Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie Wspólnikowi majątku Spółki (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) w formie dywidendy likwidacyj... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 30.11.2015, sygn. IBPB-1-3/4510-404/15/IZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie Wspólnikowi majątku Spółki (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) w formie dywidendy likwidacyjnej wywoła po stronie Spółki konsekwencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i doprowadzi do powstania przychodu podatkowego po stronie Spółki?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1448/13, wniosku z 2 maja 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 maja 2013 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz udziałowca dywidendy likwidacyjnej w formie pieniężnej oraz niepieniężnej (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2013 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przekazania na rzecz udziałowca dywidendy likwidacyjnej w formie pieniężnej oraz niepieniężnej (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej).

W dniu 29 lipca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak IBPBI/2/423-556/13/PP, w której uznał, że stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej przekazania wspólnikowi dywidendy likwidacyjnej w postaci środków pieniężnych jest prawidłowe, natomiast w części dotyczącej przekazania dywidendy niepieniężnej (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) jest nieprawidłowe. Pismem z 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 sierpnia 2013 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 18 września 2013 r. Znak IBPBI/2/4232-67/13/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie. Pismem z 30 września 2013 r. (data wpływu do tut. BKIP 4 października 2013 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 4 listopada 2013 r. Znak IBPBI/2/4240-79/13/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1448/13 uchylił zaskarżoną interpretację. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1448/13 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 14 września 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Obecnie jedynym wspólnikiem Spółki, tj. posiadającym bezpośrednio 100% udziałów w jej kapitale zakładowym jest spółka będąca szwajcarskim rezydentem podatkowym (dalej: Wspólnik).

Spółka jest właścicielem mniejszościowego udziału (0,2%) w zarejestrowanej na Węgrzech spółce kapitałowej, będącej szwajcarskim rezydentem podatkowym (dalej: Spółka Węgierska). Pozostałe udziały w Spółce Węgierskiej są własnością Wspólnika Spółki.

W najbliższej przyszłości, planowane jest uproszczenie struktury własnościowej grupy. W tym celu, Spółka ma ulec rozwiązaniu w drodze likwidacji (postępowanie likwidacyjne jest w toku). Efektem tego działania będzie przekazanie Wspólnikowi majątku Spółki (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) w formie tzw. dywidendy likwidacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W opinii Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, przekazanie Wspólnikowi majątku Spółki (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) w formie dywidendy likwidacyjnej nie doprowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu po stronie Spółki.

Likwidacja Spółki jest przeprowadzana z zachowaniem przepisów ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: KSH), tj. po zakończeniu postępowania likwidacyjnego Spółki, majątek likwidacyjny (w tym w szczególności udziały w Spółce Węgierskiej), pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu ewentualnych wierzycieli Spółki, zostanie przekazany Wspólnikowi stosownie do regulacji KSH i postanowień umowy Spółki.

Przepisy Ustawy CIT nie zawierają ustawowej definicji przychodu podatkowego. Art. 12 i 14 Ustawy CIT, zawierają jedynie niewyczerpujący katalog poszczególnych zdarzeń kreujących powstanie przychodu i nie odnoszą się przy tym wprost do kwestii opodatkowania likwidowanej spółki, która przekazuje majątek likwidacyjny swojemu wspólnikowi.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, Spółka powinna co do zasady dokonać poboru zryczałtowanego podatku od przekazywanego Wspólnikowi majątku likwidacyjnego Spółki (tzw. dywidendy likwidacyjnej). Jednakże, powyższy obowiązek Spółki (jako płatnika) jest bezpośrednio związany z opodatkowaniem Wspólnika jako otrzymującego majątek likwidacyjny (a nie z opodatkowaniem spółki w likwidacji występującej w charakterze podmiotu przekazującego majątek likwidacyjny).

Należy podkreślić, ze zgodnie z jednolitym stanowiskiem zajmowanym przez sądy administracyjne w wydawanych wyrokach, a także prezentowanym przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, przychód podatkowy występuje w następujących przypadkach:

trwałego i nieodwracalnego przysporzenia (przyrostu wartości aktywów, np. w wyniku odpłatnego zbycia prawa majątkowego w myśl art. 14 ust. 1 Ustawy CIT), lub
zwolnienia z długu skutkującego zmniejszeniem zobowiązań podatnika bez zaspokojenia roszczeń wspólnika przez podatnika.

