Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.10.2005, sygn. ŁUS-II-2-423/108/05/AG, Łódzki Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów reprezentacji i reklamy nielimitowanej wartości ekspozytorów (regałów) udostępnianych kontrahentom - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)uznajeza prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Pismem z dnia 09.08.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 24.08.2005 r.), uzupełnionym na wezwanie Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego pismami: z dnia 07.09.2005 r. i 07.10.2005 r. Spółka wniosła o potwierdzenie jej stanowiska w sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów reprezentacji i reklamy nielimitowanej wydatków na zakup regałów (ekspozytorów) z logo firmy, udostępnianych kontrahentom.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym działalność Spółki polega na handlu artykułami malarskimi. Artykuły sprzedawane są kontrahentom (głównie marketom i hurtowniom budowlanym), którym udostępnia regały do ekspozycji swoich towarów. Ekspozytory wydawane są kontrahentom z magazynu Spółki na podstawie dowodów WZ. Właścicielem regałów przez cały okres trwania umowy pozostaje Spółka. Po zakończeniu współpracy z kontrahentem regały zwracane są właścicielowi. Wartość jednego regału nie przekracza kwoty 3.500,00 zł.

Zdaniem wnioskodawcy wykorzystanie ekspozytorów do prezentowania towarów w marketach i hurtowniach budowlanych stanowi koszt zaliczany do kosztów reprezentacji i reklamy prowadzonej publicznie w inny sposób. Mimo, iż ekspozytory wydawane są konkretnym kontrahentom, firma wykorzystuje je we własnym celu, jakim jest promocja marki. W związku z tym należy uznać że jest to forma reprezentacji i reklamy skierowana do szerokiego kręgu odbiorców i uznać, że koszty wykorzystania ekspozytorów nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ww. ustawy z dnia 15.01.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Do kosztów uzyskania przychodów można zatem zaliczyć wszelkie poniesione koszty, jeżeli pozostają w związku z prowadzoną działalnością, tzn. gdy ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów. Jednocześnie jednak z art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy wynika ograniczenie dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodu kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest publicznie lub w inny sposób w środkach masowego przekazu.Reklama publiczna ma miejsce wówczas, gdy jest powszechna, ogólna, przeprowadza się ją w miejscach dostępnych dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. W związku z tym zaliczenie danego wydatku do kosztów reklamy publicznej lub niepublicznej zależy zawsze od jej odbiorcy, adresata. Zatem limitowaniu podlegają wydatki na działania kierowane do konkretnego adresata, natomiast wydatki na działania kierowane do anonimowego kręgu odbiorców - traktowane jako reklama publiczna - nie podlegają limitowi.

Ekspozytory opatrzone logo Spółki służące do prezentowania jej towarów w marketach i hurtowniach budowlanych sprzyjają odpowiedniemu wyeksponowaniu i zareklamowaniu tych towarów. Biorąc pod uwagę, iż reklama jest w tym przypadku kierowana do wszystkich przypadkowych klientów (nieograniczony krąg odbiorców) marketów i hurtowni należy uznać, że spełnia warunki reklamy prowadzonej publicznie. W związku z tym wydatki na nabycie ekspozytorów nie podlegają limitowaniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie jednak należy zauważyć, że ekspozytory należą do składników majątku Spółki, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 16g w/w ustawy nie przekracza kwoty 3.500,00 zł. W związku z tym na podstawie art. 16d ust. 1 ww. ustawy Spółka może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszt uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (wydania kontrahentom).

W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2005 r. jest prawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.