Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 05.06.2006, sygn. RO-XV/423/PDOP-172/304/JB/06, Pierwszy Urząd Skarbowy w Białymstoku

Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.03.2006r., stwierdza, iż należności celno - podatkowe określone decyzją Organu Celnego, tj. kwota długu celnego , podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług, nie mogą mieć wpływu na wartość początkową środka trwałego i tym samym na wysokość odpisów odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego, z uwagi na fakt iż powyższa decyzja w dniu 06.01.2006r. została uchylona w całości i przekazana do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Zwiększone przez Podatnika z tego tytułu odpisy amortyzacyjne nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodu

Pismem z dnia 22.03.2006r. uzupełnionym w dniu 12.05.2006r. ,podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny :

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność gospodarczą nabyła 28 grudnia 2004r. na terenie Białorusi od obywatelki tego państwa samochód osobowy używany, który następnie zgłosiła w Urzędzie Celnym do odprawy celnej w procedurze dopuszczenia do obrotu według zgłoszenia celnego SAD Nr OGL/311010/012130. Samochód ten został przyjęty do używania jako środek trwały od dnia 16 czerwca 2005r.. Wartość początkowa tego środka trwałego została określona na kwotę 18.576,20 zł. W wyniku przeprowadzonej weryfikacji zgłoszenia celnego organ celny zakwestionował podaną przez Spółkę w dokumencie SAD wartość samochodu. Ponieważ rzeczywista wartość nabytego samochodu była znacząco wyższa od wartości zadeklarowanej przez Spółkę w dokumencie SAD, organ celny decyzją z dnia 17 listopada 2005r., zmienił wartość celną importowanego samochodu oraz dokonał wymiaru należności celno - podatkowych, tj. określił kwotę długu celnego, podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług w łącznej kwocie 46.271,7zł. Spółka dokonała zapłaty wykazanych wyżej należności w dniu 9 grudnia 2005r. przelewając je na konto organu podatkowego Dyrektor Izby Celnej w Białymstoku w dniu 6 stycznia 2006r. decyzją Nr 310000-EK-6420-18/05/AS uchylił decyzję organu celnego I instancji i przekazał sprawę należności do ponownego rozpatrzenia i ustalenia wysokości w/w należności publicznoprawnych. Do chwili obecnej sprawa nie została zakończona. Pomimo, iż decyzja została uchylona zapłacone przez Spółkę należności z tytułu cła oraz należnego podatku od towarów i usług do chwili obecnej nie zostały jej zwrócone.

Podatnik sformułował też własne stanowisko w sprawie stwierdzając, iżpodatnik ma prawo o poniesiony w miesiącu grudniu 2005r wydatek w kwocie 46.271,70zł z tytułu opłacenia należności publicznoprawnych tj. długu celnego, należnego podatku akcyzowego oraz należnego podatku od towarów i usług, wynikających z decyzji Naczelnika Urzędu Celnego podwyższyć wartość początkową amortyzowanego samochodu osobowego, a zwiększone z tego tytułu odpisy stanowić będą od miesiąca stycznia 2006r. koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca oświadczył także, iż w sprawie która jest przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani też postępowanie przed sądem administracyjnym.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia , postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do postanowień art.15 ust.6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2005r. ( Dz. U. z 2000r.Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art.16a-16m, z uwzględnieniem art.16. W myśl art.16a ust.1 powołanej wyżej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art.16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania środki transportu,o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art.17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art.16g ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U z 2000-r. Nr 54, poz 654 ze zm. ) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.Za cenę nabycia, stosownie do ust.3 tego artykułu, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zgodnie z art.16 ust.1 pkt 1 lit. b w/cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W myśl art.16. h ust.1 pkt.1 w/w ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej wprowadzonych do ewidencji środków trwałych, w równych ratach co miesiąc, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek przyjęto do używania, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Do dnia 31 grudnia 2002r. przepis art. 16g ust 15 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowił, iż w przypadku, gdy wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ustalona została niezgodnie z odpowiednimi przepisami cytowanej ustawy o podatku dochodowym podatnik powinien ją skorygować. Korekta wartości początkowej związana była z obowiązkiem zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych. W przypadku kiedy nastąpiło zwiększenie pierwotnie przyjętej wartości początkowej podatnik powinien skorygować wartość należnego podatku za poszczególne okresy sprawozdawcze. Artykuł 16g ust. 15 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych był jedynym przepisem, który dotyczył możliwości dokonania korekty w obszarze amortyzacji podatkowej.

Stwierdzić należy, że obowiązek zmiany nieprawidłowo przyjętej wartości początkowej nie wynika obecnie bezpośrednio z przepisów powołanej ustawy o podatku dochodowym, to jednak podatnicy - także po 01 stycznia 2003r. - powinni korygować wartość początkową składników majątkowych, która została ustalona niezgodnie z przepisami prawa podatkowego.