Spółka podkreśla, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym przekazanie Wspólnikowi składników majątku (w tym m.in. udziałów w Spółce Węgierskiej) nie będzie skutkować ani przyrostem aktywów Spółki, ani zwolnieniem jej z długu.

W związku z tym, przekazanie Wspólnikowi majątku likwidacyjnego Spółki (w tym przekazanie udziałów w Spółce Węgierskiej w formie rzeczowej) nie powinno wywołać powstania przychodu podatkowego po stronie Spółki.

Powyższe stanowisko uzasadnione jest następującymi względami:

Ad 1) Brak przysporzenia majątkowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

W opinii Spółki, analiza powyższego przepisu prowadzi do konkluzji, że przychód ze zbycia rzeczy ruchomych/ nieruchomości powstaje, o ile:

przekazanie rzeczy/prawa majątkowego prowadzi do przeniesienia prawa własności (na przykład w przypadku umowy sprzedaży), oraz
umowa lub porozumienie stron przewiduje zobowiązanie do zapłaty ceny sprzedaży (odpłatne zbycie).

Co więcej, wymogi przedstawione powyżej w punktach 1) i 2) powinny zostać spełnione łącznie. Spółka pragnie podkreślić, że przekazanie Wspólnikowi majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu ewentualnych wierzycieli Spółki (z tzw. kwoty likwidacyjnej), jest obowiązkiem przewidzianym w mających zastosowanie w przedmiotowej sytuacji przepisach KSH.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie polskiego prawa spółek handlowych podział majątku (między wspólników) może zostać dokonany poprzez wypłatę dywidendy likwidacyjnej w formie rzeczowej lub pieniężnej (Kodeks spółek handlowych. Tom II. Komentarz do artykułów 151-300; Wydawnictwo C.H. Beck; Warszawa 2005).

Należy również zaznaczyć, że zgodnie z postanowieniami KSH, spółka dokonująca przeniesienia majątku w formie płatności sum należnych wspólnikom w pieniądzu lub też w formie rzeczowej (w ramach procesu likwidacji) nie otrzymuje w zamian jakiegokolwiek przysporzenia/korzyści od wspólników. Innymi słowy, jednostronna czynność prawna polegająca na przeniesieniu własności majątku (jako dywidendy likwidacyjnej) przez spółkę w likwidacji nie implikuje istnienia zobowiązania po stronie wspólników takiej spółki do zapłaty na jej rzecz jakiegokolwiek wynagrodzenia. Tym samym, pomimo że podział majątku likwidacyjnego spółki z o. o. poprzez wydanie poszczególnych jego składników rzeczowych lub też w pieniądzu, powoduje przeniesienie prawa własności (aktywów), nie powinno ono zostać uznane za odpłatne zbycie w rozumieniu art. 14 ust. 1 Ustawy CIT.

Ponadto, Spółka chciałaby wskazać, że niezależnie od tego czy majątek likwidacyjny jest przekazywany wspólnikowi w formie rzeczowej czy pieniężnej, przekazanie takie nie będzie stanowić otrzymania pieniędzy, wartości pieniężnych ani żadnego innego rodzaju przychodu wymienionego w art. 12 Ustawy CIT (takiego jak przykładowo różnice kursowe albo wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw) dla Spółki.

W związku z powyższym, w opinii Spółki, przekazanie majątku likwidacyjnego (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) nie będzie skutkować przyrostem wartości aktywów Spółki, niezależnie od formy w jakiej takie przekazanie nastąpi (czy to w formie pieniężnej czy rzeczowej, poprzez przekazanie poszczególnych składników majątku).

Powyższe stanowisko (w sprawie o analogicznym stanie faktycznym i w identycznym stanie prawnym w zakresie mających zastosowanie przepisów podatkowych) zostało niedawno potwierdzone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z 1 lutego 2013 r. (sygn. akt. III Sa/Wa 2078/12), w którym Sąd stwierdził, że (...) opisana w stanie faktycznym czynność nie wiąże się z powstaniem po stronie Spółki jakiegokolwiek przysporzenia. Trudno mówić bowiem, że Spółka w związku z przekazaniem majątku jedynemu Wspólnikowi, osiągnie jakąkolwiek korzyść majątkową. Przeniesienie na Wspólników prawa własności nie jest zbyciem, w wyniku którego powstaje po stronie skarżącej Spółki przychód gdyż przekazanie majątku nie stanowi odpłatnego zbycia praw. Z tego względu brak jest podstaw do zastosowania w analizowanym stanie faktycznym - zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej - przepisu art. 14 ust. 1 u.p.d.p.

