Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 24 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnił go Pan – na wezwanie – pismem z 3 lipca 2025 r. (data wpływu 3 lipca 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan obywatelem Polski. Po śmierci żony (…) w 2023 r. nie posiada Pan już najbliższej rodziny w Polsce. Najbliższa rodzina, tj. córka (…) oraz syn (…) wraz z dziećmi, a Pana wnukami mieszkają na stałe w Wielkiej Brytanii od ponad 20 lat. Dlatego postanowił Pan dołączyć do nich i zamieszkać na stałe w Wielkiej Brytanii. W związku z tym, na terytorium Polski nie będzie Pan przebywał dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym. Ze względu na zaistniały stan faktyczny, chciałby Pan uniknąć podwójnego opodatkowania Pana emerytury i odprowadzać podatek w kraju wyłącznie w którym będzie Pan zamieszkiwał na stałe. Emeryturę otrzymuje i nadal będzie Pan otrzymywał z (…) z siedzibą w Polsce jako emerytowany żołnierz z tytułu zakończenia czynnej służby wojskowej w (…). Informuje Pan również, że nie będzie Pan uzyskiwał innych dochodów z Polski.

Pytanie

Czy w związku z Pana obecną sytuacją i rezydenturą w Wielkiej Brytanii, którą otrzymał Pan w dniu 6 maja 2025 r. kwalifikuje się Pan do programu uniknięcia podwójnego opodatkowania Pana emerytury wypłacanej w Polsce z (…) na podstawie artykułu 3 ustawy o podatkach dochodowych od osób fizycznych i artykułu 17 Konwencji z 20 lipca 2006 r. podpisanej pomiędzy tymi krajami?

Pana stanowisko w sprawie

Po uzyskaniu rezydentury w Wielkiej Brytanii od 6 maja 2025 r. uważa Pan, że nie powinien Pan być obciążony podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, tj. od Pana emerytury numer (…) wypłacanej przez (…), aby uniknąć podwójnego opodatkowania.

Wniosek swój opiera Pan na Konwencji z 2 lipca 2006 r. podpisanej pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o podwójnym opodatkowaniu – artykuł 17 Emerytury i Renty, oraz artykuł 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto zobowiązuje się Pan do zarejestrowania w urzędzie skarbowym w Wielkiej Brytanii celem złożenia zeznania podatkowego o wysokości Pana dochodów z Polski.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pan obywatelem Polski. Po śmierci żony w 2023 r. wyprowadził się Pan na stałe do Wielkiej Brytanii. Na terytorium Polski nie posiada Pan już najbliższej rodziny oraz nie będzie Pan przebywał w Polsce dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym. 

Mając zatem na uwadze powyższe informacje stwierdzam, że od momentu wyjazdu do Wielskiej Brytanii nie posiada Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Od dnia wyjazdu podlega Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od dochodów uzyskanych na terytorium Polski z uwzględnieniem umowy/Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Otrzymuje Pan i będzie Pan otrzymywał emeryturę z (…) z siedzibą w Polsce jako emerytowany żołnierz z tytułu zakończenia czynnej służby wojskowej w (…). Innych dochodów w Polsce nie będzie Pan uzyskiwał.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (tzw. „Konwencja MLI”).

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji:

W myśl natomiast art. 18 ust. 2 Konwencji :

Z powołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, że – co do zasady – emerytury wypłacane z Polski osobie fizycznej, która ma miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii.

Wyjątek dotyczy jednak emerytur otrzymywanych z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych na rzecz państwa, jednostek samorządu lokalnego tego państwa albo jednej z ich osób prawnych prawa publicznego; świadczenia te podlegają opodatkowaniu – co do zasady – tylko w tym państwie. Jednakże tego rodzaju świadczenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie zamieszkania w sytuacji gdy świadczeniobiorca ma w tym państwie zarówno miejsce zamieszkania, jak i posiada obywatelstwo tego państwa.

Zgodnie z komentarzem do Modelowej Konwencji OECD, postanowienia tego artykułu mają zastosowanie do emerytur wypłacanych w związku z wcześniejszymi usługami świadczonymi na rzecz umawiającego się państwa. Świadczenia te powinny być wypłacane z funduszy publicznych. Emerytura musi pozostawać w związku z uprzednim wykonywaniem służby publicznej. Przepis ten znajduje zastosowanie do tzw. emerytur „mundurowych”, wypłacanych na specjalnych zasadach osobom, które legitymują się odpowiednim stażem w określonych służbach państwa.

Zatem, emerytura wojskowa wypłacana z Polski osobie mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, ze względu na fakt, że wypłacana jest w związku z pełnieniem służby publicznej, podlega dyspozycji art. 18 ust. 2 Konwencji polsko – brytyjskiej.

Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że co prawda posiada Pan miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, jednakże jest Pan obywatelem Polski.

Zatem zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. a) Konwencji polsko-brytyjskiej otrzymywana przez Pana emerytura wojskowa z Polski podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Samo posiadanie przez Pana rezydentury w Wielkiej Brytanii nie jest wystarczające, aby Pana emerytura wojskowa była opodatkowana tylko w Wielkiej Brytanii. Jak wynika z treści art. 18 ust. 2 lit. b) Konwencji w tym celu niezbędne jest zarówno miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii jak i posiadanie obywatelstwa tego państwa.

Wobec powyższego, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pana do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.