Temat interpretacji

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.11.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia dodatnich różnic kursowych do przychodów, a ujemnych różnic kursowych do kosztów uzyskania przychodów, powstałych na skutek zapłaty przez wspólnika zobowiązania Spółki wyrażonego w walutach obcych na podstawie odpowiednio art. 12 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.)uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 22.11.2005 r.(...) Sp. z o.o. (data wpływu 23.11.2005 r.), uzupełnionym w dniu 30.12.2005 r. wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 i art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie różnic kursowych przedstawiając następującą wątpliwość: Czy różnice kursowe (tak dodatnie, jak i ujemne), powstałe na skutek zapłaty zobowiązania strony z tytułu zakupu towarów środkami finansowymi pochodzącymi z pożyczki od innego podmiotu i bezpośrednio przez pożyczkodawcę przekazane na konto wierzyciela są: przychodem Spółki (różnice dodatnie), kosztem uzyskania przychodu (różnice ujemne) lub są podatkowo obojętne. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ,(...)Sp. z o.o. posiadała wymagalne i nie sporne zobowiązania wobec firmy zagranicznej w Holandii z tytułu:
1) zakupu towarów (faktury importowe) - wycenione na dzień wystawienia faktury na kwotę 282.588,19 zł według średniego kursu NBP;
2) odsetek od (innych) zapłaconych z opóźnieniem faktur - wycenione na kwotę 23.469,07 zł według średniego kursu NBP.

Jednocześnie wspólnik zagraniczny Spółki (...) w ramach koniecznego dofinansowania bieżącej działalności, udzielił jej pożyczki w kwocie 160.000,- EURO. Część kwoty w wysokości 100.000,- EURO wpłynęła na konto Spółki, a pozostałą część w kwocie 60.000,- EURO pożyczkodawca wpłacił w imieniu i na rzecz Spółki bezpośrednio do wierzyciela Spółki, tj. na konto (...). Wpłata z konta wspólnika bezpośrednio na konto wierzyciela była warunkiem udzielenia pożyczki, co znalazło odzwierciedlenie w zapisach umowy pożyczki. W wyniku takiej spłaty zobowiązań Spółki na dzień wpływu kwoty 60.000,- do wierzyciela powstała:
1) z tytułu zobowiązania opisanego w pkt 1 - dodatnia różnica kursowa w wysokości 44.787,05 zł (według średniego kursu NBP),
2) z tytułu zobowiązania opisanego w pkt 2 - ujemna różnica kursowa w wysokości 1.084,25 (według średniego kursu NBP).
Wg stanowiska Spółki różnice kursowe (tak dodatnie jak ujemne), powstałe na skutek zapłaty zobowiązania Spółki z tytułu zakupu towarów środkami finansowymi pochodzącymi z pożyczki od innego podmiotu i bezpośrednio przez pożyczkodawcę przekazane na konto wierzyciela są podatkowo obojętne.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.Stosownie do treści art. 15 ust. 1a ww. ustawy koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.O zaliczeniu różnic kursowych od własnych środków w walutach obcych do przychodów lub kosztów decyduje to, czy waluty są sprzedawane, czy też wydatkowane jako zapłata za towary i usługi, a nie znak tych różnic rozumianych potocznie jako dodatnie lub ujemne. Stąd też w sytuacji zapłaty własnymi środkami walutowymi za towary nabyte od zagranicznego kontrahenta i odsetki od zapłaconych z opóźnieniem faktur zakupu różnice kursowe, zarówno dodatnie jak i ujemne korygują koszty uzyskania przychodów. Stosownie do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1993 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy. Oznacza to, że środki w ten sposób uzyskane stają się (na czas określony w umowie) własnością pożyczkobiorcy. Tym samym - po wpływie pożyczonej waluty na konto - dla celów podatkowych powinno się ją ewidencjonować, jako walutę własną razem z innymi kwotami wpływającymi w walucie. Wartość złotówkową pożyczonej waluty, stanowiącą odniesienie do obliczania różnic kursowych, oblicza się w oparciu o art. 15 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia jej otrzymania ogłaszanego przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Otrzymanie i zwrot pożyczki nie mają wpływu na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku zapłaty zobowiązań pożyczonymi środkami pieniężnymi w walucie obcej wystapią różnice kursowe od własnych środków, o których mowa w art. 15 ust. 1a ustawy.W sytuacji opisanej we wniosku zobowiązanie Spółki zostało zapłacone w kwocie 60.000 EURO z konta wspólnika - pożyczkodawcy bezpośrednio na konto bankowe kontrahenta zagranicznego tj. do zapłaty zobowiązań podatnika nie posłużyła waluta zgromadzona na jego rachunku bankowym. Zatem różnice kursowe od własnych środków w rozumieniu art. 15 ust. 1a ustawy nie wystąpią.
W związku z powyższym, tut. organ podatkowy uznając za prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, zgodnie z którym różnice kursowe (tak dodatnie jak ujemne), powstałe na skutek zapłaty zobowiązań Spółki z tytułu zakupu towarów środkami finansowymi w kwocie 60.000 EURO pochodzącymi z pożyczki od innego podmiotu i bezpośrednio przez pożyczkodawcę przekazane na konto wierzyciela są obojętne podatkowo, postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.