Interpretacja indywidualna z dnia 26.08.2008, sygn. IBPB3/423-455/08/CzP (KAN-5459/08), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania niezabudowanych gruntów - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Spółdzielni o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania niezabudowanych gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia w dniu 28 grudnia 2007 r. zawarła warunkową umowę sprzedaży, a ze względu na wypełnienie warunku w dniu 30 stycznia 2008 r. zawarła ze Spółką z o. o. umowę przeniesienia prawa wieczystego użytkowania. Zbyte prawo wieczystego użytkowania dotyczyło gruntów, które Spółdzielnia zamierzała przeznaczyć na cele gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to jest pod budowę budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz garaży. Faktem jest, że przedmiotowe grunty nie były ujęte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co pozwalałoby wprost ustalić przeznaczenie tych gruntów.Z § 3 powołanej warunkowej umowy sprzedaży wynika, że działki 500/73 - 500/84 powstały w wyniku podziału działek 500/40 i 500/18, natomiast zgodnie z § 7 umowy przedmiotem sprzedaży prawa wieczystego użytkowania są działki m.in. 500/73 - 500/84. Z zestawienia tych numeracji wynika, że regulacje dotyczące działek 500/40 i 500/84 ważne są dla działek, o których mowa w przedmiotowej umowie sprzedaży (warunkowej).

Zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydaną przez Prezydenta Miasta inwestycja dotycząca działki 500/40, objąć miała budowę zespołu budynków mieszkalnych wraz z infrastrukturą i usługami parterach. W przypadku działki 500/18 Prezydent Miasta wydał pozwolenie na budowę zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej z instalacjami wewnętrznymi, uzbrojeniem terenu i przyłączami energii elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej i gazowej. Pozwolenie to obejmowało także ww. działkę 500/40 po zmianie jej numeracji na 500/48 decyzją ww. organu.Z powyższych aktów administracyjnych wynika, że chociaż działki wymienione w warunkowej umowie sprzedaży nie są oznaczone jako przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, bo plan ten nie określa ich przeznaczenia, to jednak działki te w zamiarach Spółdzielni miały służyć budownictwu mieszkaniowemu.Podkreślenia wymaga fakt, że wymienione akty administracyjne zostały powołane w § 3 warunkowej umowy sprzedaży, w którym stwierdzono również, że działki nie stanowią nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego, jak i, że nie są i nie mogą być użytkowane rolniczo.Sprzedaż prawa wieczystego użytkowania przedmiotowych działek możliwa była na podstawie uchwały Zebrania Przedstawicieli Członków z 21 kwietnia 2001 roku, które wyraziło zgodę na zbycie wydzielonych z tych działek nieruchomości na rzecz nabywców, którzy własnym staraniem podejmą się realizacji budynków lub garaży, pozostawiając określenie szczegółów przetargu Rady Nadzorczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Spółdzielni przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak i jakiekolwiek inne nie definiują zasobów mieszkaniowych, a tym bardziej gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W takiej sytuacji konieczne jest posługiwanie się potocznym znaczeniem tych pojęć. Odnosząc się więc do potocznego znaczenia zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia zauważa, że formalnie rzecz biorąc grunty niezabudowane trudniej zakwalifikować do budownictwa mieszkaniowego, a więc przez to i do zasobów mieszkaniowych, jednakże decydujące powinno być przeznaczenie tych gruntów. Chociaż, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, grunty o które chodzi w pytaniu, nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, to jednak zarówno treść powołanych aktów administracyjnych, jak i uchwała ZPCz z 21 kwietnia 2001 r. pozwalają na twierdzenie, że przedmiotowe grunty przeznaczone były głównie pod budownictwo mieszkaniowe.Spółdzielnia twierdzi więc, że przychody ze sprzedaży wieczystego użytkowania tych gruntów mieszczą się w zwolnieniu określonym w art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy, zwłaszcza, że Spółdzielni wiadomy jest fakt, iż nabywca tego prawa w uzyskanych dla siebie nowych warunkach zabudowy również ma określony cel zabudowy tych działek: budownictwo mieszkalne.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

1. dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a także
2. dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.
   
   

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

W określeniu zasoby mieszkaniowe mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Mając na względzie powyższe do zasobów mieszkaniowych zaliczyć można:

1. budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności:
   - dźwigi osobowe i towarowe,
   - aparaty do wymiany ciepła,
   - kotłownie i hydrofornie wbudowane,
   - klatki schodowe,
   - strychy, piwnice, komórki,
   - garaże,
   
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
   - budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej,
   - kotłownie i hydrofornie wolnostojące,
   - osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
   
3. urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak:
   - zbiorniki-doły gnilne; szamba,
   - rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
   - sieci elektroenergetyczne i telefoniczne,
   - budowle inżynieryjne (studnie itp.),
   - budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
   - inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budynkami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12-14 oraz art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego w ww. wniosku stwierdzić należy, że niezabudowane grunty nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego bądź zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Nie istotny jest przy tym zamiar przeznaczenia tych nieruchomości pod obiekty budownictwa mieszkaniowego, bowiem na pojęcie zasoby mieszkaniowe składa się już istniejąca substancja mieszkaniowa. W związku z powyższym dochód uzyskany ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania tych działek nie może być uznany za dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. A więc należy go zaliczyć do dochodów, które bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stąd stanowisko Spółdzielni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.