczy są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Ustawy podatkowe nie rozróżniają czy wydatki z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych stanowią dla podatnika pomoc de minimis czy też nie, amortyzacja tych środków trwałych nie jest wymieniona w katalogu kosztów negatywnych (art. 16 ust. 1), co oznacza, że amortyzacja środka trwałego sfinansowanego ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych pochodzących ze zwolnień z podatków i opłat jest kosztem uzyskania przychodów, ponieważ środek trwały jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika i służy osiągnięciu przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie pytania pierwszego za prawidłowe.

Zakład pracy chronionej obowiązany jest tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych i jest jego dysponentem. Ogólne zasady tworzenia i przeznaczania środków funduszu określa art. 33 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. 2008 Nr 14, poz. 92). W świetle art. 33 ust. 2 tej ustawy fundusz rehabilitacji tworzy się w szczególności:

1. ze środków, o których mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 oraz w art. 31 ust. 3 pkt 1 lit. b i pkt 2,
2. z części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. z wpływów z zapasów i darowizn,
4. z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku funduszu rehabilitacji,
5. ze środków pochodzących ze zbycia środków trwałych zakupionych ze środków funduszu, w części niezamortyzowanej.

W myśl art. 33 ust. 4 ww. ustawy środki funduszu rehabilitacji są przeznaczane na finansowanie rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, w tym na indywidualne programy rehabilitacji osób niepełnosprawnych opracowywane przez powołane przez pracodawców komisje rehabilitacyjne oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych, zgodnie z zakładowym regulaminem wykorzystania tych środków.

Natomiast rodzaje wydatków, szczegółowe zasady wykorzystania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz tryb ustalania zakładowego regulaminu wykorzystania tych środków określa rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia środki funduszu rehabilitacji mogły być wykorzystane m. in. na:

1. wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na:

    a) zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń,
    b) finansowanie robót budowlanych w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, dotyczących obiektów budowlanych ujętych w ewidencji bilansowej zakładu pracy chronionej, zwanego dalej "zakładem", proporcjonalnie do przewidywanej liczby stanowisk pracy osób niepełnosprawnych w tym obiekcie, pod warunkiem utrzymania w nim przewidywanego poziomu zatrudnienia osób niepełnosprawnych przez okres co najmniej trzech lat od dnia odbioru obiektu budowlanego,
    c) wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu;
2. finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii i prototypowych wzorów oraz programów organizacyjnych proporcjonalnie do liczby zatrudnionych osób niepełnosprawnych w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy;
3. tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy:
       a) rehabilitacyjnej, w szczególności przychodni, gabinetów fizjoterapii,
       b) socjalnej, w szczególności internatów, hoteli, stołówek,
       c) wypoczynkowej;
4. szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych;
5. zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych mających trudności w korzystaniu z publicznych środków transportu.

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że stosownie do zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Aby zatem można było dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów musi on spełniać następujące przesłanki:

• służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz
• nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu kosztów wyłączonych spośród kosztów uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka z własnych środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, tj. pochodzących ze zwolnień podatkowych oraz opłat, ponosi wydatki na: remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych (remont), wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, remont, utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Spółka ponadto wskazała, iż ww. wydatki nie mają charakteru inwestycyjnego.

Mając na uwadze powyższe, przedmiotowe wydatki poniesione przez Spółkę, spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem, co do zasady, mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie podkreśla się, iż w przypadku wprowadzenia nowoczesnych technologii należy mieć na uwadze zapisy art. 16d ust. 1, 16e i 16f ust. 3 ww. ustawy. Natomiast w zakresie dostosowania pomieszczeń zakładu przepis art. 16g ust. 13 tej ustawy.

Ponadto dodaje się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dot.:

• pytania drugiego wniosek Spółki został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 14 maja 2008 r., nr ILPB3/423-127/08-6/MM,
• pytania trzeciego wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku Spółki bez rozpatrzenia w dniu 14 maja 2008 r. nr ILPB2/423-127/08-7/MM.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.