W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy dla zaliczek na opłaty medialne? - Interpretacja - ILPB4/423-388/11-4/ŁM

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 13.01.2012, sygn. ILPB4/423-388/11-4/ŁM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy dla zaliczek na opłaty medialne?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2011 r. (data wpływu 17.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu zaliczek na opłaty medialne jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 23.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu zaliczek na opłaty medialne.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa (korzystająca ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) funkcjonuje na podstawie ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Jest Ona jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, zatem zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, podlega przepisom tej ustawy.

Przychody Wspólnoty Mieszkaniowej można podzielić na

  1. przychody pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, do których Wspólnota zalicza przychody na utrzymanie działalności statutowej (zaliczki na utrzymanie części wspólnej oraz zaliczki na opłaty medialne),
  2. pozostałe przychody pochodzące spoza źródła gospodarki zasobami mieszkaniowymi obejmujące:
    • przychody z działalności statutowej, niezaliczane do gospodarki zasobami mieszkaniowymi (zaliczki na utrzymanie części wspólnej oraz zaliczki na opłaty medialne - lokale użytkowe),
    • przychody z działalności zarobkowej, najem, dzierżawa i umowy o innym charakterze,
    • przychody finansowe (odsetki od lokat bankowych, odsetki od nieterminowych wpłat od właścicieli lokali użytkowych).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym momencie powstaje obowiązek podatkowy dla zaliczek na opłaty medialne...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle zmiany stanowiska Ministra Finansów w kwestii rozliczeń podatku od towarów i usług przez wspólnoty mieszkaniowe opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z dnia 2 sierpnia 2011 r. Nr 6, poz. 27, przychody z tytułu sprzedaży mediów należy traktować jak działalność zarobkową i opodatkować, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a za dzień powstania obowiązku podatkowego uznać dzień wystawienia faktury (art. 3a pkt 1 ww. ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Nie posiada jednak osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Stosownie do art. 13 tej ustawy, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu (...).

Z punktu widzenia podatkowego, wspólnota mieszkaniowa jako jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej, podlega przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Postanowienia tej ustawy nie określają definicji przychodów. Zawierają one jedynie wykaz zdarzeń uznanych przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy, przy czym wykaz tych zdarzeń ma charakter otwarty.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Zatem, stosownie do ww. regulacji, zaliczki na pokrycie kosztów mediów wpłacane przez właścicieli lokali, jako otrzymane pieniądze, są przychodem z chwilą ich faktycznego otrzymania przez Wspólnotę.

W tym miejscu wskazać należy, iż Wspólnoty z założenia nie zajmują się świadczeniem usług na rzecz swoich członków. Podstawę ich działań stanowi jedynie gromadzenie środków i odpowiednie dysponowanie nimi, tj. dokonywanie stosownych opłat, niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie. Opłaty te nie mają charakteru zaliczkowego i wnoszone są przez właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych na pokrycie kosztów utrzymania ich lokali, o których mowa w art. 13 ustawy o własności lokali. Opłaty te służą więc pokryciu kosztów mediów. Stanowią tym samym zapłatę za usługi wykonane przez odrębne podmioty dostarczające media.

W świetle powyższego, zaliczki naliczone na poczet kosztów mediów uiszczanych przez właścicieli lokali mieszkalnych i użytkowych stanowią dla Wspólnoty, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody podatkowe w momencie ich otrzymania.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawcę pisma stwierdzić należy, że dotyczy ono rozliczenia wspólnot mieszkaniowych w zakresie podatku od towarów i usług, wobec czego nie znajduje ono zastosowania w podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie tut. Organ uznaje, iż powołanie przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku zawartym we wniosku ORD-IN na str. 4, w wersie piątym art. 3a pkt 1 zamiast art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu