Temat interpretacji

Postanowienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tczewie, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w kwestii: zarachowania do kosztów uzyskania przychodów Spółki kosztów związanych z funkcjonowaniem konsorcjum oraz odpisów amortyzacyjnych od wniesionych do konsorcjum środków trwałych, a także ujęcia tych kosztów w deklaracjach CIT oraz zaliczenia do przychodów Spółki przychodów za odbiór ścieków z Oczyszczalni i ich wykazywania w deklaracji

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie:

Pismem z dnia 07.09.2005 r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z zapytaniem: czy koszty związane z bieżącą eksploatacją Oczyszczalni (działalność przewidziana umową "konsorcjum") jak również odpisy amortyzacyjne od wniesionych przez Spółkę do konsorcjum środków trwałych stanowić będą koszty uzyskania przychodu i będą wykazywane w deklaracji CIT Spółki ? oraz czy przychody za odbiór ścieków z Oczyszczalni będą stanowiły przychody Spółki i będą wykazywane w deklaracji CIT Spółki ?

Przedmiotowe pismo zawiera następujące informacje:

1. Podatnik w dniu 1 września 2005 r. zawarł umowę konsorcjum z Gminą.
2. Na mocy umowy powołano konsorcjum realizujące zadania własne Gminy w zakresie wodociągów - kanalizacja, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych.
3. W celu realizacji zadań strony wniosły do konsorcjum, określone w wykazach stanowiących załączniki do "umowy konsorcjum", nieruchomości, instalacje i urządzenia, zachowując prawo własności wniesionego mienia.
4. Podatnik posiada stosowne zezwolenia na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków wydane przez Zarząd Gminy.
5. Konsorcjum nie jest osobą prawną oraz nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej; obowiązki administratora powierzono Spółce, której jedynym udziałowcem (100% kapitału) jest Gmina.
6. Spółka realizuje zadania własne Gminy w powyższym zakresie.

Ponadto na podstawie załączonej do wniosku "umowy konsorcjum" ustalono, że konsorcjum nie będące osobą prawną i nie prowadzące samodzielnej działalności gospodarczej oznacza taką formę współdziałania stron, która zmierza do optymalizacji wykorzystania urządzeń będących własnością umawiających się stron w przedmiocie oczyszczania ścieków i eksploatacji sieci kanalizacyjnych oraz przepompowni. Umowa konsorcjum została zawarta na czas określony i nie jest umową spółki cywilnej. Podatnik wskazał również, że w chwili złożenia wniosku nie toczyło się w Spółce postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa, ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Zdaniem Podatnika koszty związane z bieżącą eksploatacja konsorcjum i odpisy amortyzacyjne od wniesionych przez Spółkę środków trwałych stanowić będą dla Spółki koszty uzyskania przychodu. Sprzedaż usług Oczyszczalni stanowić będzie przychody Spółki. Koszty i przychody konsorcjum podlegają rozliczeniu w deklaracji CIT Spółki. Natomiast czysty zysk do podziału, zgodnie z kodeksem spółek handlowych, będzie podlegał podziałowi na Zgromadzeniu Wspólników.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tczewie, po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego wyjaśnia, co następuje: Konsorcjum jest umową gospodarczą, co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy przekracza możliwości jednego podmiotu. Utworzenie konsorcjum ma zwykle charakter tymczasowy, czyli po osiągnięciu celu, do którego zostało powołane, jest rozwiązywane.

Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Przedsiębiorcy w konsorcjum wybierają spośród siebie lidera - konsorcjanta - wytypowana spośród uczestników konsorcjum firma - który prowadzi rozliczenia gospodarcze, w tym podpisuje umowy i fakturuje sprzedaż. Pozostałe firmy wystawiają faktury liderowi konsorcjum i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu proste konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania (ponoszone koszty, uzyskiwane przychody, podejmowane zobowiązania) rejestrowane są w ich księgach.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Podatnika utworzone konsorcjum nie jest osobą prawną i nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej. Natomiast w celu realizacji zadań konsorcjum ustanowiono administratora konsorcjum, którego obowiązki przejęła Spółka.

Kwestie opodatkowania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu zawartych umów o wspólnym przedsięwzięciu reguluje art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst: Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zmianami) zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Zasady powyższe stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. W wypadku osiągania przychodów określonych w art. 5, osoby uzyskujące takie przychody powinny fakt ten udowodnić oraz wykazać wielkość udziałów. Dowodem w sprawie może być np. umowa pisemna, zeznania świadków bądź inne dowody.

Nadmienić należy, że osoba prawna będąca udziałowcem wspólnego przedsięwzięcia nie ewidencjonuje zdarzeń gospodarczych powstałych z tego przedsięwzięcia w swoich księgach rachunkowych. Ma natomiast obowiązek wykazać i włączyć do deklaracji miesięcznej (CIT-2) oraz zeznania rocznego (CIT-8) kwotę uzyskanego z tego tytułu przychodu, kosztów uzyskania przychodu, przysługujące obniżki dochodu, podstawy opodatkowania oraz podatku. W zeznaniu rocznym CIT-8 została wydzielona odrębna pozycja, w której należy wykazać przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych, w wysokości odpowiadającej udziałowi (art. 5 ustawy).

Zgodnie z zasadami dotyczącymi rozliczania kosztów i przychodów wyrażonymi w art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uczestnicy wspólnego przedsięwzięcia zarówno koszty jak i przychody dzielą proporcjonalnie do udziału wniesionego do tego przedsięwzięcia i łączą je z przychodami i kosztami z innych źródeł.

W związku z powyższym sposób rozliczenia przychodów i kosztów prezentowany przez Spółkę w przedmiotowej sprawie narusza przepisy art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.