Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.) oraz art. 4 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy-Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w sprawie: różnice kursowe ustalane metodą rachunkową

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Spółka wybrała zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości. Sprawozdanie finansowe Spółki jest i będzie badane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych. Spółka w terminie ustawowym zawiadomiła Naczelnika właściwego urzędu skarbowego o wyborze od dnia 1 stycznia 2007r. metody rachunkowej ustalania różnic kursowych. Wycena jest dokonywana przez Spółkę co miesiąc i na koniec roku.

W ramach bieżącej działalności gospodarczej Spółka zawiera transakcje finansowe takie jak: transakcje dotyczące instrumentów pochodnych, umowy kredytów w związku, z którymi powstają różnice kursowe. W toku działalności Spółki pojawiają się też różnice kursowe związane z niezafakturowanymi dostawami (na ostatni dzień okresu rozliczeniowego), nierozliczonymi notami odsetkowymi, kosztami niestanowiącymi koszów uzyskania przychodów oraz pozycjami aktywów/pasywów niestanowiącymi pozycji podatkowych (pozycje neutralne dla rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych).

Wątpliwości Podatnika, czy na podstawie art. 9b w związku z art. 12 ust. 2 oraz art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku ustalania przez podatnika różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości podatnik stosuje przepisy o rachunkowości do przeliczania na złote przychodów lub kosztów w walutach obcych.

Według Spółki należy uznać, iż podatnik, który stosuje metodę rachunkową ustalania różnic kursowych do przeliczania na złote przychodów i kosztów w walucie obcej stosuje przepisy ustawy o rachunkowości, oraz nie stosuje przepisów art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki przepisy art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 zdanie drugie w powiązaniu z art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają zastosowania w razie stosowania przez podatnika metody rachunkowej ustalania różnic kursowych. Od dnia 1 stycznia 2007r. oba te przepisy należy bowiem traktować jako element metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisu art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9b ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jak stanowi art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Stosowanie do art. 9b ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Jak stanowi art. 9b ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. w przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3.

Na podstawie art. 9b ust. 5 ustawy w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Według art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie:

1. kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta jednostka - w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań,
2. średnim ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs - w przypadku pozostałych operacji.

W ocenie tut. Organu podatkowego, jeżeli jednostka przyjęła przy ustalaniu różnic kursowych metodę bilansową wówczas operacje wyrażone w walutach obcych wycenia się zgodnie z ustawą o rachunkowości. Zatem wybierając metodę ustalania różnic kursowych dla celów podatkowych na podstawie przepisów o rachunkowości, Podatnik powinien wyceniać operacje gospodarcze (przychody oraz koszty) według średniego kursu danej waluty ogłaszanego przez NBP z dnia przeprowadzenia operacji, a nie z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu i poniesienia kosztu.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż Spółka która stosuje metodę rachunkową ustalana różnic kursowych dla celów podatkowych stosuje przepisy ustawy o rachunkowości do przeliczania na złote przychodów i kosztów w walucie obcej, oraz nie stosuje przepisów art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.