Temat interpretacji
Odpowiadając na pismo z dnia 8.10.2004 roku doręczone do Łódzkiego Urzędu Skarbowego (data wpływu 11.10.2004r.) działając na podstawie art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego informuje:
koszty uzyskania przychodów przy sprzedaży środka trwałego ustala się zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, są jednak kosztem uzyskania przychodów, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia.
Oznacza to, że w przypadku sprzedaży środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się pozostałą nieumorzoną (niezamortyzowaną) wartość stanowiącą różnicę między wartością początkową środka trwałego, a wysokością dokonanych odpisów amortyzacyjnych, z tym że w myśl art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, a więc również nieplanowany odpis w wysokości 115.787,85zł. dokonany przez Spółkę w 1998r. w związku z likwidacją budynku.
W świetle zacytowanych przepisów brak jest podstaw do uznania w 2004r. kwoty 115.787,85 zł za koszt uzyskania przychodów w związku ze sprzedażą konstrukcji zlikwidowanego budynku, ponieważ został on w 1998r. w całości zamortyzowany. Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki nie uznaje za prawidłowe.