Nowelizacją z dnia 27 lipca 2002r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U, Nr 141, poz. 1179) dokonano - z mocą od 01 stycznia 2003r. - skreślenia ust. 15 art. 16 g. Skreślając ten przepis uznano, iż nie ma potrzeby w ustawie o podatku dochodowym stosować takiej regulacji. Obowiązek ustalenia prawidłowej kwoty podatku dochodowego wynika bowiem z przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

Przepisy art. 81 i 81b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) normują zagadnienia korygowania deklaracji podatkowych. Z powołanych przepisów wynika, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z uzasadnieniem przyczyn korekty. Uprawnienia do złożenia korekt ulegają jedynie zawieszeniu w trybie art. 81b § 1 pkt 1, na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej - w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą i przysługują nadal po zakończeniu kontroli podatkowej, postępowania podatkowego w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego

W myśl art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póź. zm. ), podatnik jest obowiązany zapłacić różnicę między podatkiem wynikającym z decyzji naczelnika urzędu celnego, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz w art. 34, a podatkiem pobranym przez ten organ, w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia tych decyzji.

Zgodnie z ust. 2 tego przepisu, różnica, o której mowa w ust. 1, dotycząca podatku stanowi podatek naliczony w rozumieniu art. 86 ust. 2. Z w/w przepisu wynika, iż zapłacony podatek ( różnica podatku ) od towarów i usług ustalony w decyzjach naczelnika urzędu celnego stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu.

Stosownie do art. 86 ust.1 w/w ustawy w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art.15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art.114, art.119 ust.4, art.120 ust.17 i 19 oraz 124.

W art. 86 ust.3 w/w ustawy wg stanu prawnego obowiązującego od 22 sierpnia 2005r zdefiniowano pojęcie podatku naliczonego, ograniczające możliwość odliczenia podatku z tytułu nabycia samochodów osobowych. Przyjęto, że podatek naliczony z tytułu ich nabycia w stosunku do rzeczywiście należnego - wynosi 60% kwoty tego podatku, nie więcej jednak niż 6.000,-zł.

Zgodnie z ust.6 tego artykułu zasady określenia wielkości podatku naliczonego wskazane w art.86 ust 3 stosuje się odpowiednio do importu samochodów osobowych, z tym że do importu samochodów osobowych , kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty wynikającej z dokumentu celnego, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji o których mowa w art.33 ust.2 i 3 oraz 34 - nie więcej jednak niż 6.000,- zł.

Stosownie do art. 86 ust. 10 pkt 1 w/w ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

W myśl art. 86 ust. 11 cytowanej wyżej ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Ze stanu faktycznego wynika, iż w wyniku przeprowadzonej weryfikacji zgłoszenia celnego organ celny zakwestionował podaną przez Spółkę w dokumencie SAD wartość samochodu i decyzją z dnia 17 listopada 2005r., ustalił rzeczywistą wartość nabytego samochodu znacznie wyższą od wartości zadeklarowanej przez Spółkę w dokumencie SAD, oraz dokonał wymiaru należności celno - podatkowych, tj. określił kwotę długu celnego, podatek akcyzowy oraz podatek od towarów i usług. Spółka dokonała zapłaty ustalonych należności w dniu 9 grudnia 2005r. przelewając je na konto organu podatkowego. Następnie Dyrektor Izby Celnej w Białymstoku w dniu 6 stycznia 2006r. uchylił decyzję organu celnego I instancji i przekazał sprawę należności do ponownego rozpatrzenia i ustalenia wysokości w/w należności publicznoprawnych. Do dnia złożenia wniosku sprawa nie została zakończona, a zapłacone przez Spółkę należności z tytułu cła oraz należnego podatku od towarów i usług nie zostały jej zwrócone.

Zatem w przedstawionym stanie faktycznym sprawy należy mieć na względzie przepis art. 77 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz 60 ze zm.), dotyczący zwrotu nadpłaty podatku.Zgodnie z art. 77 § 3 w/w ustawy w przypadku uchylenia decyzji, o której mowa w § 1 pkt 1 lit. a-d stwierdzenia jej nieważności , jeżeli następnie w terminie 3 miesięcy od dnia uchylenia lub stwierdzenia nieważności przez organ podatkowy lub do dnia doręczenia organowi podatkowemu orzeczenia sądu administracyjnego wraz z jego uzasadnieniem, uchylającego decyzję lub stwierdzającego jej nieważność, zostanie wydana decyzja w tej samej sprawie, nadpłata, która stanowi różnicę między podatkiem wpłaconym a podatkiem wynikającym z tej decyzji , podlega zwrotowi w terminie 30 dni od dnia wydania decyzji. Natomiast stosownie do § 4 cyt. wyżej artykułu w przypadku niewydania nowej decyzji w terminie, o którym mowa w § 3 , nadpłata stanowiąca kwotę wpłaconą na podstawie decyzji uchylonej lub decyzji, której nieważność stwierdzono , podlega zwrotowi.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania cytowane na wstępie przepisy w zakresie podwyższania wartości początkowej amortyzowanego samochodu. W stanie faktycznym sprawy należy zastosować regulacje odnoszące się do zdarzeń, które powodują powstanie nadpłaty w wyniku uchylenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.

Zatem w związku z tym, iż decyzja organu celnego I instancji została uchylona przez Izbę Celną w dniu 6 stycznia 2006r i przekazana do ponownego rozpatrzenia, to określone w decyzji należności publicznoprawne nie istnieją, a dokonana przez Spółkę wpłata stanowi nadpłatę pomimo, że do dnia złożenia niniejszego wniosku nie została Spółce zwrócona. W związku z powyższym Spółce nie przysługuje prawo do powiększenia wartość początkowej użytkowanego przy działalności gospodarczej samochodu osobowego o ustalone w tej decyzji należności celno - podatkowe, Zwiększone z tego tytułu odpisy amortyzacyjne nie będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku uznaje, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2005r., jest nieprawidłowe.