Temat interpretacji

Wnioskiem z 2 czerwca 2005 r., Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka zawarła umowę ubezpieczenia, na wypadek utraty wartości posiadanych przez Spółkę majątku finansowego w postaci udziałów w "Spółce ...Rosja" z siedzibą w Rosji oraz utraty wartości lub braku możliwości wypłacenia Spółce dywidendy przez "Spółka .... Rosja". Spółka posiada 100% udziałów w "Spółce ... Rosja".
Ubezpieczenie obejmuje ryzyka:
wywłaszczenia,
szkód w majątku w wyniku zdarzeń politycznych takich jak wojna, rewolucja, zamieszki itp.,
utraty wymienialności przez walutę rosyjską,
ograniczenia możliwości wypłaty dywidendy.
W razie zaistnienia przewidzianego przedmiotem umowy ubezpieczeniowej zdarzenia, ubezpieczyciel wypłaci Spółce ustalone w umowie odszkodowanie, które zgodnie z zapisami umowy kalkulowane jest, co do zasady na podstawie:
wartości księgowej utraconych przez Spółkę udziałów,
wartości kwoty, której nie można było wymienić lub wytransferować,
wartości utraconego w Rosji majątku rzeczowego oraz utraconego przez rosyjską spółkę zysku.

Spółka ponosić będzie koszty składki ubezpieczeniowej w okresie od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2011. Co do zasady, składki płacone będą za okresy roczne, od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Wyjątek stanowią okresy:
od 1 stycznia 2005 r. do 2 czerwca 2006 r.
od 3 czerwca 2006 r. do 30 listopada 2006 r.
od 1 grudnia 2006 r. do 31 grudnia 2007 r.
Płatności następować będą w dwóch ratach rozłożonych na okresy półroczne. Raty płatne będą w ciągu 45 dni od dnia rozpoczęcia kolejnego okresu rozliczeniowego.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym zapłacona składka z tytułu ubezpieczenia inwestycji w Rosj stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodu i czy, w myśl art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, Spółka ma prawo rozpoznać taki koszt w roku podatkowym, którego dotyczy zapłacona składka?

Spółka prezentuje stanowisko, iż zgodnie z art.15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Ponieważ poniesione przez Spółkę wydatki na ubezpieczenie inwestycji w Rosji nie stanowią również wydatków na nabycie udziałów to nie mają więc do nich zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym.

Analiza treści art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym prowadzi do wniosku, iż koszty ubezpieczenia tego rodzaju inwestycji, nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów tego artykułu. Zatem o tym, czy stanowią one koszty uzyskania przychodu należy stwierdzić na podstawie art.15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Opierając się na zacytowanych we wniosku wyrokach Sądu Administracyjnego Spółka uważa, iż związek pomiędzy przychodem i kosztem może mieć charakter zarówno pośredni, jak i bezpośredni. Ponadto, przychód ten nie musi być w rzeczywistości zrealizowany, wystarczy, aby z racjonalnego punktu widzenia dany wydatek mógł doprowadzić zarówno do samego powstania przychodu jak i zachowania lub zabezpieczenia danego źródła przychodu.

W analizowanym stanie faktycznym niewątpliwie występuje związek kosztów poniesionych w wyniku zawarcia umowy ubezpieczeniowej z przychodem. Poniesiony koszt ubezpieczenia jest bowiem bezpośrednio związany z przychodem jaki Spółka osiągnie w chwili wypłaty ubezpieczenia, w sytuacji ziszczenia się warunków realizacji polisy. Ponadto poniesiony koszt pośrednio dotyczy przychodów jakie Spółka osiągnie z inwestycji w Rosji.

Ze względu na specyficzną kulturę polityczną oraz gospodarczą Rosji inwestycje na terytorium tego kraju są obarczone wysokim ryzykiem politycznym. W takiej sytuacji racjonalną i uzasadnioną z ekonomicznego punktu widzenia jest decyzja Spółki o zawarciu umowy ubezpieczenia, gwarantującej rekompensatę ewentualnych strat spowodowanych wskazanymi w polisie ryzykami politycznymi i gospodarczymi. Zabezpieczone zostało w ten sposób ryzyko utraty lub obniżenia wartości majątku Spółki, a co za tym idzie zabezpieczone zostało źródło przychodów jakim jest dokonana inwestycja.

Ponadto Spółka stoi na stanowisku, iż koszt składki ubezpieczeniowej nie jest bezpośrednio związany z przychodami określonego roku podatkowego, stąd też w takiej sytuacji koszty składek ubezpieczeniowych powinny stanowić koszt uzyskania przychodu w roku, w którym zostały poniesione (każdorazowo w roku, w którym dokonano zapłaty poszczególnych rat).

Zgodnie z art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Ponadto Spółka uważa, iż zapłacona składka dotycząca więcej niż jednego roku podatkowego powinna zostać rozliczona jako koszt uzyskania przychodu odpowiednio w dwóch latach podatkowych w proporcji do czasu ubezpieczenia w każdym z dwóch lat podatkowych.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka zawarła umowę ubezpieczeniową, na wypadek utraty wartości posiadanego przez Spółkę majątku finansowego w postaci udziałów w "Spółce ... Rosja" z siedzibą w Rosji oraz utraty wartości lub braku możliwości wypłacenia Jej dywidendy przez "Spółkę ... Rosja", w której Spółka posiada 100% udziałów.

Decyzja Spółki o zawarciu powyższej umowy ubezpieczenia ma na celu zabezpieczenie inwestycji związanych z założeniem spółki w Rosji oraz wyposażeniem jej w środki produkcji ze względu na wysokie ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej w Rosji. Gwarantuje ona rekompensatę ewentualnych strat lub obniżenia wartości majątku Spółki spowodowanych wskazanymi w polisie ryzykami politycznymi i gospodarczymi.

Spółka ponosić będzie koszty składki ubezpieczeniowej w okresie od 1 stycznia 2005 do 31 grudnia 2011. Co do zasady, składki płacone będą za okresy roczne, od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Płatność następować będzie w dwóch ratach rozłożonych na okresy półroczne.

Jak z tego wynika czynność ta sprowadza się do ubezpieczenia majątku Spółki działającej na terenie Rosji jako odrębnego podmiotu, z którego Spóka zamierza uzyskać przychody z udziału w zyskach osób prawnych w postaci dywidendy.

Zgodnie z postanowieniami art. 7 ust. 1 i art. 21 ratyfikowanej umowy międzynarodowej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku przychody (dochody) z dywidend (definiowanych w art. 7 ust. 2 niniejszej umowy) uzyskiwane na terytorium Rosji podlegają opodatkowaniu w Polsce. Opodatkowanie to następuje w ramach łączenia dochodu z prawem odliczenia podatku od uzyskanej dywidendy zapłaconego za granicą (art. 7 ust. 3 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Możliwość zaliczenia wydatków poniesionych na ubezpieczenie inwestycji (udziałów w spółce, w której udziałowiec posiada 100 % udziałów) należy rozpatrywać w świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy z zastrzeżeniem wyłączeń przewidzianych w art. 16 ust. 1. W przypadku Spółki inwestycja w "Spółce ... Rosja" położona na terytorium Rosji jest odrębnym źródłem przychodu z udziału w zyskach osób prawnych. Zatem opisane wydatki związane z ewentualnymi przychodami z dywidend nie wiążą się z przychodami z działalności gospodarczej Spółki. Są one neutralne podatkowo i nie mogą pomniejszać przychodów z tych źródeł, w tym przypadku z działalności gospodarczej. W myśl zatem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Skoro poniesiony wydatek nie jest kosztem uzyskania przychodu to art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma w tej kwestii zastosowania.

Mając powyższe na uwadze, organ podatkowy nie podziela stanowiska Strony w tym zakresie, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie udzielenia interpretacji.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.