Stanowisko Spółki, zaprezentowane powyżej, zostało również potwierdzone w licznych wyrokach sądów administracyjnych, wydanych w analogicznych sprawach dotyczących przekazania dywidendy w formie rzeczowej. Sądy administracyjne wielokrotnie potwierdzały w takich przypadkach przede wszystkim, że niezależnie od formy w jakiej przekazywana jest dywidenda (rzeczowa lub pieniężna), czynność taka nie powinna zostać uznana za formę odpłatnego zbycia podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie spółki wypłacającej. Spółka dystrybuująca dywidendę nie uzyskuje bowiem w takiej sytuacji żadnego przysporzenia w majątku, a dywidenda taka może stanowić przychód jedynie dla jej wspólników.

Takie stanowisko jest szeroko reprezentowane w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, m.in. w orzeczeniach:

z 17 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1638/11),
z 19 marca 2013 r. (sygn. akt II FSK 1437/11),
z 12 czerwca 2012 r. (sygn. akt II FSK 1260/11),
z 8 lutego 2012 r. (sygn. akt II FSK 1384/10).

Ad 2) Brak zwolnienia z długu.

a.Wierzytelności niepowiązanych wierzycieli.

Zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami KSH oraz postanowieniami umowy spółki, majątek (w tym, w szczególności udziały w Spółce Węgierskiej) pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu roszczeń ewentualnych wierzycieli Spółki zostanie wydany na rzecz Wspólnika. Z tego względu, majątek likwidacyjny przekazany Wspólnikowi będzie wolny od jakichkolwiek obciążeń na rzecz osób trzecich. W konsekwencji, przekazanie majątku likwidacyjnego Wspólnikowi nie powinno być rozpatrywane jako forma zwolnienia z długu lub umorzenia długu Spółki w stosunku do niepowiązanych wierzycieli.

b.Wierzytelności Wspólnika.

Płatność sum należnych wspólnikom w pieniądzu lub poprzez przeniesienie na nich własności poszczególnych składników majątku stanowią alternatywne formy zaspokojenia roszczeń wspólnika względem spółki w likwidacji, do czego niniejsza spółka jest zobowiązana na mocy przepisów KSH, regulujących kwestie dotyczące likwidacji spółki z o. o.

Z powyższego wynika, ze zarówno przekazanie składników majątku jak i zapłata jego wartości w pieniądzu skutkować będzie spełnieniem przez Spółkę ustawowego obowiązku zaspokojenia roszczeń Wspólnika.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wydanie majątku likwidacyjnego (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) nie powinno zostać uznane za zwolnienie z długu, które ze swojej natury, prowadziłoby jedynie do wygaśnięcia zobowiązania bez zaspokojenia roszczeń Wspólnika (wierzyciela).

Zaprezentowany powyżej pogląd został potwierdzony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 1 lutego 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 2078/12), w którym sąd orzekł, że: nie można też przyjąć tak jak uczynił Minister Finansów w zaskarżonej interpretacji, że dokonanie czynności przekazania majątku likwidowanej Spółki na rzecz jej jedynego Wspólnika, w związku z likwidacją stanowi zwolnienie z długu, o jakim mowa w art. 508 Kodeksu cywilnego. Jest to jednostronna czynność, w wyniku której Wspólnik nie jest zobowiązany do świadczenia wzajemnego, chociażby poprzez zapłacenie ceny. W przypadku odpłatnego zbycia dochodzi do dwustronnej czynności odpłatnej, a przysporzeniem po stronie Spółki byłaby cena, którą zobowiązany jest uiścić nabywca. Sąd stwierdza ponadto, że wydanie majątku wspólnikom w ramach likwidacji przewidzianej w Kodeksie spółek handlowych, jest w zasadzie ostatnią czynnością poprzedzającą złożenie wniosku o wykreślenie spółki z rejestru. Z momentem tego wykreślenia spółka zostaje rozwiązana i ustaje byt osoby prawnej. W konsekwencji w momencie, w którym kształtuje się zobowiązanie podatkowe i powstaje obowiązek zadeklarowania i uiszczenia podatku, podatnik zobowiązany do zapłaty może już nie istnieć. Co więcej, nie ma również żadnego podmiotu który byłby następcą prawnym spółki, w szczególności brak unormowania, które czyniłoby takimi następcami byłych wspólników. Ten ostatni fakt powoduje również, że w razie braku dobrowolnej zapłaty podatku, przez rozwiązywaną spółkę, w późniejszym okresie nie ma już prawnej możliwości wyegzekwowania zaległości. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może bowiem zostać wszczęte przed dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie ma zaś możliwości takiego doręczenia, jeśli podatnik został już zlikwidowany.

W świetle powyższych rozważań i zważywszy, że:

wydanie majątku likwidacyjnego (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) na rzecz Wspólnika nie będzie skutkować przyrostem wartości aktywów Spółki, niezależnie od sposobu, w jaki podział ten zostanie dokonany (w formie dywidendy likwidacyjnej rzeczowej, czy też pieniężnej), oraz
wypłata dywidendy likwidacyjnej (w tym w postaci udziałów w Spółce Węgierskiej) na rzecz Wspólnika nie powinna być kwalifikowana jako zwolnienie z długu/umorzenie długu Spółki,

a także biorąc pod uwagę brzmienie obowiązujących przepisów Ustawy CIT w zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku, przekazanie aktywów w ramach podziału majątku likwidacyjnego jest po stronie Spółki neutralne z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych i może jedynie prowadzić do opodatkowania dochodu uzyskanego przez Wspólnika.

W opinii Spółki, przyjęcie odmiennego stanowiska mogłoby prowadzić do wielokrotnego opodatkowania tej samej transakcji i nie może zostać uznane za dopuszczalne ani zgodne z właściwymi przepisami prawa podatkowego.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko w zakresie pytania zadanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, znajduje również odzwierciedlenie w licznych interpretacjach organów podatkowych oraz wyrokach sądów administracyjnych, takich jak przykładowo:

wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 lutego 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 2073/12),
wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 lutego 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 2061/12, III SA/Wa 2063/12, III SA/Wa 2077/12),
wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 25 stycznia 2011 r. (sygn. akt I SA/Wr 1294/10),
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 sierpnia 2010 r., znak: ILPB3/423-460/10-4/MM,
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 czerwca 2010 r., znak: IPPB3/423-232/10-2/JB,
interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 kwietnia 2009 r., znak: IPPB3/423-82/09-2/ER.

Należy podkreślić, że powołane powyżej interpretacje indywidualne wydane zostały w tym samym stanie prawnym - w zakresie przepisów mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie, tj. art. 12 ust. 1 i art. 14 ust. 1 Ustawy CIT - co aktualnie obowiązujące regulacje Ustawy CIT.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 29 lipca 2013 r. Znak IBPBI/2/423-556/13/PP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przekazania wspólnikowi dywidendy likwidacyjnej w postaci środków pieniężnych za prawidłowe, natomiast w zakresie przekazania dywidendy niepieniężnej (w tym udziałów w Spółce Węgierskiej) za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 1448/13 uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu, istotę sporu stanowi określenie konsekwencji podatkowych dla skarżącej spółki, jako podatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, przekazania majątku spółki na rzecz jej jedynego wspólnika, w związku z jej likwidacją. Natomiast, niespornym wydaje się (nie zostało to zakwestionowane przez organ), że czynność przekazania majątku likwidowanej spółki jej jedynemu wspólnikowi, będącemu osobą prawną, powoduje powstanie opodatkowanego przychodu po stronie wspólnika.

Sąd podzielił stanowisko tut. organu, że katalog wartości stanowiących przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawarty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. ma charakter otwarty. Jednakże, zwrócił uwagę, że należy też zauważyć, że zabrakło w nim odniesienia się do likwidacji spółki oraz przekazania majątku jej jedynemu wspólnikowi w związku z postępowaniem likwidacyjnym. Zatem, na tym etapie wykładni, należy stwierdzić, że art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. nie daje podstaw do jednoznacznej odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku o udzielenie interpretacji.

W opinii Sądu, decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia tej sprawy nabiera więc ustalenie: czy przekazanie majątku likwidowanej spółki jedynemu wspólnikowi, będącemu osobą prawną, prowadzi do powstania po stronie skarżącej spółki przysporzenia?

Na tym polu, Sąd podziela argumentację przedstawioną przez spółkę co do zasad dotyczących postępowania likwidacyjnego, wynikającego z przepisów Kodeksu spółek handlowych. Zdaniem Sądu opisana w stanie faktycznym czynność nie wiąże się z powstaniem po stronie spółki jakiegokolwiek przysporzenia. Trudno mówić, że spółka w związku z przekazaniem majątku jedynemu wspólnikowi, osiągnie jakąkolwiek korzyść majątkową. Przeniesienie na wspólnika prawa własności nie jest zbyciem, w wyniku którego powstaje po stronie skarżącej spółki przychód, gdyż przekazanie majątku nie stanowi odpłatnego zbycia prawa. Wypłata dywidendy stanowi jednostronną, nieodpłatną czynność prawną, która nie wiąże się z powstaniem po stronie spółki jakiegokolwiek przysporzenia. Realizacja uprawnień wspólnika polegająca na przekazaniu mu majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli spółki (art. 286 § 1 k.s.h.), doprowadzi wręcz do uszczuplenia aktywów spółki. Zatem, w tej sytuacji nie powstanie przychód, który podlegałby opodatkowaniu. Podobne - do przedstawionego wyżej poglądu stanowisko, wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 marca 2012 r., II FSK 1673/10 (publ. CBOSA), w którym jednoznacznie stwierdzono, że przekazanie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością dywidendy w formie prawa własności do znaku towarowego jej wspólnikowi rodzi obowiązek opłacenia podatku wyłącznie u wspólnika. Ponadto, w wyroku z dnia 8 lutego 2012 r., II FSK 1384/10 (publ. CBOSA) Naczelny Sąd Administracyjny zaprezentował pogląd, że wykładnia przepisów prawnych zawartych w art. 12 ust. 1-3 oraz art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie daje podstaw do przyjęcia tezy, zgodnie z którą podjęcie uchwały przez Zgromadzenie Wspólników o wypłacie zysku w formie niepieniężnej, tzn. w postaci przysługującego spółce prawa własności do części nieruchomości, skutkuje powstaniem przychodu po jej stronie. W powołanym orzeczeniu, zwrócono również uwagę, że przeniesienie na wspólników prawa własności w drodze wypłaty z zysku nie jest zbyciem, w wyniku którego powstaje po stronie spółki przychód, gdyż wypłata z zysku w formie rzeczowej nie stanowi odpłatnego zbycia praw.

Brak również podstaw do kwalifikowania czynności przekazania majątku likwidowanej spółki na rzecz jej jedynego wspólnika, w związku z likwidacją, jako czynności zwolnienia z długu, o której mowa w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Nie można stwierdzić, aby w rozpatrywanej sprawie wspólnik zwalniał spółkę w jakikolwiek sposób z obciążającego ją długu. Jak wskazano wyżej, jest to jednostronna czynność, w wyniku której wspólnik nie jest zobowiązany do świadczenia wzajemnego, nie dochodzi też do zapłacenia ceny. Natomiast w przypadku odpłatnego zbycia dochodzi do dwustronnej czynności odpłatnej, a przysporzeniem po stronie spółki byłaby cena, którą zobowiązany jest uiścić nabywca.

W opinii Sądu, należy zasygnalizować, że wydanie majątku wspólnikom w ramach likwidacji przewidzianej w Kodeksie spółek handlowych, jest zasadniczo ostatnią czynnością poprzedzającą złożenie wniosku o wykreślenie spółki z rejestru. Z momentem tego wykreślenia spółka zostaje rozwiązana i ustaje byt osoby prawnej. W konsekwencji, w momencie, w którym kształtuje się zobowiązanie podatkowe i powstaje obowiązek zadeklarowania i uiszczenia podatku, podatnik zobowiązany do zapłaty może już nie istnieć. Co więcej, nie ma również żadnego podmiotu, który byłby jego następcą prawnym - w szczególności brak unormowania, które czyniłoby takimi następcami byłych wspólników. To spostrzeżenie, prowadzi do konkluzji, że brak dobrowolnej zapłaty podatku przez rozwiązywaną spółkę, determinowałby istotne problemy w zakresie prawnej możliwości wyegzekwowania zaległości. Postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej nie może bowiem zostać wszczęte przed dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, a nie ma możliwości takiego doręczenia, jeśli podatnik został już zlikwidowany.

Z tych wszystkich względów, brak jest podstaw do zastosowania w analizowanym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym, opisanym we wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej) art. 14 ust. 1 u.p.d.o.p.

W konkluzji Sąd stwierdził, że wykładnia art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz art. 14 u.p.d.o.p., dokonana przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej, była nieprawidłowa, jako pomijająca problem podwójnego opodatkowania z tytułu dokonania jednej i tej samej czynności, zaś przekazanie przez skarżącą spółkę swojego majątku w postępowaniu likwidacyjnym wspólnikowi nie podlega - po stronie spółki - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania uchylonej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. P.S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie