Temat interpretacji

Pytanie podatnika

P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie przepisów konwencji z dnia 21 września 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Kazachstanu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu majątku (Dz. U. z 1995 r. Nr 121, poz. 586, dalej: umowa polsko-kazachska).

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku X , w sprawie zwolnienia z opodatkowania u źródła kwot wypłacanych z tytułu usług dilerskich.

UZASADNIENIE

Do Ministra Finansów wpłynął wniosek X (dalej Spółka), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie indywidualnej, w zakresie stosowania postanowień umowy polsko-kazachskiej.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Spółka zawarła umowę o świadczenie usług dilerskich z Y z siedzibą w Kazachstanie. Zgodnie z umową Y wystawi Spółce w latach 2007 i następnych faktury za wykonane usługi. Spółka wskazała także, iż dysponuje certyfikatem rezydencji swojego kontrahenta.

W związku z tym, iż wniosek Spółki wymagał uzupełnienia o przedstawienie wyczerpującego stanu faktycznego sprawy Minister Finansów wezwał Spółkę do przedstawienia dalszych informacji, niezbędnych do wydania interpretacji (wezwanie doręczono Spółce).

W odpowiedzi na wezwanie Spółka uzupełniła opis stanu faktycznego pismem. wskazując, iż przedmiotem jej działalności jest produkcja maszyn ogólnego przeznaczenia, produkcja usługowa w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji maszyn oraz sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń dla przemysłu, handlu i nawigacji.

Według stanu przedstawionego przez Spółkę status prawny firmy Y w świetle prawa kazachskiego odpowiada polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, a w ramach umowy dilerskiej Y będzie świadczył na rzecz Spółki usługi w zakresie:

• prowadzenia prac nad zdobyciem klientów na urządzenia i części zapasowe, poszukiwanie i dostarczanie klientów Spółce,
• prowadzenia w imieniu Spółki rozmów, ustalaniu warunków, przedstawianiu ofert, specyfikacji i innych dokumentów niezbędnych do podpisywania kontraktów między Spółką a klientami,
• prowadzenia montażu, eksploatacji i obsługi gwarancyjnej dostarczanych przez Spółkę urządzeń, po niezbędnym przeszkoleniu w zakładzie Spółki,
• uczestnictwie w targach, prezentacjach, organizacji imprez typu show-room, kampanii reklamowych i akcji public relations prowadzonych na warunkach uzgodnionych ze Spółką.

Spółka wyjaśniła ponadto, iż Y nie będzie świadczył usług na terytorium Polski oraz, iż firma ta nie działa na terytorium Polski poprzez stała placówkę, a dochód z tytułu świadczonych usług dilerskich nie został, w opinii Spółki, osiągnięty na terytorium Polski.

Wynagrodzenie Y za wykonywane usługi na rzecz Spółki określone zostało w umowie, której kopię Spółka dołączyła do wniosku, w formie prowizyjnej, jako ustalony procent od wartości kontraktów zawartych przez Spółkę.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika także, iż umowa dilerska nie obejmuje umocowania Y do zawierania, jako pełnomocnik, umów w imieniu Spółki.

Spółka stoi na stanowisku, iż nie ma obowiązku jako płatnik pobrać w Polsce zryczałtowanego podatku od należności wypłaconych na rzecz Y z tytułu zawartej umowy o świadczenie usług dilerskich.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczony obowiązek podatkowy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, uzyskujący na terytorium Polski przychody z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości 20% od tych przychodów. Wskazany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 updop).

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż usługi świadczone przez Y mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, w szczególności jako usługi o charakterze doradczym, badania rynku oraz reklamowym.

Zasadnicze znaczenie dla kwestii opodatkowania kwot uzyskanych przez Y z tytułu świadczenia usług ma wobec powyższego ustalenie, iż przychody te uzyskane zostały na terytorium Polski. W świetle art. 21 ust. 1 updop ustawodawca nie uzależnił bowiem opodatkowania przychodów z tytułu świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a, od faktu, czy są one wykonywane na terytorium Polski, wskazał natomiast, że opodatkowaniu podlegają przychody uzyskane na terytorium Polski.

W związku z tym, iż usługi świadczone przez Y wywołały skutek w postaci powstania (powiększenia się) przychodów u ich odbiorcy, którym jest Spółka, to dochód uzyskany przez podmiot świadczący usługi winien być opodatkowany w Polsce.

Zgodnie z powołanym już art. 21 ust. 2 updop postanowienia art. 21 ust. 1 updop stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w tym przypadku umowy polsko-kazachskiej.

Artykuł 7 ust. 1 umowy polsko-kazachskiej wskazuje, iż zyski przedsiębiorstwa z siedzibą w Kazachstanie podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie chyba, że przedsiębiorstwo prowadziłoby działalność w Polsce poprzez zakład, sprzedawało towary lub dobra, które są identyczne lub podobne do towarów sprzedawanych przez zakład, lub prowadziło w Polsce inną działalność gospodarczą, która ze względu na jej rodzaj byłaby identyczna lub podobna do działalności gospodarczej prowadzonej przez zakład.

W świetle stanu faktycznego opisanego przez Spółkę we wniosku, oraz zgodnie z udzielonymi przez nią dodatkowymi wyjaśnieniami w odpowiedzi na wezwanie Ministra Finansów, Y nie prowadzi działalności w Polsce poprzez zakład.

W związku z tym kwoty wypłacane przez Spółkę na rzecz Y z tytułu zawartej umowy dilerskiej stanowiły będą dla kontrahenta kazachskiego zysk z prowadzenia przedsiębiorstwa, opodatkowany, zgodnie z art. 7 ust.1 umowy polsko-kazachskiej.

Jednocześnie wskazania wymaga, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 updop niepobranie podatku zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby przedsiębiorcy kazachskiego dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Należy ponadto zauważyć, iż Spółka wskazała, że Y będzie prowadził montaż, wprowadzenie w eksploatację oraz obsługę gwarancyjną dostarczonych przez Spółkę urządzeń. W związku z tym mogą zaistnieć przesłanki do uznania, iż Spółka posiada w Kazachstanie zakład, w rozumieniu art. 5 ust. 1 umowy polsko-kazachskiej, tj. stałą placówkę, przez którą częściowo prowadzona jest działalność Spółki. W takiej sytuacji zyski Spółki w takiej mierze, w jakiej mogłyby zostać przypisane zakładowi - podlegałyby opodatkowaniu w Kazachstanie.

Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Minister Finansów