Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /j.t. Dz.U. z 2005r. Nr 8 , poz.60/ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 listopada 2006r.-/ wpływ 15 listopada 2006r./uzupełnionego dnia 22 grudnia 2006r.

o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w 2006r. opłaty planistycznej w kwocie 11.217,-zł ustalonej na podstawie decyzji z roku 2002r., czy dokonać korekty 2002r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego

w Chojnicach

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, Spółka z o.o. w latach 1999r. do 2005r. dokonywało sprzedaży gruntów.

Od nieruchomości sprzedanych w latach 1999 i 2000 Urząd Gminy naliczył tzw. opłatę planistyczną od wzrostu wartości sprzedanych gruntów,- decyzją wydaną w roku 2002 w kwocie 11.217,-zł. Jednoczenie uzgodniono, że Gmina w zamian za zobowiązanie przejmie od Spółki drogi oraz grunt przeznaczony na parking. Przejęcie gruntów leżało w gestii Gminy i nastąpiło dopiero w roku 2006r.

Gospodarstwo nie dokonało korekty kosztów za rok 1999 i 2000 ani też nie ujęło opłaty w kosztach roku 2002.

W tak przedstawionym stanie faktycznym podatnik wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:

Czy możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu w 2006r. opłaty planistycznej w kwocie: 11.217zł ustalonej na podstawie decyzji z roku 2002?, czy może należało dokonać korekty podatku dochodowego od osób prawnych za rok 1999,2000, czy może za rok 2002r.

Gospodarstwo uważa, że na podstawie art.15 ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma prawo do zaliczenia poniesionej opłaty planistycznej w kwocie 11.217,-zł do kosztów uzyskania przychodów w roku 2006 ponieważ, koszty uzyskania są potrącalne tylko w roku którego dotyczą, chyba że, ich zarachowanie nie było możliwe. W roku 1999r. i 2000r. nie była znana wysokość opłaty planistycznej, w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione, zobowiązanie zostało uregulowane w 2006r.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, informuje: w sytuacji, gdy spółka nie była w stanie, z przyczyn niezależnych od siebie, zarachować kosztów w tym roku podatkowym, którego koszty te dotyczyły-z uwagi na fakt że, dokument kosztowy otrzymała już po zamknięciu ksiąg rachunkowych, które umożliwiło jednostce złożenie zeznania CIT-8 za dany rok podatkowy wówczas koszty te powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu poniesienia tych kosztów.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j.Dz.U.z 2000r.Nr 54,poz.654 z późn.zm./ kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 tej ustawy. Warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu.

W myśl art.15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku, którego dotyczą tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego chyba że, ich zarachowanie nie było możliwe. W tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Natomiast, jeżeli wydatki mają charakter ogólny niezwiązany z konkretnym przychodem podatnika zalicza się je do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Wyjątkiem od zasady potrącalności kosztów w roku podatkowym, którego dotyczą, jest zdarzenie, w którym zarachowanie kosztu w danym roku było niemożliwe, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.

Brak możliwości zarachowania kosztów oznacza, że podatnik z przyczyn całkowicie niezależnych od niego nie był w stanie zarachować kosztów w tym roku podatkowym, którego dotyczył, tzn., gdy koszt nie był jeszcze znany co do rodzaju i kwoty; brak było dokumentów / decyzji/ pozwalających zaksięgować i zaliczyć ten koszt do danego roku podatkowego.

Stosownie do przepisu art.9 cytowanej wyżej ustawy podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu/ straty/ , podstawy opodatkowania i należnego podatku. Obowiązki w zakresie prowadzenia ewidencji rachunkowej określa ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości/ t.j. Dz. U.z 2000r.Nr 76, poz.694 z poźn.zm/. Zasady rachunkowości nie zawsze pokrywają się z przepisami ustawy podatkowej. Przy ustalaniu dochodu /straty/ do opodatkowania należy kierować się tylko i wyłącznie przepisami ustawy podatkowej. Przepisy ustawy o rachunkowości nie są podatkotwórcze, określają jedynie sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych i nie rozstrzygają o tym, co jest, a co nie jest kosztem w świetle ustawy podatkowej. Zgodnie z art.12 ust.5 ustawy o rachunkowości zamknięcie ksiąg rachunkowych polega na nieodwracalnym wyłączeniu możliwości dokonania zapisów księgowych w zbiorach tworzących zamknięte księgi rachunkowe, a więc wszelkie operacje gospodarcze, które maja miejsce po tym dniu, nie są możliwe do zaewidencjonowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, w świetle obowiązujących przepisów, jeżeli Gospodarstwo nie było w stanie, z przyczyn niezależnych od siebie, zarachować kosztów w tym roku podatkowym, którego koszty te dotyczyły - z uwagi na fakt, iż dokument kosztowy Gospodarstwo otrzymało już po zamknięciu ksiąg rachunkowych i złożeniu zeznania podatkowego CIT-8 wówczas koszty te powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu poniesienia tych kosztów.

W tym, bowiem przypadku art.15 ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

wyraźnie mówi o potrąceniu kosztów uzyskania przychodów w roku ich poniesienia a więc uzależnia ich potrącenie od momentu poniesienia wydatków.

Wobec powyższego Naczelnik informuje, iż stanowisko wnioskodawcy w przedmiocie zapytania jest prawidłowe.