Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) s t w i e r d z a m, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2006 r., który wpłynął w dniu 27 listopada 2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych (punkt VI stanu faktycznego) jest nieprawidłowe.

W dniu 27 listopada 2006 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

• Stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę:

We wniosku złożonym na podstawie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w zakresie produkcji wiązek elektrycznych do silników sklasyfikowaną w PKWiU pod symbolem 31.61.

Z dniem 01.01.2007 r. Spółka zamierza rozpocząć działalność na terenie KSSE w oparciu o zezwolenie. W związku z powyższym Spółka ma kilka wątpliwości co do zakresu stosowania przepisów prawa.

Spółka obecnie nie prowadzi działalności w KSSE, ale ponosi koszty, które są związane z przyszłą działalnością w strefie. Typowe koszty to koszty za administrowanie strefą, koszty szkoleń pracowników w zakresie zwolnień podatkowych w strefie i inne, których nie można ująć jako element wartości początkowej środków trwałych czy też wartości niematerialnych i prawnych.

• Pytanie Wnioskodawcy:

Spółka zwróciła się z zapytaniem dotyczącym właściwego zakwalifikowania poniesionych kosztów, związanych z przyszłą działalnością w strefie.

• Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, iż wyżej wymienione koszty winna ewidencjonować jako koszty do rozliczenia w czasie, a w momencie uzyskania pierwszego przychodu w strefie potraktować jako koszty uzyskania przychodu. W ocenie Spółki taki sposób dokonania rozliczenia wynika z art. 15 ust. 1 i art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena prawna stanowiska pytającego.

Ze stanu faktycznego wynika, że Spółka na dzień złożenia wniosku ponosi koszty związane z przyszłą działalnością w strefie, a zatem ocena prawna dokonana jest w oparciu o przepisy obowiązujące w dacie złożenia wniosku. W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na mocy ust. 4 tego samego artykułu koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, iż konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oparta jest na swoistej klauzuli generalnej, zgodnie z którą podatnik ma możliwość odliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu i koszty te nie zostały wskazane w art. 16 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik winien odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w tym roku podatkowym, w którym w efekcie poniesienia tych kosztów uzyskał odpowiadający im przychód. Zasada ta jednak znajduje zastosowanie tylko w przypadku kosztów bezpośrednio związanych z konkretnym przychodem. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika natomiast, iż ponoszone przez Spółkę koszty związane z działalnością w strefie, są kosztami o charakterze ogólnym, gdyż związane są z całokształtem tej działalności i nie sposób powiązać ich bezpośrednio z uzyskanym przychodem. Tego rodzaju koszty zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą faktycznego ich poniesienia, bez względu na to czy w danym roku Spółka osiągnęła przychód z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W opisanej sytuacji Spółka poniesie stratę na działalności dotyczącej specjalnej strefy ekonomicznej. Zauważyć należy, że pojęcie prowadzenia działalności nie dotyczy tylko przychodów, ale związane jest również z ponoszeniem wydatków i kosztów dotyczących tej działalności.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że stanowisko zaprezentowane przez Spółkę (pytanie nr VI) - jest nieprawidłowe.

W zakresie stanu faktycznego przedstawionego w pozostałych punktach wniosku z dnia 27 listopada 2006 r. odpowiedzi udzielone zostaną w odrębnych postanowieniach.

Postanowienie niniejsze - na podstawie art. 143 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.